محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829309131
قرار نبود دست کسی را بعنوان برنده بالا ببریم/ جادوی برقراری گفتگو
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: نشست برنامه «۱۸۰ درجه»-۲
قرار نبود دست کسی را بعنوان برنده بالا ببریم/ جادوی برقراری گفتگو
شناسهٔ خبر: 3798996 - سه‌شنبه ۴ آبان ۱۳۹۵ - ۱۷:۱۵
هنر > رادیو و تلویزیون
.jwplayer{ display: inline-block; } در نشست بررسی برنامه «۱۸۰ درجه» که با حضور مجری و سردبیر آن و اکبر نبوی به عنوان منتقد برگزار شد بر اهمیت رعایت بی‌طرفی در برنامه‌هایی از این دست تاکید شد. خبرگزاری مهر- گروه هنر: «۱۸۰ درجه» با سردبیری سیدمرتضی فاطمی چندی پیش از شبکه افق سیما پخش شد و قرار است سری دوم آن نیز ساخته شود. این مجله تلویزیونی ویژگی هایی داشت که از مهمترین آنها می‌توان به سابقه رسانه ای تیم تولید که برنامه را نیز با فرم یک مجله تلویزیونی پیش بردند و استفاده ساختارهای تصویری به کارگردانی تلویزیونی فواد صفاریان‌پور اشاره کرد. فراهم کردن فضا برای گفتگوهای متفاوت و حضور مهمانان متنوع از جمله دلایلی بود که باعث شد این برنامه در مدت پخش طیف زیادی از مخاطبان را راضی کند. به همین بهانه سیدمرتضی فاطمی سردبیر و مجری «۱۸۰ درجه» و امید مهدی‌نژاد طنزپرداز و دیگر مجری این برنامه به همراه اکبر نبوی منتقد و فعال عرصه مطبوعات با پایان سری اول این برنامه به خبرگزاری مهر آمدند تا درباره ضرورت چنین برنامه‌هایی گفتگو کنند و از طرفی از نقاط قوت و ضعف این برنامه گفتگومحور سخن بگویند. در قسمت اول این نشست درباره اجرا در برنامه های گفتگومحور سخن گفته شد و اینکه مجری تا چه حد می تواند در بحث و نزاع مداخله داشته باشد. قسمت دوم این گفتگو نیز به حضور مهدی نژاد به عنوان طنزپرداز و همچنین تم مورد نظر در این برنامه اشاره شد. سردبیر «۱۸۰ درجه» نیز در بخشی به رضایت دو طیف شرکت کننده در برنامه اشاره کرد که هر دو احساس پیروزی داشته‌اند. قسمت دوم این نشست را در زیر می خوانید: *به نظر شما تیم «۱۸۰ درجه» چقدر در این برنامه از جهت‌گیری های فکری خود و همچنین پیشینه و تجربه حرفه‌ای ژورنالیستی که در کارنامه داشتند، بهره گرفت؟ اکبر نبوی: به نظر من خود «پنجره» جزو نشریاتی بود که اتفاقا در حوزه محتوا به جریان اصولگرایی نمی خورد. من در سال ۸۸ اشعاری داشتم که درباره فتنه بود و نه فقط فتنه را محکوم می کرد بلکه دشنه را هم می کوبید و منظورم از دشنه جریان احمدی نژاد بود و این اشعار در هفته نامه «پنجره» و خبرگزاری مهر منتشر شد.
من به این گفتگو برقرار کردن ایمان دارم و در هر جایی مثل برنامه سازی و یا حتی سریال سازی یا در رسانه مکتوب باشم به آن عمل می کنم چون معتقد هستم در گفتگو می توان از کثرت به وحدت رسیدسیدمرتضی فاطمی: البته ما تعریف روشنی از فتنه داشتیم اما با تعریفی که شاید متفاوت از دیگران بود. ما در برنامه «۱۸۰ درجه» مهمانانی داشتیم که آقای جواد رمضان نژاد مدیر شبکه «افق» تا جایی که توانست و ظرفیت این شبکه بود کمک بسیاری به ما کرد تا آنها را بیاوریم و شاید حضور این مهمانان با تعریف ذهنی بسیاری از افراد متفاوت باشد. ما پیامک هایی بعد از حضور این مهمانان داشتیم که از جریان های مختلف بودند و این افراد را با القاب مختلفی می خواندند. چنین اتفاقاتی نیاز به یک باور دارد و آن اعتقاد به گفتگوست. ما حدیثی از امیرالمومنین داریم که می فرماید «اعقل الناس من جمع عقول الناس الی عقله» یعنی عاقل ترین مردم عقل مردم را به عقلش می افزاید و من باور دارم که ما هیچ چاره ای جز گفتگو نداریم. من یقین دارم اگر من و آقای اکبر نبوی با یکدیگر گفتگو کنیم حتما به هم نزدیک می شویم. من دوستانی در شبکه های اجتماعی دارم که گاهی فکر می کردم این افراد چقدر می توانند در بحث ترسناک باشند اما وقتی با این افراد گفتگو می کردم، فهمیدم بسیار هم لطیف هستند و تنها در افکار متفاوت هستند. من به این گفتگو برقرار کردن ایمان دارم و در هر جایی مثل برنامه سازی و یا حتی سریال سازی یا در رسانه مکتوب باشم به آن عمل می کنم چون معتقد هستم در گفتگو می توان از کثرت به وحدت رسید. در «۱۸۰ درجه» هم تلاش کردم در شبکه «افق» که کسی از آن انتظار ندارد، این کار را انجام دهم و دوستان ما در شبکه هم حقیقتا کمک بسیاری کردند. قطعا ضعف های بسیاری هم داشتیم اما تعریف اولیه ما این بود که تکثر دیدگاه ها لازمه یک کار جذاب رسانه ای است. *اگر من هم این جهت گیری را مطرح کردم برای این بود که ببینیم از نگاه یک منتقد چقدر در خروجی کار و اِعمال این نیت موفق شدید. فاطمی: من می خواهم بدانم از نظر شما چقدر این جهت گیری هویدا بود؟ چون اگر این حس وجود داشت که من به عنوان سردبیر این برنامه با همان عقبه سیاسی و رسانه ای مشخص به برنامه آمده ام، این یک ضعف است. *فکر می کنم ساختار گفتگو در این برنامه به شکلی بود که همه در راستای طرح مواضع خود دیالوگ برقرار می کردند و حتی محافظه کاری‌هایی که معمولا برای حضور بعضی افراد مثل قوچانی، لیلاز و... سال ها در رسانه ملی وجود داشت در این برنامه کنار گذاشته شد. گاهی بازخوردهایی را هم از افراد یا رسانه ها شاهد بودیم که مثبت و یا منفی نشان می داد که برنامه چقدر در هدف خود موفق بوده است. فاطمی: ما گاهی هم پیامک هایی داشتیم که افرادی از هر دو طیف، از حضور مهمانان احساس رضایت و حتی بُرد داشتند. این رضایت برای ما جالب بود ولی ما اصلا چنین تعریفی در برنامه نداشتیم که بخواهیم دست یک نفر را به عنوان برنده بالا ببریم. تعریف ما برای ساختار این برنامه این بود که نه نسخه ای بپیچیم و نه برنده و بازنده داشته باشیم. اتفاقا بُرد ما در این است که افراد با زاویه های فکری مختلف بتوانند با هم حرف بزنند و به هم نزیک شوند. هیچ تلاشی هم نداشتیم دو طرف با یکدیگر دعوا کنند؛ کاری که در بعضی از برنامه ها متاسفانه انجام می شود. عده ای تمام تلاش خود را انجام می دهند تا بین دو طرف دعوا رخ دهد و به این ترتیب برنامه دیده شود. *یکی از ضعف های برنامه های گفتگومحور رسانه ملی در شناسایی همین نقاط است که فکر می کنند حتما باید به طور مثال مناظره ای داغ برگزار شود درحالیکه در پایان برنامه مخاطب به هیچ خروجی نمی رسد و صرفا منازعات و سوال های دیگری به ذهن او اضافه می شود. فاطمی: این برنامه ها بقای خود را در چنین شیوه ای می بینند. من اگر این برنامه نباشد سراغ کار دیگری می روم و بالاخره هدف خود را به شکل دیگری دنبال می کنم، اما بعضی فکر می کنند صرفا چون یک برنامه گفتگومحور اجرا می کنند به هر شکل ممکن باید دیده شود. *آقای مهدی‌نژاد گفته شد حضور شما در برنامه «۱۸۰ درجه» به این دلیل بود که فضای صمیمانه‌تری ایجاد شود و از حالت رسمی و خشک خارج شود به نظر خودتان این اتفاق افتاد. امید مهدی‌نژاد: به نظرم در عمل برعکس شد. *اگرچه این حضور در برنامه‌های گفتگومحور یک روال نیست اما شاید با رویکرد مجله‌ای این برنامه همخوانی بیشتری داشته باشد. خود شما فکر می‌کنید چقدر این پرداخت و گفتگوهای طنازانه در چنین برنامه‌هایی کاربرد دارد؟ خودم پیشنهاد دادم که یکی از این مجری‌ها باشم و فاطمی گفت که تو نمی‌توانی حرف بزنی اما اصرار کردم و به این ترتیب وارد برنامه شدممهدی‌نژاد: من چندان فرد تصویری و خوش‌بیانی نیستم. زمانی هم که آقای فاطمی مرا به برنامه دعوت کرد پیشنهادش درباره حضورم به عنوان نویسنده آیتمی با رویکرد طنز بود و بعد به من گفته شد که برنامه قرار است چند کمک مجری داشته باشد که هر کدام گاهی از یک منظر به بحث ورود می‌کنند. من خودم پیشنهاد دادم که یکی از این مجری‌ها باشم و فاطمی گفت که تو نمی‌توانی حرف بزنی اما اصرار کردم و به این ترتیب وارد برنامه شدم. (با خنده)
*و فکر می کنید چقدر موفق بود؟ مهدی‌نژاد: این نقش که مجری به صورت نیمه طنزآمیزی به بحث ورود کند، در ایده اولیه برنامه وجود داشت. در ابتدا قرار بود حضور این طنزپرداز در میانه بحث پررنگ‌تر از آن چیزی باشد که ما دیدیم اما به دلیل نکاتی که آقای نبوی هم مطرح کرد، ورودهای طنازانه این چنینی به بحث آن را از ریتم و جدیت جدا می‌کرد لذا در مذاکره‌هایی به این نتیجه رسیدیم که این حضور کمرنگ‌تر باشد و به زیرنویس‌ها و یا گفتگو در دو نیمه مباحث و همچنین آیتم گفتگوهای پینگ‌پنگی که در آخر برنامه می‌بینیم منحصر شود. من پیش از این هم پیشنهاد چنین اجراهایی را داشتم اما به دلایلی نمی پذیرفتم و اینجا هم چون در تحریریه «پنجره» بودم و با این تیم کار می کردم وارد برنامه شدم. *گاهی دیده می شد مهمان برنامه شاید به این دلیل که متوجه طنز زبان شما نمی شود با آن همراهی نمی کند و حتی در یک یا دو مورد جبهه گیری هم شد. این مساله چقدر به اجرای جدی شما در بیان طنزآمیز مسایل بازمی گردد؟ زمانی که مهمانان سابقه فرهنگی بیشتری داشتند و با طنزپردازی و چنین نحوه بیانی آشنا بودند من هم می توانستم طنز بهتری ارائه کنم و نتیجه بهتری می گرفتیممهدی نژاد: زمانی که مهمانان برنامه سابقه فرهنگی تری داشتند تعامل ایجاد می شد اما این را هم بگویم که خود من از اجرایم راضی نیستم و از نمره ۲۰ در بهترین شرایط نمره ۱۰ را به خودم می دهم اما باز هم تاکید می کنم زمانی که مهمانان سابقه فرهنگی بیشتری داشتند و با طنزپردازی و چنین نحوه بیانی آشنا بودند من هم می توانستم طنز بهتری ارائه کنم و نتیجه بهتری می گرفتیم. البته مهمانان به این دلیل که در ابتدای برنامه یک پرسش و پاسخ پینگ‌پنگی قبل از بحث انجام می شد تا حدی متوجه نحوه حضور و بیان من می شدند اما شاید برای یک کارشناس اقتصادی یا سیاسی این بیان هنوز آشنا نباشد و یا با آن ارتباط برقرار نکند. فاطمی: البته شاید مهمان در لحظه ای که مهدی نژاد در میانه بحث وارد می شد و جمع بندی خود را ارائه می‌کرد متوجه بیان و لحن او نمی شد که تا حدی هم به دلیل فضای داخل استودیو بود اما من می دیدم که چند دقیقه بعد همان کارشناس و صاحب نظر به صحبت های مهدی نژاد رفرنس می دهد. از آنجایی که مهدی نژاد صورتی جدی هم دارد مهمانان فکر می کردند او همه حرف ها را با جدیت بیان می کند. به نظرم این مسایل تا حدی به فن بیان امید بازمی‌گشت و بخشی از این نبود تعامل هم به این دلیل بود که مهمانان ما فکر می کنند طنز یک کار لوده است یا باید نوعی استندآپ کمدی برای خنداندن باشد. *و یا باید از یک برنامه جدی کاملا مستقل و جدا باشد. فاطمی: من معتقدم که مهدی نژاد می توانست مسائل جدی را با زبان طنز مطرح کند. عده ای به من می گفتند چرا فقط خود من به سخنان مهدی نژاد می خندم اما من طنز او را درک می کردم و به من کمک می کرد که دغدغه مورد نظرمان مطرح شود. من نمی توانستم بعضی از مسائل را به راحتی بیان کنم و اصلا گفته می شود که یکی از راه حل های بیان بعضی مسایل و ساده سازی کردن، تکرار زیاد یا طنزآمیز کردن آنهاست و امید مهدی نژاد به خوبی توانسته بود این کار را انجام دهد به گونه ای که بعد از جمع بندی او در میان بحث ما راحت تر وارد بحث می شدیم. *البته طنز امید مهدی نژاد جهت گیری هایی هم داشت. فاطمی: به نظرم او کارش را بلد است (با خنده) و هنوز طرفین نظام نمی دانند که او چه جهت‌گیری دارد. *به نظرم وقتی در معرفی یک مهمان حتی به طنز گفته شود «اونوری» تا حدی می تواند نشان دهنده یک جهت گیری باشد. حال آقای نبوی بفرمایند که نظرشان در این باره چیست؟ مهدی نژاد: من می خواستم در ابتدا بگویم که خیلی تعریف نکنید چون الان آقای نبوی می خواهند له کنند... (با خنده) مجله «۱۸۰ درجه» نتوانست به خوبی از ظرفیت های مهدی نژاد استفاده کند این به معنای ناتوانی تهیه‌کننده یا سردبیر نیست بلکه فکر می کنم فضای این برنامه اقتضا نمی کرد که او در میان برنامه حضور داشته باشداکبر نبوی: امید مهدی نژاد از نمره ۲۰ به خودش ۱۰ داد ولی من معمولا از ۲۰ به او ۲۵ می دهم. با این حال فکر می کنم مجله «۱۸۰ درجه» نتوانست به خوبی از ظرفیت های مهدی نژاد استفاده کند این به معنای ناتوانی تهیه‌کننده یا سردبیر نیست بلکه فکر می کنم فضای این برنامه اقتضا نمی کرد که او در میان برنامه حضور داشته باشد؛ با اینکه قابلیت‌های بسیاری دارد. من امتیاز بالایی به حضور او در برنامه نمی دهم. من حتی به آقای سجاد نجفی مجری دیگر هم امتیاز بالایی نمی دهم او اشتباهات معرفتی بسیاری در برنامه داشت به طور مثال در برنامه‌ای که با موضوع شهید آوینی پخش شد شهادت را یک تراژدی تعریف می‌کند در حالی که شهادت بالاترین حماسه انسانی است و تراژدی تعریف متفاوتی دارد. فرجام تراژیک یعنی قهرمان به هدف خود نرسیده است و از این حیث مرگ رستم و حذف اسفندیار مرگی تراژیک به شمار می آید. فاطمی: البته چون او اینجا حضور ندارد من دفاع می کنم که انتخاب واژه غلط بوده است وگرنه او به لحاظ معرفتی آگاهی خوبی نسبت به مسائل دارد. مهدی نژاد: من درباره حضورم در برنامه باید به این نکته اشاره کنم که اوایل پخش «۱۸۰ درجه» با رضا امیرخانی نویسنده صحبت داشتم و او به من گفت که به نظرش به لحاظ فیزیکی جای مهدی نژادِ طنزپرداز در آن جغرافیا نیست البته من خیلی سعی کردم رمزشکافی کنم و هنوز نفهمیدم منظورش چیست. تا این حد متوجه شدم که این حضور به تناسب آنجا نبوده است. با این همه فکر می کنم آقای نبوی همین نمره ۱۰ را به من بدهند خوب است.
نبوی: این نحوه حضور به طراحی اولیه برنامه بازمی‌گردد. ممکن است برنامه‌ساز فکر کرده است که برنامه رسمی و خشک است و باید به نوعی پاساژی طراحی شود (از جنس طراحی پاساژ در یک فیلم) تا مخاطب را نگه دارد و فضا را لطیف‌تر کند اما این اقدام با هر نیتی که اتفاق افتاده است به نظر ناموفق می آید. اگر شما شکست خود را پیش بینی کرده اید که ممکن است بیننده خسته می شود و کانال را عوض می کند باید برای حل مساله فکر می کردید و یک سناریو برای نحوه حضور مهدی نژاد نوشته می شد. *فکر می کنم حضور آقای مهدی نژاد در ورودی بحث اتفاق بهتری بود و در وهله اول توانست مخاطب را به برنامه جذب و حتی با موضوع برنامه و چهره های دعوت شده آشنا کند. نبوی: برنامه های تلویزیونی مثل سینما دارای ژانربندی هستند بنابراین باید مثل یک فیلم سینمایی تم داشته باشند. تمی که در جای خود می تواند خیلی خوب باشد در جای نامناسب به اصل برنامه آسیب می زند. ورودی های امید مهدی نژاد خیلی شیرین است اما به یک برنامه جدی ارتباطی ندارد. این ورودی از نظر ژانر برای برنامه‌ای با همین ژانر مناسب است. به طور مثال شروع یک فیلم پلیسی جدی با یک ورودی طنز اشتباه است اما اگر کمدی پلیسی از جنس «ساعت شلوغی» داشته باشید می توان چنین مقدمه و افتتاحیه ای را برای آن لحاظ کرد. فاطمی: ما با فواد صفاریان پور کارگردان برنامه ساعت ها درباره ضرباهنگ و ریتم برنامه جلسه داشتیم و حتی از لحظه شروع برنامه تا آخرین مرحله که گفتگوی نمایشی مهدی نژاد و نجفی است برنامه ریزی می کردیم. حضور مهدی نژاد به نوعی در راستای ضرباهنگ برنامه طراحی شد چون ما احساس کردیم برنامه به فراز و فرود نیاز دارد و حتی این گفتگوهای پینگ پنگی بر اساس یک رویکرد تعریف شد. ما بخشی را در نشریه «پنجره» داشتیم که از همین گفتگوهای پینگ پنگی بهره می گرفت، در اینجا هم با خود فکر کردیم که مخاطب چقدر باید روایت بشنود. به طور مثال در برنامه ای با موضوع نفت و اقتصاد نفتی که لازم بود مهمانان و کارشناسان از سیاست گذاری ها در این حوزه سخن بگویند ما خواستیم مخاطب در بخشی از چنین فرآیندی یک فراروایت بشنود که شاید به نظرش گفتگوهای پینگ پنگی اولیه برنامه ربطی به موضوع نداشته باشد اما قطعا نوعی پیوند ایجاد می کرد. درواقع سوالاتی از این دست که مهمان برنامه ای با موضوع نفت در مدرسه خصوصی درس خوانده است یا دولتی برای این منظور بود. امید مهدی نژاد درباره این سوالات تحقیق می کرد و حتی باقی اعضای تحریریه به او کمک می کردند که از چه کسی چه سوالاتی بپرسد. نبوی: بحث من این بود که ژانرهای تلویزیونی هم تم دارند که اگر با تم اصلی ارتباطی نداشته باشد کارکرد مناسب ندارد. فاطمی: به نظر شما با رویکرد مجله ای برنامه، وجود چنین مقدمه ای امکان پذیر نیست؟ نبوی: ما در غرب واژه ای به نام استتیک داریم که به عنوان «زیبایی شناسی» ترجمه شده است اما معنای دقیق‌تر آن تناسب است. اگر اجزای یک مجله تلویزیونی در کنار هم تناسب نداشته باشند به فهم زیباشناسانه کار لطمه وارد می کند. به طور مثال مجله تلویزیونی «دو قدم مانده به صبح» که چند سال پیش با اجرای محمد صالح علا و ادبیات خاص او پخش می شد از این تناسب برخوردار بود. نحوه حضور صالح علا در برنامه تعریف شده بود. او در ابتدا و انتهای برنامه حضور داشت و حتی نخ تسبیح بخش های مختلف بود و گفتگوهای هر بخش را به مجری کارشناس مربوطه پاس می‌داد. اگر در این برنامه نیز چنین نقشی برای مهدی نژاد تعریف می‌شد که در افتتاحیه، اختتامیه و پاساژهای میانی کار حضور داشته باشد و مخاطب این نحوه حضور را می‌دانست، مساله ای نبود. *یکی از ویژگی های برنامه «۱۸۰ درجه» که به نظرم می توانست باعث درگیری و جذب مخاطبان شود شبکه اجتماعی داخل برنامه بود که شاید به دلیل تولیدی بودن برنامه کمی از نقش آن در مشارکت همه افکار و عقاید کاسته شد. شما این بخش را چگونه ارزیابی می کنید؟
یکی از مهمترین ضعف‌های برنامه که البته اقدام بدیع و نویی بود اما در عین حال آفت چنین برنامه‌ای هم هست شبکه اجتماعی و زیرنویس‌هایی بود که حین برنامه روی آنتن می رفتنبوی: یکی از مهمترین ضعف‌های برنامه که البته اقدام بدیع و نویی بود اما در عین حال آفت چنین برنامه‌ای هم هست شبکه اجتماعی و زیرنویس‌هایی بود که حین برنامه روی آنتن می رفت. این یک برنامه جدی است و مخاطب با جدیت گفتگوها را دنبال می‌کند و حتی یک لحظه غفلت باعث می‌شود که از بحث دور شود. خود ما که در برنامه اول که حضور داشتیم با یکی از این افراد شبکه اجتماعی که نامش «یا زهرا» بود به چالش خوردیم و یا من در بعضی برنامه‌ها با دیدن این زیرنویس‌ها اذیت می‌شدم. بسیاری از این زیرنویس‌ها سؤال فردی یک نفر بود و حتی اگر هم مسأله عمومی همه مخاطبان هم بود باید در نظر گرفت که حواس مخاطب را پرت می‌کند. فاطمی: من از کلیت شبکه اجتماعی و استفاده از زیرنویس‌ها دفاع می‌کنم چون مخاطب امروز ما مخاطب مولتی‌رسانه است ولی نقدها را هم در اجرا وارد می‌دانم. من ایده این اتفاق را از مناظره‌های سال ۹۲ گرفتم که آن زمان فضای فعال شبکه های اجتماعی در «گوگل‌پلاس» بود. ما مناظره‌ها را می‌دیدیم و در همان لحظه گوگل پلاس را هم سرچ می‌کردیم تا ببینیم مردم چه می‌گویند. زمانی هم امید مهدی‌نژاد به برنامه «خندوانه» رفته بود و ما گروهی به نام «پشت پنجره» داشتیم که آن زمان هم در حین انجام شدن گفتگوها، واکنش‌هایی لحظه‌ای در این گروه صورت می گرفت. به طور مثال رامبد جوان از امید می‌خواست کاری انجام دهد و بعد بچه‌ها نظرهایشان را در گروه می‌گذاشتند و من ایده‌ام را از چنین اتفاقاتی گرفتم و تاکنون بیشترین نقدهای مثبت را از این اتفاق شنیدم. این را هم قبول دارم که ما در اجرا ضعف داشتیم که البته بخشی به ضعف و توان پایین رسانه و بخشی هم به ضعف برخی از مخاطبان در استودیو باز می گشت. *من فکر می‌کنم سانسورهایی هم داشته‌اید چون ما غالباً نظرهای فانتزی و یا سؤال‌های سطحی مخاطبان را می‌شنیدیم. فاطمی: لاجرم این سانسور وجود داشت اما اگر به این ظرفیت برسیم و به طور مثال اگر همین ایده در یک برنامه «تاک‌شو» در شبکه هایی مثل بی بی سی و سی ان ان اجرا شود به سرعت آن را جذاب کرده و همه استقبال می کنند. در چنین گفتگوهایی ما شاهد افت و خیز هستیم و ممکن است طرفین وارد مباحث انتزاعی و خسته کننده شوند در این لحظه فضا برای شنیدن نظرهای مردمی خارج از بحث فراهم است و حتی این نظرها می‌توانند برنامه را جذاب‌تر هم باشند. نبوی: من هم عنوان کردم که اصل این اتفاق، امری بدیع بود و اشکال در جایی است که ذهن را پرت می‌کند. اگر مدیریت شود که این توضیح و زیرنویس به طور مثال در چه زمانی مطرح شود به نظرم کارآیی بهتری خواهد داشت. *اتفاقا به نظر من مدیریت کردن این فرآیند باعث غیرطبیعی بودن آن می‌شود حتی حضور عوامل برنامه برای من حکم گرم کردن بحث را داشت. نبوی: این کارکرد رسانه است که سعی می کند چشم مخاطب را به نقطه ای که می خواهد، توجه دهد. در بعضی برنامه‌های «تاک‌شو» نیز می‌بینیم که حین انجام یک گفتگو، زیرنویس‌ها و کپشن‌هایی در بی‌بی‌سی و یا شبکه خبر خود ما وجود دارد، اما در مواردی کاربرد مناسبی ندارد. مثلاً حین پخش برنامه ای چون «شهر فرنگ» که آقای مدقق در شبکه خبر اجرا می کند نباید چنین کپشن‌هایی با سرعت و در طول برنامه زیرنویس شود و این اشتباه است. زمان مخاطب باید برای ما مهم باشد. اگر گفتگوها به شکل آرامی پیش می رود، می‌توان چشم مخاطب را به این زیرنویس‌ها متوجه کرد اما اگر بحث جدی است نباید چشمان او را دزدید و باعث حواس پرتی‌اش شد. *سری دوم این برنامه در چه حوزه هایی می تواند تفاوت داشته باشد؟ فاطمی: ببینید ما در سری اول عمده توان و انرژی خود را بکار گرفتیم. در سری دوم واقعا کار بیشتری از سری اول نمی توان انجام داد و بیشتر باید سعی کنیم ضعف های سری اول را برطرف کنیم. ادامه دارد...
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 113]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها