واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: سلامت-تصويري كه هر فرد از خود در ذهن دارد، از كودكي شكل ميگيرد و واكنشها و رفتارهاي اطرافيان در شكلگيري اين تصوير نقش مهمي دارند. علاوه بر اين، هر فرد تصويري دلخواه از خود در نظر دارد كه هرچقدر تصوير خويشتن وي به آن نزديكتر باشد، اعتماد به نفس بيشتري كسب خواهد كرد. عزتنفس يا احساس ارزش به خويشتن درواقع تاييد و پذيرشي است كه شخص نسبت به خود احساس ميكند. اكنون با اين تعاريف به نكاتي اشاره خواهد شد كه براي افزايش اعتماد به نفس فرزندانمان، هرگز نبايد آنها را به زبان بياوريم. اين متن را بخوانيد و چند بار آن را مرور كنيد. به طور يقين در تربيت كودكتان موثر خواهد افتاد. نامگذاري بد نامگذاري روي فرزندان يكي از شايعترين رفتارهاي والدين است كه تاثيرات فراواني روي شخصيت آنها به جاي ميگذارد. واژههاي ، ، و كاربرديترين مثالهايي هستند كه ميتوان به آن اشاره كرد. والدين بايد بدانند استفاده از چنين كلماتي، به كودك ميآموزد كه داراي چنين خصيصههايي است و در نتيجه اعتماد به نفس فرزندتان را از بين ميبرد. اگر كودكي به صفت نامگذاري شود، ممكن است از حضور در جمع و بازي با ديگران خودداري كند. همچنين كاربرد واژه نه تنها باعث اجتماعيتر شدن كودك نميشود بلكه كودك را تشويق ميكند تا از ارتباط با همسالان و بزرگترها خودداري كند. اكنون ممكن است بپرسيد براي تغيير رفتار كودكمان چه بگوييم. شما ميتوانيد با گفتن جملات مثبت، توجه كودك را معطوف به رفتاري كنيد كه بايد تغيير كند. به طور مثال بگوييم: يا از خود راندن به اين جملات منفي كه به وسيله برخي والدين به كار ميرود توجه كنيد: يا اين دو جمله نمونه بارزي از جملات منفي براي طرد كردن كودكان است. طرد كردن بچهها، نشان دادن نفرت يا تمايل به جدايي از آنهاست. دقت كنيد براي يك كودك دوست داشته نشدن از طرف فردي كه او را به دنيا آورده به معني دوست داشته نشدن از طرف همه افراد است. آنچه يك كودك بايد بداند اين است كه پدر و مادرش بدون هيچ قيد و شرطي دوستش دارند. بنابراين پيشنهاد ميكنيم كه با كودكانتان هر روز گفتگو كنيد. كودكتان را در آغوش بگيريد و از كاربرد جمله اجتناب نكنيد. منفيبافي يا جملات بالا را خوانديد. پس اين نكته را بدانيد كه كودكان با كلمات و جملاتي كه به آنها گفته ميشود، بزرگ ميشوند. بنابراين از به كار بردن چنين جملاتي كه آينده كودك را ميسازد خودداري كنيم. ذكر نتايج پژوهشي در زندان خالي از لطف نيست. در اين تحقيق، پژوهشگري با شماري از زندانيان مصاحبه كرد و از آنها پرسيد كه به چند نفر از آنها هنگام كودكي گفته شده كه زنداني خواهند شد؟ و با كمال تعجب دريافت كه بهطورتقريبي پاسخ همه آنها به اين سوال مثبت بود. بازهم تكرار ميكنيم، والدين بايد آينده خوبي را براي كودكان ترسيم و پيشبيني كنند، بنابراين بايد سعي كنيم جملات مثبت به كار ببريم. محكوم كردن به اين جمله با دقت فكر كنيد مقصر دانستن كودك هنگام مشكلات به اين معني است كه او به دليل كاري كه ديگران انجام دادهاند، سرزنش شود. متاسفانه كوكان، هدف آسان و در دسترس براي به گردن گرفتن تقصير ديگر اعضاي خانواده هستند. اگر بچهها بايد ياد بگيرند كه مسووليت كارهايشان را به عهده بگيرند، ما بايد نمونهاي از مسوليتپذيري در برابر اشتباهات و ضعفهايمان باشيم. بنابراين اگر عصباني شديد، پس از خونسردي، از فرزندتان معذرت بخواهيد و به طور مثال بگوييد: انتظارات نابجا دانشآموز شما اگر در درسي 17 بگيرد چه ميگوييد. يكي از اين نوع واكنشها اين است توجه كنيم كه والديني كه از فرزندان خود انتظارات بيجا دارند، آنها را مجبور ميكنند كه بهترين بازيكن باشند يا در مدرسه نمره 20 بگيرند. پيامي كه پشت اين عمل پنهان شده، اين است كه تو در مدرسه به اندازه كافي خوب نيستي. در حالي كه داشتن انتظار بيجا، اعتماد به نفس دانشآموز را سلب ميكند. بهطور قطع ميپرسيد هنگامي كه دانشآموزمان 17 ميگيرد چه بگوييم؟ شما ميتوانيد با تاكيد بر نكات مثبت بگوييد: مقايسه كردن يا اينها دو جمله مقايسهاي است اما اين نكته را بايد بدانيم كه هنگامي كه به كودكان ميگوييم كه رفتارشان مانند پسرخاله يا خواهرشان نيست، بذر حسادت و بددلي را ميان فرزندانمان ميكاريم. بچهها نبايد در خانواده و فاميل مقايسه شوند چون در مقابل خواهران و برادران خود احساس بيارزشي و بد بودن را خواهند داشت. در مقايسه حتي تعريف مثبت هم ميتواند چنين نتايجي به بار آورد. وقتي ميگوييم: همان احساس مقايسه و ناسازگاري را ميان آنها به وجود ميآوريم. بنابراين بهتر است بگوييم: يا شرمنده كردن به مثال زير توجه كنيد: والدين بايد بدانند كه هنگام خجالت، كودك احساس ميكند نقص دارد يا بيلياقت است. خجالت كشيدن پيش از آنكه به تغيير رفتار كودك منجر شود، موجب از دست رفتن روحيه و تحقير او ميشود. برخي از والدين با انگشت گذاشتن روي نقاط ضعف كودك، مانند شب ادراري او را تحقير ميكنند. كاربرد برخي كلمات زشت به كودكي كه شب ادراري دارد، موجب خجالت زده كردن كودك و در نتيجه پنهان كردن عوامل تحقير ميشود. بنابراين پيشنهاد ميكنيم بگوييد: تهديد كردن يا گفتن چنين عباراتي از طريق والدين نوعي تهديد به شمار ميرود. تهديد، گفتن جمله يا كلمه اغراقآميزي است كه مادران و پدران به كار ميبرند تا كودك را بترسانند مانند اين جمله تهديد موجب ترس كودك ميشود و او احساس ميكند كه در محيطي ناامن و پر از دشمن زندگي ميكند. تهديد به تنها گذاشتن كودك، تهديد بسيار دردناك و سختي است زيرا او بسيار حساس است و براي نيازهاي اساسي و اوليه زندگي به پدر و مادر نياز دارد. بنابراين آنچه بايد به كودكانمان بياموزيم، هشدار است نه تهديد. هشدار برخلاف تهديد، واقعي و معقول است. با گفتن جمله به او هشدار ميدهيد كه نبايد به رفتار خود ادامه دهد. به طور مثال
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 462]