تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835098963
چرا شمقدری این قدر شکست میخورد؟
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: فرهنگ > سینما - کیوان کثیریان این آقای شمقدری ما، درمجموع آدم خوششانسی نیست. گرچه معاون سینمایی شدن در میان این همه آدم شایسته و کاربلد، در کنار خیلی چیزهای دیگر، شانس هم می‌خواست که در این مورد، ایشان به میزان وافر داشت ولی معمولا، او در دوران مدیریتش بر سینما دست به طلا می‌زند سنگ میشود! نمونه‌ها هم البته کم نیست. اولی‌اش ماجرای لج و لجبازی‌اش با خانه سینما و بلوکه کردن بودجه آن به همراه از دست دادن فرصت‌های بسیار برای آشتی است که سرانجامی جز استقلال مالی خانه سینما و باز شدن پای بخش خصوصی نداشت. حالا هی باید مشاوران جوان و معاونانش را به مصاحبه و سخنرانی وادارد که در باب غیرقانونی بودن مشارکت بخش خصوصی با خانه سینما داد سخن دهند و اصلا هویت و موجودیت «خانه» را زیر سئوال ببرند و خودش با افسردگی شاهد این باشد که طرف مقابل دارد با پایمردی و آرامش کارش را پیش می‌برد و تازه فهمیده که استقلال مالی از بخش دولتی چه لذتی دارد! مثال دوم ماجرای سفر او به کن در سال گذشته و گزارش تفصیلی‌اش از دیدار با ژیل ژاکوب است که با واکنش رسمی ژاکوب مواجه شد و متاسفانه معلوم شد اصل و محتوای ماجرا با آنچه شمقدری به مصرف داخلی رسانده تفاوت‌های ماهوی دارد. انصافا از شکستی که معاون سینمایی‌مان در آن ماجرا خورد، اصلا خوشحال نشدیم ولی حسرت خوردیم که کاش درایتی موجود بود و یا مشاوران مجرب‌تر و خیرخواه‌تری گرد ایشان جمع شده بودند تا آبروی سینمای این مملکت به بازی گرفته نمی‌شد. مثال سوم ماجرای اسی نیک‌نژاد است. شمقدری که می خواست یک داور هالیوودی از ینگه دنیا برای جشنواره‌اش بیاورد و به اصطلاح بترکاند، اما در میان پیامبران جرجیس را برگزید و طرف، پورنو‌ساز از آب درآمد. ناچار شدند پیش از شروع جشنواره، برای جمع و جور کردن این گاف اساسی، آقای اسی را کنار بگذارند تا ماجرا بیش از این مایه بی‌آبرویی نشود. یک مورد خیلی مهم دیگر هم هست که جداگانه تا چند روز آینده درباره‌اش خواهم نوشت. اما این مورد آخری دیگر نوبر است. همین جشنواره اخیر کن را می گویم و قضیه فون تریه را. فون تریه فیلمساز برجسته و محبوب و معتبری است. میگویند ضد یهود است، البته فیلم «ضد مسیح» را هم ساخته. درکن - به شوخی و جدی - علیه اسراییل حرف زده و هیتلر را هم ستایش کرده و خود را نازی دانسته. جشنواره کن هم به بهانه اینکه سخنان او مغایر قوانین جشنواره و قوانین کشور فرانسه است او را عنصر نامطلوب دانسته و اخراجش کرده. آقای شمقدری هم سر ذوق آمده و طی نامه‌ای، به کن حمله و از فون تریه حمایت کرده. فون تریه هم بعد از عذرخواهی از کن، به نامه شمقدری جواب داده و حرف‌های خودش را نابخردانه عنوان کرده است. مرور چند ماجرای مشابه، نشان می‌دهد که شمقدری در موضع‌گیری‌های بین‌المللی چندان استعدادی ندارد. او معمولا در زمین حریف و دقیقا باب میل او بازی می‌کند و طبعا بازی را می‌بازد. او هنوز درنیافته که حضور درماجراهای اینچنینی هوش و درایت بالا میخواهد یا حداقل مشاوران با تجربه ودقیق. ورود بی‌محابا، بدون شناخت و بی‌برنامه به چنین بازی‌هایی، ساده‌انگاری است و جز شکست، نتیجه‌ای در پی ندارد. این را سال گذشته هم در جریان ماجرای دیدار پرحاشیه شمقدری و ژیل ژاکوب نوشتم.نمی‌دانم شمقدری اصلا فون تریه را می‌شناسد و فیلم هایش را دیده یا نه یا اصلا اصل حرف‌های فون تریه در کن را شنیده یا نه، ولی آنچه مسلم است، معاون سینمایی، مناسبات بین‌المللی را خیلی ساده می بیند و همچنان فکر می کند دشمن دشمنش، الزاما دوست اوست! کسی هم نیست که حداقل یک مشاوره درست و درمان به او بدهد. یا کسی پیدا شود چهار تا فیلم فون تریه را در اختیارش بگذارد که در اتاق کارش ببیند. [نگفتم در خانه ببیند چون دیدن بعضی فیلم‌های این فیلمساز در خانه شاید به صلاح نباشد!].