محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1842237294
كتاب‌هاي محبوب خسرو حمزوي
واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: كتاب‌هاي محبوب خسرو حمزوي
خسرو حمزوي كتاب‌هاي محبوبش را معرفي كرد.
اين نويسنده پيشكسوت در گفتوگو با خبرنگار ادبيات و نشر خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، گفت: نويسندگاني بوده‌اند كه من از آثارشان چيزي ياد گرفته‌ام و آثارشان را دوست دارم. اين نويسنده‌ها را بر اساس كشورهاي‌شان تفكيك مي‌كنم.
او در ادامه عنوان كرد: از نويسنده‌هاي روس، داستايوفسكي، تولستوي و ايوان گنچاروف را مي‌پسندم. داستايوفسكي نه تنها سرآمد همه نويسنده‌هاي روس بلكه سرآمد نويسندگان زمان خود است؛ بخصوص در «برادران كارامازوف» كه در آن سه جريان فكري قرن نوزدهم را در سه شخصيت مذهبي، عياش و فلسفي آورده است. از گنچاروف رمان «آبلوموف» را مي‌پسندم. تولستوي هم نويسنده بزرگي است؛ «جنگ و صلح» او را همه ستايش كرده‌اند، اما در آن عناصر غيرداستاني زيادي وجود دارد. به نظر من كار داستاني مهم او «آنا كارنينا»ست كه اروتيسم زن قرن نوزدهم را نشان مي‌دهد. البته تولستوي بنا به باورهاي مذهبي كه دارد، «آنا» را در همين دنيا به مكافات مي‌رساند.
حمزوي افزود: در نويسنده‌هاي آلماني آثار گوته را مي‌پسندم؛ او مثل شكسپير نمايشنامه‌نويسي بوده كه آثار تفكرش دامن‌گير اروپاي قرن نوزدهم شده است. در «فاوست» انسانِ دنياي پس از رنسانس را نشان داده است. در نويسنده‌هاي آلماني بعد از گوته، توماس مان نويسنده بزرگي است كه كارهايش زياد هستند، اما من «مرگ در ونيز» و «كوه جادو» را مي‌پسندم. «مرگ در ونيز» 100 صفحه است و توماس مان در اين 100 صفحه يك شاهكار به وجود آورده، هرچند عناصر غيرداستاني در اين اثر زياد و موجب ملال است. در كارهاي هرمان هسه به نظرم «نرگس و زرين‌دهان» كار جالبي است. كافكا هم كه چك است، اما به آلماني مي‌نويسد، از بزرگ‌ترين نويسنده‌هاي قرن بيستم است؛ خصوصا در «محاكمه» و «قصر». فكر مي‌كنم مقام كافكا از ساير نويسندگان قرن بيستم بالاتر است و من هيچ كاري را به‌راحتي كارهاي او نمي‌خوانم.
اين نويسنده سپس گفت: در انگليسي‌ها آثار جورج مرديس را مي‌پسندم؛ نويسنده‌اي كه شايد آثارش به فارسي ترجمه نشده باشند. مرديس نويسنده قرن نوزدهم است و كسي سراغش نمي‌رود. شخصيت‌پردازي و شخصيت‌سازي در كارهاي او جالب است. كار بزرگي كه مرديس كرده، اين است كه براي اولين‌بار بعد از شكسپير تك‌گويي با خود را در آثارش آورده است. بعدها همين تكنيك وارد آثار ساير نويسنده‌هاي انگليسي شده است. «آزمون ريچارد فِروِل» نام كتابي از مرديس است كه من آن را مي‌پسندم. جورج اورول هم اگرچه نويسنده چندان بزرگي محسوب نمي‌شود، اما چون جوامع ديكتاتوري و خودكامه را نشان داده، كارهايش جالب‌اند؛ بخصوص «1984».
او در ادامه اظهار كرد: در فرانسوي‌ها گوستاو فلوبر نويسنده بسيار بزرگي است. او هم در «مادام بوواري» اروتيسم زن قرن نوزدهم را با زبان بسيار شكوهمند نشان داده است. فلوبر وسواس زبان داشته و حتا غاري براي خود داشته كه كارهايش را در آن غار بلند بلند مي‌خوانده است. بعد از او از كارهاي مارسل پروست و آلبر كامو خوشم مي‌آيد. كامو نويسنده بزرگي بوده و اگر مسائل فلسفي را مطرح مي‌كند، در لابه‌لاي زندگي شخصيت‌هاي داستان‌هايش مي‌آورد، نه مثل سارتر كه مدام شرح و تفصيل فلسفي مي‌دهد. از آثار كامو كتاب‌هاي «بيگانه» و «طاعون» را مي‌پسندم.
حمزوي سپس عنوان كرد: از بين آمريكايي‌ها از آثار دو - سه نويسنده خوشم آمده است. البته پدر نويسندگي آمريكا هنري جيمز است، اما نويسنده‌هاي آمريكايي مطلوب من همينگوي و ويليام فاكنرند. آثار همينگوي تلخي خيلي خاصي دارد. خيلي راحت مي‌نويسد و نثر بسيار زيبايي دارد. چند سال پيش در صدمين سال تولدش من در آمريكا بودم و ديدم كه درباره‌اش نوشته بودند بعد از شكسپير بزرگ‌ترين نثرنويس زبان انگليسي بوده است و واقعا اين حرف درست است. نثر همينگوي ساده و دل‌نشين است با جملات كوتاه. او بر خلاف مارسل پروست، كه گاهي جمله‌هايش چهار - پنج صفحه مي‌شوند، جملاتش كوتاه و روشن‌اند و با زبان بازي نكرده است. فاكنر از تكنيك سيال ذهن استفاده كرده، اما زمان را به هم ريخته است. فاكنر به‌جز «خشم و هياهو» كار ديگري با عنوان «As I Lay Dying» دارد كه نجف دريابندري هم آن را با عنوان «گور به گور» ترجمه كرده است. اين اثر در حدود 100 صفحه نوشته شده و يك شاهكار است كه در آن ديناميزم عجيبي وجود دارد.
او در ادامه گفت: من اين كتاب‌ها را دوست دارم. جيمز جويس هم از تكنيك سيال ذهن استفاده كرده است. جويس در 50 صفحه آخر «يوليسس» يك جمله بلندبالاي 50 صفحه‌يي، بدون نقطه و كاما، از خاطرات كاراكتر زن آورده است كه سيال ذهن را كاملا نشان مي‌دهد.
حمزوي در پايان گفت: جورج مرديس را نمي‌شناختم و در «خاطرات ايدن» به نام او برخوردم و به دنبال آن دو كتاب «آزمون ريچارد فِروِل» و «اگوييست» (خودخواه) را از او خواندم. از اين نويسنده‌ها بيش‌تر ياد گرفته‌ام، وگرنه خيلي چيزهاي ديگر هم هست كه خوانده‌ام.
انتهاي پيام
يکشنبه 24 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 52]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها