تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1819940409
توليد براي فرا مرزها
واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: توليد براي فرا مرزها
تكيه‌گاه مالي مراكز صنعتي و توليدي و شركت‌هاي بزرگ در يك كشور با اقتصادي موفق، در وهله نخست، بازار بزرگ سرمايه است؛ بازاري كه گسترده است و دست‌پر و البته غيردولتي؛ كه بيش از انباشت سرمايه در بانك‌ها، گرايش به توليد دارد؛ چون ارزش افزوده كالاها قابلمقايسه با سود بانك‌ها نيست.
بازوي ديگر مراكز توليد و صنعت پوياي يك كشور، دولت است؛ يك دولت «دوريگزيده از توليد» كه با ابزارهاي بانكي، پشتيبان توليد و صنعت بخش خصوصي است؛ كه ضمن مديريت ثروت در جامعه، بازار سرمايه را نيز رديابي و نقدينگي را جذب مي‌كند.
برگرديم به كشور خودمان؛ ممكن است در ايران، سرمايه كافي براي توليد و چرخاندن چرخ صنعت وجود داشته باشد و دولت هم حمايت كند و كالا هم توليد شود؛ ولي خريداري وجود نداشته باشد.
آيا مي‌توان از اين چالش برگذشت، تا توليدگر ايراني با اطمينان به كارش ادامه دهد و به استانداردهاي كيفيت برسد؟
حقيقت اين است كه چنين چيزي در كشورهاي شرق دور رخ داده است. يك خريدار ژاپني و يا كره‌اي اگر گاهي به يك كالاي خارجي روي خوش نشان دهد، نزد خود سرافكنده مي‌شود؛ زيرا به اين خودآگاهي رسيده است كه با اين كار، لرزشي در دستان جوانان توليدگر هموطنش در كارگاه‌هاي داخل كشور، خواهد افتاد.
اگر چنين احساسي در ايرانيان هم به وجود آيد ـ با توجه به اين كه ما خود توليدگر بزرگ لوازم خانگي هستيم ـ ديگر بازار لوازم خانگي ايران، سرريز از كالاهاي ساخت چين و كره‌جنوبي نخواهد بود. خودروي انتخابي ما هم به جاي چيني، ايراني خواهد بود و همچنين كفش و پوشاك و ديگر لوازم زندگي ما. تنها در چنين مسيري، شكوفايي صنعتي و اقتصادي، آرزويي دور نيست.
ارتقاي كيفيت كالاهاي داخلي
به باور دكتر محمد نوذري ـ استاد روابط بين‌الملل، اعتمادسازي در مردم و يا جذب سرمايه براي توليد، رخدادي يك‌شبه نيست. وي مي‌افزايد: اگر كالاهاي داخلي داراي استاندارد كيفيت باشد، هم در فروش داخلي موفق خواهد بود و هم موفق در فرامرزها؛ ولي توليدات صنعتي كم‌موفق و با عرضه فقط درونمرزي يا همان اقتصاد پرريسك، ناتوان در اعتمادسازي در مردم است و انگيزشبرانگيز سرمايه‌هاي سرگردان داخلي هم نيست، شبيه همان مشكلي كه اينك داريم.
ما بايد كيفيت را بالا ببريم تا آن بيداري در ما رخ دهد كه هر ايراني با خريد كالاهاي فقط داخلي مي‌تواند زمينه بالندگي جوانان توليدگر ايراني را فراهم آورد. در آن‌صورت توليدكنندگان ما ديگر نخواهند گفت ما توليد مي‌كنيم، ولي كسي نمي‌خرد، آنهم به اين دليل كه مردم معتقدند كه جنس كره‌اي برتر است.
از دكتر نوذري مي‌پرسم: دستيابي به چنين موفقيتي در دسترس است؟
وي پاسخ مي‌دهد: همه ميدانيم كه برتري يك نشان(برند)، يك فرايند است و نه يك جهش؛ و بايد روندش پيمايش شود تا شي‌اي از متوسط به خوب و از خوب به ممتاز برسد و اين اتفاق نميافتد، مگر با حركتي دوسويه از جانب توليدگر و هم خريدار داخلي.
وي باور دارد: در آن صورت نقدينگي در جامعه ما فوران نخواهد كرد، در حالي كه اقتصاد و توليد و صنعت ما به سبب نبود سرمايه مالي، رو به افت است. حقيقت اين است كه چالش كمرشكن امروز بنگاه‌هاي اقتصادي كشور، تامين سرمايه در گردش و نياز به سرمايه براي اجراي برنامه‌هاي اقتصـادي است. سنگِ سـختِ نــخستِ پيش ِرو، تامين منابع مالي لازم از بازار سرمايه براي توليد است و يافتن بازار براي عرضه توليد، چالش دوم به شمار مي‌رود.
