تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836087157
روانشناس ستون تيم است
واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: سلامت:دكتر محمد رضازادمهر، همان كسي است كه زمان مربيگري بلازويچ سرپرست تيمملي ايران بود و خيلي زود بحثهاي روانشناسي را در اردو راه انداخت. فوتبالي‌ها منشور روانشناسي زادمهر را هنوز به ياد دارند. جالب اينكه زادمهرخودش دكتراي دندانپزشكي از دانشگاه شهيد بهشتي را دارد، ولي پابه‌پاي آن فوتبال را هم ادامه داده تا جايي كه سال‌ها براي تيم پرسپوليس بازي كرده و اتفاقاً ملي‌پوش هم بوده است. به اينها مي‌شود قهرماني‌اش در شطرنج آموزشگاه‌هاي تهران و قهرماني در پرش ارتفاع را هم اضافه كرد. اينها ما را به مصاحبه با دكتر زادمهر ترغيب كرد. گفت‌وگو در گوشه دنجي از مطب كوچك دندانپزشكي‌اش اتفاق افتاد. با گذشت 30 دقيقه‌اي از مصاحبه محمودخوردبين، مهاجم سال‌هاي دور پرسپوليسي هم براي درمان وارد مطب شد و اين‌چنين بود كه زادمهر هر چند دقيقه يك بار براي اثبات حرف‌هايش مي‌گفت:... و با تا‡ييد مهاجم سابق تيمملي به صحبت‌هايش ادامه مي‌داد. حرفهايي كه بيشتر به روانشناسي، لزوم حضور يك روانپزشك يا روانشناس در تيمهاي فوتبال و به خصوص تيمملي مربوط بود. آقاي زادمهر، ورزش ودانش كه شما در هردوي آنها كارشناس هستيد چه نسبتي با هم دارند؟ ورزش و تحصيل مغايرتي با هم ندارند. در مورد خود من ، چه بسا همين ورزش باعث شد درس بخوانم. در دوران كودكي علاقه بسياري به ورزش داشتم. شايد به اين دليل كه پدر، مادر، خواهر و شوهر‌خواهرم در خانه مدام از ورزش ميگفتند. پدرم دكتر داروساز بود. براي همين در خانه يا صحبت از ورزش بود يا پزشكي. آنها مرا به ورزش تشويق مي‌كردند. پدرم شرط گذاشته بود كه اگر معدلم بالا شود، حتماً مرا به استاديوم ببرد و من به دليل آن شرط مجبور بودم درس بخوانم. وقتي وارد دبيرستان زاگرس شدم، كاپيتان دبيرستان هم بودم. مدير دبيرستان، كاپيتاني را تنها به بازيكني مي‌داد كه معدلش بالاي 18 باشد. بعد مجبور بودم درس بخوانم تا از ورزش عقب نمانم. همين شد كه به ورزش ادامه دادم و تحصيل را هم رها نكردم. ... اين تنها عامل موفقيت شما بود؟ نه، بعدها به اين نتيجه رسيدم كه با برنامه‌ريزي مي‌شود خيلي كارها انجام داد، يعني برنامه‌ريزي عامل اصلي اين موفقيت بود. البته من نمونه كوچكي از اين آدم‌ها هستم. دكتر سوكراتس، فوتباليست بزرگي بود و دكتر فوتوسانچز، ماركوسيس هم دارنده هفت مدال جهاني شنا اينها نمونه‌هاي خيلي بزرگتري هستند. اكثر بسكتباليست‌هاي ليگ NBA آمريكا دانشجو هستند. NBA حرفه‌اي‌ترين ليگ دنياست، ولي مي‌بينيد كه آنها هم تحصيل مي‌كنند و هم ورزش ... اتفاقاً اغلب بسكتباليست‌هاي ايراني هم در چنين وضعيتي قرار دارند؛ ولي در فوتبال چنين چيزي ديده نمي‌شود... در گذشته اگر باشگاه شاهين محبوب بوده، به دليل حضور دكتر اكرامي‌ها، دكتر برومند‌ها و ... بوده است. بعدها اين تيم منحل شد و بازيكنانش به تيم پرسپوليس رفتند، ولي نسل بعدي هم از 24 بازيكن، 20 بازيكن بالاي ليسانس بودند. مي‌خواهيد اسم ببرم؟ الان چنين وضعيتي در فوتبال ايران حاكم نيست. بازيكنان فعلي اغلب براي ورزش، تحصيل را رها مي‌كنند. اين به برنامه‌ريزي ورزشكار برمي‌گردد. خود من وقتي 16 سالم بود در تيمملي جوانان بازي مي‌كردم. همان سال پزشكي قبول شدم و يك‌سال در مشهد درس خواندم، ولي به‌دليل اينكه عضو تيم پرسپوليس بودم، سال بعد انتقالي گرفتم و به تهران برگشتم. من وقتي بيست‌‌وسه سالم شد، هم فوتباليست ملي بودم و هم پزشك. مي‌خواهم بگويم مي‌شود. به‌نظر من، هم پزشك و هم فوتباليست شدن خيلي آسان است. اگر مي‌خواستيد بين پزشكي و فوتبال يكي را انتخاب كنيد، چه تصميمي مي‌گرفتيد؟ زمان كودكي مي‌گفتم فوتبال، براي اينكه هنوز به بلوغ فكري نرسيده بودم. بعدها فهميدم فوتباليست تحصيل‌كرده خيلي بهتر است. پزشك بودن در بازي فوتبال به كارتان آمده بود؟ سال اول دانشگاه همه به من در تيم ميگفتند دكتر؛ بازيكناني مثل علي پروين. همين موضوع مسووليت مرا بيشتر كرده بود. در همان زمان دانشجويي، خيلي از هواداران تيم براي درمان به سراغم مي‌آمدند. حس خوبي داشتم. هنگامي كه پزشك تيم نبود، اين وظيفه به گردن شما مي‌افتاد؟ نه به آن شكل؛ ولي يك بار در جريان بازي، دندان جواد اله‌وردي شكست و مدام داد مي‌زد: پزشكي آنجا نبود. به سمتش رفتم. دندانش روي چمن افتاده بود؛ ولي بازي در جريان بود. براي همين يك نشان گذاشتيم و وقتي توپ بيرون رفت، دندان را پيدا كرديم. من دندانش را شستم و گذاشتم سرجايش. به جواد گفتم حواسش باشد دندان نيفتد. سه تعويض تيم انجام شده بود و او بايد بازي مي‌كرد. براي همين بعد از بازي به وضعيت جواد رسيدگي كرديم، اصلاً آن موقع پزشك به آن شكل نبود؛ مثلاً اين افراد كسي مثل تداركاتي تيم بودند و فقط اسم‌شان دكتر بود. در دوراني كه سرپرست تيم ملي بوديد يكي از كساني بوديد كه مي‌گفتيد در كنار تيم حتماً بايد يك روانشناس حضور داشته باشد.الان هم همين طور است؟ بله، من مدافع حضور روانشناس در تيم هستم. الان خوشبختانه در تيمملي آقاي منتظري روانشناس هستند. اتفاقاً از دوستان خوب بنده هم به حساب مي‌آيند. روانشناس بايد باشد، در جامعه، در خانواده‌ها و تيم‌ها. يك روانشناس با مثال‌هايي كه مي‌زند مثلاً نشان دهد كه توقعات از بازيكنان چقدر است و چگونه بايد پاسخ اين توقعات را داد. حتي اگر مربي، روانشناسي بداند و بتواند با مثال، شرايط قبل و بعد از مسابقه را به بازيكنانش توضيح بدهد، خيلي تا‡ثير دارد. به هر حال، امروزه طب روان، طب شناخته‌شده‌اي است و حضور چنين كارشناساني در تيم‌ها لازم است، مثل يك پزشك يا فيزيوتراپ. به‌نظر مي‌رسد اين فرهنگ در فوتبال ايران هنوز جانيفتاده است. چند سال پيش، پايان را‡فت مهاجم پرسپوليسي گفته بود: ! در جامعه ما اين‌طور جا افتاده كه فقط بيماران رواني احتياج به روانشناس دارند، در حالي كه اصلاً اين‌طوري نيست. به عقيده من به منظور آمادگي روز مسابقه، تنها آمادگي‌جسمي كارساز نيست. بازيكن بايد آمادگي رواني هم داشته باشد. البته اين حرف را‡فت بيشتر به ضعف مديريتي باشگاه برمي‌گشت. روانشناس در تيم بايد حضور فيزيكي داشته باشد يا دورادور هم مي‌تواند به تيم كمك كند؟ براي مثال مربي بخواهد مشكلات تيم را از راه دور به پزشك روانشناس منتقل كند و نتيجه بگيرد ... همه چيز زيرنظر سرمربي است. فيزيوتراپ، پزشك و روانشناس. براي مثال اين فيزيوتراپ است كه به مربي مي‌گويد، پاي فلان بازيكن آسيب ديده و مربي هم تصميم مي‌گيرد چگونه با اين بازيكن مصدوم مدارا كند. روانشناس هم در كنار تيم زندگي مي‌كند. مربي از روانشناس مي‌پرسد كه چرا بازيكنان در زمين اين همه اعتراض مي‌كنند؟ از روانشناس كمك مي‌خواهد. بعد روانشناس با اطلاعاتي كه دارد درباره تك تك بازيكنان توضيح مي‌دهد. ما هم قبول داريد كه روانشناس با هر بازيكني با توجه به روحيات و رفتارش كارهايي انجام دهد؟ بله، چون همه بازيكنان مثل هم فكر نمي‌كنند و حتي تصميم نمي‌گيرند. روزي به علي دايي گفتم در زمين اصلاً به بازيكن حريف فكر نكن.اينكه به تو فحش مي‌دهند يا پيراهنت را مي‌كشند، حتي اگر با مشت به دهانت زدند، حرفي نزن. تو با گل زدن مي‌تواني مشت محكمي زده باشي به صورت حريف. بعد دايي گفت كه اينها را مي‌داند. يعني اين به شخصيت بازيكن هم برمي‌گردد، ولي همين حالا مجتبي محرمي و عابدزاده را بازي بدهند، با هر حركت كوچكي عكس‌العمل نشان مي‌دهند. ني چگونه؟ بازي تيمملي با عربستان سعودي چند سال پيش را مثال مي‌زنم. فكر مي‌كنم مربي عربستان اتوفيستر بود. در آن بازي، استاد اسدي يك خطا كرد و اخطار گرفت. چند دقيقه بعد فيستر يك بازيكن سرعتي را به زمين آورد و جلوي استاد اسدي قرار داد و مدافع ما يك خطاي ديگر مرتكب شد و اين‌بار از زمين اخراج شد. خب، اين هم يك جور كار رواني است. در حالي كه مربي تيمملي مي‌توانست خيلي زودتر استاد اسدي را از بازي خارج كند. ما آن بازي را يك- صفر باختيم. ضوع روانشناسي در نتيجه يك مسابقه چقدر نقش دارد؟ در شرايط مساوي نقش رواني بسيار تا‡ثير‌گذار است، حتي در ضربات پنالتي، تيمي موفق است كه از لحاظ رواني در شرايط بهتري باشد. تيم برانكو هم روانشناس وجود داشت، ولي دورا دور با برانكو در تماس بود، فردي به نام نقابيان كه ميگفتند از دانشگاه ليل فرانسه مدرك گرفته و در دانشگاه مشهد تدريس مي‌كند. ببينيد روانشناسي كه از طريق مترجم با طرف مقابل صحبت كند چندان به درد نمي‌خورد، يعني بي‌فايده است، چون مستقيماً با هم حرف نمي‌زنند. يد به همين دليل بود كه تيمملي در جام‌جهاني دچار تنش‌هاي درون تيمي ش شد؟ صددرصد، چون اگر كسي بخواهد به اين ترتيب نقش يك مترجم را بازي كند، روانشناس قطعاًً نقش يك مشاور را ايفا مي‌كند. اگر آقاي نقابيان روانشناس تيمملي بود، پس چرا يك دفعه در اردو حاضر نشد؟ در اين سال‌ها تنها يك‌بار روانشناس در تيمملي كاركرد، آن هم زماني بود كه من سرپرست تيمملي بودم. ن مربيگري بلازويچ؟ بله، من حتي منشوري تهيه كردم و در اختيار ملي‌پوشان گذاشتم. 10 نكته بود كه نوشته بوديم. البته من تنها نبودم و از روانشناس و جامعه‌شناس هم كمك مي‌گرفتم. من براي اولين بار موسيقي را به اردو آوردم، چون اعتقاد دارم موسيقي هم غذاي روح است. آن مقطع نتيجه‌اي هم از اين برنامه‌ها گرفتيد؟ استقبال بچه‌ها عالي بود. گاهي كه موسيقي مي‌گذاشتيم، ديگر بچه‌ها حاضر نمي‌شدند موسيقي قطع شود. دوست داشتند همين‌طور ادامه داشته باشد. گاهي آنها را هيپنوتيزم مي‌كرديم. بازيكنان ديدند با اين علم چگونه مي‌شود درد را كاهش داد، خواب خوبي داشت و انگيزه را بالا برد. اتفاقاً شب قبل از بازي چين براي اولين بار موسيقي را امتحان كرديم و تا ساعت 11 شب بچه‌ها موسيقي گوش كردند. ما در آن بازي چهار گل به حريف زديم، البته نه به اين معني كه ما نتيجه كار روانشناسي را ديديم... نه. به نظر من اگر تيمملي مي‌باخت هم باز ما در كارمان موفق شده بوديم. من مثالي را جلوي آقاي خوردبين مي‌زنم... فرماييد... در همين جام‌جهاني كلينزمن بعد از هر مسابقه 30 ساعت به بازيكنانش استراحت مي‌داد. مي‌گفت بگذاريد آنها هم در اختيار خودشان باشند. به‌نظر من بازيكن بايد براي هر مسابقه 2 ساعت فكر و تمركز كند؛ يعني لازم نيست بازيكن ساعت‌ها به بازي فكر كند. نگفتيد كه چگونه بازيكنان به شما اعتماد كردند؟ روي آنها كار كرده بوديم. در آن منشور آمده بود كه ما بايد به بازيكن حريف احترام بگذاريم، به تيم حريف كاري نداشته باشيم و نكته‌هايي از اين دست. بازيكنان هم قبل از صبحانه، بعد از ناهار و كلاً در طول روز اين نكته‌ها را تكرار مي‌كردند. بعد مثلاً مي‌گفتيم اگر بازيكن حريف خطاي بدي روي شما مرتكب شد و عصباني شديد، اول در دلتان تا 50 بشماريد و بعد واكنش نشان دهيد. بعد از اين راه‌ها به نتيجه مثبت مي‌رسيديم. حالا به نظر شماچه دليلي دارد بازيكني از جلوي برانكو رد شود، به سرمربي تيمش سلام كند؟ به عقيده من ممكن است كريمي برابر پرتغال اشتباهي كرده باشد، اما آنجا جايش نيست كه با اين بازيكن برخورد شود. كريمي بايد جلوي آنگولا هم بازي مي‌كرد، چون توان بيشتري نسبت به بقيه بازيكنان داشت و بعد از اين بازي بايد با او برخورد مي‌شد. اگر قرار است تنبيه يا تشويق شود، بعد از بازي يا تورنمنت. ... ولي ظاهرا خود كريمي نخواسته بود بازي كند... من اينها را از نزديك نديدم و نمي‌توانم جواب بدهم، ولي بازيكن بايد ثبات داشته باشد. گاهي بازيكن تحت شرايطي اين ثبات را از دست مي‌دهد و خطايي از او سر مي‌زند. قبول داريد؟ اين ديگر به آموزش برمي‌گردد. كار مربي در جريان بازي است؛ ولي بعد از مسابقه وظيفه روانشناس است كه عملكرد رواني بازيكنان را بررسي كند. آنجاست كه دكتر روان شناس وارد عمل مي‌شود. درمان همه‌اش گفتار نيست، مي‌تواند با عمل باشد. روانشناس مشكلات بازيكن را شناسايي مي‌كند. بعد براي درمان با سرمربي تيم صحبت مي‌كند، مثلا مي‌گويد اين بازيكن قبلا راننده تاكسي بوده، حالا كرايه خانه‌اش عقب افتاده و از اين چيزها. اين در حقيقت يك پروسه است. البته علي كريمي براي اولين بار نبود كه عصبي مي‌شد، او قبلا به اين دليل حتي مدتي محروم بود. با اين بازيكن بايد چگونه رفتار كرد؟ علي كريمي را بايد در بايرن مونيخ ببينيد. يك بازيكن آرام كه در زمين تنها به بازي كردن فكر مي‌كند. قبلا در امارات همچنين وضعيتي داشت. شما چرا اين طرف قضيه را نگاه نمي‌كنيد كه او در جام جهاني آسيب ديده بود. توقعات مردم از كريمي زياد بود.... شايد نتوانسته ويژگي‌هاي خودش را نشان بدهد و عصبي شده بود. در آن لحظه نقش يك روانشناس چگونه بايد باشد؟ كاش درآن لحظه يك روان شناس در تيم ملي بود. چون به اين شكل مي‌توانست خيلي به تيم كمك كند. به نظر من روانشناس يكي از ستونهاي اصلي تيم است. يك مسا‡له ديگر را هم بايد در نظر بگيريد و آن گفتارپزشك است. اين مسا‡له خيلي مهم است. ارسطو جمله‌اي دارد كه مي‌گويد:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 1528]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها