محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830073761
نظر آيت‌الله سبحاني درباره گسترش مسجدالحرام و مسجد النبي(ص)
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: نظر آيت‌الله سبحاني درباره گسترش مسجدالحرام و مسجد النبي(ص)
آيت‌الله سبحاني گفت: بايد مسجد النبي(ص) توسعه پيدا كند، اما در عين حال توسعه، مي‌‌توانيم اين اصالت‌ها را نيز به صورت‌هاي كوچك و چشم‌گير حفظ كنيم، نبايد توسعه مسجد الحرام سبب بشود كه همه اين آثار را از بين ببريم.
يكي از مشكلات جدي مسلمان (چه شيعه و چه سني)، وهابيت تكفيري است و از طرفي، آشنايي با عقايد و عملكرد وهابيت تكفيري و نقد آنها يكي از نيازهاي جدي جوامع مسلمان است.
از اين رو، گروه آيين و انديشه خبرگزاري فارس، سلسله مباحث وهابيت شناسي را كه توسط حضرت آيت الله جعفر سبحاني تدريس شده است، تقديم مخاطبان گرامي ميكند كه شماره سيزدهم اين مجموعه از نظر مي‌گذرد.
پاسداري از مراقد انبياء و اولياء الهي
بسم الله الرحمن الرحيم
سخن در باره مسئله چهارم است، يعني از توحيد و شرك فارغ شديم و مسئله بدعت را هم تشريح كرديم، مسئله سوم مربوط به زيارت انبياء و الأولياء، بالأخص رسول اكرم و امامان معصوم عليهم‌السلام بود، كه آن نيز به آخر رسيد.
اكنون در مسئله چهارم هستيم به نام: پاسداري از مراقد انبياء و اولياء، بالأخص از مرقد پيغمبر اكرم صلي الله عليه و آله و ائمه معصومين عليهم‌السلام.
آيا پاسداري از مراقد پيغمبران و امامان عليهم‌السلام شرك است يا توحيد؟ آيا بدعت است يا سنت؟
بياناتي كه در باره شرك و توحيد و بدعت و سنت ارائه كرديم، حكم مسئله چهارم نيز براي همگان واضح و روشن خواهد شد.
نخست مي‌‌خواهيم اين مسئله را يك تحليل عقلي و اجتماعي كنيم، آنگاه ببينيم كه قرآن مجيد در باره پاسداري از مراقد انبياء و اولياء چيزي گفته است يا نه؟ و اگر گفته است، نسبت به آن چه حكمي كرده است؟
تحليل عقلي حفاظت از قبور
تحليل عقلي اين است كه جامعه‌‌هاي متمدن و ملت‌هاي زنده دنيا، نسبت به آثار گذشتگان خود كاملاً حساس هستند و اجازه نمي‌‌دهند حتي يك خشت خامي كه مربوط به گذشتگان آنهاست از بين برود، سفال آنها را حفظ ميكنند، دست خط آنها را حفظ ميكنند، حتي اگر پول كهنه‌‌اي هم از آنها به يادگار مانده باشد، آن را به عنوان نمونه تمدن حفظ ميكنند.
به بيان ديگر، آثار باستاني براي آنها قيمت دارد و براي حفظ آثار باستاني خود، مديران لايق را انتخاب ميكنند تا آنها را از گزند روزگار، سرما و گرما، به بهترين وجه حفظ كنند. چرا؟ مي‌‌گويند اينها دليل بر تمدن ماست و بايد ملت‌هاي جهان بدانند كه ما تمدن عريض در جهان و در زمان داريم، يعني ملتي نيستيم كه تازه به نوا و به تمدن رسيده باشيم، بلكه تمدن ما نشانه پيشين دارد و نياكان ما پايه گذار اين تمدن است و اين هم آثارش.
وظيفه مسلمانان در قبال آثار اسلامي
ما عين همين مطلب را در باره اسلام پياده مي‌‌كنيم، پيغمبر اكرم صلي الله عليه و آله چهارده قرن قبل بلكه بيشتر توانست تمدني را پي ريزي كند كه الآن هم مانند آفتاب مي‌‌درخشد و در حقيقت اين تمدن صنعتي هم از همين جا بهره گرفته و پيشرفت كرده، تاريخ به ما ميگويد كه مردي در سال 570 ميلادي متولد شده است، در سال 610 در غار حرا به نبوت رسيده است و آنگاه سيزده سال تمام در مكه به تبليغ پرداخته، و ده سال آخر عمرش را هم در مدينه سپري كرده است و در مدينه براي خودش كارهاي كرده و آثاري را از خود به يادگار گذاشته است، تاريخ تمام اينها را درج كرده است، يعني ريزو درشت آنها را درج كرده، يعني اينها در لابلاي كتاب‌ها موجود است.
هرچند آثاري كه مكتوب است محترم است، اما آثاري كه جنبه عيني دارد بيشتر دلالت بر اصالت ميكند، از كجا مي‌‌گوييم كه چند سال قبل، يعني در سال 570 ميلادي مردي بنام محمد صلّي الله عليه و آله متولد شده، و در چه سالي به رسالت مبعوث شده، يا آن نقطه‌‌اي كه براي او وحي نازل شده كجاست؟
يا آن نقطه‌‌اي كه حضرتش از بيم كفار قريش مخفي شده تا آنها بر او دست رسي پيدا نكنند، كجاست؟
اين آثار عيني، بهترين دليل بر واقعيت اين جريان‌هاست، اگر تمام اين آثار عيني را تحت لواي شرك از بين ببريم، ديگر براي ما چه خواهد ماند.
به بيان ديگر اگر تحت لواي شرك، آثار توحيد را از بين ببريم، اين آثار مكتوب به تدريج مورد شك و ترديد قرار مي‌‌گيرند.
بايد مسلمانان از تاريخ مسيحيت عبرت بگيرند
ما بايد از تاريخ عبرت بگيريم، يعني تاريخ مسيحيت براي ما عبرت است، زيرا جوان مسيحي چند سال قبل نسبت به حضرت مسيح سلام الله عليه و علي نبينا عليه و آله تا حدي ايمان داشت، اما بعد از آنكه جامعه شناسي پديد آمد و مسائل روز پيش آمد و قرار شد كه مسائل را عيني درك كنند نه سمعي، كم كم وجود حضرت مسيح براي آنان مشكوك شد، چرا؟ چون آثار ملموسي از پيغمبر خود ندارند، غربيان همه چيزشان غربي است، اما دين‌شان شرقي است، و اين هم يكي از عجايب عالم است، مي‌‌گويند همه چيز ما غربي است، اما دين ما شرقي است و در فلسطين بوده است، چگونه يقين پيدا كنند، اثر ملموسي از مسيح ندارند، يعني حضرت مسيح نه قبري از نظر آنان دارد و نه كتاب ملموسي دارد و نه چيزهاي كه بتواند بر واقعيت حضرت مسيح قضاوت كنند، و لذا كم كم جوانان آنها به صورت يك مسيحي جغرافيائي و سجلّي در آمده است نه مانند يك جوان مومن به تمام معنا نسبت به حضرت مسيح و آثار او، اين براي ما عبرت است، از همين جا بايد عبرت بگيريم، آنچه كه منسوب به پيغمبر اكرم صلي الله عليه و آله و آل او اصحاب او است، و آنچه دلالت بر اصالت اسلام ميكند، بايد آن را به نحو احسن حفظ كنيم.
توسعه مسجد الحرام، نبايد سبب محو آثار اسلامي شود
البته بايد مسجد النبي توسعه پيدا كند، اما در عين حال توسعه، مي‌‌توانيم اين اصالت‌ها را نيز به صورت‌هاي كوچك و چشم گير حفظ كنيم، نبايد توسعه مسجد الحرام سبب بشود كه همه اين آثار را از بين ببريم، تا براي نسل‌هاي آينده وجود اين آثار و صاحبان اين آثار، فقط مكتوب در كتاب باشد و اثر عيني از آنها نماند، از تاريخ بهره بگيريم، تا مانند مسيحيان دچار ترديد و شك در اسلام و واقعيت اسلام و آورنده آن نشويم، اما مسلمانان جهان مي‌‌گويند اصالت‌ها محفوظ است، اينجا مولد النبي است، اينجا دار التبليغ حضرت پيغمبر اكرم است، در اين «نقطه» براي او وحي نازل شده است، در اين نقطه با دشمنان جنگ كرده است، در اينجا پيروز گشته است و اينجا قبور اصحاب و ياران، و يا و فرزندان اوست، همه اينها را حفظ كردهاند، تا براي آيندگان يك وسيله قطعي و علمي براي ايمان و اصالت‌ها باشد.
فرزندان عزيز اسلام، شما كه علاقمند هستيد كه اسلام تا روز رستاخيز پايدار بماند، پايداري اسلام براي خود مباني دارد و آن حفظ عينيت‌هاست، تنها مبنا نيست، اما همين مبنا خودش يك پايه محكمي است براي حفظ اصالت اسلام و حقانيت آن، تا در آينده كسي نتواند آن را انكار نكنند،اين تحليل عقلي و فكري ماست.
دليل قرآني براي پاسداري از مرقد پيغمبر و امامان عليهم‌السلام
ممكن است كسي در باره اين تحليل عقلي بحث و گفتگو كند، فلذا بايد برگرديم و ببينيم كه قرآن مجيد در باره پاسداري از مرقد پيغمبر اكرم صلي الله عليه و آله و مرقد امامان و معصومان و اولياء الهي چه ميگويد، اين تحليل در جاي خودش محفوظ است، حالا بايد ببينيم كه قرآن چه ميگويد: «فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّـهُ أَن تُرْفَعَ وَيُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فِيهَا بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ» النور/ ٣٦
آنگاه آنان را اين گونه توصيف ميكند: «رِجَالٌ لَّا تُلْهِيهِمْ تِجَارَةٌ وَلَا بَيْعٌ عَن ذِكْرِ اللَّـهِ وَإِقَامِ الصَّلَاةِ وَإِيتَاءِ الزَّكَاةِ يَخَافُونَ يَوْمًا تَتَقَلَّبُ فِيهِ الْقُلُوبُ وَالْأَبْصَارُ» النور: ٣٧
آن نور الهي: «اللَّـهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكَاةٍ فِيهَا مِصْبَاحٌ الْمِصْبَاحُ فِي زُجَاجَةٍ الزُّجَاجَةُ كَأَنَّهَا كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ يُوقَدُ مِن شَجَرَةٍ مُّبَارَكَةٍ زَيْتُونَةٍ لَّا شَرْقِيَّةٍ وَلَا غَرْبِيَّةٍ يَكَادُ زَيْتُهَا يُضِيءُ وَلَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ نُّورٌ عَلَىٰ نُورٍ يَهْدِي اللَّـهُ لِنُورِهِ مَن يَشَاءُ وَيَضْرِبُ اللَّـهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ وَاللَّـهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ» (نور/ ٣٥) اين انوار الهي «فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّـهُ أَن تُرْفَعَ وَيُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فِيهَا بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ» در بيوتي است كه خدا امر كرده است كه ما در رفع آن بيوت بكوشيم.
مقصود بيوت در آيه چيست؟
قبل از هر چيزي، چند نكته را توضيح بدهم تا اين استدلال روشن بشود.
الف: بايد ببينيم كه رفيع چيست و بيت چيست؟ قبلاً بيت را معنا كنيم تا به معناي رفع برسيم، مراد از بيت در آيه چيست؟
برخي از مفسرين بيوت را به معناي مسجد گرفته‌‌اند، «في بيوت»، يعني «في مساجد يذكر فيها اسم الله»، ولي اين تفسير اشتباه است، زيرا ما يك بيت داريم و يك مسجد، بيت از بيتوته است، يعني استراحتگاه، اما «مسجد» معبد و پرستشگاه است، در كدام لغت اين دو تا يكي است؟!
بيت از بيتوته مشتق است، كه انسان روز كه كار ميكند، شب بر مي‌‌گردد به خانه، در آن خانه بيتوته ميكند، شب را سحر ميكند و استراحت ميكند و حال آنكه مسجد معبد است و در آنجا پرستش ميكند نه استراحت.
ب: نكته دوم اينكه خداوند متعال هر جا كه بخواهد از مسكن تعبير بياورد، كلمه «بيت» مي‌‌آورد، مسكن و مأوي، و هرجا كه بخواهد از معابد عمومي تعبير بياورد، كلمه مساجد را به كار مي‌‌برد و اين دوتا را با هم مخلوط نمي‌‌كند.
پس نكته اول اين شد كه بيت از بيتوته است، يعني استراحتگاه، ولي «مسجد» معبد است و پرستشگاه، از اين رو نمي‌‌توانيم، «في بيوت» را تفسير به مساجد كنيم.
