واضح آرشیو وب فارسی:روز نو:
«دولت سایه» محبوب چپ و راست!
بررسی تئوری محبوب این روزهای سیاست ایران نقیبزاده: تشکیل دولت در سایهدر عرصه سیاست سودمند است
روز نو : بررسی تئوری محبوب این روزهای سیاست ایران
«دولت سایه» محبوب چپ و راست!
نقیبزاده: تشکیل دولت در سایهدر عرصه سیاست سودمند است
به گزارش روز نو : پس از پیروزی روحانی در انتخابات ریاستجمهوری، ایده دولت سایه برای اصولگرایان مطرح شد. با معرفی کابینه و باب میل نبودن بسیاری از اعضای آن، اصلاحطلبان نیز با پرچم کمک و حمایت از دولت روحانی، تشکیل دولت سایه را پیشنهاد کردند. هر چند احتمالا نگاه دو طرف به دولت سایه تا حدی با هم تفاوت دارد، اما معمولا چنین ایدهای هنگام همراه نبودن با دولت مستقر جدی میشود.
دولت سایه در دنیا
دولت سایه در اصطلاح سیاسی به هیات دولت روی کار نیامده اطلاق میشود که با هدف در دست گرفتن کنترل دولت مستقر، آماده واکنش به تصمیمها و عملکرد دولت است. در نظامهای پارلمانی اغلب بزرگترین حزب مخالف خود را دولت سایه مینامد. به طور نمونه جرمی کوربین رهبر حزب مخالف ترزا می در بریتانیا به تشکیل دولت سایه جهت آمادگی برای ورود به قدرت دست زد. در بریتانیا و برخی نظامهای پارلمانی دیگر، احزاب مخالف با تشکیل یک دولت سایه، وزرا و مسئولان دولت احتمالی خود را منصوب میکنند تا ضمن زیر نظر قرار دادن عملکرد حزب حاکم، همواره برای به دست گرفتن قدرت آمده باشند. نخستین بار در سال ۱۹۵۱ در پارلمان بریتانیا دولت در سایه توسط رهبر اپوزیسیون هیو گایتسکول، علیه سیاستهای وینستون چرچیل تشکیل شد. نکته مهم در مورد کارآمدی دولت سایه وجود نظام حزبی قوی در کشورهاست. در ایران اما با توجه به اینکه تحزب آنچنان پذیرفته شده و قدرتمند نیست، مطرح شدن چنین ایدهای اما و اگرهای خاصی پدید میآورد.
برداشت ناقص
سال ٩4 شنیده شد که محمود احمدینژاد با تشکیل یک دولت در سایه در حال رصد فعالیتهای دولت روحانی است. حتی اعلام شد احمدینژاد برای اعضای این کابینه حکم صادر کرده است، اما این خبر چندی بعد تکذیب شد. پس از شکست مجدد اصولگرایان در سال 96 سعید جلیلی در بخشی از پیام تبریک انتخاباتی خود ذکر کرد: «معتقدان به گفتمان انقلاب اسلامی وظیفه و حق خود میدانند با نگاهی ملی و فراتر از رقابتهای انتخاباتی بهمثابه دولت در سایه در چارچوب قانون و اخلاق، منتخب ملت و دولت او را در جهت رفع کاستیها، تصحیح ایرادها و حرکت در مسیر خدمت به مردم. یاری نمایند و بیانگر مطالبات مردم باشند» عزتا... ضرغامی هم پس از او به رئیسی پیشنهاد تشکیل دولت سایه را داد. او در کانال تلگرامیاش نوشت: «به جناب آقای رئیسی خداقوت میگویم. او با پشتوانه قریب به ١6 میلیون رأی که در تاریخ انتخابات کشور بهعنوان نفر دوم بیسابقه است، وضعیت استثنائی دارد. او میتواند در جایگاه نظارتی و آلترناتیو قوی نسبت به دولت، در پیگیری مطالبات مردم و ضمانت اجرایی وعدهها نقش تاریخی ایفا کند». جلیلی ایده خود را جدی گرفت و در سلسله جلساتی که در چندماه اخیر برگزار کرده، به نقد برنامههای دولت پرداخت. هرچند شیوه عملکرد او با آنچه در دنیا به عنوان دولت در سایه شناخته میشود تفاوتهای بسیاری دارد، اما وی بهزعم خود وظیفهاش را انجام میدهد. رئیسی اما نسبت به تشکیل دولت سایه اهتمام جدی از خود نشان نداد. پیشنهاد تشکیل دولت سایه بین اصلاحطلبان قدمت بیشتری دارد. پس از پیروزی احمدینژاد در سال 84 عبدا... رمضانزاده این پیشنهاد را به حزب مشارکت داد. این بحث معمولا بین تئوریسینهای اصلاحطلب ادامه داشته و اخیرا از سوی محسن میردامادی مورد توجه قرار گرفته است. پس از وی عباس عبدی و سعید حجاریان هم در این مورد واکنش نشان داده و تاکید کردند پیشنیاز تشکیل دولت در سایه، تقویت نظام حزبی است. علاوه بر این احمد نقیبزاده در این باره خاطرنشان کرد: «تشکیل دولت در سایه در عرصه سیاست سودمند است و موجب میشود که اقلیت سیاسی آمادگی به دست گرفتن قدرت را داشته باشد اما زمانی ممکن است که حزب رقیبی وجود داشته و قدرت را به دست گرفته باشد.» در هر حال تئوریسینهای شاخص جریان اصلاحات نظام حزبی قوی را برای تشکیل دولت در سایه ضروری میدانند.
منبع: آرمان
تاریخ انتشار: ۰۴ آبان ۱۳۹۶ - ۰۹:۱۱
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روز نو]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]