گزارش یک باخت غرور انگیز با بازی ملی پوشان، مسی و مازیچ/ وقتی ایران بیرون ریخت

واضح آرشیو وب فارسی:ایلنا: به مناسبت سومین سالگرد بازی تاریخی ایران و آرژانتین گزارش یک باخت غرور انگیز با بازی ملی پوشان، مسی و مازیچ/ وقتی ایران بیرون ریخت

سه سال پیش در چنین روزی ایران با یک گل، قهرمانانه به آرژانتین باخت. به گزارش ایلنا،روزها، تاریخ ها، اعداد و لحظه ها گاهی اوقات رنگ و بوی خاصی برای اشخاص و افراد یک گروه یا مردمان یک ملت پیدا می کنند و خاطرات بد یا خوبی را یادآور می شوند. خاطراتی که گاه با نردبان می شود تا اسمان، گاهی آوار می شود تا اعماق زمین و گاهی هم آه و افسوس در پی دارد. امروز 31 خرداد است. خردادی که همیشه برای ما ایرانی ها پرحادثه بوده است و احتمالا خواهد بود. حتی در آخرین روزش . ولو در آخرین دقایقش. چشم هایتان را ببندید. می خواهیم سفری به ورزشگاه مینه رائو داشته باشیم. به شهر بلو هوریزونته. به سه سال قبل. ساعت 23:30 دقیقه به وقت ایران. جدال یوزپلنگ ها و آلبی سلسته. جنگ کم نام و نشان ها و ابر ستاره ها. تقابل دارا و ندار. شاید به صورت رندوم از هر ده نفر یک نفر به باخت خفیف ایران رای می داد. اکثریت قریب به اتفاق ملت به یک باخت آبرومندانه راضی بودند ولی ته دلشان از ترس مسی و دار و دسته اش باختی چند گله را انتظار می کشیدند.

سوت مسابقه توسط میلوراد مازیچ صرب زده شد. نام این داور ریز جثه خوب در یادمان ماند درست مثل بنجامین ویلیامز. هنوز هم بین فوتبالدوستان ذکر و خیر این دو داور پابرجاست به یاد سعید عبدولی. شاگردان سابه یا با توپ پر بازی را شروع کردند اما سد بتنی ایران و درخشش نا متعارف حقیقی کار را برای آرژانتینی ها سخت کرده بود. اوج شاهکار او بیست ثانیه بعد از دقیقه 21 بود که شوت کم نقص آگوئرو را با نوک انگشتان بیرون کشید.سه دقیقه و دو ثانیه بعد ضربه سر روخو بالاتر از نکونام ما را تا مرز سکته برد ولی رد کرد. در عین ناباوری تا پایان نیمه نخست گل نخوردیم. آغاز نیمه دوم. شدت حملات آرژانتین بیشتر شد. شوت زابالتا در دقیقه 49 به ملی پوشان سیلی زد. یوزپلنگان جرات بیدار شدند. شجاعی چراغ اول را روشن کرد. دقیقه 51 را به نام او سند بزنید. وقتی که گاگو را با یک سر توپ به دنبال سرنوشتش فرستاد و ماسکرانو را با یک یک پا دو پا مهمان کرد. توپ را برداشت و سپس منتظری را در سمت راست صاحب توپ کرد. ارسال شیک پژمان با سر شیرجه وار گوچی همراه شد اما از بخت بد به روز خوب رومرو برخورده بودیم. آرژانتین ترسید. باورش نمی شد ایران یارای حمله کردن و نزدیک شدن به دروازه اش را داشته باشد. سخت ترین و دردآورترین صحنه بازی، حتی بالاتر از صحنه گل مسی از راه رسید. دقیقه 53:51. تعلل زابالاتا و تیزچنگی و توپ ربایی دژاگه و خطای واضح بازیکن من سیتی و تصمیم شرم آور داور صربستانی مبنی بر ادامه بازی. مازیچ سرنوشت این مسابقه را به بازیچه گرفت و فرصت گلزنی را از ایران گرفت. شاید نکونام شاکی ترین فرد از دست این داور باشد. کاپیتان می توانست به جای این که مسبب باخت نام بگیرد با گل کردن این پنالتی به قهرمان ملت تبدیل شود اما...

علنا بازی در اختیار ما بود. بچه ها توپ را آرژانتینی طور در زمین می گرداندند. حاج صفی از فاصله قریب به سی متری شوت می زد و شانسش را امتحان می کرد. اعتماد به نفس به سقف چسبیده بود و این در برابر حریف مکار، خوب بود. دقیقه 66:41. امان از رومرو. وای از نوک انگشتانش که در بدموقع ترین زمان ممکن ایستادگی اش گرفت. ضربه سر خارق العاده اشکان روی سانتر پژمان، تا استانه گل شدن رفت اما نه. قسمت نبود. از دقیقه 70 به بعد بازی احساساتی آلبی سلسته دوباره فشار را افزایش داد. مسی ایستگاهی می زد. دی ماریا دریبل می زد. هر کدام هر کاری بلد بودند خرج می کردند تا دروازه ایران از هم فرو بپاشد. دیگر هیچ کس به فکر باخت بد نبود. همان ها مطمئن بودند دیگر ایران، بباز نیست. به خاطر همین همزمان با دقایق پایانی لباس های بیرون را پوشیدند. پرچم ها را برای بالا بردن از داخل کمد و گنجه بیرون آوردند و فقط منتظر سوت پایان بودند تا بریزند بیرون. در همین شیش و بش پاس استادانه جهانبخش تعویضی، گوچی را تا استانه گل زدن پیش برد اما رضا، فرکی وار به سان سال 1978 توپ را به تور نرساند. لحظه شوم از راه رسید. نکونام توپ را لو داد. به سریع ترین شکل ممکن آن را به مسی رساندند و سوپراستار قرن زهرش را به شیفتگانش ریخت. دقیقه 90:29. یک شوت هنرمندانه، شیرجه نافرجام حقیقی، زانو زدن صادقی و تمام. دکتر روحانی: یوزپلنگ‌های ما عالی بازی کردند. این نتیجه شایسته شما نبود اما تلاش فوق‌العاده‌ای کردید. سرتان را بالا بگیرید. کارلوس کی روش: به بازیکنان تیمم افتخار می‌کنم. آنها خیلی خوب کار کردند و عملکردشان مثبت بود. آلخاندرو سابه یا: مقابل یک تیم پرتلاش بازی می‌کردیم و برد ارزشمندی کسب کردیم مایکل اوون: برای ایران خیلی متأسف شدم. آنها فوق‌العاده بودند. نشریه کیکر: نتیجه بازی واگذار شد اما در عوض قلب‌ها تسخیر شد. بعد از باخت یک بر صفر از آرژانتین مردم ایران در خیابان‌ها جشن گرفتند. تیم ملی ایران تا دقایق اضافه پایان بازی با حریف‌اش صفر بر صفر بود. حتی شانس برد نیز داشت. اگر آن خطای زابالتا روی اشکان دژاگه در محوطه جریمه آرژانتین را داور پنالتی می‌گرفت، شانس کسب برد نیز می‌داشت. نیویورک تایمز: بازیکنان ایران شاید در سطح ستاره‌های جهانی آرژانتین مانند آگرو و ایگواین نبودند اما آنها در لحظاتی بهتر هم بودند و می‌توانستند به ۳ امتیاز این دیدار برسند. تیم ایران مستحق پیروزی بود. آنها شاید یک تمام کننده خوب نداشتند اما در لحظاتی می‌توانستند ضربه نهایی را به حریف‌شان بزنند. تنها کسی که می‌توانست در وقت‌های تلف شده بازی، تیم هوشمند ایران را که با قدرت بازی را کنترل کردند، شوکه کند لیونل مسی بود. رویترز: لیونل مسی توانست با شوت قوس دار و هوشمندانه خود در وقت اضافه، تیم آرژانتین را از شرمساری شکست در این رقابت جام جهانی نجات دهد.

اینها گوشه ای از تعجب جهان بابت نمایش ما فوق تصور تیم کی روش بود. تنها نمایشی که می توانست مردم جبهه بازنده را به خیابان ها بکشاند و باعث شود تا صبح مستانه برقصند و شادی کنند. بلا شک تاریخ، گلری دلاورانه حقیقی، دفاع به یاد ماندنی صادقی، غیرت مثال زدنی سید جلال، دریبل های ماهرانه پولادی، سانترهای بکام وار منتظری، تلاش فراوان نکونام و تیموریان، بازی باشکوه دژاگه، یک پا دو پاهای استادانه شجاعی، اعتماد به نفس قابل تحسین حاج صفی و روز فوق العاده گوچی را فراموش نخواهد کرد. چشم هایتان را باز کنید. سومین سالگرد آن شب تاریخی است. شبی که رفت کنار دست بازی ایران و آمریکای 98. رفت تا بشود یک نشان زرین در تاریخ فوتبال این مرز و بوم. یوزپلنگانی که تمام قواعد منطقی و عقلانی فوتبال را تحت هدایت یک پرتغالی با غیرت و خوش فکر زیر سوال بردند و به سخره گرفتند و تیم نایب قهرمان جهان را برای کسب سه امتیاز 91 دقیقه معطل کردند و تا استانه باخت به پیش بردند. تاریخ شما را فراموش نخواهد کرد ملی پوشان.

۱۳۹۶/۰۳/۳۱ ۱۹:۰۸:۱۰

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایلنا]

[مشاهده در: www.ilna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 63]