با اجراي اركستر سمفونيك ناسيونال اكراين ؛ « ني نوا » ؛ نقطه شكوه كنسرت درويشي و عليزاده

واضح آرشیو وب فارسی:ایسکانیوز: با اجراي اركستر سمفونيك ناسيونال اكراين ؛ « ني نوا » ؛ نقطه شكوه كنسرت درويشي و عليزاده

تهران- خبرگزاري ايسكانيوز:نواي «ني نوا» ساخته حسين عليزاده قطعه خاطره انگيز مردم اين مرز و بوم تسط اركستر سمفونيك ناسيونال اكراين و دو نوازنده ني پاشا هنجي و وفا مصباحي در تالار بزرگ كشور طنين انداخت.

به گزارش خبرنگار موسيقي گروه فرهنگي هنري باشگاه خبرنگاران دانشجويي ايران "ايسكانيوز"،كنسرت مشترك حسين عليزاده و محمد رضا درويشي با حضور بخش سازهاي زهي اركستر سمفونيك ناسيونال اكراين به رهبري ولادمير سيرنكو روز گذشته ساعت 16 در تالار بزرگ كشور برگزار شد.

*** كليدر: غم باشكوه انسان است كه تا مغز استخوان مي نشيند

در بخش اول اين كنسرت اركستر ناسيونال اكراين قطعه «كليدر» محمدرضا درويشي كه شامل سوگنامه دشت نيشابور،پگاه نيشابور،درو زمين ديمي سوزن ده،پشت دروحازه بيهق ،رويارويي سيد شرضا تربتي با گل محمد،وداع گل محمد،نعش كشتگان بود توسط اركستر ناسيونال اكراين اجرا شد.
اين اثر بر اساس رمان كليدر مهم ترين اثر محمود دولت آبادي تصنيف شد. پروژه ساخت سوييت كليدر با سفارشي از سوي داود موسايي مدير انتشارات فرهنگ معاصر در سال 1384 آغاز و نهايتا در تابستان 1386 توسط نوازندگان سازهاي زهي اركستر سمفونيك ناسيونال اكراين به رهبري ولادمير سيرنكو در اكران اجرا و ضبط شد.
كليدر قطعه اي است برخواسته از ذهنيت موسيقي ايراني. اين اثر اگرچه بر اساس يك سفارش تصنيف شده ولي روايت شخصي آهنگساز از داستان تاثير گذار كليدر است. بخش عمده اي از اين سوييت در دستگاه نواسير مي كند و در بخش هاي مدگردي هايي در مايه هاي دشتي، شور، بيات اصفهان و همايون دارد كنسرت پيش رو اولين اجراي صحنه اي قطعه كليدر به شمار مي آيد.
موسيقي «كليدر» سوگنامه غم نيست. دريغي است بر از دست رفتن عشق... انسان،سوئيت كليدر روايت غم نيست. استواري انسان است، در تنهايي جهان خالي از انسان.
كليدر روايت قهرماني هاي گل محمد نيست. خاموشي راوي بي زمان و مكاني است كه مي بينيد، زخم مي خورد و ميي ميرد.نه گل محمدها از گريستن باز مي مانند و نه گيسوان سوگوار «مارال» و «بلقيس» از رقصيدن در هواي مرگ همسران و پسران.
موسيقي كليدر روايت اين استمرار است. غم نامه حرمان، غربت و تنهايي آدمياني كه بوده اند و خواهند بود. غم با شكوه انسان است كه تا مغز استخوان مي نشيندو باز، وسوسه اي ديگر بر مي انگيزد، در رگان خستگان ديگر، تا ببينند و بگريند و زندگي كنند، چنان كه گل محمد، ديد و روايت كرد. صبوري مي طلبد، تاب آوردن روايت اين دردها، زندگي ها، مرگ ها و موسيقي كليدر در گذر از تمام اين تلخي ها نوشته شد.پايان ناپذيري و تكرار. اين موسيقي به ثبات نمي رسد، معلق است در زمان و در مكان،گرچه آدمي با نختسين درد زاده شد، از درد واپسين نشاني نيست.
جهان ادامه آدمي است. آدمي ادامه روياهاي دردناك رهايي و موسيقي كليدر كه زاده دردهاست. زاده روياها، فرزند غربت، حضور و انتظار...
بعد از اجراي اين قطعه محمدرضا درويشي رو به روي حاضران در تالار وزارت كشور ايستاد و مردم به تشويق او پرداختند.
اين قطعه حاضران در تالار وزارت كشور را در غم خاصي فرو برده بود اما به قول خود محمدرضا درويشي اين قطعه شايد مورد توجه مخاطب عام قرار نگيرد و همين طور هم بود.
او معقتد است : اين قطعه را براي مخاطب عام نساخته است.
محمدرضا درويشي در نشست مطبوعاتي اين كنسرت گفته است :من قطعه كليدر را با جان نوشته‌ام هر چند كه از نگاه خودم تلخ‌ترين و سياه ترين كاري است كه تاكنون نوشته‌ام.

