كارشناس سازمان جنگلها اعلام كرد:زندگي 2 ميليارد نفر در جهان وابسته به جنگل است

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: كارشناس سازمان جنگلها اعلام كرد:زندگي 2 ميليارد نفر در جهان وابسته به جنگل است
خبرگزاري فارس: كارشناس مركز آموزش منابع طبيعي جوانشيركرج گفت: بيش از دو ميليارد نفر ( حدود يك سوم جمعيت جهان ) از سوختهاي بيومس و عمدتا هيزم براي پخت و پز و گرماي منازل خود استفاده مي كنند و ميليونها نفر نيز از طريق استحصال دارو از جنگلها امرار معاش مي كنند.

به گزارش خبرگزاري فارس به نقل از سازمان جنگلها، مراتع و آبخيزداري، كارشناس مركز آموزش منابع طبيعي دكتر جوانشيركرج گفت:بيان اهميت جنگلها تقريبا غير ممكن است. اگرچه بر اساس آمارهاي ارائه شده از سوي بانك جهاني يك ميليارد و 600 ميليون نفر از مردم جهان براي معيشت خود به جنگلها وابسته اند، ليكن بيش از دو ميليارد نفر ( حدود يك سوم جمعيت جهان ) از سوختهاي بيومس و عمدتا هيزم براي پخت و پز و گرماي منازل خود استفاده مي كنند و ميليونها نفر نيز از طريق استحصال دارو از جنگلها امرار معاش مي كنند.
وي افزود: در بيش از 60 كشور در حال توسعه ، شكار و ماهيگيري در اراضي جنگلي پاسخگوي يك پنجم نيازهاي مردم اين كشورها است.
راههاي بهره برداري از جنگلها در طول ايام تغيير يافته و همچنان در حال تغيير است. بسياري از ساكنان جنگل درختان را منبع تامين كننده معيشت خود دانسته و لذا خود را مجاز به هرگونه بهره برداري مي دانند و درختان را براي مقاصد كشاورزي قطع مي كنند. چنين رويكردي هنوز در بسياري از مناطق دنيا رواج دارد و يكي از مهمترين عوامل جنگل‌زدايي محسوب مي شود.
رشد جمعيت ، مهاجرت ، گرايش به سكونت در شهرها ، تغييرات تكنولوژيكي و ارتقاء دانش و آگاهي از جمله عوامل مهمي هستند كه در شكل دهي و حتي تغيير طريقه مديريت ، حفاظت و بهره برداري از جنگلها نقش بسزايي دارند. اين عوامل به مفهوم آن است كه نسبت به نسلهاي گذشته، از جنگلها انتظار بيشتري داريم.
بنظر مي رسد در كنار ساير نكات و عوامل موثر در اين بخش ، سياستها و راهبردهايي كه بر اساس شرايط ، مقتضيات و نيازهاي اين بخش در هزاره جديد توصيه شده است بتواند راهگشاي سياستگذاران و محققان باشد و در نتيجه مديريت پايدار از جنگلها را رقم بزند.

سياستها و راهبردهاي پيشنهادي

دولتها بايد حمايت از مديريت پايدار كليه جنگلها را مدنظر قرار دهند. سياستگذاران بايد به هنگام تصميم سازي در مورد چگونگي بهره برداري و مديريت منابع طبيعي زمينه مشاركت فعالانه جوامع روستايي را فراهم نمايند.
افزايش اشتغال در بخشهاي ديگر از مهمترين عوامل در توسعه روستايي و كاهش فقر بشمار مي روند. سياستها بايد بگونه‌اي باشند كه از صنايع كوچك و متوسط جنگلي حمايت شود.
فراهم نمودن امكان دستيابي به بازار براي كارخانجات كوچك توليد كننده فراورده هاي جنگلي موجب ارتقاء سطح معيشت بسياري از مردمي خواهد شد كه از جنگلها و درختان استفاده مي كنند. اين كار مي تواند از طريق كاهش بوروكراسي ، ارائه اطلاعات بهينه از وضعيت بازار، سرمايه گذاري در زيرساختارهاي اقتصادي و افزايش اختيارات صنايع تبديلي و توليدكنندگان كوچك صورت گيرد.
انجام تحقيقات و دسترسي به اطلاعات در مورد محصولات غير چوبي جنگل براي سياستگذاران بسيار حائز اهميت است. اين امر بويژه با وجود نقشي كه اين محصولات در توسعه روستايي و ارتقاء سطح معيشت مردم بويژه زنان دارند بيشتر اهميت مي يابد.
ارتقاء امنيت و بهبود سلامت كارگران شاغل در بخش جنگل‌داري اعم از زن و مرد و ارائه برنامه هاي آموزشي بايد به طور ويژه مورد توجه قرار گيرد.
دولتها بايد در صورت امكان شرايط دستيابي جوامع روستايي به زمينهاي دولتي را تسهيل نمايند. همچنين رفع اختلاف موجود در مورد مالكيت اراضي ميان جوامع بومي و دولتها بايد مورد توجه قرار گيرد.
دو رويكرد مهم و راهبردي براي فعاليتهاي پايدار جنگلداري توصيه مي شود. نخست ، استفاده از شاخصها و معيارها براي مديريت پايدار جنگل كه قبلا توسط فرايندهاي بين المللي جنگل مشخص شده اند. دوم ، اتخاذ رويكرد به اصطلاح اكوسيستمي در مديريت جنگلها.
جلوگيري از گسترش بيابانها و تخريب اراضي ونيز احياء اراضي بايد به عنوان يك اولويت در نظر گرفته شود . بايد براي بهبود شرايط زيست محيطي اراضي تخريب شده به هر طريق ممكن ( مثلا از طريق كاشت درختان و تثبيت خاك ) اقدام شود.
ار آنجا كه احياء طبيعي جنگلها هزينه اندكي براي جامعه خواهد داشت ، لذا اهميت احياء طبيعي جنگلها و نيز جنگلهاي دست كاشت در اراضي تخريب شده بايد در برنامه ها و سياستهاي مربوطه مورد توجه قرار گيرد و سيستم هاي صحيح مديريت بايد اعمال و توسعه يابند.
به هنگام ايجاد جنگلهاي دست كاشت و برنامه ريزي براي مديريت آنها موضوعات زيست محيطي بايد كاملا مدنظر قرار گيرند. توجه به موضوع تنوع زيستي و ايجاد جنگلهايي متشكل از انواع گونه هاي جنگلي موجب حفظ و احياء بقاياي جنگلهاي بومي شده و خطرات ناشي از آفات و بيماريهارا كاهش مي دهد.
راهبردهاي حفاظتي بايستي فراتر از محدوده مناطق حفاظت شده باشند. ايجاد كريدورهاي بيولوژيكي كه مناطق حفاظت شده را با يكديگر مرتبط مي سازند مي توانند نقش مهمي را در اين زمينه ايفاء نمايند.
اجراي موفقيت آميز توسعه پايدار مبتني بر جنگل به هماهنگي مطلوب ميان بخشهاي مختلف بستگي دارد. سياستهاي متخذه براي بخش جنگل ، كشاورزي و ساير اشكال بهره برداري از زمين بايد منسجم و بطور دوجانبه از هردو بخش حمايت نمايد.
در برنامه آمايش سرزمين بايد پتانسيل همه صاحبان منافع مورد استفاده قرار گيرد و از برنامه هاي محلي و منطقه اي استقبال شود. در اين راستا ، بجاي تاكيد بر محصولات يا شيوه هايي خاص ، تعامل ميان اشكال مختلف بهره برداري از زمين و تنوع بهره برداري بايد مورد توجه قرار گيرد.
موسسات تحقيقاتي بايد بطور موثري از مشاركت و همكاري ميان بخشهاي مختلف حمايت كنند. در تعامل ميان علم و سياست ، افزايش تعداد پروژه هاي مشاركتي بايد مورد توجه قرار گيرد.
به عنوان يك اصل كلي ، منافع توسعه جنگلداري و روستايي بايد بطور عادلانه اي ميان كليه اعضاي جامعه توزيع گردد. اتخاذ سياستها و اقدامات حمايتگرانه از جوامع فقير و محروم بايد مدنظر قرار گيرد.
تصويب قوانين مربوط به صدور مجوز بهره برداري و كاهش قوانين دست و پاگير انجام فعاليت را براي بهره برداران محلي و كوچك تسهيل مي نمايد. با اينهمه ، قوانين وضع شده بايد شفاف ، مشخص و باثبات باشند.
تلاشهاي بين المللي براي ممنوع ساختن تجارت فراورده هاي تحت منازعه ( چوب و الوار حاصل از بهره برداريهاي غيرمجاز) بايد مورد حمايت قرار گيرند. همچنين از فعاليتهاي غير مجاز جنگلداري نظير قطع و بهره برداري از عرصه هاي حفاظت شده بايد ممانعت به عمل آيد. افزايش مساحت جنگلهايي كه عمليات بهره برداري در آنها مجاز است مي تواند به كاهش و توقف كليه بهره برداري هاي غيرمجاز بيانجامد.
دولتها بايد حقوق مردم بومي براي كنترل و مديريت زمين ( كه بطورسنتي از آن برخوردارند) و نيز حق اعمال قوانين مربوطه را براي آنها به رسميت بشناسند.
دولتها بايد بدانند كه در روند تصميم سازي امروزه آنها ديگر ايفاء كننده نقش هاي جديدي چون تسهيل گر ، فراخواننده و برگزار كننده ، منبع ارائه دانش و حمايت گر مالي هستند. ايفاي اين نقشها مي تواند بسيار بيشتر و موثرتراز كنترل مستقيم سياستهاي متخذه باشد . در عين حال ، ساير ذينفعان از تحميل هزينه هاي مترتب بر نقش جديد دولتها ( بعنوان هماهنگ كننده ) بر خود خشنود نيستند.
در كشورهاي در حال توسعه و در كشورهاي با اقتصاد در حال گذار تمركززدايي بايد در صورت مهيا بودن شرايط بطور جدي دنبال شود. با اينهمه به منظور كارايي بيشتر اين موضوع ، اين فرايند بايد با ايجاد نظم و دمكراسي مشاركتي و خود مديريتي ، خطاها و اشتباهات را رفع نمايد و ساختار مديريتي جديدي را در سطح محلي ايجاد نمايد.
افراد و دست اندركاران موضوعات جنگل و توسعه پايدار بايد بر اهيمت دانش بومي واقف باشند. در اين راستا ، ايجاد مكانيزم لازم جهت تلفيق اين دانش با فرايندهاي سياست گذاري ضرورتي اجتناب ناپذير است. جهت شناسايي افراد و گروههايي كه از اين دانش برخوردارند بايد آموزشهاي لازم به كارشناسان و متخصصان جنگل داده شود و از تجارب آنها بهره مند شد. حق مالكيت معنوي نيز بايد محترم شمرده شود.
براي برخورد با بي قانوني ها و درگيريها در مناطق جنگلي مهجور، دولتها بايد به سرمايه گذاري در زمينه زيرساخت ها و خدمات پايه اجتماعي مبادرت نمايند.
انتهاي پيام/

سه|ا|شنبه|ا|13|ا|اسفند|ا|1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 238]