محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1831456705
ما به اذیت کردن یکدیگر همچنان ادامه می دهیم
واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: رابطه ی نیکی و کامران به دلیل دعواهای مکرر و کدورت در حال منحل شدن است. آیا این ازدواج می تواند پایدار باشد؟ ● صحبت های زن هفته پیش من به کامران گفتم برو گمشو، این جمله را نیکی ۳۵ ساله و مادر ۲ پسر ، شهاب ۹ ساله و شایان ۶ ساله ، گفت. من دفعات پیش هم این جمله را گفته بودم اما این دفعه منظورم کاملا جدی بود. دهمین سالگرد ازدواج ما به اندازه یک زنگ تلفن کوتاه بود. کامران یک خانه در نزدیکی خانه ما پیدا کرد. من فکر می کردم که رها شدم در حالی که ویران شده بود. بچه ها هم همینطور شهاب از مدرسه اخراج شده بود و شایان هم ناسازگاری می کرد. من احساس غرق شدن می کردم. من چندین بار تهدید به طلاق کرده بودم اما در عمق کامران را دوست دارم و برای من یاد آوری روز های اول آشنایی بسیار سخت است. وقتی شهاب ۱۲ ماه داشت ما با یک متخصص مشاوره آشنا شدیم اما ما پشیمان شدیم چون کامران از مشاور خوشش نمی آمد، و برای من هم ادامه دادن این شرایط به صورت تنهایی بی فایده بود. سه سال بعد وقتی شایان به دنیا آمد ما دوباره مشاوره را آغاز کردیم اما یک ماه بیشتر ادامه نداشت. یک بار دیگر کامران به طور کلی بی خیال شد، او فکر می کرد که تنها فرد روی زمین است که مشاوره می شود. کامران از آن تیپ شخصیت هایی بود که وقتی وارد یک اتاق می شد همه به طرف او کشیده می شوند. او خوش برخورد ، خنده رو، و جذاب است. من او را در یک کنفرانس بازاریابی ملاقات کرده بودم، وقتی که برای ناهار در کنار من نشست و شروع به صحبت کرد من از او خوشم آمد. ما کنار یکدیگر دوستان زیادی داشتیم، آن ها به هشدار می دادند که کامران یک آدم خوش گذران و اهل مهمانی است. البته من به درون او می نگریستم. او با کسی که او را به راحتی درک می کرد هیچ مشکلی نداشت. ما بعد از هشت ماه قرار عروسی را گذاشتیم. و در زمانی که ۲۵ ساله بودیم با یک جشن کوچک ازدواج کردیم. والدین من به سرعت از کامران خوششان آمد، پدر من مانند کامران خوش برخورد بود و او را دوست داشت. او یک مشاور املاک موفق بود. مادر من بچگانه فکر می کرد. از پرورش دادن من و برادرم خود داری می کرد. وقتی اتاق من شلوغ بود یا پدرم کاری را فراموش می کرد مادرم جیغ جیغ می کرد. یا اگر برادرم وسایل اسکیت را در می آورد او می رفت در تراس ناهار می خورد. در کل هر چیزی او را اذیت می کرد. ولی من والدینم را دوست دارم و این را می دانم که همیشه می توانم روی کمک آن ها حساب کنم. من در دانشگاه زبان انگلیسی می خواندم و بعد از این که فارغ التحصیل شدم نمی دانستم که چه کار باید بکنم. من در دوسال مرتب شغلم را عوض می کردم. و کار های مختلفی کردم و والدینم از من حمایت های مالی و روحی خوبی می کردند. در ۲۴ سالگی من در یک مشاور املاک شروع به کار کردم و وارد بازار کار شدم . به سرعت احساس راحتی می کردم. بعد از ازدواج من و کامران در یک آپارتمان زندگی خود را شروع کردیم. من در مورد این که هر دوی ما در یک زمینه کار می کردیم خوشحال بودم. ما رقیب هم نبودیم ولی این موضوع به ما کمک زیادی می کرد. پس از ۶ ماه از ازدواجمان من متوجه شدم که بار دار هستم. و همین موقع بود که همه چیز برای من تلخ شد. من متعجب بودم ولی کامران این گونه نبود. او به من در مدت بارداری خیلی کمک می کرد. او برای قرار ملاقات با دکتر هم با من می آمد. من تا موقعی که فارغ شدم کار می کردم. اما من دوست داشتم که در خانه در کنار بچه هایم باشم و این شروع دعوا های ما بود. او به من می گفت : تو نمی توانی یک تکانی به خودت بدهی؟ تو حتی کار هم نمی کنی. من با اینکه خسته کننده بود اما دوست داشتم که در خانه باشم. کامران تمام جمعه ها با همکارانش بود و با هم بازی می کردند. او حتی برای خرید از سوپر هم همراه من نیامد تا به من کمک کند. بیشتر همسران بدون در خواست این کار را انجام می دهند. پول یک منبع کمکی است. کامران ول خرج بود و من قناعت کننده بودم من از کوپن استفاده می کردم ، او یک تلویزیون پلاسما می خرید. او در این شرایط به خاطر کار نکردن مرا سرزنش می کرد. دو سال پیش من موافقت کردم که دوباره کار کنم و من ۵ روز در هفته کار می کردم. من یک نوجوان را برای کمک به درس بچه ها استخدام کرده بودم و این من را به شدت آزار می داد. من صبح با بچه ها بیدار می شدم و شب آن ها را به رخت خواب می بردم. او حتی جوراب هایش را هم خودش نمی شست و حتی آشغال ها را هم به بیرون نمی برد. او وقتی هیچ کدام از این کار ها را انجام نمی داد روی اعصاب من راه می رفت. ما در کار خوب عمل می کردیم، و کار های مختلف انجام می دادیم. ما در برابر تحسین دیگران خوب عمل می کردیم. هیچ کس فکر نمی کرد که کامران غیر قابل تحمل است. مردم چیز هایی که من می دیدم را نمی دیدند. من نمی توانستم ببینم که ما همدیگر را بد بخت تصور کنیم. حالا که او رفته من متوجه می شوم که ما در روابط خود چه قدر تلاش می کردیم. امیدوارم که او هم این را بفهمد. ● صحبت های مرد در سال های زیادی نیکی در زمان دعوا ها به من می گفت که آنجا را ترک کنم. اما بالاخره من یک روز بیرون آمدم. این جمله را کامران ۳۵ ساله و خوشتیپ همان گونه که فکر می کردم باشد گفت. من وقتی آن روز بیرون رفتم متقاعد شدم که دیگر تمام شده است. اما من الان گیج شدم. شایان ساعت ۱ شب به من زنگ می زد و گریه می کرد که به خانه بروم. من نمی خواستم آنها همان دوران بچگی را داشته باشند که من داشتم. من قبول می کنم که در بعضی واقع بی تجربه بودم. من هیچگونه تلاشی درباره عملکردم نداشتم. من باید یک پدر خوب باشم همان گونه که انتظار می رفت باشد. من نمی توانستم بفهمم که چرا نیکی نمی توانست خانه را تمیز کند. وقتی او یک بچه ی دو ماهه داشت همیشه خواب بود. نصیحت های نیکی برای همیشه به فراموشی سپرده می شد. او اهمیت نمی داد که بچه ها آن ها را می شنوند. من از دعوا در کنار بچه ها بیزار بودم. اما وقتی که او بس نمی کرد من تمام می کردم. ما هیچ موقع سر چیزی توافق نداشتیم. اگر من نمی توانستم چیزی را به درستی انجام بدهم او به من می گفت برو بیرون! برو بیرون! من طلاق می خواهم. فقط به خاطر این که من برای خرید خانه با او به سوپر مارکت نمی رفتم و جمعه ها با دوستانم بازی می کردم. واکنش های او نسبت به تهدید های او بیشتر بود. من هم فهمیده بودم که من در برابر مشاور بی خیال بودم. من از اولین مشاوری که دیدم خوشم نیامد. و بنابراین تصمیم گرفتم با مشاور بعدی صحبت کنم. اما من از این که درباره موضوع شخصی با قریبه صحبت کنم بدم می آمد. من کوچکترین فرزند یک خانواده چهار نفری بودم. پدر من یک فروشگاه موفق لوازم خانگی داشت ولی عیاش بود و پولش را هم در این راه خرج می کرد. مادر من نیز هم کار های خانه را انجام می داد و هم کار منشی گری انجام می داد. پدر من همیشه نسبت به مادرم خشمگین بود. من دورانی را که در رختخواب بودم به خاطر می آورم که من صدای دعوا ها و لرزش های آن ها را می شنیدم. مادرم خودش غذا می پخت. و پدرم هرگز به او کمک نمی کرد. در نهایت آن ها در زمانی که من ۱۷ ساله بودم از هم جدا شدند. بعد از دانشگاه من به دنبال یک کار تجاری بودم. من هرگز به گذشته ام نگاه نمی کنم. ومن از این که برای مردم در مورد ساختمان ها مشاوره می کنم بسیار راضی هستم. مردم به من می گفتند که چگونه می توانی با همسرت کار کنی؟ چیز های زیادی بود که من دوست داشتم آن ها را به طور متفاوتی انجام دهم. ما هر دو برای یک شرکت کار می کردیم و در کنار هم توانایی های زیادی داشتیم و هر دو در کا رها عمیقا کار می کردیم. ما در اوایل ازدواجمان نمی توانستیم یک شب بدون هم بخوابیم. اما حالا او در بالای خانه می خوابد و من در طبقه ی پایین می خوابم. در گذشته دو هفته من جایی برای خوبیدن نداشتم و خانواده ام را از دست داده بودم، او تحمل ناپذیر بود و من حاضر نبودم به خانه بیایم. نیکی می گفت تو تغییر کرده ای، او عصبانی تر شده بود. او دوست داشت بیشتر از من به بیرون برود و به همین خاطر مانند مادرش خیلی غر میزد. من سعی می کردم همه چیز را مرتب کنم. ● نظر مشاور بعد از ۱۰ سال زندگی مشترک نیکی و کامران زندگی بسیار محکمی داشتند و برای آن ها فکر کردن درباره ی جدا زندگی کردن هم سخت بود. و هم به این فکر می کردند که در این زمان بایکدیگر بودن غیر قابل تحمل است. تلخی و شکست دو گوشه از زندگی آن ها کمین کرده است. زندگی آن ها از یک پدر مادر ساده به سمت یک سری مشکلات و استرس ها درست مانند دیگر مردم کشیده می شد. باید قبل از ینکه تشکیل خانواده داد شرایط یکدیگر را درک کرد. من به آن ها گفتم تا زمانی که آن ها نسبت به مشاور معتمد نشوند، مشاور نمی تواند به آن ها کمک کند. در تلاش های قبلی شما به سرعت تسلیم می شدید. در حقیقت کامران قول داد تلاشش را بیشتر کند. و این دفعه بزرگترین قدم را در یک مسیر درست بردارد. نیکی درست می گفت که آن ها درباره ی یک موضوع سال ها دعوا می کردند، اما او در جنگل درخت ها را نمی دید. این یک کار ساده مانند تمیز کردن خانه نبود. این یک کمبود در احترام و عشق بود. مشکلات همیشگی آن ها هر روز با تاکید بیشتر شعله ور تر می شد. بعضی مواقع عصبانیت نیکی قابل پیشبینی بود. اما او باید از راه دیگری برای انتقال پیامش استفاده می کرد، بدون انتقاد و سخن تلخ و بدون تاکید بر درخوست طلاق. به خاطر این که در بچگی کامران در شرایط بدی بود. او به طور مکرر از دعوا خودداری می کرد. در مواقعی هم نمی توانست و خسته می شد، به خاطر این که پدر و مادر او هیچگاه مشکلاتشان را در مسیر درست حل نمی کردند. این دو نفر به انجام مشاوره ی مؤثر به مدت دو سال ادامه دادند. ● چرا این کار این قدر طول کشید؟ برای مبتدی هایی مثل نیکی و کامران بارگشتن به راه اصلی و درک مواردی که به آن ها کمک می کرد کمی مشکل بود و با سرعت این اتفاق نمی افتاد. اما در دراز مدت تاثیر خود را بر شرایط می گذارد. این مشاوره ا به آن ها شجاعت داد و این که موضع دفاعی خود را کنار بزنند و در را برای تغییر واقعی یک دیگر باز کنند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 188]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها