محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1843058379
در گفت‌وگوي تفصيلي فارس با مديرعامل بازرگاني پتروشيمي مطرح شدناگفته‌هاي صنعت پتروشيمي در مواجهه با تحريم/ براي انتقال پول سراغ شيوه اروپايي رفتيم
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: در گفت‌وگوي تفصيلي فارس با مديرعامل بازرگاني پتروشيمي مطرح شدناگفته‌هاي صنعت پتروشيمي در مواجهه با تحريم/ براي انتقال پول سراغ شيوه اروپايي رفتيم
مديرعامل شركت بازرگاني پتروشيمي ناگفته‌هايي از تاثير تحريم‌ها بر تجارت محصولات پتروشيمي ايران و شيوه‌هاي مقابله با اين تحريم‌ها را تشريح كرد و درباره حيله خريداران خارجي براي ايجاد رقابت منفي در ميان توليدكنندگان پتروشيمي ايراني و اثر تحريم بر همگرايي صادركنندگان ايراني سخن گفت.
به گزارش خبرنگار اقتصادي خبرگزاري فارس، يكي از بندهاي توافقنامه ژنو تعليق تحريم‌هاي پتروشيمي ايران بود. اگرچه با گذشت بيش از 3 هفته از اين توافقنامه هنوز كسي به درستي نمي‌داند كه اين تعليق تحريم تنها شامل فروش محصولات پتروشيمي ايران است يا مواردي چون بازگرداندن پول محصولات صادراتي، خريد ماشين‌آلات و كاتاليست‌ها، حمل و نقل، بيمه، سرمايه‌گذاري خارجي در صنعت پتروشيمي ايران و لغو تحريم شركت‌هاي فعال در صنعت و تجارت محصولات پتروشيمي را نيز شامل مي‌شود يا نه.
در واقع، تحريم فروش محصولات پتروشيمي كه در رسانه‌هاي غربي به عنوان محور تعليق تحريم‌هاي پتروشيمي مورد تاكيد قرار مي‌گيرد، آخرين تحريمي است كه عليه صنعت پتروشيمي ايران در بهار 92 وضع شده است و محور آن نيز صادرات محصولات شركت‌هاي عضو هلدينگ خليج‌فارس بوده است. صادرات محصولات اين هلدينگ عظيم كه در صورت ورود كامل به بورس بزرگترين شركت بورسي محسوب مي‌شود، به صورت سنتي در اختيار شركت بازرگاني پتروشيمي PCC قرار دارد.
شركت بازرگاني پتروشيمي تا پيش از خصوصي سازي صادرات همه محصولات پتروشيمي ايران را برعهده داشت و به نوعي تنها برند بزرگ و معتبر ايراني در بازار تجارت جهاني بود، اما پس از خصوصي‌سازي و واگذاري شركت‌هاي پتروشيمي، بنا به گفته مصطفي طهراني صفا مدير عامل PCC در حال حاضر 15 گروه و شركت فعال در تجارت محصولات پتروشيمي ايراني حضور دارند. با اين حال در حال حاضر هنوز هم تجارت نزديك به 60 درصد از محصولات پتروشيمي ايران به دست شركت بازرگاني پتروشيمي انجام مي‌شود و اين شركت هنوز بازيگر اصلي اين بازار محسوب مي‌شود.
براي داشتن تصوير دقيقي از تاثير تحريم‌ها بر صنعت پتروشيمي ايران و به خصوص بر تجارت و صادرات اين محصولات و همچنين شيوه‌هاي مقابله با تحريم‌ها با طهراني صفا به گفتوگو نشستيم.
وي در اين گفتوگو ناگفته‌هاي جالبي از تاثير تحريم‌هاي غرب عليه صنعت و تجارت محصولات پتروشيمي و شيوه‌هاي مقابله با اين تحريم‌ها بيان كرده است.
بخش اول گفت‌وگوي 2 ساعته فارس با مديرعامل شركت بازرگاني پتروشيمي پيش روي شماست.
