واضح آرشیو وب فارسی:شفا آنلاین: شفا آنلاین>سلامت>ما منابع مالی برای تحقیقات دارویی و خدمات سلامت همچنین امکان درمان رایگان در اروپا را از دست می دهیم و دیگر حکمیتی خارجی برای کیفیت غذا، هوا و آبمان نخواهیم داشت و این ها خطراتی واقعی هستند.به گزارش شفا آنلاین ، بسیاری از مباحث «برگزیت»، خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا، امروز در اروپا در سطح ادعاها و اظهارات بی پشتوانه و ناسزاگونه مطرح می شوند، اما دقیق تر که نگاه کنیم، به آسانی می توان حوزه های تاثیر برگزیت را مشخص کرد. یکی از این حوزه ها بهداشت و خدمات درمانی است که خروج ما از اتحادیه اروپا به رغم ادعاهای موافقان خروج می تواند برای آن زیان بار باشد. موافقان خروج با این ادعا که خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا می تواند کمک های مالی بریتانیا به اتحادیه را دوباره به نظام ملی سلامت (NHS) باز گرداند، توانستند آراء زیادی را به سوی خود جلب کنند، اما موافقان حضور این کشور در اتحادیه اروپا بر این باورند که تبعات منفی برگزیت بر بهداشت در بریتانیا از تاثیرات مثبت بازگشت مقداری پول به NHS بسیار عمیق تر است. کارت های بیمه بهداشتی اروپایی که سال ها درمان رایگان مسافران بریتانیایی در هر نقطه از قلمرو اتحادیه را تضمین می کرد، اکنون دیگر وجود ندارند و درنتیجه دولت بریتانیا برای این مهم باید مذاکرات جداگانه ای را با هر کشور اروپایی آغاز کند. شاید به دلیل انبوه مصوبات اخیر اتحادیه اروپا، حق برخورداری شهروندان اروپایی از همه نوع خدمات درمانی در هر جای اتحادیه چندان آشنا نباشد، اما ساکنان بریتانیا که می خواهند مفصل لگن خود را در فرانسه تعویض کنند یا برای عینک خود به بلژیک بروند یا برای درمان های دندانپزشکی به بوداپست باید اکنون بدانند طبق مصوبه اتحادیه اروپا باید همان قیمتی را بپردازند که در کشور خود پرداخت می کنند. بی تردید، 2/1 میلیون بریتانیایی ساکن در سایر کشورهای اروپایی، ازجمله 300 هزار نفر در اسپانیا، بر این خدمات تکیه دارند و نباید از یاد ببریم که این حرکت آزادانه از دو راه به نفع ماست. به یمن اشتغال کادرهای پزشکی از سراسر اتحادیه در بریتانیا است که ما می توانیم خدمات بهداشتی و درمانی خود را در چنین سطح بالایی ارائه کنیم. آیا این کارکنان بخش بهداشت و درمان با همه اهمیت شان دیگر جایی در NHS ندارند؟ بریتانیا از مراکز جهانی برای تحقیقات بهداشتی و پزشکی است. بخش بزرگی از این نقش مدیون کمک های مالی چشمگیر اتحادیه است. بریتانیا 16 درصد از بودجه تحقیقاتش را از اتحادیه اروپا می گیرد و فقط 11 درصد به اتحادیه اروپا کمک می کند. یکی از نتایج برگزیت می تواند افت تحقیقات بهداشتی در کشور باشد و دوره زمانی برای بهبود درمان ها و ارائه محصولات دارویی جدید را به درازا بکشد. یکپارچگی بازار اتحادیه در ضمن به بریتانیایی ها امکان داده است تا مبدل به مرکز صنایع داروسازی شوند. نظام اتحادیه برای دادن مجوز به محصولات جدید در آژانس پزشکی اروپا متمرکز است که مرکز آن در لندن است. پس از اجرایی شدن برگزیت این مرکز به کشور دیگر اروپایی منتقل می شود و بسیاری از شرکت های اروپایی را نیز با خود می برد. گذشته از این ها دیگر نمی شود بر آزادی آمدوشد که سبب می شد بهترین محققان اروپایی برای کسب درآمد بیشتر برای کار به مراکز تحقیقاتی بریتانیا رو بیاورند حسابی باز کرد. این موضوع فقط به جنوب شرقی انگلستان مربوط نمی شود بلکه تبعات بد آن در دانشگاه ها و سایر مراکز تحقیقاتی در سطح کشور هم بی شک دیده خواهد شد. این اما تمام ماجرا نیست. بعدازاین، بریتانیا از بودجه عظیم «صندوق توسعه منطقه ای اروپایی» که شهر لیورپول به مدد آن دوباره ساخته شد محروم خواهد شد. توسعه اقتصادی خود به بهبود وضعیت بهداشتی منجر خواهد شد، اما در بودجه فعلی صندوق 5 میلیارد پوند به هزینه های خدمات بهداشتی و درمانی اختصاص یافته است. مثالی دراین باره بیمارستان آلتنگلوین در ایرلند شمالی است که با همین کمک های مالی ساخته شد. امنیت بهداشت عمومی اکنون درواقع متکی است بر نظارت بر اپیدمی های گسترش یابنده و خطرات بیماری های عفونی نوظهور که در «مرکز پیشگیری و کنترل بیماری های اروپا» تجمیع یافته است. اگر بریتانیا بخواهد به این امکان بی اعتنا باشد، در رویارویی با وضعیت های خطرناک در اروپا تنها می ماند. مرکز ایمنی غذای اروپا که مرکز آن در ایتالیا است، بهداشت غذاهایی را که به بازار بریتانیا عرضه می شود تضمین می کند و اگر لحظه ای به مشکلاتی که به دلیل مرغ های آلوده برایمان پیش آمد فکر کنیم می توانیم به اهمیت این نهاد پی ببریم. به همان ترتیب است قوانین اتحادیه برای مواد موجود در محصولات غذایی و چگونگی برچسب زدن بر این محصولات در سراسر قلمرو اتحادیه اروپا. صنایع غذایی از اینکه مجبورند به این قوانین گردن بگذارند همیشه شاکی بوده اند. آیا به واقع می توانیم به توانایی یک دولت بریتانیایی، از هر جناح، دل ببندیم که بتواند بدون حمایت اتحادیه در برابر لابی قدرتمند صنایع غذایی برای تعدیل استانداردها مقاومت و به تنهایی این استانداردها را درباره محصولات غذایی ما اعمال کند؟ درباره یکی از بزرگ ترین چالش های بشر امروز، یعنی تغییرات اقلیمی نیز باید گفت که اتحادیه اروپا نقشی رهبری کننده در این باره دارد. کشاورزی اروپا یکی از منابع بزرگ گازهای گرم کننده زمین است و اتحادیه در پی راه حلی برای این مشکل است. از همین الان فریاد اعتراض کشاورزان اروپایی به گوش می رسد و بریتانیا تنها با همکاری با سایر کشورهای اروپایی است که می تواند موضعی قوی تر برای مقابله با این اعتراض ها داشته باشد. کنترل استانداردهای زیست محیطی هم از مسئولیت های اتحادیه اروپاست. ما اروپایی ها باید به فکر سواحل پاک تر و آب های با کیفت بهتر باشیم و این مهم در دهه 1980 با تصویب دستورالعمل کیفیت آب اتحادیه اقتصادی اروپا (AAC) بهبود یافت. استاندارد هوای لندن از استانداردهای اتحادیه پایین تر است، اما نکته امیدوارکننده آن است که دیوان عدالت اروپایی دست ما را برای پیگیری از دولتمان به منظور بهبود استانداردهای زیست محیطی باز گذاشته است. اتحادیه اقتصادی اروپا در ابتدا برای تضمین صلح برپا شد و این اتحادیه و خلف آن، اتحادیه اروپا، در راه تحقق این هدف بسیار موفق بوده اند. حفظ صلح شاید مهم ترین اولویت بهداشت عمومی باشد و ما با شکستن عهدمان با اتحادیه اروپا نباید این آرمان را مخدوش کنیم. Guardian
چهارشنبه ، ۱۶تیر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفا آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]