محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830487436
۸ سال مديريت تئاتر از اختلاسي كه رسماً ثابت نشد تا جهش در تئاتر شهرستان
واضح آرشیو وب فارسی:ايران اکونوميست: ۸ سال مديريت تئاتر از اختلاسي كه رسماً ثابت نشد تا جهش در تئاتر شهرستان
هنرهاي نمايشي در ۸سال گذشته مديريت ۴ مدير فرهنگي را بر خود تجربه كرد. اين دوران ماجراهايي از اختلاس ميلياردي تا جهش در تئاتر شهرستان را شامل مي‌شد.
اداره كل هنرهاي نمايشي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي به عنوان متولي اصلي تئاتر كشور مركزي است كه تنها با يك ميليارد بودجه و بدون بازدهي سخت افزاري خاص براي تئاتر كشور به دولت نهم تحويل داده شد. حسين پارسايي اولين رئيس تئاتر كشور در دولت نهم و ابتداي دولت دهم بود.
پارسايي در دوران پنج ساله خود به پشتوانه ايماني‌خوشخو معاون هنري وزير ارشاد وقت اقدامات به سزايي انجام داد. از جمله آن مي‌توان به پيگيري تصويب تغيير مركز هنرهاي نمايشي به اداره كل، برگزاري نسبتا موفق جشنواره تئاتر فجر، آغاز ارديبهشت تئاتر ايران، تغيير چند برابري بودجه تئاتر، تصويب قراردادهاي تيپ و... اشاره كرد.
مديريت وي با حاشيه‌هايي نيز همراه بود، حميدرضا آذرنگ يكي از معترضان به پارسايي، او را به بستن قراردادهاي صوري و اختلاس مالي متهم كرد. محكوميتي كه نه تنها پاسخگويي برايش پيدا نشد بلكه بعد از آن پارسايي به مديريت بنياد رودكي هم منصوب شد. البته هنرمندان بسياري انتقادات خود را پس گرفتند كه روزنامه مردم سالاري دليل اين اتفاق را « مشخص شدن نوبت اجراي آثار نمايشي آن هنرمندان» عنوان كرد و طبق مغمول همه چيز بر سر رسانه‌ها شكست. آذرنگ هيچ‌گاه حرف‌هاي خود نسبت به پارسايي را پس نگرفت.
خبرنگار روزنامه مردم سالاري در ادامه گزارش خود درباره ايم موضع نوشته بود«معاونت هنري ارشاد كه حسين پارسايي و بنياد رودكي مقام زير دستش محسوب مي‌شدند نيز درصدد خواباندن قائله برآمده و اجازه دادند تا با گذشت زمان، همه چيز به فراموشي سپرده شود و هرگز هيچ مقام قضايي‌اي درصدد يافتن اين 2 ميليارد پولي كه ادعاي نيست‌شدنش درمركز هنرهاي نمايشي بر سر زبان‌ها بود، برنيامده و هيچ اقدامي از سوي آنان نيز به عمل نيامد.»
حسين مسافرآستانه، مدير بعدي مركز هنرهاي نمايشي بود. او تقريبا همزمان با آغاز كار حميد شاه‌آبادي مدير تئاتر كشور شد و پس از يك سال حضور در اين اداره كل، استعفا داد. معاون هنري وزير ارشاد، علت اين اتفاق را حمايت وي از حيدري دبيرمستعفي سي‌امين جشنواره تئاتر فجر عنوان كرد و در برنامه تلويزيوني «مجله تئاتر» گفت: «تغييرات در مديريت جشنواره هميشه وجود داشته است و طبيعي است كه برخي موافق و بعضي مخالف هستند. آقاي مسافر آستانه براي تئاتر زحمت زيادي كشيده و هميشه دغدغه تئاتر را داشته است. او در حمايت از برادر حيدري استعفا داده است. طبيعي است وقتي كسي مسئوليتي را بر عهده مي‌گيرد بايد پاسخگوي سئوالات متعدد دوستان تئاتري، مسئولان مافوق و ... باشد. اصولاً انتصاب‌ها و حضور هر فردي يك عقد دو جانبه است و اين طور نيست كه فقط يك نفر پاسخگو باشد.»
چند وقتي هم محمد دشت‌گلي، نه به عنوان مدير كل، بلكه به عنوان سرپرست مركز هنرهاي نمايشي سكان‌دار تئاتر كشور شد. او پس از يكسال فعاليت و سامان بخشيدن به وضعيت مركز هنرهاي نمايشي، ميز خود را به قادر آشنا، مدير فعلي مركز هنرهاي نمايشي تحويل داد. قادر آشنا، فردي شكل گرفته در ساختار جهاد دانشگاهي بود كه به زعم برخي افراد بد موقعي تئاتر كشور را تحويل گرفت. هادي مرزبان در مراسم معارفه او گفت:«آقاي آشنا بد موقعي مركز را تحويل گرفتيد، هنرمندان تئاتر خواسته‌هاي زيادي دارند، در شرايطي كه يك سري تئاترهاي به خصوص حمايت و اجرا مي‌شود.»
در مقابل ابن اظهار نظر برخي معتقدند قادر آشنا، در مرحله برداشت محصول اين سمت را دريافت كرده و فعاليت‌هايي كه از سوي او انجام شده، حاصل بذري است كه مديران پيشين كاشته‌اند. از جمله فعاليت‌هاي آشنا، مي‌توان به توجه ويژه او به تئاتر شهرستان، پيگيري و اجرايي ساختن تئاتر شهر استانها، توجه به عرصه نمايش‌نامه‌نويسي ايراني، طرح استقرار گروه‌هاي نمايشي و... اشاره كرد.
آشنا نيز حاشيه‌هاي بسياري را تحمل كرد. در اين اواخر برخي رسانه‌ها كه گويا فقط تا قبل از اعلام نتايج انتخابات دوست او بودند، انتقادات منصفانه‌اي از وي نكردند. يكي از رسانه‌ها در مطلبي عجيب او را فاقد هرگونه تخصص در زمينه تئاتر و سابقه براي حضور در فرانسه دانست.
آشنا درباره شرايط سخت يكسال اخير مي‌گويد «زماني مركز هنرهاي نمايشي را تحويل گرفتم كه برنامهها و بودجه آن در سال 90 بسته شده بود، اما با اينكه بودجه ما كاهش پيدا كرد توانستيم تمام برنامهها را با مساعدت وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي و حميد شاه‌آبادي انجام دهيم. ما بودجه را مديريت كرديم، صرفه جويي در بودجه با خرج نكردن تفاوت مي‌كند، سال 91 جشنواره‌هاي سنگيني از جمله مبارك(تئاتر عروسكي)، خياباني مريوان، صاحبدلان، تئاتر فجر و... را پشت سر گذاشتيم.»
كمتر از 20 روز به تحويل دولت دهم به يازدهم باقي مانده و قادر آشنا در صورت تغيير در دولت يازدهم به دنبال اين است كه مركز هنرهاي نمايشي را بدون بدهي(به گفته خودش) تا دو ماه ديگر به مدير بعدي تحويل دهد. هرچند كه به نظر برخي فعالان تئاتر در شهرستان‌ها حضور وي در مركز هنرهاي نمايشي مي‌تواند تداوم رشد تئاتر به ويژه در استانها را به دنبال داشته باشد. بايد ديد اگر قادر آشنا رفتني باشد، اين صحبت هادي مرزبان درباره وي تحقق پيدا مي‌كند يا نه؟ مرزبان در مراسم معارفه آشنا گفته بود «آقاي آشنا اميدواريم وقتي از اين اداره رفتيد، همه بگويند ايشان مدير خوبي بودند.»
تئاتر كشور همواره با مشكل بودجه روبه‌رو بوده است. بودجه‌اي كه به قدري محدود بوده كه از زبان برخي هنرمندان اختلاس در آن خنده‌دار به نظر برسد و اگر هم چنين اتفاقي رخ داده باشد، خيانتي بزرگ به جامعه تئاتري است.
عموم فعالان عرصه نمايش خصوصاً آناني كه در شهرستان‌ها فعالند معتقدند كه تئاتر كشور در طول دولت نهم و دهم رشد قابل توجهي داشته است هرچند كه در موارد زيادي مورد هجمه برخي انتقادات قرار گرفت كه عموماً رنگ و بوي سياسي داشت. آنان منصفانه نمي‌دانند انتصاب عنوان "سال‌هاي تاريك تئاتر" را به اين دوران. اما بر اين نكته هم تأكيد دارند كه «تئاتر كشور دچار مشكلي بنيادين است و مشكلات آن از ابتدا بايد حل مي‌شد، كه نشده است، مسائلي چون تشكيل سازمان تئاتر، به رسميت شناختن شغل هنرمندان، تعيين درست دستمزد هنرمندان، ساخت سالن‌هاي نمايشي، رسيدگي به هنرمندان پيشكسوت و... ».
بايد ديد فردي كه در دولت آقاي روحاني سكان اداره كل هنرهاي نمايشي را در دست مي‌گيرد اقدامي زيربنايي براي حل قالب مشكلات هنرمندان مي‌كند؟ يا بازهم اين تكرار را مي‌شنويم كه حل مشكلات نيازمند بازه زماني‌اي بيش از چهار سال است.
سه شنبه 3 دي 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايران اکونوميست]
[مشاهده در: www.iraneconomist.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 59]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها