ساعت خوش پخش مجددش از سيما ،ظلم در حق پديدآورندگان اين مجموعه

واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: تحليل مهر از ساعت خوش به بهانه پخش مجددش از سيما سينماي ما - حدود یک دهه پیش خیابان‌های شهر با آغاز پخش مجموعه تلویزیونی "ساعت خوش" مهران مدیری خلوت می‌شد؛ مجموعه‌ای که در ادامه مسیر "پرواز 57" و "نوروز 72" خلق شد و این روزها گزیده‌ای از آن روی آنتن شبکه دو می‌رود. "ساعت خوش" و حاشیه‌هایش ماهها ادامه یافت و در نهایت با توقف پخش مجموعه آرام گرفت. حاشیه‌هایی که برای "ساعت خوش" به وجود آمد مانع شد این مجموعه و نقاط ضعف و قوت آن آنطور که باید تحلیل شود. موج نقدهایی که هر بار نثار مجموعه‌های مهران مدیری می‌شود نشان می‌دهد "ساعت خوش" چگونه با بی‌مهری مواجه شده است. این روزها شبکه دو بخش‌هایی از این برنامه را با عنوان "لحظه‌های خوش" پخش می‌کند. دیدن دوباره برنامه پس از سال‌ها فرصتی خوب برای تحلیل وبررسی جریانی است که طنز تصویری را متحول کرد. شاید امروز تعداد زیادی از آیتم‌های برنامه رنگ کهنگی گرفته باشد، اما هنوز می‌توان رگه‌هایی از خلاقیت و نبوغ را در این آیتم‌ها دید. اگر به این موضوع باور داشته باشیم که مدیری و رضا عطاران تنها بازماندگان موفق "ساعت خوش" هستند، این مجموعه به عنوان یکی از مهمترین بخش‌های کارنامه آنها ارزش تفسیر و تحلیل دارد. اما شیوه پخش "ساعت خوش" به گونه‌ای است که راه بر هر تحلیلی می‌بندد. در میان آیتم‌ها با سلیقه دوستان خوش‌ذوق که پشت میز تدوین نشسته‌اند وله‌هایی گنجانده و تصاویر به شکل ناشیانه با جلوه‌های رایانه‌ای همراه شده‌اند. جذابترین تغییرات به مجری برنامه مربوط می‌شود که با شیرینکاری سعی می‌کند نمک برنامه را زیاد کند. اردشیر منظم که سابقه بازی در "ساعت خوش" را دارد با توضیح آیتم‌ها عملا شیرینی آنها را از بین می‌برد. ما رسم داریم همه چیز را از نو اختراع و نمی‌توانیم از تجربه‌ها درست استفاده کنیم. نیازی هم به حفظ دستاوردهایی که برایشان نیرو و زمان صرف شده نمی‌بینیم. "ساعت خوش" می‌توانست هنوز هم مخاطب داشته باشد حتی بیش از بسیاری از مجموعه‌های این روزها. اشکالی هم نداشت اگر مجموعه با همان شکل سابق و اولیه روی آنتن می‌رفت. مجموعه تلویزیونی "ساعت خوش" آیینه یک دوران است؛ دوره‌ای که نقشی حساس در شکل‌گیری جریان طنز تصویری دارد. برای بررسی این جریان و پیامدهایش باید "ساعت خوش" را همانطور که بود ببینیم با همان مجری، همان تدوین و همان تیتراژ. درست است که این مجموعه متعلق به صدا و سیماست، اما نباید حقوق معنوی سازندگانش نادیده گرفته شود. پخش مجموعه بدون تیتراژ و با این تغییرات نشان می‌دهد نسبت به گروهی که در ساخت "ساعت خوش" سهیم بوده‌اند ظلم شده است. کاش قدر تجربه‌هایمان را بهتر بدانیم. منبع خبر : مهر

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: پرشین وی]

[مشاهده در: www.persianv.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 293]