تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکتهای مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804316151
تحلیل اقتصادی توافق ائتلافی اختراع - بخش اول ویژگی‌های ائتلاف اختراع
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: تحلیل اقتصادی توافق ائتلافی اختراع - بخش اولویژگی‌های ائتلاف اختراع
با جهانی شدن و پیشرفت فناوری، استفاده از اختراع، قراردادهای انتقال فناوری و روابط بین مخترعان گسترده تر شده است.
چکیده با جهانی شدن و پیشرفت فناوری، استفاده از اختراع، قراردادهای انتقال فناوری و روابط بین مخترعان گسترده تر شده است. این عوامل، سبب مطرح شدن نوع جدیدی از قراردادها شده است که «توافق ائتلافیاختراع» یا «قرارداد مدیریت جمعی اختراع» نام دارند. ائتلاف وسیله ای است که دارندگان به اداره اختراع های خود و تجاریسازی آن می‌پردازند. ائتلاف نوعی مدیریت جمعی حق اختراعهای انبوه است که مقتضیات حقوقی و اقتصادیای سبب مطرح شدن آن می‌شود: اعطای گسترده حق اختراع، لزوم همکاری مشترک میان مخترعان درجهت تولید براساس اختراعهای مشابه، دوری از دعاوی احتمالی نقض اختراع، کاهش هزینه های معاملاتی از آن دست هستند. با توجه به اینکه کشور ایران در مسیر پیشرفت خود با این قبیل قراردادها مواجه است، این مقاله درصدد خواهد بود که خلأ ادبیات حقوق مالکیت فکری را تا حدی رفع کند. سؤال اصلی در تحقیق حاضر که متکی بر مطالعه‌ی کتابخانهای و روش تحلیلی است، این است که استفاده از این قراردادها تا چه حد میتواند به نفع مخترعان، مصرف‌کنندگان و جامعه باشد و به همین جهت از روش هزینه فایده استفاده می‌کنیم. در این مقاله، ابتدا به تعریف ائتلاف و بیان ویژگی‌ها آن و سپس به تحلیل اقتصادی آن پرداخته شده است. کلیدواژگان ائتلاف اختراع، تحلیل اقتصادی، انباشت اختراع، حقوق مالکیت فکری، مدیریت جمعی اختراع اصل مقاله جوامع بشری که در حال گذار به‌سوی دارایی‌های غیرملموس هستند، به استفاده از «حق اختراع» به عنوان یک عامل تأثیرگذار در توسعه، رفاه و کارایی جامعه نظر دارند. اختراع نتیجه فکر فرد است که برای اولین بار فرآیند یا فرآورده‌ای خاص را ارائه می‌کند و مشکلی را دریک حرفه، فن، فناوری، صنعت و مانند آن‌ها حل می‌نماید. (ماده یک- قانون ثبت اختراعات، طرح‌های صنعتی و علائم تجاری، مصوب 1386). در همین راستا، انعقاد قرارداد لیسانس راهی برای تجاریسازی پدیده فکری می‌باشد؛ پس هدف اولیه از سیستم حق اختراع، حل مشکلی در یک زمینه خاص و تجاری سازی است. در سال‌های اخیر استفاده از اختراع‌ها درزمینههای مختلف گسترده شده، به‌طوری‌که افراد و شرکتهای فعال در این زمینه هر یک با به دست آوردن اختراعهای جدید گوی سبقت در تسلط بر بازار را از یکدیگر میربایند. در کنار همه جنبه‌های مثبت استفاده از اختراع، بسیاری از مسائل دیگر در ارتباط با این موضوع وجود دارد که صاحبان اختراع با آن‌ها روبرو هستند؛ با مطرح شدن هر چه بیشتر استفاده از حق اختراع خصوصاً در فضای رقابتی، در عین تعامل، گاه تعارضاتی ایجاد می‌شود که لازمه‌ی این پیشرفت است. با توسعه فناوری، اعطای «حق اختراع‌ها» به مخترعان و مبتکران در حال افزایش است، به‌طوری‌که شاهد اعطای انبوه حق اختراع‌ها و مطرح شدن فرصت‌ها و چالش‌های پیرامون این مسئله هستیم. برای مثال در کالای «رایانه» که همه‌روزه در حال استفاده از آن هستیم، حق اختراعهای بسیاری در قطعات آن وجود دارد. موضوع توافق ائتلافی، ازیک‌طرف، با بحث توافقات مربوط به «پروانه بهره‌برداری از فناوری (لیسانس)» در ارتباط است و به‌نوعی باید گفت که اساس توافق ائتلافی بر محور قرارداد لیسانس است. از طرفی، مخترعان نفع خود را در ایجاد تشکل گروهی می‌بینند که به هم‌افزایی دانش و مهارت و دسترسی به سازوکار کارآمد برای اجرای حقوق خود بپردازند. از طرف دیگر، یکی از مهمترین دلایلی که باعث مطرح شدن بحث توافق ائتلافی است، افزایش حجم مرافعه‌های مربوط به حق اختراع (خصوصاً در اختراع‌هایی که تا حد زیادی تشابه و درواقع در بعضی زمینه‌ها هم‌پوشانی دارند (حق اختراعهای مکمل)) و دعاوی مربوط به آن در بین صاحبان حق اختراع است. (Lavine, 2008: p. 606) این امر ازآنجا ناشی می‌شود که چون به‌ویژه در کشورهایی که «سیستم ثبت اعلامی»[1] در آن‌ها وجود دارد، اقدام به ثبت اختراع و صدور ورقه اختراع- اصولاً بدون توجه به اینکه درگذشته اختراعی مطابق یا همانند اختراع حاضر ایجاد و ثبت‌شده است- میکنند، ممکن است در بعضی زمینه‌ها، بسیاری از حق اختراع‌ها با یکدیگر هم‌پوشانی داشته باشند (که از آن به عنوان «انباشت حق اختراع» یاد می‌شود) که از نتایج آن این است که یک حق اختراع (به علت اینکه زودتر ثبت‌شده باشد) ممکن است چندین اختراع دیگر را از تجاریسازی باز دارد؛ بطوریکه حق اختراع اولی، مانع تجاریسازی حق اختراع ثانویه می‌شود. این امر باعث می‌شود که نه‌تنها میزان «فعالیتهای تحقیق و توسعه» کم شود، بلکه مانعی در جهت استفاده از ظرفیت‌های استفاده از اختراع می‌شود. ائتلاف اختراع به عنوان راهی برای خروج از انباشت حق اختراع در نظر گرفته شده است. به همین جهت به دنبال بررسی این قراردادها از دیدگاه اقتصادی هستیم. در این بیان، تحلیل اقتصادی روشی نوین برای دست‌یابی به قوانین جدید و تبیین جایگاه قوانین موجود و شناسایی ضعف‌ها و قوت‌های آن‌ها است.[2] هدف از تحلیل اقتصادی یک موضوع این است که چگونه می‌توان یک نهاد حقوقی را به نحوی نگریست که حداکثر منفعت را در نهایت برای افراد جامعه به همراه داشته باشد. از دیدگاه تحلیل اقتصادی حقوق، آنچه اهمیت می‌نماید «کارایی اقتصادی» است. در این راستا در پی پاسخ به این مسئلهایم که آیا استفاده از این قراردادها از جهت اقتصادی دارای کارایی است و اگر پاسخ مثبت است، این قرارداد به عنوان ابزاری برای مدیریت جمعی اختراع تا چه حد میتواند در راستای تامین منافع اقتصادی استفاده کنندگان از آن، مصرف کنندگان و جامعه باشد؟ چرا که همان طور که می دانیم، هدف از تحلیل اقتصادی حقوق فراهم نمودن زمینه تغییر در قواعد حقوقی و ارائه طریقه به قانونگذار در جهت اصلاح قوانین می باشد؛ اگرچه در مورد کارایی اقتصادی نظریات مختلفی ارائه شده است، به نظر می‌رسد آنچه کارا محسوب می‌شود، به «حداکثر رساندن ثروت» است و ثروت در صورتی به حداکثر می‌رسد که ارزش کالا و خدمات افزایش یابد و از تمام «ظرفیت‌های» یک کالا استفاده‌شده و نتیجتاً «امکان تجاریسازی» کامل آن فراهم گردد. (باقری و جعفری چالشتری، 1392: ص. 376) با توجه به بررسی‌های به‌عمل‌آمده اگر در ادبیات حقوق خارجی، مدیریت جمعی اختراع یکی از مباحث داغ می‌باشد، اما در حقوق ما مقاله یا کتابی که به‌صورت مستقیم به این امر پرداخته باشد مشاهده نشده است. حال با توجه به جدید بودن موضوع در ادبیات حقوق مالکیت فکری ما، به دنبال ارائه تعریف دقیق از این نهاد حقوقی، بیان ویژگی‌ها آن، جایگاه این قراردادها در حقوق ایران و بررسی اقتصادی آن هستیم؛ و با توجه به اینکه تجربه کشورهای پیشگام در استفاده از این قراردادها حاکی از مزایای فوق‌العاده آن دارد، دارندگان اختراع می‌توانند، در توافقات خود در جهت افزایش کارایی فعالیتهای خود، به این توافقات توجه داشته باشند. یک) مفهوم و ویژگی توافق ائتلافی حق اختراع در این قسمت به بررسی مفهوم توافق ائتلافی و به بیان ویژگی آن می‌پردازیم. 1) مفهوم با توجه به بدیع بودن بحث، در این بخش به دنبال ارائه تعریف از توافق ائتلافی و بررسی بعضی مفاهیم اولیه مرتبط با موضوع و بررسی ویژگی‌های آن هستیم. 1-1- مدیریت جمعی اموال فکری قبل از اینکه به تعریف توافق ائتلافی[3] اختراع بپردازیم، لازم است مفهوم توافق ائتلافی را بررسی کنیم.[4] در اینجا است که بحث «مدیریت جمعی حقوق اموال فکری»[5] مطرح می‌شود. مدیریت جمعی حقوق اموال فکری، اصطلاحی است که برای بیان روش‌های مدیریت انبوه دارایی‌های فکری از جمله «حق اختراع»[6]، «حق تألیف» و «داده‌ها» بکار می‌رود. توافق ائتلافی یکی از سازوکارهای مدیریت جمعی اختراع است که برای بهینه‌سازی سیستم حمایتی از اختراع و نواقص موجود در آن به کار می‌رود. این سازوکار با توجه به ارتقای فناوری و افزایش تعداد حق اختراعهای صادرشده مطرح‌شده است. در حقیقت قراردادهای حوزه مالکیت فکری از حیث اثر، به سه دسته تقسیم می‌شود: اول) قراردادهای «واگذاری»[7] که در آن تمام حقوق صاحب اموال فکری به منتقلالیه واگذار می‌شود؛ دوم) قراردادهای جمعی و ائتلافی است که در آن صاحبان اموال فکری، حقوق خود را در یک نهاد واحد جمع میکنند تا متقاضیان استفاده بتوانند به‌جای مراجعه به صاحبان اموال فکری مختلف، تنها به یک‌نهاد مراجعه کنند؛ سوم) قرارداد «لیسانس»[8] که در آن مالکیت عین برای پدیدآورنده باقی می‌ماند و حق بهره‌برداری از مال فکری به‌طرف قرارداد واگذار می‌شود. (صادقی، 1390: ص. 142) پس توافق ائتلافی نوعی مدیریت فناوری است که به عنوان فرایند برنامه‌ریزی، جهت‌دهی، کنترل و هماهنگی توسعه و پیاده‌سازی توانمندی‌های فناورانه در راستای شکل‌دهی و تحقق اهداف راهبردی تعریف می‌شود. (انصاری، 1391: ص. 22) 1-2- تعریف توافق ائتلافی حق اختراع[9] توافق ائتلافی را به یک «شاه‌راه اطلاعاتی» تشبیه کرده‌اند که باعث می‌شود مصرف‌کنندگان از تولید و دسترسی به کالاهای جدید و فراوان بهره‌مند شوند؛[10] چراکه اکثر فناوری‌ها، ناشی از وجود توافق ائتلافی بین دارندگان آن‌ها است. درواقع، ائتلاف در حق اختراع درزمینههای فناوری اطلاعات و ارتباطات، زمینه‌های دارویی و بیوفناوری (Dequiedt, 2012: p. 2) و برای توسعه در «تلفن‌های هوشمند» و «تبلتهای رایانه» و «فناوری‌های فشرده‌سازی ویدئو» و در داروها و درمان بیماری‌ها مثل «ایدز/ اچ. آی. وی.» به کار[11] می‌روند. (Lampe, 2012: p. 3) «اداره مالکیت صنعتی و اختراع آمریکا» در توصیف ائتلاف بیان داشته است: «یک توافق ائتلافی این امکان را برای طرفین قرارداد فراهم می‌آورد تا همه وسایل ضروری برای ایجاد یک فناوری معین را در یکجا گردآوری کرده (امکان خرید یک‌دفعه‌ای) و اقدام به تولید کالا می‌کند. (Jeanne, 2000: p. 5) این نهاد، بجای اینکه به تعریف ائتلاف بپردازد، نتایج حاصل از ایجاد آن را بیان داشته است. به همین جهت در اصلاح بعدی خود، بیان می‌دارد: «توافقی بین دو یا چند دارنده حق اختراع مبنی بر امکان لیسانس دادن یک یا چند حق اختراع خود به یکدیگر یا به شخص ثالث». در این حالت اعضا جهت تسهیم استفاده از حق اختراعهای خود دورهم جمع میشوند. درواقع، ائتلاف در حق اختراع یک نوع توافق است که در بین دارندگان حق اختراع منعقد می‌شود تا حق اختراعهای خود را باهم ترکیب کرده (KIM, 2004: p. 234) و به یکدیگر (ایجاب خاص[12]) یا شخص ثالث- با توجه به قرارداد- (ایجاب عمومی[13]) لیسانس دهند. (میر حسینی، 1391: ص. 408) معمولاً هدف از ایجاد یک ائتلاف «امکان تجاریسازی ابداعات جدید» یا ایجاد استانداردهای صنعتی در فناوری‌های مختلف، یا پیشنهاد لیسانس بسته‌ای (مجموعه‌ای) که شامل همه اختراعهای تحت ائتلاف است، می‌شود. (Azetsu, 2011: p. 38) باوجوداین ساختار توافق ائتلافی ممکن است متفاوت باشند؛ ممکن است ائتلاف‌ها اقدام به ایجاد یک «شرکت مرکزی» جهت مدیریت حق اختراعهای خود کنند. در این حالت، شرکت فوق که تعداد زیادی حق اختراع در آن جمع شده است را به لیسانس گیرندگان بالقوه[14] لیسانس میدهد. (Lerner, 2003: p. 12) ایجاد شرکت مذکور ممکن است در قالب یک شرکتهای قانون تجارت باشد. (Fiscor, 2003: p. 32) ممکن است اعضا اقدام به تشکیل یک شرکت مدیریتی نکنند و درواقع خودِ اعضای ائتلاف، حق اختراعهای خود را به ثالث انتقال دهند یا یک عضو به نمایندگی اقدام به این امر نماید. در ائتلاف، امکان لیسانس دادن به اشخاص ثالث از ویژگی‌های بارز محسوب می‌شود (ائتلاف به معنای عام)؛ اما ممکن است ائتلاف به‌صورت «لیسانس (های) متقابل»[15] تشکیل شود و فقط خود اعضا بتوانند از اختراعهای تحت ائتلاف استفاده کنند (ائتلاف به معنای خاص). بااین‌حال همه ائتلاف‌ها دارای یک ویژگی مشترک هستند: صاحب اختراع با یکدیگر توافق میکنند که حقوقِ انحصاری خود را نسبت به حق اختراعهای تحت ائتلاف اسقاط کنند؛ بدینمنظور که به هم دیگر یا اشخاص ثالث حق استفاده از مال فکری را دهند. لذا اساس ائتلاف مربوط به از بین بردن حق انحصاری است.[16] (Andewelt, 1985: p. 611) پس عقد ائتلافی یک عقد معوض است (Lerner, 2007: p. 612) و این عوض، دسترسی هر یک از طرفین به اختراع دیگری باشد (مصونیت) یا تعیین حق الامتیاز یا قیمت معین باشد.[17] 2) ویژگی‌های ائتلاف اختراع می‌توان مهمترین ویژگی‌هایی یک قرارداد توافق ائتلافی، به قرار زیر خلاصه می‌کنیم: - همان‌طور که از نام «توافق ائتلافی» برمی‌آید، توافق ائتلافی باید با رضایت باشند؛ و از مجوز بهره‌برداری اجباری[18] متمایز می‌شود. - باید حداقل از دو نفر دارنده حق اختراع تشکیل شود. - اگر ائتلاف به معنای عام کلمه تشکیل شود و آن حالتی است که امکان لیسانس گرفتن اعضای خارج از ائتلاف وجود دارد، ممکن است جهت مدیریت ائتلاف، یک نهاد تشکیل شود. این نهاد در قالب یک شرکت خواهد بود. این شرکت با توجه به اختیاراتی که از سوی اعضا (صاحبان اختراع) به او محول شده اقدام به انعقاد قرارداد لیسانس با لیسانس گیرندگان بالقوه می‌کند (عقد خارجی[19]). - درهرحال، اگر شرکتی تشکیل شود، دارایی اعضا و موضوع آن همان حق اختراع‌هایی است که به شرکت آورده‌اند. البته باید یک تفکیکی انجام داد: بین شرکتی که برای مدیریت (شرکت مدیریتی) ائتلاف تشکیل می‌شود (شرکت‌هایی با هدف مشخص) و شرکتی که ممکن است خودِ اعضا با توجه به دارایی‌های خود تشکیل دهند که همان ائتلاف است؛ یعنی ممکن است شرکت مدیریتی تشکیل شود (این امر میتواند با توجه به بند د ماده 15 قانون ثبت اختراعات صورت گیرد که حقوق ناشی از اختراع، قابل‌انتقال به مدیریت است) یا خیر ولی درهرحال قراردادِ مبنایی که همان قرارداد ائتلاف است-که منجر به اعطای مصونیت است-، وجود دارد؛ چراکه خود ائتلاف به نحوی شرکتِ دارایی‌ها است. توضیح آنکه از ماده 571 ق.م. برمی‌آید امتزاجِ مالکیت‌ها شرط تحقق شرکت است: شرکت عبارت است از اجتماع حقوق مالکین متعدد در شی واحد به نحو اشاعه؛ (کاتوزیان، 1363: ص. 25) به‌گونه‌ای که تمیز ملک کسی مشخص نباشد. پس شرکت عقدی است که به‌موجب آن چند شخص به‌منظور تصرف مشترک و تقسیم سود و زیان و مقاصد دیگر حقوق خود را در میان می‌نهند تا به‌جای آن مالک سهم مشاع از این مجموعه شوند؛ اما به نظر می‌رسد که در ائتلاف‌ها شرکت به این معنا تشکیل نمی‌شود؛ چراکه نمی‌توان گفت که موضوع مالکیت هیچ‌یک از مالکین در شی واحد مشخص نیست و بیش از آنکه اشاعه در مالکیت وجود داشته باشد، «همکاری شرکا» وجود دارد و آن‌ها مالکیت خود را نسبت به اختراعهای خود از دست نمی‌دهند، اما از طرف دیگر ائتلاف به ماهیت شرکت به این معنا نزدیک می‌شود و آن در صورتی است که بر اساس حق اختراعهای تحت ائتلاف، اقدام به تولید و فعالیت مشترک کنند و بدین‌وسیله آن‌ها در محصول مشترک، شریک خواهند بود. البته اگر عقد شرکت را به تعریف برخی از فقها، عقدی بدانیم که ثمره‌اش تصرف در مال مشاع است، (عاملی کرکی، بیتا: ص. 9) شاید بتوان ائتلاف را شرکت دانست؛ این مفهوم از شرکت، به شرکا سمت وکالت میدهد و ماهیت اذنی و جایز دارد. در شرکتی که ممکن است جهت مدیریت ائتلاف و کنترل اختراع‌ها و عرضه فناوری تشکیل شود، رنگ و بوی این مفهوم در آن به چشم می‌خورد. البته دکتر کاتوزیان تعریف وسیعی از عقد شرکت ارائه داده‌اند و آن را عقدی دانسته‌اند که دو یا چند شخص برای رسیدن به هدف معین و به دست آوردن سود احتمالی، باهم متحد میشوند، خواه آنچه در میان می‌نهند مال یا طلب یا اعتبار یا کار باشد (کاتوزیان، 1363: ص. 8) و در این صورت توافق اولیه میان اعضا را می‌توان شرکت دانست؛ اما اگر بخواهیم به متن قانون توجه کنیم باید گفت در حقوق ایران باید توافق اولیه‌ی یک توافق ائتلافی بر مبنای قرارداد لیسانس فناوری و ماده 10 قانون مدنی دانست و آن رو نوعی عقد مختلط دانست که ترکیبی از وکالت، لیسانس، مشارکت است. از سوی دیگر، در نگاه اول شاید بتوان توافق ائتلافی را «گروه اقتصاد با منافع مشترک» دانست. ماده 107 قانون برنامه پنجم توسعه بیان می‌کند که «تشکیل گروه اقتصادی با منافع مشترک، با مشارکت دو یا چند شخص حقیقی یا حقوقی به‌منظورتسهیل و گسترش فعالیت اقتصادی و تجاری برای یک دوره محدود و براساس قرارداد کتبی پس از ثبت در مرجع ثبت شرکتها در قالب شرکت مدنی و ضوابط و شرایط مربوط به آن ...مجاز است». این نهاد فاقد شخصیت حقوقی مستقل از شرکا بوده و در قالب شرکت تشکیل می‌شود. گروه با منافع اقتصادی مشترک یا «جوینت ونچر» قالبی برای تجمع تخصصها و همکاریها است. در این حالت معمولاً مشارکتها در دو شکل «شرکتی و واجد شخصیت حقوقی» یا «مشارکتی یا فاقدی شخصیت حقوقی» تشکیل میشوند. (عیسائئ تفرشی، 1393، ص 157) لذا در موردی که «جوینت ونچر» فاقد شخصیت حقوق باشد، میتواند با گروه اقتصادی با منافع مشترک برابری کند. با این اوصاف به نظر می‌رسد که نتوان ائتلاف را گروه اقتصادی با منافع مشترک دانست چراکه اگرچه هدف ائتلاف تسهیل مشارکت قراردادی و تجمع تخصص اعضا در جهت عرضه فناوری است، اما ازاین‌جهت که قانون بیان داشته که نهادی فاقد شخصیت حقوقی است، در مورد ائتلاف‌ها صادق نیست؛ چراکه ممکن است اعضا یک ائتلاف شرکت مدیریتی جدا ایجاد کنند که اقدام به عرضه فناوری کند که اگرچه مستقل از اعضا باشد اما دارای شخصیت حقوقی است و این شرکت خود اقدام به عرضه فناوری، طرح دعوا، دریافت حق الامتیاز و اموری مدیریتی ازاین‌دست می‌کند. از طرف دیگر نمی‌توان گفت که در ائتلاف فوت یا حجر موجب انحلال می‌شود (تبصره 3 ماده 107)؛ چراکه این امر باهدف ائتلاف خصوصاً حفظ حقوق اشخاص ثالث در تضاد است. این امر در چنین قراردادهایی که فناوری با حجم بالای خود عرضه می‌شود، توالی فاسد دارد. - اعضا با انعقاد قرارداد ائتلافی، باعث از بین بردن حق انحصاری‌ای خواهند شد که قانون برای آن‌ها شناخته است؛ به عبارت ساده تر آن‌ها با انعقاد قرارداد نوعی مصونیت برای یکدیگر در استفاده از اختراعهای ائتلافی مقرر میکنند یا، توافق می نمایند که هر یک از آن‌ها مجوز بهره‌برداری از فناوری متعلق به خود را به‌طرف (های) دیگر قرارداد واگذار نمایند. (نوروزی شمس، 1386: ص. 199) - با توجه به تقسیم‌بندی سنتی ازلحاظ حقوق مدنی، ائتلاف را باید جز عقود معاملی دانست؛ چراکه هر یک از طرفین استفاده از حق اختراع خود را در ازایِ استفاده از حق اختراع دیگری فراهم می‌کند و به‌نوعی با تعارض منافع اطراف قرارداد روبرو هستیم و به همین جهت جز عقود مغابنهای هستند. اصل مغابنهای بودن عقود نیز این امر را تائید می‌کند. درعین‌حال می‌توان در طرف مقابل هم استدلال کرد که با توجه به معنای ائتلاف، اطراف قرارداد به دنبال همکاری مشترک و رسیدن به هدف مشترک خود هستند و شاید بتوان ازاین‌جهت آن را در زمره عقود مشارکتی دانست؛ چراکه ازاین‌جهت به فرجام رساندن یک فعالیت مشترک دنبال می‌شود. دو) تحلیل اقتصادی تحلیل اقتصادی به معنای این است که ازلحاظ اقتصادی ایجاد توافق ائتلافی چه تأثیر اقتصادی میتواند به دنبال داشته باشد؛ آیا باعث افزایش رفاه دارندگان اموال فکری رفاه مصرف‌کننده و درنهایت جامعه می‌شود؟ در اینجا، به تحلیل اقتصادی قراردادهای ائتلافی اختراع می‌پردازیم. در این بیان روش ما «هزینه- فایده» است.[20] باید توجه شود که این مبانی اقتصادی اساس تشکیل توافق ائتلافی را به خود اختصاصی میدهد و اگر این فواید اقتصادی نبود، تشکیل توافق ائتلافی بی‌معنا بود. (Shapiro, 2001: p. 124) در عین وجود تأثیرات مثبت اقتصادی، تشکیل توافق ائتلافی بعضی آثار منفی میتواند به دنبال داشته باشد. توافق ائتلافی درصورتی‌که محدودیت‌های حقوق رقابت، مالکیت فکری و حقوق بشری را رعایت نکنند، دارای اثر منفی اقتصادی باشند. در اینجا اگر صحبت از اثرات منفی اقتصادی ائتلاف اختراع می‌زنیم، مواردی است که به‌صورت مستقیم تابع محدودیت‌های فوق قرار نمی‌گیرد. با این اوصاف، این بخش را به دو قسمت تقسیم می‌کنیم، آثار منفی اقتصادی و آثار مثبت اقتصادی. 1) آثار منفی اقتصادی توافق ائتلافی اگرچه ایجاد ائتلاف اختراع از مهمترین ابزارهایی است که میتواند همکاری مشترک میان دارندگان حق اختراع را فراهم آورد، این همکاری ممکن است با موانعی روبرو شود: خود فرایند ایجاد ائتلاف دارای هزینه معاملاتی است؛ همچنین کسانی که نتوانسته‌اند در ائتلاف شرکت کنند، به‌سختی می‌توانند در بازار مرتبط در فناوری‌های تحت ائتلاف، به رقابت بپردازند. با ایجاد ائتلاف شرکت‌کنندگان در ائتلاف ممکن است دارای قدرت بازاری شوند. همچنین توافق ائتلافی درصورتی‌که مانع اعضای ائتلاف ازآنجا فعالیتهای تحقیقاتی می‌شود، میتواند اثر منفی در این قبیل فعالیت‌ها داشته باشد. همچنین ممکن است به شکل گیری انحصار اطلاعاتی در بازار بینجامند. یک ائتلاف ممکن است وسیله‌ای برای پنهان کردن حق اختراعهای غیر معتبر شود. در زیر به مهمترین آن‌ها می‌پردازیم: 1-1- خطر کاهش فعالیتهای تحقیق و توسعه ایجاد ائتلاف ممکن است باعث کاهش فعالیتهای «تحقیق و توسعه» در بین اعضا شود؛ چراکه درآمد ناشی از فعالیتهای تحقیق و توسعه بین اعضا تقسیم می‌شود و اعضا ممکن است تصمیم بگیرند که از نتیجه تلاش دیگران استفاده کنند (سواری مجانی[21]) (Lampe, 2012: p. 3) این امر باعث کاهش فعالیتهای تحقیقی بین اعضا می‌شود. پس اعطای مصونیت[22] به اعضای ائتلاف ممکن است این اثر را به دنبال داشته باشد، خصوصاً در حالتی که اختراعات آینده مورد ائتلاف قرار گیرند[23] به این طریق که انگیزه افراد را به فعالیت در ابداعات و ارتقای سطح رقابتی خود کم می‌کند و اعضا منتظر فعالیت دیگران میشوند. در صورت نبود ائتلاف، افراد دارای انگیزه برای سرمایهگذاری در فعالیتهای تحقیق و توسعه هستند؛ چراکه ثبت یک اختراع برای آن‌ها این امکان را فراهم می‌آورد که نسبت به رقبای خود در آن بازار برتری یابند. اگر رقبا دسترسی تضمینی به اختراعات حال و آینده داشته باشند که عضوی در فعالیتهای تحقیقی خود دست میابد و عضو مذکور نیز همچنین دسترسی‌ای داشته باشد، این امر باعث کاهش انگیزه آن‌ها برای سرمایهگذاری در ابداعات می‌شود؛[24] (Andewelt, 1985: p. 617) زیرا یکی از اعضای ائتلاف از تلاش‌های خلاقانه آینده اعضای دیگر استفاده مجانی کند این امر در پرونده‌ای تائید شده است.(United States v. Mfrs. Aircraft Ass’n, Civ. No.72-1307, 1975.) معمولاً برای جلوگیری از این هزینه‌ها، حقوق رقابت، محدودیت‌هایی را قائل می‌شود. 1-2- خطر افزایش هزینه‌های ایجاد ائتلاف مهمترین این هزینه‌ها عبارت‌اند از: 1- هزینه مذاکره: تشکیل یک ائتلاف، یک فرایند بلندمدت همراه با «هزینه‌های معاملاتی»[25] است؛ فرایند پیدا کردن اختراعهای ضروری و مرتبط و جلب رضایت دارندگان اختراع مبنی بردادن لیسانس خود فرایند پرهزینه‌ای (زمان و پول) است. 2- اطلاعات نامتقارن: «اطلاعات نامتقارن» عاملی است که بیشترین سبب برهم خوردن معاملات می‌شود. در حقیقت افراد در بازار با فرض اطلاعات کامل نسبت به متغیرهای مختلف دست به انتخاب و عملکرد می‌زنند. اگر آن‌ها اطلاعات کافی در مورد هزینه‌ها و منافعِ همهی گزینه‌های طرف مقابل خود داشته باشند، بازار کارآمدترین تخصیص منابع را به ارمغان می‌آورد، درحالی‌که در بازار و در مذاکرات بین افراد آن اطلاعات کامل همیشه وجود ندارد. (باقری، 1390: ص. 56-58) وجود اطلاعات نامتقارن، بر اعتماد و تمایل افراد به پیوستن به ائتلاف تأثیر می‌گذارد. فرایند مذاکره در ایجاد یک ائتلاف دارای اطلاعات نامتقارن فراوان است: اطلاعات نامتقارن درباره ارزش انفرادی حق اختراع، یا هزینه‌های پیرامون ائتلاف و ساختار آن و درباره استراتژی آینده تحقیقی، ازاین‌دست هستند. (Lerner, 2007: p. 173) البته باید گفت تا حدی این هزینه‌ها طبیعی است و لازمه تشکیل ائتلاف است و در برابر فایده‌ی آن، چندان مدنظر نمی‌آید، اما درهرحال باید جزء هزینه‌ها لحاظ می‌شود. پی نوشت: [1]. ثبت اختراع به روش اعلامی براساس ادعای مخترع صورت می‌گیرد. در این روش ادعای مخترع مقرون به صحت تلقی شده به‌شرط عدم سابقه ثبت، ادعای مخترع به ثبت می‌رسد. ورقه اختراع مزبور به‌هیچ‌وجه دلالت بر این نمی‌کند که تقاضاکننده مخترع واقعی می‌باشد. با عنایت به ماده 36 روش ثبت اختراع در ایران روش اعلامی می‌باشد. در مقابل، در سیستم «تحقیقی» اگر ادعای مخترع مقرون به صحت تشخیص داده شد، نسبت به ثبت از تاریخ تقاضا و چنانچه ادعای مخترع صحت نداشته باشد نسبت به رد اختراع اقدام می‌گردد. [2]. برای مطالعه بیشتر در مورد «تحلیل اقتصادی» و کارایی اقتصادی ر.ک.: ایرج بابایی، «مبانی نظری رویکرد تحلیل اقتصادی حقوق»، پژوهش حقوق و سیاست، شماره 23، پاییز 1386. [3]. Patent pool, packaging arrangement, pooling arrangements, Patent portfolio. [4]. ائتلاف در لغت به معنای الفت گرفتن و پیوستگی است. (معین، 1387: ص. 179) در اصطلاح عبارت است از اتحاد چند گروه برای وصول به هدف معین است.(جعفری لنگرودی، 1378: ص. 59) در فرهنگ حقوقی «بلک لا» ائتلاف به عنوان اتحادی از افراد و مؤسسات و نهادها تعریف‌شده که منابع و سرمایه‌های خود را با همدیگر تسهیم میکنند تا بدین وسیله بتوانند فعالیت مشترک خود را ارتقا دهند. (Garner, 2004: p. 1198) [5]. The collective management of intellectual property rights. [6]. ماده یک قانون ثبت اختراعات، در تعریف اختراع را بیان داشتیم. حوزه قابلیت ثبت اختراع، حوزه اختراعاتی است که امکان دریافت ورقه اختراع را داشته و در نتیجه حمایت حق اختراع را به دست می‌آورد. (حبیا، 1383: ص. 154) بر طبق بند 1 ماده 27 موافقت‌نامه تریپس« امکان اختراع برای هرگونه اختراعی اعم از محصول یا فرایند در تمام رشته‌های فناوری وجود دارد، مشروط به اینکه اختراعات تازه، متضمن مرحله ابتکاری و دارای کاربرد صنعتی باشند.» که در قانون ثبت اختراعات ما نیز درج گردیده است. [7]. Assignment. [8]. لیسانس (License) مجرایی برای اعطای حقوقی در عرصه اموال فکری است که طی آن دارنده فکری به شخص دیگری اجازه بهره برداری از تمام یا بخشی از حقوق فکری خود را مطابق شرایط معین و برای مدت معین و در قلمرو مشخص و با تحدیداتی واگذار می‌کند، بی‌آنکه به‌طور تبعی حق تعقیب و اقامه دعوا علیه لیسانس گیرنده را داشته باشد. [9]. برای مطالعه بیشتر در زمینه تعریف این قراردادها رجوع کنید به: جعفری چالشتری، محمود، «مفهوم و اوصاف قرارداد مدیریت جمعی حق اختراع و تمییز آن از مفاهیم مشابه»، مجله حقوقی مجد، شماره 35، زمستان 1394. [10]. نویسنده‌ای (رافونه، 1392: ص. 29) در مورد ترجمه این واژه «تسهیلاتِ اشتراکیِ اختراع» برگزیده است، بااین‌حال، اگرچه ترجمه مذکور بیان‌کننده عمده هدف ائتلاف است، اما ماهیت آن را کاملاً مشخص نمی‌کند و به نظر می‌رسد که «توافقِ ائتلافی اختراع» ترجمه مناسب‌تری باشد، به‌این‌علت که بین دارندگان اختراع قرارداد استفاده از اختراعِ یکدیگر وجود دارد و به همین جهت بهتر می‌توان آثار آن با توجه به حقوق رقابت یا مالکیت فکری بررسی کرد؛ مضافاً اینکه باتوجه به مقالات انگلیسی مطالعه شده، ماهیت قراردادی بودن آن برجستهتر از دیگر ابعاد آن است. [11]. تشبیه این نهاد حقوقی به «ائتلاف» (pool) برای اولین بار در صنعت نفت بود که بعضی از صاحبان چاه‌های سطحی دارای منافعی در چاه (pool) های زیرزمینی نفتی بودند. آن‌ها از طریق ایجاد یک چاه منفرد و تسهیم هزینه‌های اجرایی و درآمدهای کسب شده، منافع خود را افزایش داده و میزان تنش‌های موجود را کم کردند. [12]. یعنی فقط شرکت‌کنندگان ائتلاف حق استفاده از فناوری‌های تحت ائتلاف را دارند. [13]. نه‌تنها اعضا بلکه اشخاص ثالث می‌توانند از فناوری‌های تحت ائتلاف استفاده کنند. [14]. منظور از لیسانس گیرنده «بالقوه» همان«استفاده‌کنندگان احتمالی» است که اگر شخصی خواهان انعقاد قرارداد لیسانسی با ائتلاف باشد تا قبل از اینکه قراردادی با او منعقد شود، چون هنوز لیسانس گیرنده محسوب نمی‌شود، او را لیسانس گیرنده بالقوه نامیده‌ایم. [15]. Cross-licensing. [16]. در قرارداد «واگذاری» اختراع، صاحب آن حقوق خود را کلاً یا جزئاً به دیگر منتقل می‌کند و رابطه دارنده حق با موضوع مالکیت فکری قطع‌شده، درحالی‌که در ائتلاف، حقوق انحصاری، با قطع رابطه مالکیت به مدیریت ائتلاف منتقل نمی‌شود و مدیریت ائتلاف مطابق شرایط تعیین‌شده توسط او عمل می‌کند و همچنین حقوق انحصاری اعضا توسط ائتلاف به لیسانس گیرندگان منتقل نمی‌شود. [17]. موارد زیر را نمی‌توان یک ائتلاف اختراع دانست: 1) شرکت مدیریتی و اجرایی که برای ساخت یا عرضه کالاهایی بر اساس اموال فکریِ تعدادی از شرکتها، تشکیل‌شده‌اند. (Lerner, 2007: p. 731).2) حالتی که شخصی از قبل حق اختراعی را دارد و با طرف مقابل پیمان می‌بندد که او اقدام به تجاریسازی اختراع خود کند. اگرچه می‌توان گفت که در این حالت نوعی شرکت ایجاد می‌شود (آورده مخترع حق اختراع و آورده طرف مقابل تعهد به توسعه آن است) اما ائتلاف نیست و در قالب «تحقیق و توسعه» قرار می گیرد. [18]. «مجوز اجباری»، ابزاری برای محدود ساختن دامنه حقوق مالکیت فکری محسوب می‌شود و حمایت از منفعت عمومی و منع سوءاستفاده از حق به عنوان مبنای اعطای مجوز اجباری بهره‌برداری و محدودکننده حقوق مالکیت فکری مطرح می‌گردد. لیسانسی که به‌وسیله دارنده اختراع داده می‌شود، اختیاری و ارادی است و از مجوز بهره‌برداری اجباری متمایز است. ذینفع یک لیسانس اختیاری میتواند این حق را با اجازه‌ای که توسط مالک دارد، اعمال کند. این اجازه به‌طورکلی یک قراردادی است که قرارداد لیسانس نام دارد. در مقابل، ذینفع مجوز بهره‌برداری اجباری در ازای اجازه‌ای که توسط مقام دولتی به او داده می‌شود، از آن استفاده می‌کند. [19]. در این بیان، عقد خارجی در برابر عقد داخلی قرار دارد: منظور از عقد خارجی، عقد است که ائتلاف با لیسانس گیرندگان منعقد میکنند؛ و عقد داخلی، عقد مبنایی تشکیل ائتلاف است که بین مؤسسان اولیه منعقد می‌شود. بدیهی است که امکان انعقاد عقد خارجی با توجه به توافق داخلی بین اعضا ممکن است. [20]. هزینه عبارت است از نتیجه نامطلوبی که ایجاد می‌شود و یا نتیجه مطلوبی که از وقوع آن ممانعت به عمل می‌آید. سود نیز به نتیجه مطلوبی گفته می‌شود که ایجاد می‌گردد یا نتیجه نامطلوبی که از وقوع آن جلوگیری می شود. [21]. Free Riding [22]. درواقع با انعقاد قرارداد ائتلافی طرفین صریحاً یا ضمناً توافق میکنند که از طرح دعوای نقض حق اختراع علیه یکدیگر دوری کنند زیرا این امر اساس یک ائتلاف را تشکیل میدهد. [23]. این مقرره قراردادی «شرط اعطای دوباره اختراع» (یا اعطای اختراع تکمیلی) نام دارد. شرط مذکور (Grant-back) توافقی است که بر اساس آن لیسانس گیرنده تعهد می‌کند که حق استفاده از بهبودها و توسعه‌هایی که لیسانس گیرنده نسبت به فناوری مذکور انجام داده است، (به‌صورت غیر انحصاری) به لیسانس دهنده واگذار کند. شرط فوق، اعضای را مجبور می‌کند که اختراعهای آینده خود را- که برای فعالیت ائتلاف ضروری به نظر می‌رسد- به «قیمت پایین» یا «رایگان» به ائتلاف لیسانس دهند. [24]. این مقاله که به‌وسیله رئیس بخش مالکیت فکری و رقابت در وزارت دادگستری آمریکا نوشته‌شده است، با بررسی پرونده‌های مختلف و تحلیل اقتصادی قواعد حقوقی به این نتیجه رسید که استفاده از ائتلاف یک روش بسیاری کارا برای تجاریسازی، افزایش تأثیر مثبت رقابتی، تأمین منافع مصرف‌کننده می‌باشد. [25]. Transaction costs. مراجع - انصاری، رضا، سلطان‌زاده، جواد (1391)، «ارائه چارچوب برای پیاده‌سازی مدیریت فناوری در بنگاه‌های فناوری محور»،فصلنامه تخصصی پارک‌ها و مراکز رشد، سال 8، شماره 32. - باقری، محمود، گودرزی، مریم (1388)، «مقایسه نظام حمایتی اسرار تجاری و نظام حق اختراع»، فصلنامه حقوق، دوره 39، شماره 1. - باقری، محمود (1390)، نقش حقوق شرکتها و بازار بورس در موفقیت خصوصی‌سازی، مرکز پژوهش‌های مجلس. - باقری، محمود، جعفری چالشتری، محمود (تابستان 1392)، «تحلیل اقتصادی رهن اموال فکری»، تحقیقات حقوقی دانشگاه شهید بهشتی، شماره 62. - جعفری چالشتری، محمود (1394)، «مفهوم و اوصاف قرارداد مدیریت جمعی حق اختراع و تمییز آن از مفاهیم مشابه»، مجله حقوقی مجد، شماره 35. - جعفری لنگرودی، محمدجعفر (1378)، مبسوط در ترمینولوژی حقوق، گنج دانش، جلد 1. - حاجی‌زاده، سارا (1392)، احتکارِ اختراع، پایان‌نامه برای اخذ درجه کارشناسی ارشد حقوق مالکیت فکری، دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی. - حبیا، سعید (1383)، «نظام حق اختراع ایران پس از پذیرش موافقت‌نامه راجع به جنبه‌های مرتبط با تجارت حقوق اموال فکری»، فصلنامه حقوق، شماره 66. - رهبری، ابراهیم (1392)، حقوق انتقال فناوری، سمت، تهران. - صادقی، محسن (پاییز و زمستان 1390)، «نقش حقوق مالکیت فکری در کاهش قیمت تمام‌شده کالاها و خدمات»، مجله حقوق تطبیقی، دوره 2، شماره 2. - عاملی کرکی، علی ابن حسین، جامع المقاصد فی شرح القواعد (بیتا)، موسسه آلالبیت (ع)، چ 2، ج 8، ایران. - عیسائئ تفرشی، محمد، کبیری شاه‌آبادی، حمید (1393)، «تحلیل حقوقی ماده 107 قانون برنامه پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران: شرایط تشکیل گروه اقتصادی با منافع مشترک» پژوهش‌های حقوق تطبیقی، دوره 18، شماره 2. - کاتوزیان، ناصر(1363)، مشارکتها، صلح و عطایا، انتشارات اقبال. - محمدی، رافونه (1392)، نظام حقوقی حاکم بر مدیریت جمعی مالکیت فکری، جنگل، تهران. - معین، محمد (1387)، فرهنگ فارسی (معین)،نشر کتاب آراد. - مهدی انصاری (1390)، تحلیل اقتصادی حقوق قراردادها، انتشارات جاودانه، جنگل. - نوروزی شمس، مشیت الله (1386)، رابطه حقوق مالکیت فکری و حقوق رقابت (با تأکید بر حقوق اتحادیه اروپا و ایران)، پایان‌نامه برای اخذ دکتری حقوق خصوصی، دانشگاه شهید بهشتی. - Andewelt, ROGER B.(1985), "ANALYSIS OF PATENT POOLS UNDER THE ANTITRUST LAWS", Antitrust Law .Journal. - Azetsu, Kenji, Seiji Yamada (2011), "Licenses In patent pools", Kobe University Economic, Review. - Bekkers, R., Iversen, E., Blind, K. (2006), "Patent Pools And Non-Assertion Agreements: Coordination Mechanisms For Multi-Party IPR Holders in Standardization", paper for the EASST 2006 Conference, Lausanne, Switzerland. - Crane, Daniel A. (2008), Patent Pools, RAND Commitments, and the Problematics of Price Discrimination, Benjamin N. Cardozo School of Law, New York. - Dequiedt, Dequiedt and Bruno Versaevel (June 2012), "Patent Pools and Dynamic R&DIncentives", available at: http://ssrn.com/abstract=988303. - Fiscor, Mihaly (2003), "collective management of copyright and related rights", no. 62. - Gilbert , Richard (2004), "Converging Doctrines? US and EU Antitrust Policy for the Licensing of Intellectual Property", Competition Policy Ctr. Univ. of Cal. Berkley. - Guellec, Dominique, and Bruno van Pottelsberghe de la Potterie (2007), The Economics of the European Patent System, Oxford University Press Inc., New York. - HOVENKAMP, HERBERT (2007), "IP AND ANTITRUST: An Analysis of Antitrust Principles Applied to Intellectual Property Law", NO. 34. - Janis, Mark D. (2005), Aggregation and Dissemination Issues in Patent Pools, College of Law, University of Iowa, Number 05-14. - Jeanne, Clark, Joe Piccolo, Brian Stanton, and Karin Tyson (2000), "Patent Pools: A Solution to the Problem of Access in Biotechnology Patents?", US Patent and Trademark Office, December 5. - KIM, HWAN (2004), "Vertical Structure and Patent Pools", Review of Industrial Organization, n. 25. - Lampe, Ryan L., Petra Moser (August 2012), "DO PATENT POOLS ENCOURAGE INNOVATION? EVIDENCE FROM 20 U.S. INDUSTRIES UNDER THE NEW DEAL, NATIONAL BUREAU OF ECONOMIC RESEARCH", Cambridge, MA,. - Lavine, Michael A. (2008), "Ripple In the Patent Pools: The Impact and Implications of The Evolving Essentiality Analisis", Nyu Journal Law and Bussines, Vol. 4. - Leaffer, Marshall (2010), "PATENT MISUSE AND INNOVATION", JOURATAL OF HIGH TECHNOLOGY Law, Vol. X, No. 2. - Lerner, Josh, Jean Tirole (2007), "Public Policy toward Patent Pools", Innovation Policy and the Economy, The University of Chicago Press, Vol. 8. - Lerner, Josh, Marcin Strojwas, and Jean Tirole (2003), "Cooperative Marketing Agreements Between Competitors: Evidence from Patent Pools", Harvard NOM Research Paper No. 03-25. - Lerner, Josh, MarcinStrojwas, Jean Tirole (2007), "The design of patent pools: the determinants of licensing rules", THE RAND JOURNAL OF ECONOMICS, Vol. 38, No. 3. - Nelson, Philip B. (2007), "PATENT POOLS: AN ECONOMIC ASSESSMENT OF CURRENT LAW AND POLICY", RUTGERS LAW JOURNAL, Vol. 38. - Overwalle, Geertrui Van (2009), Gene Patents and Collaborative Licensing Models: Patent Pools, Clearinghouses, Open Source Models and Liability Regimes, cambridge university press. - Robert P. Merges (2001), Institutions for Intellectual Property Transactions: The Case of Patent Pools, in Expanding The Boundaries of Intellectual Property, Innovation Policy For The Knowledge Socity. - Shapiro, Carl (2001), "Navigating The Patent Thicket: Cross Licenses, Patent Pools, And Standard Setting", Innivation policy and the economy, national Bureau economic research, Cambridge: MIT press. - Thomson, Ross (1987), "Learning by Selling and Invention: the Case of the Sewing Machine", The Journal of Economic History, Vol. 47, No. 2. نویسندگان: محسن صادقی: دانشیار موسسه حقوق تطبیقی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران محمود جعفری چالشتری: دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشکده حقوق دانشگاه تربیت مدرس تهران فصلنامه پژوهش حقوق خصوصی شماره 14 ادامه دارد...
95/04/13 :: 05:17
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 32]
-
اقتصادی
پربازدیدترینها