نكته دوم اينكه در قرآن مجيد هم بيت و هم بيوت آمده است و هم مسجد و مساجد آمده است، آنجا كه بخواهد نعمت‌هاي خودش را بشمارد، كلمه بيت و بيوت و مسكن را به كار مي‌‌برد، ولي آنجا كه مي‌‌خواهد، مسئله عبادتگاه را بيان كند، كلمه مسجد و مساجد را به كار مي‌‌برد.
ج: نكته سوم اينكه ماهيت بيت، سقف مي‌‌خواهد، بيت آن چهار ديورايي است كه داراي سقف باشد، تا انسان را از سرما و گرما حفظ كند، در حالي كه مسجد سقف نمي‌‌خواهد، فلذا مسجد الحرام سقف نمي‌‌خواهد، همچنين بخشي از مسجد النبي است كه فاقد سقف است، مسجد لازم نيست كه داراي سقف باشد، يعني مي‌‌تواند با سقف باشد و مي‌‌تواند بدون سقف باشد، در حالي كه بيت بدون سقف نمي‌‌تواند باشد و معنا ندارد و لذا قرآن مي‌‌فرمايد: اگر اراده ما بر اين تعلق نگرفته بود كه همه مردم يكرنگ بشوند، ما سقف بيوت كافران را از نقره قرار مي‌‌داديم تا متميز بشود: «وَلَوْلَا أَن يَكُونَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً لَّجَعَلْنَا لِمَن يَكْفُرُ بِالرَّحْمَـٰنِ لِبُيُوتِهِمْ سُقُفًا مِّن فِضَّةٍ وَمَعَارِجَ عَلَيْهَا يَظْهَرُونَ» (زخرف/ ٣٣)
اگر نبود كه اراده خدا بر اين تعلق گرفته كه همه ملت ها يكسان و يكرنگ باشند، براي تميز كافر از مسلمان و مشرك از موحد، بيوت آنها را از نقره قرار مي‌‌داديم تا مردم بيت كافر و مشرك را از بيت مسلمان بشناسند، معلوم ميشود كه بيت حتماً داراي سقف است و لذا قرآن مي‌‌فرمايد سقف آنها را از نقره قرار مي‌‌داديم.
با اين سه بياني كه عرض كرديم، دانسته شد كه مراد از بيت در آيه مباركه، مساجد نيست بلكه بيت است، حالا اين بيت كدام بيت است؟ در آينده بيان خواهد شد.
بيان اول اين بود كه ماهيت بيت، غير از ماهيت مسجد است.
بيان دوم اين بود كه قرآن هر كجا كه بخواهد «مأوي» و مسكن بگويد، كلمه بيت را به كار مي‌‌برد و هر كجا كه پرستشگاه بگويد، كلمه مسجد را به كار مي‌‌برد.
بيان سوم اينكه در ماهيت بيت سقف خوابيده است و حال آنكه در ماهيت مسجد سقف نخوابيده است، مرحله چهارم بر گرديم به روايت، سيوطي در «الدّر المنثور» نقل ميكند هنگامي كه اين آيه نازل شد: «اللَّـهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكَاةٍ فِيهَا مِصْبَاحٌ الْمِصْبَاحُ فِي زُجَاجَةٍ الزُّجَاجَةُ كَأَنَّهَا كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ يُوقَدُ مِن شَجَرَةٍ مُّبَارَكَةٍ زَيْتُونَةٍ لَّا شَرْقِيَّةٍ وَلَا غَرْبِيَّةٍ يَكَادُ زَيْتُهَا يُضِيءُ وَلَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ نُّورٌ عَلَىٰ نُورٍ يَهْدِي اللَّـهُ لِنُورِهِ مَن يَشَاءُ وَيَضْرِبُ اللَّـهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ وَاللَّـهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ»** «فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّـهُ أَن تُرْفَعَ وَيُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فِيهَا بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ».
مردي بلند شد و عرض كرد يا رسول الله، اين بيوت كدام بيوت است؟ پيغمبر اكرم فرمود بيوت الأنبياء، آنگاه ابوبكر عرض كرد يا رسول الله! مشيراً إلي بيت علي و فاطمة عليهما‌السلام، آيا اين هم از همان بيوت است؟
پيغمبر اكرم فرمود: نعم، من أفاضلها، يعني از برترين آنها، هنگامي كه به روايت مراجعه كنيم، بيت همان بيوت انبياء و اولياء و بيت علي و فاطمه هم جزء آن است، و بلكه از بالاترين آنهاست.
مقصود از رفع در آيه چيست؟
تا اينجا توانستيم يك پايه از مقدمات برهان را روشن كنيم و آن اينكه بيت، غير از مسجد است.
اما نكته دوم «في بيوت أذن الله أن ترفع»، أي أمر الله أن ترفع، امر كرده است كه اين خانه رفيع باشد، رفع در لغت گاهي به معناي ايجاد است، «رفع سمكها» يعني آسمان را بر افراشت، گاهي كلمه رفع را به كار مي‌‌برند و مراد از رفع در آنجا به معناي ايجاد است، قرآن مي‌‌فرمايد: «أَأَنتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاءُ بَنَاهَا**رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّاهَا» (نازعات/ ٢٧، و 28)
أي أوجدها و أنشأها، ولي در اينجا مراد از كلمه «رفع» ايجاد بيوت نيست، بيوت هست، پس معلوم ميشود كه مراد از «رفع» چيز ديگري است و آن عبارت است از « تكريم و تعظيم و احترام»، أذن الله أن ترفع، اين رفع نمي‌‌تواند رفع تكويني و به معناي ايجاد و انشاء باشد، بلكه به معناي ترفيع، تكريم و تعظيم است، خانه‌هاي هستند كه در آنها خانه‌ها كساني زندگي ميكنند كه خدا را تسبيح ميكنند، خدا مي‌‌فرمايد: من امر كرده‌‌ام كه اين خانه‌ها را تكريم، تعظيم و احترام كنيد و بزرگ بشماريد و پاسدار اينها باشيد، يعني نگذاريد خراب بشوند و اگر خراب شد، از نو آبادش كنيد، نگذاريد كه اطراف آن آلوده بشود، نگذاريد كه در آنجا آلودگي‌ها جمع بشود و هميشه كوشش كنيد كه اين خانه‌ها تر و تازه بمانند، «أذن الله ان ترفع» أي أمر الله أن ترفع البيوت. رفع در اينجا به معناي رفع معنوي است نه به معناي ايجاد و انشاء، رفع معنوي همين‌هاي است كه عرض كردم، اتفاقاً بسياري از خانه‌ها كه گاهي ويران شده و برخي ديگر باقي است، اين خانه‌ها، خانه‌هاي انبياء و اولاد انبياء بوده‌‌‌اند، مرقد پيغمبر اكرم در خانه حضرت است، الآن همان گنبد و قبه خضرائي كه براي همه روشن است، هنگامي كه چشم انسان بر آن قبه خضراء و سبز مي‌‌افتد، دل‌ها مي‌‌لرزد، همان قبه و همان خانه، خانه پيغمبر اكرم (ص) بوده است، چون رسول الله در همان جاي كه در گذشت، در همانجا هم دفن شد، يعني منتقل به جاي ديگر نشد، و لذا خانه‌‌اي كه داشت بر افراشته و موجود است و در همان جا به خاك سپرده شد، به چه دليل شما اين خانه را ويران كنيد، قرآن مي‌‌فرمايد «فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّـهُ أَن تُرْفَعَ». اين خانه‌ها را تكريم و تعظيم كنيد، آيا تعظيم و تكريمش اين است كه با خاك يكسان كيند، آيا اين ضد قرآن نيست؟
خانه عسكريين كه در سامرّاء است، خداوند كساني كه اين خانه‌ها را ويران كردند، دست‌شان را از كشورهاي اسلامي كوتاه كند، خانه‌هاي عسكرين، يعني امام هادي و امام حسن عسكري عليهما‌السلام عبادتگاه‌شان بوده است.
كدام نمازها را در مسجد و كداميك را در خانه بايد خواند
پيغمبر اكرم صلي الله عليه و آله دستور مي‌‌دهد كه تمام نماز هاي مستحبي را در خانه بخوانيد، فقط نماز واجب را در مسجد برگزار كنيد، و اين يكي از اشتباهات است كه خيال ميكنند، بايد همه نمازها را در مسجد خواند و حال آنكه اين گونه نيست، فقط نماز واجب را در مسجد خواند نه نماز هاي مستحبي را.
روايتي از صحيح مسلم
در صحيح مسلم آمده است: «إنّ خير صلاة المرأ في بيته إلّا الصلاة المكتوبة» (صحيح مسلم:2/187)
بهترين نقطه براي عبادت و نماز، خانه است تا اهل بيت و بچه‌ها نيز با نماز آشنا بشوند، در و ديوار اين خانه هم نمازي بشود، فقط نماز واجب را در مسجد بخوانيم.
نماز تراويح نبايد در مسجد خواند
بنابراين، صلات تراويح نبايد در مسجد خوانده بشود چه با جماعت و يا فرادا، از نظر اين روايت كه صحيح مسلم نقل ميكند، بايد در خانه‌ها خوانده شود كما اينكه مالك كه يكي از ائمه اربعه است ميگويد در خانه خوانده شود و فرادا خوانده شود.
پس اين خانه‌هايي كه الآن هستند و يا بودند، اينها همان خانه‌هاي هستند كه قرآن مي‌‌فرمايد: «فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّـهُ أَن تُرْفَعَ وَيُذْكَر»
چرا؟ چون در اين خانه‌ها كساني بودند كه: «يُسَبِّحُ لَهُ فِيهَا بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ« »رِجَالٌ لَّا تُلْهِيهِمْ تِجَارَةٌ وَلَا بَيْعٌ عَن ذِكْرِ اللَّـهِ وَإِقَامِ الصَّلَاةِ وَإِيتَاءِ الزَّكَاةِ يَخَافُونَ يَوْمًا تَتَقَلَّبُ فِيهِ الْقُلُوبُ وَالْأَبْصَارُ» (نور: ٣٧)
بنابراين، ذيل آيه كه ميگويد در اين خانه نماز مي‌‌خوانند، فكر نكنيد كه آنها مسجد باشد، بلكه آنها خانه است و در عين حالي كه خانه است، اما براي نماز فرادا هم جايگاه است، پس چه كنيم؟
اين آيه براي ما حاكي و دليل است كه مراقد انبياء، خانه‌هاي آنها بوده است، آنها را حفظ كنيم، البته آنجا كه خانه آنها نباشد، اين آيه گواه بر آن نيست، ولي قبر پيغمبر اكرم صلي الله عليه و آله، خانه‌‌اي اوست، حضرت زهرا سلام الله عليها طبق روايت امام هشتم در خانه خود مدفون است، عسكريين در منزل خود مدفون هستند.
ما بايد طبق اين روايت آنها را تكريم و تعظيم كنيم، نگذاريم كه ويران بشود و نگذاريم كه آلوده به آلودگي‌ها بشود. اما اگر بخواهيم آنها را توسط بلدوزير با خاك يكسان كنيم، يكنوع ضديت با آيه كريمه و تناقض با آيه است، اين يك برهان.
احترام به مرقدها احترام به صاحب قبر است
از نظر ديگر، احترام اين خانه ها يا احترام مراقد هر چند خانه آنها نباشد، يكنوع محبت به صاحب قبر است، فرض كنيد كه خانه بوده و در آن دفن شده، يا در خانه دفن نشده‌‌اند، بلكه يك نقطه‌‌اي ديگر دفن شده‌‌اند كه خانه نبوده، مردم آمده‌‌اند، يك سايه باني درست كردهاند، سقفي زده‌‌اند تا اين قبر محفوظ بماند، اين كار اينها در حقيقت يكنوع اظهار محبت به پيغمبر و آل او است. آيا اگر يك شخصيت علمي و سياسي كه در واقع خدماتي را انجام داده، اگر بميرد، دوستان و عزيزانش او را در نقطه‌‌اي دفن كنند و سايه‌باني بسازند و اطاقي براي او بسازند، آيا نسبت او اظهار محبت كردهاند يا اظهار عداوت؟
همگان خواهند گفت كه اظهار محبت نسبت به او كرده است. ما انشاء الله در بحث آينده خواهيم گفت كه يكي از وظايف مسلمانان محبت به پيغمبر اكرم و آل اوست و اظهار محبت براي خود مظاهري دارد و يكي از مظاهر همين است.
انتهاي پيام/
جمعه 22 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 94]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها