واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: از خودكشي دانش آموز شيرازي تا ديوانه بازي همتاي او در اوهايو!
مگر ميشود تلفن همراه و امثال آن در خارج از مدرسه همگي مجاز تلقي شوند اما همراه داشتن آنها در مدرسه اينقدر بد و ناشايست تلقي شود كه نبودن دانش آموز خاطي را به بودنش ترجيح دهيم؟ مگر در شرايطي كه بزه كاران هم آموزش داده شده و تلاش ميكنيم با سواد شوند، ميتوان مجازات اخراج از آموزشگاه را به عنوان تنبيه فردي اعمال كرد؟ اصلا مگر ميشود به راحتي هر فردي را از حقوقش در قانون اساسي محروم ساخت؟!
خودكشي از آن دست مقولههاي است كه در جامعه ايراني-اسلامي به شدت زشت شمرده شده و نكوهش ميشود اما اگر بدانيم دانش آموزي نوجوان به دليلي بسيار ساده دست به اين كار زده است، از چند منظر جا دارد كه به ماجرا بپردازيم.
به گزارش «تابناك»، خودكشي دانش آموز چهارده ساله شيرازي پس از اخراج از مدرسه، بي گمان يكي از تلخ ترين حوادث دانش آموزي در سال تحصيلي جاري است كه ميتواند دل هر پدر و مادري را بلرزاند اما از اين حيث كه مورد كنكاش قرار نگرفته و رها ميشود، نگران كننده به نظر ميرسد.
ماجرا زماني دردناك تر جلوه خواهد كرد كه بدانيم روزنامه اعتماد، يگانه راوي خبر، علت خودكشي اين نوجوان را اخراج از مدرسه به دليل همراه داشتن تلفن همراه عنوان كرده و آورده: «بر اساس ادعاهاي والدين اين دانشآموز، وي يك روز بعد از اخراج به همراه پدرش به مدرسه رفت اما مدير مدرسه از پذيرش او امتناع كرد و روز دوم كه خودش به تنهايي به مدرسه رفته بود مسئولان مدرسه وي را نپذيرفتند؛ اين دانشآموز پس از مراجعه به منزل، در حالي كه تنها بود، به زندگي خود پايان داد.»
يك نگاه بدبينانه به ماجرا زماني بروز ميكند كه بدانيم حوادث ريز و درشت دانشآموزي در هزاران كيلومتر آنسوي مرزهاي كشورمان مورد رصد برخي رسانهها قرار گرفته و گاه از اين حد هم فراتر رفته و با بحث و بررسي كارشناسي در كشورمان همراه ميشود كه نتايج آن، فارغ از درستي يا نادرستي، كمترين تاثيري در نظام آموزشي كشورمان ندارد.
از اين بعد گفته شده و البته ناخوش ماجرا كه بگذريم، سكوت مسئولاني كه ميبايست به انتشار چنين خبري واكنش نشان داده و از بررسي همه جانبه ابعاد ماجرا تا روشن شدن حقيقت سخن بگويند، اگر نگوييم جاي تاسف دارد، بايد اذعان داشته باشيم كه در نوع خود بسيار شگفت آور است.
در حالي كه يك هفته از انتشار خبر خودكشي دانش آموز مقطع راهنمايي در استان فارس و يكي از شهرهاي بزرگ و مشهور كشورمان، شيراز -كه ميبايست جمع بزرگي از رسانهها و اصحاب رسانه را در خود جاي داده باشد- ميگذرد، يافتن تكذيبيهاي بر اين خبر مثل كوبيدن آب در هاون بي اثر مانده و لاجرم چارهاي نخواهيم داشت جز اينكه بر اصل خبر صحه گذارده و بپذيريم كه متاسفانه وقوع چنين رويداد تلخي موجب نشده كه كسي در صدد پاسخگويي برآمده و تلاشي براي ممانعت از شكل گيري اتفاقات تلخ مشابه آغاز شود.
اين در حالي است كه در ميان سكوت فراگير مسئولان در رابطه با اين رويداد، وعده پيگيري دلايل وقوع اين رويداد در كميسيون آموزش و تحقيقات مجلس شوراي اسلامي، شايد بهترين خبري باشد كه ميتوان انتظار شنيدنش را داشت؛ عطاءالله سلطاني خبر داد كه كميسيون يكي از اعضايش را مامور بررسي علت خودكشي اين دانش آموز كرده و افزود: هنوز هيچ گزارشي به كميسيون داده نشده و نميتوان در اين باره اظهار نظر كرد، اما در مجموع نبايد هيچ دانشآموزي به دليل داشتن موبايل از مدرسه اخراج شود؛ اگر دانش آموز موبايل دارد، بايد مدير مدرسه به پدر و مادر او تذكر بدهد و قانون اجازه اخراج دانش آموز را نميدهد.
اين نماينده مجلس در ادامه افزود: آييننامه كنوني انضباطي دانشآموزان وزارت آموزشوپرورش بسيار قديمي است و همين موضوع باعث ميشود سلايق فردي معلمان و مسئولان بر قوانين و آييننامهها تأثير شديدي داشته باشد.
بدين ترتيب دقت در سخنان عضو كميسيون آموزش مجلس، روي ناخوشي ديگري از ماجرا را آشكار ميسازد؛ قديمي بودن آيين نامه انضباطي دانش آموزان كه موجب شده سلايق فردي قدرت گرفته و سايه بر قوانين بيافكند. شايد در سايه همين است كه مدير، ناظم يا يكي ديگر از مسئولان مدرسه تشخيص داده همراه داشتن تلفن همراه ميبايست با سخت ترين جريمه ممكن در حق يك دانش آموز كه همان اخراج است مواجه شود.
از خودكشي دانش آموز شيرازي تا ديوانه بازي همتاي او در اوهايو!
البته آشكار است كه همراه داشتن تلفن همراه در مدرسه غيرقانوني است اما مگر ميشود اين وسيله و وسايل مشابه آن (مثل تبلت، رايانه، كنسولهاي بازي و...) در خارج از مدرسه همگي مجاز تلقي شوند اما همراه داشتن آنها در مدرسه اينقدر بد و ناشايست تلقي شود كه نبودن دانش آموز خاطي را به بودنش ترجيح دهيم؟ چگونه در شرايطي كه بزه كاران هم آموزش داده شده و تلاش ميكنيم با سواد شوند، ميتوان مجازات اخراج از آموزشگاه (و نه حتي اجبار به انتقال به آموزشگاهي ديگر) را به عنوان تنبيه فردي اعمال كرد؟ مگر ميشود به راحتي هر فردي را از حقوق تاكيد شدهاش در قانون اساسي محروم ساخت؟
با اين نگرش به ماجرا، اخراج يك دانش آموز از محيطي كه قرار است انسان سازي كرده و نسل آينده را تربيت نمايد، حكم مردودي آموزش دهندگان را داشته و جا دارد كه تحقيق شود اين نقيصه تا چه اندازه در مدارس كشور شيوع يافته است كه اگر اين كار صورت نگيرد، نه تنها تفاوت معلمان و اولياي دلسوز و درستكار مدرسه از سايرين معلوم نخواهد شد، كه ممكن است تكرار اشتباه در آينده مانع از اصلاح اتفاق رويه شده گردد.
اينجاست كه رويداد تلخ به وقوع پيوسته در شيراز ميبايست دست كم از اين نظر كه بازخواني قوانين براي اولياي امر صورت گيرد، مورد تاكيد مسئولان قرار گرفته و پس از آن اگر ادعاي قديمي بودن قوانين و آيين نامه مورد تاييد قرار گرفت، بازبيني آن در دستور كار قرار گيرد تا بار ديگر اگر دانش آموزي تلفن همراه به مدرسه برد، هم دانش آموز و والدين او بدانند كه چه عقوبتي ميتواند انتظارشان را بكشد و هم اولياي مدرسه بدانند چه بايد كرده و از چه اقداماتي بايد حذر كنند نه اينكه همه چيز را به حال خود رها كرده و بعد از بروز مشكل برخي بگوييم دانش آموز و اولياي او مقصرند و بعضي ديگر تاكيد كنيم كه ميبايست مدير را فلان كرد و بهمان!
براي دريافت و ديدن آخرين اخبار تابناك، از هر نقطه اي در اينترنت Toolbar اختصاصي تابناكرا از لينك زير دريافت و بر روي مرورگر خود نصب كنيد:
لينك دريافت Toolbar تابناك
شنبه 23 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]