نقش دولت در حمايت از توليد
درباره چگونگي ايفاي نقش دولت در اين ميان و اين كه تا چه حد مي‌تواند سازنده و يا ويرانگر باشد، دكتر محمد نوذري مي‌گويد: نزديكترين تجربه‌ها به من، سوئيس است و ژنو كه در آن هستم و زوريخ و برن را رصد مي‌كنم؛ در آن جاها دولت فقط يك سايه هوادار توليد است. در همه بازارهاي جهاني، به جاي دولت، بخش خصوصي به عنوان عنصر رقيب و عامل قراردادها حضور دارد.
ازاين استاد دانشگاه مي‌پرسم: و در كشور ما چطور؟
وي پاسخ مي‌دهد: ابزارهاي سنجش اقتصاد ايران نشان مي‌دهد كه كل مخارج بودجه عمومي دولت متكي به نفت، در رشد اقتصادي ايران بيتاثير نيست و مخارج عمراني اثر مثبت دارد، ولي اثر هزينه‌هاي جاري بر اقتصاد ما خوب نبوده است. در حقيقت، نقش هزينهكرد پول نفت از سوي دولت بر اقتصاد كشور دوگانه است.
درباره تحريم‌هاي اقتصادي كشورمان، دكتر نوذري معتقد است: تحريم 2 بدي دارد، يك آن‌كه به لحاظ ذاتي و سرشتي، خودبه خود بد است؛ و ديگر آن كه دستاويز برخي افراد مي‌شود تا كوتاهي، ندانمكاري و بيمديريتيهاي خود را به پاي آن بنويسند. بنابراين، چه بد است اگر تحريم وجود داشته باشد. زيرا برخي مديران بد اقتصادي آن را نماد بحران اقتصاد كشور خواهند نماياند و اين را تجربه گذشته نشان داده است؛ مثلا عملكرد اقتصادي در دوره نبود تحريم(سال 1387)، حتي با درآمد كلان و بادآورده نفت نيز فاجعه بوده است و نه آن كه سبب رشد اقتصادي نشد، بلكه آن را به صفر رساند.
در گذشته، بيش‌تر درآمدها نفتي در قالب بودجه دولت، هزينه شد تا واردات كالا از خارج افزايش يابد، تا جايي كه در چند سال گذشته واردات 2 برابر شد و اين يكي از بدترين و دم‌دست‌ترين روش‌هاي مديريت اقتصادي به ظاهر مردمدوستانه است.
وي بررسي مدام كاركردهاي نهادهاي مالي و دسترسي همه توليدگران به منابع بانكي را 2 كار از 100 راهكار مي‌داند و مي‌افزايد: در ضمن براي دل به‌كاردادن كاركنان و كارگران، نبايد مزد آنان در تضاد آشكار با تورم ريسمان‌گسيخته باشد، تا بي‌قاعده بر سرنوشت آنان بتازد و به فاصله ميان آنان و دهك ثروتمند جامعه، بيفزايد.
وي همچنين مي‌گويد: كسي نيست كه بيكاري را عامل بنيادين برهم زننده نرم‌هاي اجتماعي نداند. اينك بسياري از جوانان، درآمدي براي گذران زندگي روزانه خود ندارند و زمين زير پاي آن ديگراني هم كه به هررو سر كاري هستند، مي‌لرزد. هدف نخست بايد ايجاد كار و البته حفظ و بهبود مشاغل موجود باشد.
اين استاد روابط بين‌الملل باور به نيروي انساني متخصص نيز مي‌گويد: بررسي بيش‌تر پژوهش‌ها درباره تاثير سرمايه انساني بر رشد اقتصادي، نشان از تاثير مثبت آن دارد. از اين‌رو، باور به نقش سرمايه انساني(در كنار منابع طبيعي) بر رشد اقتصادي يك كشور گريزناپذير است. امروز اهميت دادن به نيروهاي ماهر و متخصص و حفظ آنان براي رشد وتوسعه اقتصادي، بيش از پيش بر همه اقتصاددانان روشن شده است.
نگاهي به ديگران/تركيه
تركيه اينك به يكي از باثبات‌ترين كشورها از لحاظ ريسك اقتصادي تبديل شده است. البته چالش بزرگ تركيه، شكاف ميان دهكهاي انساني جامعه و كاستي در پخش عادلانه ثروت در ميان گروهاي مردم است؛ با اين همه، پيشرفت اقتصادي تركيه بادكنكي و يا به سخن ديگر يك متغير گذرا نيست، بلكه اين كشور شانزدهمين كشور صنعتي دنيا است و ديده‌بان اقتصاد جهاني از چشم‌انداز بهتري براي آن خبر مي‌دهد.
همچنين تركيه به لحاظ سرمايه‌گذاري‌هاي اقتصادي، مشاور و شريكي ايمن و امن شمرده مي‌شود و رتبه جالبي در ميان كشورهاي مهم دنيا دارد.
از سوي ديگر وضع عالي دارايي تركيه سبب شده است تا اقتصادش پايداريِ خوبي در برابر پس‌لرزهاي برآمده از بحران مالي جهان از خود نشان دهد. بدهي اين كشور اندك و برخلاف بسياري از كشورهاي جهان، به سبب مقروض‌بودن سرش در برابر صندوق بين‌الملل پول پايين نيست و با اقتصادي غيروابسته به نفت و با رشد 5 درصدي، همچنان در ميان كشورهاي عربي و آسيايي مي‌درخشد.
تركيه حتي در وضعيت كاهش رشد اقتصادي در سال 2012 ميلادي نيز با توسعه صنعت و همچنين خدمات رقابتي و تبديل زباله‌داني‌هاي بزرگ شهرها به فضاي سبز چشم‌نواز و با 30 ميليون جهانگرد و تكنولوژي محلي و ساختارهاي زيربنايي و دانشگاههايي با شهرت جهاني و توان توليد و صادرات بالا،پيش مي‌تازد؛ در حالي كه همسايگان آن(يونان، قبرس، سوريه، عراق، گرجستان،ارمنستان) دچار چالشاند.
تركيه‌اي‌ها مي‌كوشند در ميان گروه‌هاي جامعه خود ـ براي اتحاد بيش‌تر ـ تعادلي برقرار سازند و به نكاتي بپردازند كه بيان‌كننده ايدئولوژي ويژه‌اي نيست. در يكي از دانشگاه‌هاي تركيه، تابلويي بزرگ از چهره كمال آتاتورك آويخته شده با اين سخن از او كه «در زندگي، رهبر حقيقي علم است»؛ و در جايي ديگري در همان دانشگاه نيز تابلويي از اردوغان نخست‌وزير در ميان دانشگاهيان مشاهده مي‌شود كه در حال گفتن اين جمله است: «قدرت ما در كادرهاي آكادميك ما نهفته است»؛ و جالب آن كه اين گرايش دوگانه سبب نشده است كه مردم از باورهاي خود دور شوند؛ دلايلش هم فراوان است؛ از سويي آيين‌هاي نوروزي با شكوه برگزار مي‌شود و اعمال ديني نيز پي گرفته مي‌شود و هنگام نمازهاي پنجگانه، مردم آزادانه راهي مسجدها مي‌شوند و مراسم مقدس مانند عيد‌هاي قربان و فطر نيز شكوه خود را دارد.
مديريت هوشمندانه ژاپني‌ها
ژاپني‌ها مردم ماهي‌خوري هستند و ميزان مصرف ماهي آنان از ديگر مردمان دنيا بيش‌تر است؛ با يك تفاوت ديگر كه ماهي مورد پسند آنان، نه بي حال، بلكه بايد كاملاً زنده و سرحال باشد؛ اما در ژاپن صيد ماهي تازه در نزديك‌دست ممكن نيست و ماهيگيران ناچارند مسافت‌هاي دوري را بپيمايند، براي همين، ماهي تا رسيدن به شهر يا بي‌حال و يا كهنه مي‌شد. راهكار منجمدكردن آن نيز جواب نداد؛ تا اين كه ماهيگيران افزون بر حمل ماهي در مخازن آب تا رسيدن به شهر، در مخازن، يك كوسه گرسنه كوچك نيز قرار ميدهند تا ماهي‌هاي بي‌حال را بخورد؛ اما ماهي‌هاي سالم مي‌كوشند با چالاكي از دندان كوسه بگريزند!
همين ويژگي «كوشش و چيرگي بر مشكلات» يك ويژگي انساني در ميان مردم ژاپن نيز به حساب مي‌آيد، كه سبب شده است كشورشان در شمار پيشرفته‌ترين كشورهاي جهان قرار گيرد و همه اين‌ها در حالي اتفاق مي‌افتد كه آن كشور منابع زيرزميني ناچيز و مساحتي ناچيزتر دارد.
ژاپن به عنوان قرباني جنگ جهاني دوم و يكي از بازنده‌هاي اصلي آن، امروز موفق‌ترين چهره در قلمرو دانش در تراز جهاني است. اما گمان اين كه هوش ژاپني‌ها از مردمان ديگر جهان برتر است، گمان به‌جايي نيست و هوش‌شان تفاوتي با مردم ديگر كشورها ندارد؛ از اين‌رو سبب را نه در ميزان هوش، بلكه بايد در گونه‌هاي مديريت هوشمندانه آنان جست كه كوشيده است ميان دو رويكرد ژاپني وآمريكايي پل بزند و استخدام را در شركتها و مراكز توليد، دايمي كند تا هر استخدام‌شده‌اي، سازمانش را از آن خود بداند.
ژاپني‌ها همچنين مي‌كوشند ثباتي در وضع كاري افراد به وجود آورند تا تفكر آسوده هر يك از كاركنان، بازتاب مثبتش را بر كل شركت يا سازمان و كارگاه بگذارد و همه با تمامي توان كار كنند.
گرچه در ژاپن، جهش كاري به سختي و با نمايان ساختن شايستگي‌هاي بسيار انجام ميپذيرد، ولي كارفرمايان مي‌كوشند با پي‌بردن به مشكلات شخصي افراد، براي برگذشتن آنان از چالش‌ها، كمك‌شان كنند.
زيرساختسازي/فردانگري
«تايوان» بالندگي اقتصادي خود را وامدار تواماني از رويكردها است كه از پرهيز از جنگ آغاز مي‌شود و تا پافشاري بر آموزش‌هاي پايه، جذب انديشه‌هاي مولد از بيرون مرزها، توسعه گسترده زيرساخت‌ها، اصلاحات‌اراضي، اختصاص سودهاي بالا به پس‌انداز‌هاي بانكي و سرمايه‌گذاري، سياست‌هاي صنعتي پيشرو و تجربهشده در غرب و پايداري در احترام به مالكيت بخش خصوصي داخلي و خارجي، ادامه مي‌يابد.
ديگر راز پيشرفت «تايوان» را مي‌توان با پي بردن به يك نكته جالب ديد؛ برخي براي گريز از نداري و فقر، نياز به چوب ماهيگيري دارند تا ماهي؛ ولي برخي حتي اگر يك ماهي به دست بياورند، با هوشمندي و فردانگري آن را مي‌فروشند و يك چوب ماهيگيري مي‌خرند تا فردا هم ماهي داشته باشند!
درسـت است كه تايوان بخشي از پيشرفت هايش را وام دار كمك‌هاي بسيار زياد آمريكا است؛ اما آمريكا به مصر كمك‌هاي بسيار بيشتري نسبت به تايوان رسانده است؛ ولي پول‌ها در مصر حيف و ميل شده، در حالي كه تايوان آن‌ها را به مصرف زيرساخت سازي رسانده و ميوه اش گرچه با تاخير، ولي توأم با شكوفايي اقتصادي بوده است.
در اين ميان البته از كره‌جنوبي، سنگاپور و هنگ‌كنگ هم نبايد غافل شد، اما سخن بر سر تايوان است كه «كارباوري» در ميان مردمانش قوي است و معتقدند كه هرچيز در سايه كار به دست مي‌آيد و دولت نيز كوشيده است اين اخلاق كاري را ببالاند.
راز ديگرموفقيت تايوان، آغوش‌گشايي به روي متخصصان خارجي است كه در راه صنعتي شدن، آنان را ياري داده اند.
حقيقت توام با شگفتي اين است كه تايوان در مقايسه با ديگر اقتصادهاي همشرايط و همانند پس از جنگ دوم جهاني، چهره موفقتري از خود در عرصه بازار جهاني به نمايش گذاشته است. تا جايي كه فقر مطلق، ريشه‌كن شده و بيكاري كاهش يافته است و نابرابري ديگر آزارنده نيست. هنوز در چشم اقتصاددانان جهان، شگفت است كه چگونه تايوان در چهاردهه(1960 تا 2000 ميلادي) از ميانگين رشد اقتصادي 7 درصد در سال برخوردار بوده است.
جذب سرمايه‌گذاري‌هاي خارجي
راز مالزي، كشور جهان‌سوم ديروز و پيشرفته امروز چيست؟ هدف نخست مالزي از دعوت و پذيرش سرمايه‌گذاري‌هاي خارجي، ايجاد شغل براي بيكاران كشور بود، اما اين سرمايه‌گذاري نتايج ديگري نيز در پي داشت، تا جايي‌كه سبب شده است از يك صادركننده مواد منابع طبيعي تجديدناشدني مانند نفت، در بازارهاي جهاني، در هيأت يك صادركننده بزرگ كالاهاي صنعتي ظاهر شود و ميزان صادرات خود را در سالهايي به بيش از 100 ميليارد دلار برساند.
گزينش مذاكره به‌جاي جنگ در برابر استعمار انگليس، برگ برنده‌اي شده است تا مالزي خود را به روي خط شانس هدايت كند. آرامش اجتماعي نيز به جاي خشم ورزيدن و درگيري، در تشكيل احزاب جست وجو شده و توانسته است شورش‌هاي نژادي را بخواباند و توزيع برابرانه ثروت، از درگيري قوم‌هاي گوناگون در بافت جمعيتي مالزي، بكاهد.
ع. درويشي
چهارشنبه 4 دي 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اطلاعات]
[مشاهده در: www.ettelaat.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]
-
گوناگون
پربازدیدترینها