*نقاط ضعف پتروشيمي ايران در برابر تحريم‌ها
*رشد همزمان مكانيزم‌هاي مرتبط با صنعت پتروشيمي مي‌توانست جلوي تاثير تحريم را بگيرد
*مصرف‌كننده محصولات پتروشيمي به اندازه توليدكننده از تحريم متضرر مي‌شود
*در صادرات محصولات خشك و پليمرها هيچ زماني به مشكل نخورديم
فارس: يكي از بندهاي توافقنامه اخير ژنو تعليق تحريم‌هاي پتروشيمي بود. اصلي‌ترين بخش اين تحريم هم مسأله فروش محصولات بود كه آن هم اغلب عليه پتروشيمي‌هايي اعمال شده بود كه سهام دولتي دارند، يعني پتروشيمي‌هاي هلدينگ خيلج فارس كه تجارت محصولات آنها نيز برعهده بازرگاني پتروشيمي (PCC) است. اعمال تحريم‌ها چقدر در كار تجارت محصولات تاثير داشت و تعليق آنها چه كمكي به روان‌تر شدن تجارت اين محصولات و افزايش درآمدهاي كشور خواهد كرد؟
طهراني صفا: شركت بازرگاني پتروشيمي در سال 89 در ليست اوفك (OFAC) به عنوان يك شركت تحريمي قرار گرفت. از آن زمان با توجه به اينكه بازرگاني تناژ قابل توجهي از محصولات صادراتي پتروشيمي را در اختيار داشت و هنوز بخش‌هاي خصوصي جديد مكانيزم‌هاي صادراتي خود را طراحي نكرده بودند، چيزي نزديك به 14 ميليون تن حجم محصولات صادراتي پتروشيمي اعم از محصولات پتروشيمي‌هاي عضو هلدينگ يا پتروشيمي‌هاي واگذار شده در اختيار PCC بود.
طبعا زماني كه شما در ريلي قرار گرفتيد كه آن ريل منظم، قاعده‌مند و قانون‌مند بود، چه در زمينه پرداخت‌ها و چه در زمينه خريداران، محدوديت‌ها نوع رفتارها و قواعد را تغيير مي‌دهد.
اجازه بدهيد مثالي بزنم. پرداخت‌هاي پتروشيمي براي حجمي كه اشاره كردم يعني 14 ميليون تن حدود 10 ميليارد دلار است. همه اين پرداخت‌ها آن زمان از طريق اعتبارات اسنادي انجام مي‌شد. به غير از آن خريداران ما بيشتر از مناطق خاور دور، چين، جنوب شرقي آسيا، اروپاي غربي و خاورميانه بوده‌اند.
اعمال تحريم مانند جنگ مي‌ماند. گويي كه ميكروبي وارد بدن شده و بايد مجموعه ارگان‌هاي بدن نسبت به آن واكنش نشان دهند.
طبعا اين 18 ميليون تن و 10 ميليارد دلار بايد مديريت مي‌شد. مكانيزم‌هاي كنترلي ما انتقال پول بود كه ديگر چيزي به نام اعتبارات اسنادي را در اختيار نداشتيم. خريداران ما طبعا كاهش مي‌يافتند و بايد خريداران جديد را شناسايي و بازاريابي ميكرديم. كار با شركت‌هايي كه سال‌ها با شما كار كرده‌اند و شركت‌هاي جديد قطعا تلورانس‌هاي مختص به خود را خواه، ناخواه دارد.
بايد بفهميد نقاط قوت و ضعف اين شركت‌ها چيست و نهايتا شركت‌هايي خوشنام يا بدنام هستند. پس زمينه‌هاي بازار و شناسايي آن را بايد به عنوان يكي از هزينه‌هاي جديد تلقي كنيم.
در عين حال وقتي تعداد مشتري‌هاي شما كاهش مي‌يابد، قدرت چانه‌زني نيز كم مي‌شود. اين موارد نقاط ضعف ما در برابر تحريم بود كه بايد در يك دوره زماني فكري براي آن ميكرديم.
پتروشيمي رشد سريعي در صنعت كشور داشته است چنانكه از 700 هزار تن محصول از سال 80 جهشي سريعي تا 30 ميليون تن را آغاز كرد و اخيرا تا 50 ميليون تن نيز با توجه به مبادلات بين مجتمعي رسيده است. اما مكانيزم‌ها و بقيه ساختارهاي مرتبط متناسب با اين رشد شكل نگرفته‌اند. يعني به عنوان مثال شركت‌هاي حمل و نقل كالا و لجستيك ما به اين نسبت شكل نگرفت. در مورد پوشش‌هاي بيمه‌اي و بانكي نيز همين مشكل وجود دارد.
اگر ما همزمان با رشد توليد، در اين بخش‌ها نيز رشد ميكرديم، در تحريم به مشكل نمي‌خورديم، چنانكه در زمان جنگ وقتي مشكل گندم پيش آمد كشتيراني خود را به ناوگان حمل و نقل تجهيز كرد.
ما براي كشتي‌هاي حمل‌كننده گاز و مواد شيميايي gas carrier و Chemical Carrier تجهيز نشده بوديم، به همين دليل در سال‌هاي 88، 89 و 90 ما هيچ مشكلي در صادرات محصولات پليمري نداشتيم و اين محصولات روي زمين نمي‌ماند اما در صادرات محصولات گازي و شيميايي مشكل داشتيم.
مجهز شدن به اين ناوگان زمان مي‌برد و اگر ما قبلا و به موقع تجهيز شده بوديم آثار تحريم اينجا نيز كمتر مي‌شد. در عين حال بايد در سبد خريداران مديريت بهتري اعمال ميكرديم و تنوع آن را بيشتر ميكرديم. در بحث‌هايي مانند بانك و بيمه و امثال آن هم توازن وجود ندارد.
از اوايل 91 اين حلقه تا حدودي تنگ‌تر شد. با تنگ‌تر شدن اين حلقه مكانيزم‌هاي پرداخت بايد تغيير مي‌كرد. البته ما اين كار را كرديم و طبعا هزينه‌هاي آن را نيز پرداخته‌ايم. بر اين اساس صادرات ادامه يافت و كالا به دست مشتريان ما رسيد.
بايد تاكيد كنم كه ادامه تحريم‌ها و اين وضعيت به صورت دو طرفه ضرر مي‌زند. يعني هم مصرف‌كننده متحمل هزينه‌هاي اضافه مي‌شود و هم صادركننده. محصولي كه به يك كارخانه مي‌رود، كارخانه با اين محصول تطبيق پيدا مي‌كند و دستگاه‌هاي آن مطابق اين محصول برنامه‌ريزي و تطابق يافته‌اند و تغيير آن براي كارخانه ريسك ايجاد مي‌كند.
در صنعت پتروشيمي احداث واحدها زمانبر است و احداث يك واحد لااقل در شرايط عادي 5 سال زمان مي‌برد. در اين حوزه هم صنعت پتروشيمي با نفت متفاوت است و جايگزين شدن و تطابق با شرايط جديد اثر خود را در بازار و قيمت‌ها مي‌گذارد.
در اينجا توليدكننده و مصرف‌كننده درباره تحريم هم موضع مي‌شوند و هر دو متضرر مي‌شوند. مصرف‌كننده‌هاي آن زمان ما نيز بيشتر كشورهاي اروپايي و ژاپن و كره جنوبي بودند.
*13 درصد از محصولات پتروشيمي ايران به اروپا مي‌رفت
*به سراغ مصرف‌كنندگان نهايي رفتيم
*ايتاليايي‌ها دنبال راهي براي واردات محصولات پتروشيمي ايراني مي‌گشتند
*بسياري از كشورهاي پيشرفته در شرايط تحريم شديد صنعتي شدند
فارس: قبل از اعمال تحريم‌ها چند درصد محصولات پتروشيمي به اروپا صادر مي‌شد؟
طهرانيصفا: قبل از اعمال تحريم‌ها 13 درصد محصولات پتروشيمي را به اروپا صادر ميكرديم و اروپا بازار مصرف محصولات پتروشيمي ايران بود، چرا كه توليد محصولات با پايه نفتا براي آنها بسيار گران تمام مي‌شد و وارد كردن اين محصولات از ايران و كشورهاي خاورميانه مزيت اقتصادي آنها محسوب مي‌شد.
در مورد فروش محصولات پتروشيمي بايد دقت كنيم كه 70 درصد از محصولات به صورت قراردادهاي طولاني مدت و بقيه به صورت SPOT يا تك محموله معامله مي‌شود. وقتي ريل فروش تغيير مسير داد، زيرساخت‌ها سازگار نشده بود و به صورت يك شوك وارد اين صنعت شد. نمي‌توان گفت اين شوك تأثير نگذاشت كما اينكه هم بر ما و هم بر خريداران تاثير گذاشت.
وقتي خريدار واحد توليدي خود را بر اساس محصولات شما احداث كرده و سپس بفهمد كه تا 4 يا 5 سال آينده نمي‌تواند از شما محصول بگيرد، به سراغ رقباي شما در عربستان و قطر خواهد رفت.
فارس: طبعا شما هم بايد به دنبال بازارهاي جديد مي‌رفتيد؟
طهراني صفا: بله. ما بايد به دنبال بازارهاي جديد مي‌رفتيم. در مورد اين بازارها بايد تاكيد كنم كه شايد ما در بازاريابي جديد متحمل هزينه‌هايي شويم اما ظرفيت‌هايي جديدي نيز در اين بازارها پيدا مي‌شود، اول اينكه شما در اثر محدوديت‌ها به سراغ مصرف‌كنندگان نهايي محصولات مي‌رويد.
دوم اينكه تلاش مي‌كنيد به كشورهايي نزديك شويد كه امنيت خاطر بيشتري براي شما ايجاد مي‌كند و بازار را با استفاده از آنها تنظيم مي‌كنيد. ما الان در كشورهاي خاوردور جاي پاي خوبي پيدا كرديم و بالاي 50 درصد سهم بازار صادراتي ما را تشكيل مي دهد، ضمن آنكه 13 درصد سهم بازار اروپاي ما به سهم بازارهاي چين و بقيه كشورهاي آن منطقه افزوده شده است.
اين محصولات يا به كالاي نهايي تبديل مي‌شد يا به كشورهاي ديگر صادرات مجدد مي‌شد. مثلا متانول ما به هند صادر مي‌شد و از آنجا به يكي از كشورهاي تحريم‌كننده مي‌رفت. طبعا شركت فعال در كشور تحريم‌كننده از اين افزايش قيمت متضرر مي‌شود. ايتاليا واردكننده عمده كاستيك سوداي ايران بود و با فرانسه رقابت شديدي در توليد محصولات ناشي از اين كالا داشت. خود ايتاليايي‌ها به دنبال يافتن راهكاري براي ادامه واردات اين محصول بودند.
در جهان تجارت دعوا معنا ندارد. مقابله در اين جهان تعريف نشده است. بايد براي قيمت، پرداخت بها، دريافت كالا و كلا مبادلات در اين حوزه امنيت وجود داشته باشد. اين موارد هم به فضاي سياسي حاكم بر اقتصاد باز ميگردد. هر قدر سايه سياست سنگين‌تر شود مشكلات بيشتري ايجاد مي‌شود. سياسيون بايد جلو بروند و مسير را براي اقتصاد باز كنند.
يا در زمينه‌هاي توليد و صنعت اتفاقات زيادي افتاده است كه مي‌توان گفت در اثر تحريم‌ها بوده است. وقتي شما ناچار باشيد به دنبال توليد قطعات موردنياز خود خواهيد رفت، چنانكه ما يكي از اين قطعات را چندين بار در يكي از واحدها تست كرديم و شكست خورديم تا اينكه موفق شديم.
به اين نكته نيز بايد اشاره كنم بسياري از كشورهايي كه صنعتي شدند مانند آلمان يا ژاپن در شرايط تحريم شديد صنعتي شدند. اين شيوه شايد در دهه‌هاي 50 و 60 قابل اجرا بود اما امروز دنيا، دنياي ديگري است و اغلب آموخته‌اند كه تعامل كنند تا دو طرفه زيان نكنند.
تصور مي‌كنم بخش اقتصادي كشور بتواند از اين فضاي جديد استفاده كنند و از اين تفرقي كه در كشور و به خصوص صنعت پتروشيمي وجود دارد به وحدت برسند. كما اينكه صنعت پتروشيمي پس از خصوصي‌سازي دچار تفرق بسيار شديدي شد.
*15 شركت و گروه در تجارت محصولات پتروشيمي فعاليت مي‌كنند
*حيله خريداران خارجي براي ايجاد رقابت منفي در ميان توليدكنندگان پتروشيمي
*كالاي عرضه شده در بورس سر از بازارهاي صادراتي در مي‌آورد
*تحريم، صادركنندگان را دور ميز منافع مشترك جمع كرد
فارس: منظورتان به شكل دقيق از تفرق چيست؟ چطور و چرا بايد به وحدت برسند؟
طهراني صفا: بعد از خصوصي‌سازي شركت‌ها و گروه‌ها تقسيم شدند. اينها تا تاريخي همه تابع شركت ملي پتروشيمي بودند و در چارچوبي عمل مي‌كردند. هم قيمت آنها كنترل مي‌شد و هم نحوه پرداخت و تحويل كالا و امثال آن. لذا مشتري محصولات ايراني مي‌دانست كه با چه چيزي مواجه است. الان خريدار نه با يك رويه كه با چند رويه و گروه مواجه است.
فارس: مي‌دانيد الان خريداران با چند رويه و چند گروه تأثيرگذار ايراني در تجارت محصولات پتروشيمي مواجه هستند؟
طهرانيصفا: تصور مي‌كنم 6 يا 7 هلدينگ الان در ايران وجود دارد و تعدادي نيز شركت‌هاي تك وجود دارد كه در مجموع تعداد آنها به 14 يا 15 فعال مؤثر در بازار بالغ مي‌شود.
وقتي اين فعالان در كنار هم بنشينند لااقل مي‌توانند يك تشريك مساعي داشته باشند، اما الان هر كس براي خودش در بازار فعاليت مي‌كند. اخيرا مدير يك شركت خريدار نزد من آمده بود كه با PCC هم مراوده كاري زيادي دارد و 15 سال است با بازرگاني كار مي‌كند. ايشان به اين نتيجه رسيده بود كه براي ادامه كار بايد با مجتمع توليدكننده محصول رابطه برقرار كند.
فارس: چرا خريدار به اين نتيجه رسيده بود كه مستقيما وارد معامله با شركت‌هاي توليدكننده شود؟
طهراني صفا: ديده بود كه در بازرگاني پتروشيمي بازار جهاني به دقت رصد مي‌شود و كارشناسان شركت به همه مسائل بازار مسلط هستند و حتي تا كنار كارخانه مصرف‌كننده نيز پيش رفته و فعاليت آن را رصد مي‌كند و نمي‌توانند با اين شركت بازي كند.
ايشان يك قيمت خريد 250 دلاري براي هر تن به ما داد اما به مجتمع توليدكننده قيمت خريد 280 دلاري ارائه كرد. مديرعامل مجتمع توليدكننده هم مي‌تواند اين قيمت را پيش سهامداران عمده ببرد و بگويد من چه قدر هنرمندم كه با اين قيمت قرارداد بستم.
از سوي ديگر هم مي‌گويد نگفتم بازرگاني پتروشيمي صداقت ندارد و با محصولات ما هزار كار مي‌كند؟ اين شبهه عامل نفاق و بي‌اعتمادي مي‌شود. خريدار در واقع در حال هزينه كردن براي خريدهاي آينده خود است و بعد از يكي دو حركت مشابه سر نقطه اصلي مي‌رود و به جاي خود باز ميگردد.
متاسفانه موارد ناهنجاري سازمان يافته در بازار اين محصولات زياد است و مي‌بينيد كالايي كه در بورس كالا عرضه شده سر از بازارهاي صادراتي در مي‌آورد.
فارس:تحريم‌ها كمك نكرد كه از اين تفرق تا حدي كاسته شود؟ چون به هرحال شركت‌هايي مانند PCC تجربه بيشتري در بازار و سازمان فروش منسجم‌تري در اختيار دارند.
طهرانيصفا: چرا. اين اتفاق افتاد. يعني بخشي از كاري كه دوباره به سمت ما بازگشت و به ما محول شد به دليل همين مساله بود. افرادي نمي‌توانستند در بازار جهاني مبادله كنند و ما هم با روي باز از آنها استقبال كرديم تا بتوانيم اعتمادشان را جلب كنيم. تحريم در اين مسئله كمك زيادي كرد. يعني حداقل همه دور يك ميز جمع شدند و تلاش كردند متفقا كاري انجام دهند.
*براي پليمرها بعد از تحريم تقاضا داشتيم اما محصول نداشتيم
*خريداران ما از 350 به 150 شركت كاهش يافت
*ناوگان دريايي حمل مايعات اصلا در اختيار نداشتيم
*اطلاعات كشتي‌ها توسط خيلي‌ها لو مي‌رود
فارس: برآوردي وجود دارد كه نشان دهد تحريم چند درصد روي فروش محصولات توسط PCC تاثير گذاشت يا چند درصد روي انتقال پول محصولات تأثير گذاشت؟
طهراني صفا: برخي از پليمري ها در اروپا تحريم شده بودند به همين دليل در بازارهاي خاور دور به سرعت جايگزين شدند. بازارهاي اطراف ايران هم بازارهاي خوبي بود. ضمن آنكه پتانسيل‌هاي خوبي نيز درباره فروش داخل پليمرها براي ساخت محصولات نهايي وجود داشت.
به طور كلي ما در مورد پليمرها هيچ مشكلي نداشتيم. يعني متقاضي خريد داشتيم، اما كالايي نداشتيم كه به آنها بدهيم. البته از نظر چانه‌زني دست ما از قبل بسته‌تر بود، چنانكه خريداران ما از 350 شركت به 150 شركت كاهش يافت.
اما در كليت ماجرا در فروش محصولات جامد و پليمري مشكل چنداني نداشتيم. ممكن است خود واحدهاي توليدكننده به دليل كمبود خوراك يا كمبود كاتاليست‌ها با كاهش توليد مواجه بوده‌اند اما در فروش محصولات آنها مشكلي نداشته‌ايم.
اما در ابتداي كار در مورد گازها و مايعات و LPG و امثال آنها مشكلاتي داشته‌ايم. ما اصلا ناوگان حمل مايعات نداشتيم و همه محصولات مايع به صورت FOB به فروش مي‌رسيد در حالي كه پليمرها را به صورت CFR در مقصد تحويل مي‌داديم.
ما بايد به سرعت خودمان را براي در اختيار گرفتن لجستيك محصولات مايع آماده ميكرديم، عمدتا شركت‌هاي حمل كننده ميعانات گازي و LPG متعلق به شركت‌هاي اروپايي بود. يعني دو سوم از كل حمل‌كننده‌ها متعلق به اروپايي‌ها و يك سوم مربوط به كره‌اي‌ها و ژاپني‌ها و ديگران بود. چيني‌ها هم اساسا از اين نوع كشتي در اختيار نداشتند.
ما مسير را به سمت تامين كشتي از راه‌هاي مختلف برديم اما در نيمه دوم سال گذشته شايد بدترين وضعيت را داشتيم.
فارس: مشكل اصلي هم بحث لجستيك و ناوگان حمل و نقل دريايي بود؟
طهراني صفا: بله. مشكل كشتي بود، اما به شيوه‌هاي مختلف محصولات را حمل كرديم. مي‌دانيد كه كشتي‌ها ثبت و رصد مي‌شوند و اطلاعات آنها توسط خيلي‌ها لو مي‌رفت، اما از اوايل سال جاري وضعيت ما بسيار خوب شد، چنانكه در حال حاضر مثلا توليد LPG پتروشيمي پارس 90 تا 95 درصد است در حالي كه زماني به 50 درصد و 40 درصد ظرفيت توليد رسيده بوديم. توليد بندر امام هم روي 70 درصد است و كامل نشدن ظرفيت آن نيز مربوط به كمبود خوراك است. بالاخره در سختي‌ها افراد و مجموعه‌ها آبديده مي‌شوند.
فارس: شما ناوگان حمل مايعات خريداري كرديد يا به شكل ديگري مشكل را برطرف كرديد؟
طهراني صفا: ما در بحث اجاره‌هاي بلند مدت شناورها به جاي اجاره تك محموله‌‌ها وارد شديم. در تحريم‌ها بحث محدوديت خريد كشتي نيز وجود دارد و ما براي خريدن كشتي‌هايي كه مدت زيادي از عمر مفيد آن باقي مانده باشد مشكل داريم اما به دنبال تجهيز ناوگان هستيم.
*به سراغ شيوه اروپايي‌ها براي انتقال پول رفتيم
*اصلا پول بلوكه شده در خارج از كشور نداريم
*هزينه صادرات در دوره تحريم افزايش يافت
*با تحريم كنار آمديم و به تدريج آن را مديريت كرديم
فارس: با مشكل تحريم‌هاي بانكي و بازگرداندن پول محصولات صادراتي به كشور چه كرديد؟
طهراني صفا: تحريم باعث رو آوردن ما به شيوه‌هاي جديد شد. قبلا از مكانيزم اعتبارات اسنادي استفاده ميكرديم كه عملا متوقف شد.
البته در دنيا خريد و فروش محصولات پتروشيمي با اين مكانيزم انجام نمي‌شود. مثلا در اروپا شركت‌ها خريداران طلايي را مي‌شناسند و صورت حساب را براي آنها ارسال مي‌كنند. استفاده از اين شيوه بوروكراسي و هزينهها را كاهش مي‌دهد.
وقتي شما به خريدار نهايي دسترسي پيدا مي‌كنيد مي‌توانيد چنين تعاملي برقرار كنيد. البته ممكن است يك مشتري به تعهداتش عمل نكند.
اجازه بدهيد مثالي بزنم، در مترو فرانسه مانند ايران گيت دريافت بليط گذاشته‌اند. يعني هزينه كرده‌اند و يك سيستم كنترلي در همه ورودي‌هاي مترو گذاشته‌اند. اين گيت‌ها نيز نياز به تعمير و نگهداري دارند.
اما در آلمان اصلاً چنين گيت‌هايي وجود ندارد اين مسئله هم بعد فرهنگي و آموزشي دارد و هم اينكه براي ايجاد گيت هزينه نكردند و در مقابل بازرسي‌هاي رندوم دارند و بازرس‌ها به صورت اتفاقي در مقابل يك ورودي بليط‌ها را چك مي‌كنند. اگر بليط نداشته باشيد همانجا شما را 40 يورو جريمه مي‌كنند.
آلماني‌ها متوجه شده‌اند كه هزينه اين كار كمتر از شيوه فرانسوي‌ها است. در بحث پرداخت‌ها هم چنين چيزي صادق است. در اين سيستم به صورت عمومي هزينهها كم مي‌شود و ممكن است در جايي هم هزينه‌هاي اضافه دارد اما در مجموع اگر خريدار حقيقي را بيابيد هزينه‌هاي شما كاهش مي‌يابد.
فارس: بازرگاني پتروشيمي با مشكل باقي ماندن پول در خارج از كشور مواجه است؟
طهراني صفا: به هيچ وجه ما در حال حاضر اصلاً چيزي به عنوان پول بلوكه شده نداريم اما مشترياني وجود دارند كه به ما بدهكارند يا در موارد اندكي در دعواي حقوقي در اين باره هستيم. البته هزينه صادرات در دوره تحريم افزايش داشت و در بعضي موارد هزينه صادرات يك محصول به 30 يا 40درصد قيمت آن هم بالغ شد. به دليل افزايش هزينه‌هاي حمل و نقل و بازاريابي و نقل و انتقال پول.
فارس: اين مربوط به چه دوره‌اي است؟
طهراني صفا: اين مورد شايد مربوط به يكسال و نيم پيش باشد.
فارس: امسال سالي بود كه فروش محصولات وابسته به هلدينگ خليج فارس وارد تحريم شد. تحريمي كه در سال جاري عليه فروش محصولات هلدينگ وضع شد مؤثرتر بود يا تحريم‌هاي سابق؟
طهراني صفا: به مرور تحريم‌ها مديريت شد. مانند يك بيماري كه در طول زمان آن را مديريت مي‌كنيد. اين تحريم مانند جنگ حمله‌اي بود كه آمادگي قبلي براي آن ايجاد نشده است و اصلاً تصور نمي‌شد كه اين اتفاق بيفتد.
ما چه بايد ميكرديم؟ چطور بايد براي انتقال پول اعتماد ميكرديم و آن هم در شرايطي كه 20 سال شيوه ما اين بود كه گارانتي بگيريم و از طريق اعتبارات اسنادي پول را منتقل كنيم؟ ابتداي ماجرا اين بود. به مرور اين سازوكار جا افتاد، بهتر شد و روي ريل قرار گرفت.
اجازه بدهيد مثالي بزنم. در دوره جنگ، غروب كه مي‌شد همه منتظر صداي آژير بودند تا به پناهگاه بروند. اين مسئله تبديل به قسمتي از زندگي مردم و يك عادت شده بود. اگر آژير دير مي‌شد شايد مردم آشفته مي‌شدند. يا شام را زودتر ميل مي‌كردند كه به خاموشي نخورند.
اين در زندگي مردم عادي شده بود. در داستان تحريم‌ها هم جداي از آنكه اساس آن بد است همانگونه كه اساس جنگ بد است، اين موارد تبديل به يك عادت براي ما شده است.
الان در دنيا به سمت برداشتن مرزها مي‌روند. يعني اگر ويزا باشد محدوديت است.
زمان برچيده شدن ديوار برلين تصادفاً بنده به همراه هيئتي در آلمان شرقي بودم. در برلين شرقي، آلماني‌ها انتظار مي‌كشيدند با ماشين‌هاي لاداي خودشان از ديوار عبور كنند و به برلين غربي بروند و ببينند آن سوي ديوار چه خبر است.
آنها مي‌رفتند آن طرف و ارزش پول‌شان هم يك هشتم طرف آلمان غربي بود. پول‌شان به سرعت ته مي‌كشيد و برمي‌گشتند سر جاي خودشان. در جريان انقلاب ما هم همين اتفاق افتاد و آن احساس محدوديت شديد مردم را از جا كند.
پايان بخش اول
گفتوگو از علي فروزنده
انتهاي پيام/م
شنبه 30 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 206]
-
اقتصادی
پربازدیدترینها