*** نواي تغزلي زهي با شيشه رنگي در تالار وزارت كشور

بعد از اجراي اين قطعه 20 دقيقه تنفس اعلام شد وآغازگر بخش دوم قطعه «شيشه رنگي » كه براي پيانو و اركستر سازهاي زهي نوشته شده در 2 قسمت پيوسته توسط هوشيار خيام تكنواز پيانو و اركستر ناسيونال اكراين اجرا شد.
شيشه رنگي براي پيانو و آنسامبل زهي در تابستان 1385 نوشته شد. اين قطعه با ارايه بافتن متفاوت از ساختارهاي آشناي موسيقي مانند كنسرتو سعي به نمايش امكانات سازهاي زهي دارد. در «شيشه رنگي» بافت زهي از ابتدا با جراي اونيسون يادآور آوازي تغزلي است كه در طول قطعه دايما تغيير كرده رنگ عوض مي كند. در اين بين ساز تنهاي پيانو همچون ارسي و گره چيني عمل مي كند و پيوسته نواي تغزلي زهي از آن ميان شنيده مي شود. اين دو بافت متفاوت در انتها در ضربي به توافق و يكرنگي مي رسند.

*** عصيان؛ روايتگر جواني حسين عليزاده

بعد از قطعه «شيشه رنگي » قطعه عصيان كه براي پيانو و اركستر سازهاي كوبه اي سال 1363 نوشته شده است و حسين عليزاده با همكاري هوشيار خيام بازنگري و تنظيم براي پيانو شده است اجرا شد.
«عصيان» در سال 1363 براي هارپ واركستر ززهي نوشته شد و در سال 1370 توسط اركستر زهي استراسبورگ به رهبري « ايرج صهبايي» ضبط و نهايتا در بخشي از آلبوم آواي مهر منتشر شد. حسين عليزاده در مورد اين قطعه و تنظيم جديد آن مي گويد: اولين اتودهاي عصيان در سال 1363 زماني كه در خارج از كشور ساكن بودم طراحي شد و از آن زمان تا يكي دو سال پيش همواره به دنبال فرصتي مي گشتم تا به اين كار بازنگري اي داشته باشم. با پيانيست هاي مختلفي صحبت كردم كه نهايتا در حاشه برگزاري كنسرت ني نوا در سال 1385 با « هوشيار خيام» آشنا شدم و پيشنهاد همكاري را به وي دادم او هم با شوق و علاقه بسيار در اين بازنگري در كنار من بود تا نهايتا پس از چندين جلسه، در كليت كار به نتيجه رسيديم و هوشيار با نگاهي پيانيستي قطعه را نهايي كرد. به اين ترتيب اين كنسرت اولين اجراي نسخه كامل شده قطعه عصيان به حساب مي آيد.
حسين عليزاده گفته است :اين قطعه روايتگر حال و هواي من در 32 سالگي است و من در آن دوران قطعه اي را نوشتم و حاصلش «عصيان» شد كه براي روحيه آن موقع من بود.

*** نواي «ني نوا» در تالار بزرگ كشور پيچيد

بعد از اجراي قطعه «عصيان» پاشا هنجي و وفا مصباحي نوازنده هاي ني براي اجراي قطعه معروف و خاطره انگيز «ني نوا» به روي سن تالار وزارت كشور آمدند و با تشويق حاضران در تالار مواجه شدند.
قطعه « ني نوا»كه براي ني و اركستر زهي نوشته شده است در 5 قسمت شامل درآمد، نغمه، جامه دران،نهفت،فرود،رقص سماع توسط اركستر ناسونال اكراين ودو نوازنده ني اجرا شد.
اين قطعه نقطه شكوه اين كنسرت بود كه بعد از اجراي آن مردم 5 دقيقه ايستادند و دست زدند.
ني نوا اثري است براي ني و اركستر زهي در دستگاه نوا ، ني نوا هر چند در سال 1362 ضبط شد اما طرح اوليه اين كار در آثار حسين عليزاده كه در جشن هنر شيراز به سال 1356 به اجرا در آمد، شكل گرفت. ني نوا خاطره اي است از روزگاران سختي كه بر مردم اين سرزمين گذشت. دغدغه هاي ذهن هنرمندي است كه نگراني هاي ملتي در جنگ را به زبان موسيقي بيان مي كند.
موسيقي ني نوا در پنج قسمت ( موومان) از ميان فضايي غم بار به بارقه اميدي تبديل مي شود، همچون يك صوتي در رقص سماع...

*** تركمن: برداشتي سمبوليك از آوازهاي تركمن به صورت سلحشورانه

قطعه تركمن براي راي شورانگيز، دو سه تار و اركستر زهي- اثر حسين عليزاده- تنظيم آن براي اركسترتوسط هوشيار خيام صورت گرفته است پايان بخش اين كنسرت بود كه باورود حسين عليزاده مردم ايستادند و چند دقيقه به تشويق او پرداختند همچنين بهداد بابايي و مسعود شعاري نوازنده هاي سه تار همراه حسين عليزاده براي احراي اين قطعه وارد سن تالار وزارت كشور شدند.
تركمن اثري است كه در سال1367 براي سه تار ساخته و اجرا شده كه در آن تكنيك ها، صدادهي و رويكرد بديعي به موسيقي ايراني ارايه شده است. تكنوازي كه در آلبوم تركمن ارايه شده بداهه نوازي در دستگاه و آواز و گوشه هاي مختلف است. دستگاه اصلي كه جمله ها و فرودها به آن بازگشت داده مي شوند، راست پنجگاه است. اين دستگاه به جز چند نغمه از محدوده در آمد كه از استقلال و ويزگي خاصي برخوردارند، بقيه روند ملودي ها به گونه اي وابسه به دستگاه و آوازهاي ديگر هستند كه مركب نوازي يا مدگردي را به طور طبيعي امكان پذيرتر مي كند. اين اثر برداشتي است سمبوليك از آوازهاي تركمني با حالتي سلحشورانه.
حسين عليزاده در سال 1367 در يادداشتي كه در جلد آلبوم تركمن منتشر شد نوشت: قطعه تركمن در انتها قطعه اي است براي سه تار و اركستر. اين قطعه برداشت ذهني از موسيقي سرزمين و مردم تركمن است و اكنون پس از گذشت بيست سال از تاريخ ضبط، تركمن با همكاري هوشيار خيام براي اركستر زهي و سه سه تار تنظيم شده است و دگره هاي ( وارياسيون) ديگري به آن اضافه شده است. اولين اجراي قطعه اركسترال تركمن در كنسرت ياد شده رونمايي مي شود.

گزارش ايسكانيوز مي افزايد، كنسرت مشترك حسين عليزاده و محمدرضا درويشي امروز 7 دي در (دو اجرا) در تالار بزرگ كشور اجرا مي شود.

در حاشيه :
** در اين مراسم ؛ حسين دهلوي آهنگساز، سامان احتشامي نوازنده پيانو، منوچهر صهبايي رهبر ركستر سمفونيك تهران ، بابك رضايي مدير عامل انجمن موسيقي دراين مراسم حضور داشتند.
** صداي نفس كشيدن يكي از نوازنده هاي ها اركستر سمفونيك ناسيونال اكراين در اجراي قطعه كليدر به گوش مي رسيد.
** جمعيت بسيار زيادي در اين كنسرت حضور داشتند و تمام سالن از جمعيت پر شده بود.
** قطعه «ني نوا»بيش از بقيه قطعات مورد استقبال بسيار مخاطبان قرار گرفت.

اخبار مرتبط
• ني نوا هيچوقت كهنه نمي‌شود
• درويشي : « كليدر »تلخ ترين و سياه ترين اثري است كه تاكنون نوشته ام
• عليزاده:موسيقي نبايد به جشنواره فجر محدود شود// ايران نيازمند ايجاد اركستر خصوصي است
شنبه 7 دي 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایسکانیوز]

[مشاهده در: www.iscanews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 3451]