وقتی حداقل دقت در این مناسبات و موضع‌گیری‌ها نادیده گرفته می شود و حداقل شناخت از سیاست های یک جشنواره و مدیرانش و همچنین عقاید و پیشینه فیلمسازان مهم دنیا وجود ندارد، می‌خواهید حاصل کار بهتر از این بشود! نتیجه نهایی همین است که خود فیلمساز در پاسخ شمقدری بیانیه می‌دهد، به اشتباهش اعتراف می‌کند، حرف‌هایش را شوخی می‌خواند و خودش را و همه را ضایع می کند. بعد هم حامیان جناب معاون وزیر ناچار می شوند تیتر بزنند که «لابی صهیونیست، فون تریه را مجبور کرد خودش را ابله بخواند». آقا جان! برادر شمقدری! کسی که به راحتی خودش را ابله می‌خواند - حالا یا با فشار صهیونیست‌ها یا بی‌فشار - ارزش حمایت از جانب شما را دارد؟ اصلا شما که از سازنده «ضد مسیح» حمایت می‌کنید، فیلمش را دیده‌اید؟ فون تریه از موضع نازیسم علیه اسراییل حرف زده. دستش هم درد نکند ولی آیا ما برای تمام مواضعی که به نفعمان باشد کف می‌زنیم حتی اگر به تایید هیتلر و فاشیسم بینجامد؟ شما و دفاع از فاشیسم؟! یعنی از نظر شما تا این حد «هدف وسیله را توجیه می‌کند»؟ این درست که شما به وضوح تلاش می‌کنید در میانه اتفاقات سینمایی دنیا خودی نشان دهید و جایگاهی دست وپا کنید، اما باور کنید سکوت هم یک جور سیاست فعال است. سکوت برای مواقعی ساخته شده که ته یک ماجرا را نمی‌دانیم. شما ته‌اش را نمی‌دانستید پس کار درست این بود که سکوت می‌کردید. اگر همه چیز به همین سادگی بود که همه سیاستمدار بودند آقای عزیز!. اگر به شما باشد حتما دستگاه دیپلماسی کشور باید به خاطر اشتراک برخی مواضع ایران با آمریکا در حمایت از سران کشورهای عراق و افغانستان، برای اوباما نامه تشکرآمیز بنویسد! یا مثلا اگر فردا روزی، میانه آمریکا و اسراییل شکراب شود، شما برای آمریکا نامه فدایت شوم می‌نویسید؟ مگر به همین سادگی است آقای محترم؟ اگر زد و سال آینده همین فون تریه عزیز شما هوس کرد علاوه بر ضدیهود و ضدمسیح بودن، ضد اسلام هم بشود و یک فیلم ضدایرانی و ضداسلامی بسازد، ما چه خاکی بر سرمان بریزیم؟ این عبارت «معتبرترین و پرافتخارترین فیلمساز» که شما درباره فون تریه به کار بردید را کجای دلمان بگذاریم؟ آقای شمقدری عزیز! امیدوارم مرا به حمایت از بیگانگان و رژیم منحوس و منفور صهیونیستی متهم نکنید. من هم به اندازه همه مردم ایران از این رژیم بیزارم. قاعدتا نگاه جشنواره کن سیاسی هم هست و من شک ندارم که حرکت این جشنواره مغایر آزادی بیان بود و البته شک هم ندارم که مفهوم آزادی بیان از نگاه شما و جشنواره کن و فون تریه نیز باهم متفاوت است. آدم فکر می کند طبعا شما با این همه آزاد‌اندیشی که در نامه‌تان مدعی‌اش شدهاید باید همین الان به جعفر پناهی پروانه ساخت بدهید و در هر مراسم رسمی معاونت برای او هم کارت دعوت بفرستید. می‌فرستید؟ کن با تمام اینها به فیلم فون تریه جایزه داد اما شما با این همه آزادمنشی چطور به خاطر یک کلمه انتقاد‌آمیز، رضا میرکریمی و مازیار میری و فیلم‌هایشان را در جشنواره تان بایکوت می‌کنید؟ شما که اینقدر آزاد اندیشید و به شنیدن صدای مخالف اعتقاد دارید، چگونه است که تمامی منتقدانتان را شکست خورده سیاسی می‌خوانید و هر انتقادی را به مسایل سیاسی مرتبط می کنید؟ شما که اینقدر آزاداندیشید و نگران مفهوم جدیدی از آزادی بیان در دایره‌المعارف‌ها هستید آیا به دایره‌المعارف منزل خودتان مراجعه کرده‌اید تا معنای درست آزادی بیان را به همه اعلام بفرمایید؟ شما که یاد گالیله می‌افتید و رفتارهای قرون وسطایی را تقبیح می‌کنید و شما که ندای دفاع از آزادی در کن را شعاری بیش نمی‌دانید، آیا تا به حال به شعارها و عملکرد خودتان هم رجوع کرده‌اید؟ آقای شمقدری! کرویت زمین در همین نزدیکی ها در سینمای خودمان هر روز انکار میشود، فقط ما حواسمان نیست. 5858
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 302]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها