واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: كتابهاي محبوب جواد مجابي
جواد مجابي كتابهاي محبوبش را معرفي كرد.
اين نويسنده و شاعر در گفتوگو با خبرنگار ادبيات و نشر خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، گفت: مهمترين كتابي كه دوست دارم «شاهنامه» فردوسي است؛ به اين دليل كه هم شعر بسيار درخشاني دارد و هم بخش اعظم اسطوره و تاريخ ايران را بررسي ميكند. «شاهنامه» شناسنامه ماست. در شرايطي كه همه به طرف زبان عربي ميرفتند اين اثر زبان فارسي را زنده نگه داشت و پايهاي براي بازگشت ما به زبان فارسي شد. «شاهنامه» نوعي خردنامه است و در ستايش خرد انساني است نه خرد متافيزيكي.
او در ادامه اظهار كرد: كتاب ديگري كه دوست دارم «گلستان» سعدي است؛ به دليل نگاه زميني و واقعبينانهاي كه دارد. سعدي انسان فرهيختهاي است كه به اوضاع پيرامونش مسلط و آگاه است. او انسان و مردم زمانهاش را خوب ميشناسد. تحليلش از انسان به تحليل معاصر ما نزديك است و شناختش از انسان هم مبتني بر واقعيتهاي درازمدت است. «گلستان» كتابي است كه در عين اينكه در اوج فصاحت و بلاغت نوشته شده مايههايي از طنز هم دارد. من اين كتاب را بيش از پنج - شش بار خواندهام و بسياري از قسمتهاي آن در حافظهام مانده است. هرگاه ترديد دارم كه در نوشتهاي جملهاي درست است يا نه، به «گلستان» مراجعه ميكنم كه ببينم سعدي در مورد مشابه چه كرده است. اين كتاب معياري است براي درست نوشتن ما.
مجابي سپس عنوان كرد: «تاريخ بيهقي» كتاب ديگري است كه به آن علاقه دارم. اين كتاب يك اثر درجه يك تاريخي است كه نويسندهاش با انصاف و تأكيد بر حقيقت به وقايع دوران سلطان محمود و سلطان مسعود ميپردازد. نثر بيهقي نيز در اوج رسايي است. در زبان فارسي كمتر كتابي فصيحتر از اين كتاب داريم.
او همچنين گفت: «مثنوي» مولانا نيز از نظر تعالي و اخلاقي كتاب مهمي است، اما آنچه در اين كتاب براي من مهم است متفكري است كه دائما ميخواهد هستي پيرامونش را تبيين كند. البته من «غزليات شمس» را بر «مثنوي» ترجيح ميدهم؛ چون «مثنوي» يك اثر تعليمي است و براي عموم نوشته شده، اما غزلهاي مولانا شعر ناب و پر از جوششهاي ذهني يك شاعر بزرگ و تواناست. البته شعرهاي حافظ را هم ميخوانم و دوست دارم. تقريبا برايم به صورت عادت درآمده كه هر روز صبح هنگام صبحانه غزليات شمس يا حافظ را بخوانم.
مجابي در ادامه اظهار كرد: اينها كتابهايي هستند كه من هميشه به آنها فكر ميكنم و ميگويم اگر نبودند ما چيزي كم داشتيم. يكي از معيارهاي من براي انتخاب اين كتابها اين است كه اگر اينها نبودند چه چيزي در فرهنگ ما كم بود؟ فكر ميكنم اگر هر كدام از اين آثار نبودند يك حفره بزرگ در فرهنگ ما به وجود ميآمد. فكر ميكنم چند كتابي كه اسم بردم پايههاي زبان، تفكر و فرهنگ قديم ايران هستند كه امروز هم اعتبار دارند و ما همچنان از آنها ميآموزيم.
او همچنين گفت: از كتابهايي كه اخيرا خواندهام از آثار ترجمهيي «اتحاديه ابلهان» اثر جان كندي تول را خيلي دوست داشتم. در اين روزها بيشتر متنهاي قديمي را ميخوانم. بهتازگي براي چندمينبار «اسرارالتوحيد» را خواندم. همچنين يك بار ديگر شعرهاي محمد حقوقي و آثار شاعران معاصر را خواندم.
انتهاي پيام
سه شنبه 3 دي 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 104]