واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: دوشنبه ۳ خرداد ۱۳۹۵ - ۱۴:۴۰
جشنواره سینمایی کن به پایان رسید و «کن لوچ» کارگردان مطرح در این دوره با «من، ویلیام بلیک» موفق شد دومین نخل طلای عمرش را به خود اختصاص دهد، امسال جوانترین و پیرترین برندگان جوایز فستیوال کن روی سن رفتند و جوایز اصلی را دریافت کردند. به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، شامگاه گذشته دو جایزه مهم بهترین بازیگر و بهترین فیلمنامه سهم ایران از این رقابتهای بینالمللی شد؛ «پیتر هاموند» از «ددلاین»، تحلیل خود را از اعطای جایزه به «لوچ»، «دولان» و «فرهادی» منتشر کرده است: «انتخاب فیلم «من، ویلیام بلیک» کن لوچ به عنوان برنده نخل طلای بهترین فیلم با توجه به حضور خیلی زود این اثر در جشنواره و سونامی حضور دیگر رقبا، بسیار هوشمندانه بود. «من، ویلیام بلیک» درباره نجاری است که به خاطر یک بیماری جسمی، سرزندگیاش را از دست داده و تلاش میکند دوباره به نقطه اوج برگردد. «لوچ» که 17 ژوئن 80 ساله میشود، شایسته دریافت دومین نخل طلا بود، او سال 2014 اعلام کرد «تالار جیمی» آخرین فیلمش خواهد بود اما در این دوره با «من، ویلیام بلیک» بازگشت. مسلما نخل طلا بیشتر در اروپا به فروش گیشه فیلمها کمک میکند تا در آمریکا. برای مثال برنده سال گذشته «دیپان» به کارگردانی «ژاک آودیار»، در سومین هفته اکران خود برای فروش داخلی تقلا میکند. امیدواریم «من، دنیل بلیک» آینده درخشانی داشته باشد.
کن لوچ
درباره «لوچ» فیلمساز خستگیناپذیر، حرف زیاد است. او امسال شاید بهترین کار عمرش را عرضه کرد، در حالی که تصور میشد حرف جدیدی برای گفتن ندارد. واضح است که اینطور نبوده. اگر یک عمر تلاش بیوقفه در جوایز آکادمی فیلم و هنرهای اسکار شایسته تقدیر باشد، آن مربوط به دستاوردهای سینمای «لوچ» است. شاید در جوایز هیات حاکمه ماه نوامبر این آکادمی، یک اسکار افتخاری به او اعطا شد. به نظرم اعطای جایزه بزرگ کن به «خاویر دولان» برای «اینجا ته دنیاست»، شاید بدترین تصمیم هیات داوران بود. با دادن دو جایزه به «کن لوچ» 80 ساله و «خاویر دولان» 27 ساله، دو نخل طلای اصلی این دوره به جوانترین و پیرترین برندگانش در تاریخ جشنواره کن اعطا شد. با این حال به نظر من فقط «لوچ» شایسته این افتخار بود. مهمترین خطای فیلم «دولان» کانادایی، فیلمبرداری آن در کلوزآپهای نه چندان جذاب نیست بلکه باختن مجموعه بازیگران درخشان فرانسویاش به دیالوگها احمقانهاش جنجالی بود. «ماریون کوتیلار»، «وینسنت کاسل»، «ناتالی بی»، «گاسپار اولیل» و «لیا سیدو» هنرپیشههای شناختهشده این فیلم بودند. این فیلم بازیگرمحور که براساس یک نمایشنامه ساخته شده، شاید انتخاب بارز هیات داورانی بود که بیشتر اعضایش را بازیگران تشکیل میدادند، یکی از این افراد «دونالد ساترلند» بود که به خاطر ملیت کاناداییاش در مظان اتهام قرار گرفته بود.
فرهادی و حسینی در کن 2016
به گزارش وبسایت جشنواره کن، آخرین فیلم اکران شده در بخش رقابتی، «فروشنده» اصغر فرهادی و تنها برنده دو بخش از جوایز بود که تندیسهای بهترین بازیگر (شهاب حسینی) و بهترین فیلمنامه را برد. «اصغر فرهادی» که پیش از این جایزه بهترین فیلم خارجی اسکار را برای فیلم درخشان «جدایی» از آن خود کرده و نامزد بخش بهترین فیلمنامه اوریجینال شده بود، برخلاف «لوچ»، «دولان»، «آرنولد» و «کریستین مونگیو» که همگی پیش از این جایزه نخل طلا را به دست آورده بودند، با این فیلم به عنوان نماینده ایران، اولینبار یکی از جوایز اصلی کن را گرفت. برای من واقعا مهم نیست کن چه انتخابهایی دارد. فیلمهایی هستند که دست خالی از کن برمیگردند اما واقعا آثار ارزشمندی هستند. کمدی شگفتانگیز و اوریجینال «تونی اردمان» ساخته «مارن اید» یکی از آنهاست که فیلمی واقعا خلاقانه و خوب است. «اید» یکی از تازهواردهای مهم امسال بود، منتقدان متفقالقول «تونی اردمان» را حمایت کردند، اما این روندی نیست که بر روی جشنواره کن تاثیر بگذارد. این نباید شما را خیلی ناراحت کند. کن ایستگاهی باشکوه برای چرخه فیلمها در ماه می هر سال است و هدف اصلی آن این است که بدانیم روی پرده چه خبر است و چه فیلمهای خوب، بد یا متوسطی برای اولینبار نمایش داده میشوند. هیچ رویداد دیگری مثل این نیست به همین خاطر است که ما هر سال برمیگردیم. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 89]