تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804338612
شبی به نام چهارشنبه آخر سال
واضح آرشیو وب فارسی:شما نیوز: کپه ای از خار و چوب درست می کردیم با همه بچه های محل، وسط کوچه و با پائین رفتن آفتاب، آتش روشن می شد و یکی یکی و در حالی که بزرگترها نظارگر بودند، از روی آتش می پریدیم و زردی را به آتش حواله می دادیم و سرخی را طلب می کردیم. به امید داشتن سالی خوب، خوش و پر از نشاط، نور و روشنایی و سلامتی...کپه ای از خار و چوب درست می کردیم با همه بچه های محل، وسط کوچه و با پائین رفتن آفتاب، آتش روشن می شد و یکی یکی و در حالی که بزرگترها نظارگر بودند، از روی آتش می پریدیم و زردی را به آتش حواله می دادیم و سرخی را طلب می کردیم. به امید داشتن سالی خوب، خوش و پر از نشاط، نور و روشنایی و سلامتی... آن قدر پریدن ادامه داشت تا آتش به خاکستر تبدیل می شد و نوبت بازی با قاشق زنی می رسید، در تاریکی کوچه، صدای قاشق هایی که به ظرف های فلزی برخورد می کرد و همسایه هایی که به فراخور حال، متاعی به کاسه ها می ریختند و باز خنده بود و شادی و آرزوهای خوب، سلامتی، سعادت، روشنایی و... آن روزها انگار اگر نبود رسم چهارشنبه سوری، سال به آخر نمی رسید، اما حالا کمتر شوقی برای رسیدن به این روز داریم، روزی که تغییر کرد، سوختن خار و خاشاک، بدل شد به سوختن آدم ها، خنده و شادی جایش را به درد و فریاد داد و سوختگی و مصدومیت جا را برای سلامتی و سعادت تنگ کرد. حالا جای صدای قاشق زنی، ترقه و نارنجک و بمب دست ساز، در فضای کوچه و محله ها، می پیچد و به جای لبخندهای لذت بخش آخرین روزهای سال، جیغ و ناسزا، گوش را پر می کند. حالا به جای آجیل و شیرینی، عده ای ترقه زیر پا و داخل خانه و خودروها می اندازند، به جای پریدن از روی آتش، زندگی ها را به آتش می کشند... حالا کمتر کسی هست که دلش بخواهد به چهارشنبه آخر سال برسد، یا سور این روز را به جا آورد. به گزارش خبرنگار ایسنا منطقه فارس، ابوالقاسم فقیری پژوهشگر فرهنگ عامه در کتاب آداب و سنن مردم شیراز می نویسد: "چهارشنبه سوری، از دیرباز برای شیرازی ها معنای خاصی داشت. یک شب بود با کلی خاطره که می ماند توی پستوی ذهن برای سال های فراموشی. پیشترها چهارشنبه سوری مردم می رفتند به حوض ماهی (در گوشه غربی آرامگاه سعدی، قنات آب گرم معدنی جاری است که مردم شیراز به آن «حوض ماهی» می گویند.) آنها برای تندرستی و درمان بیمارهای خود، وارد حوض می شدند و با جام برنجی «چهل کلید» سر و تن خود را شست وشو می دادند. این کار نظم و ترتیبی خاص دارد و آن را تبدیل به آیینی ویژه می سازد. همین طور رسم بود که دختران دم بخت در این شب برای بخت گشایی به زیارت حضرت احمد بن موسی شاه چراغ (ع) می رفتند. فال گوش ایستادن در چهارشنبه سوری نیز نزد زنان شیرازی مرسوم بوده و زنی که می خواسته فال گوش بایستد چادر سر کرده، نیت می کند و در گوشه ای در کوچه می ایستد و بر اساس گفته عابران تفأل می زند. اگر گفته را مطابق میلش دید، خود را به مراد رسیده می دانست. یکی دیگر از رسوم شیرین مردم شیراز این بود که بعضی از زنان برای برآورده شدن حاجت در زیر منبر مسجد جامع شیراز حلوا درست می کردند به این منبر، مرتضی علی می گفتند. آش ابودردا هم برای خودش رسم و رسوماتی داشت. برخی حتی اعتقاد داشتند باید همه وسایل مورد نیاز این آش با گ دایی تامین شود. این هم برای خودش رسمی بود. این آش را هم به خاطر درمان بیماری و هم به خاطر بخت گشایی طبخ می کردند. گره گشایی بخت فقط به شاهچراغ ختم نمی شد و شب چهارشنبه سوری در شیراز رسم بود که دختران دم بخت ابریشم هفت رنگ به کمر بسته و صبح روز چهارشنبه کودک نابالغی را وا می داشتند که ابریشم را باز کند به این نیت که گره از بخت شان باز شود. برخی رسم ها در جایگاه خودشان راهی برای فکر کردن باقی نمی گذاشته اند. گویا در گذشته یکی از بزرگترین مشکلات مردم گشایش بخت بوده، در حالی که سن ازدواج هم مناسب بوده. باز رسم بوده در شیراز دخترهای بخت بسته به محل معروفی به نام “خانه سید ابوتراب” که در داخل شهر در کوچه “شیشه گرها” واقع شده است می روند و زیر درخت کهنسالی که در آن خانه وجود دارد حلوا می پزند و بین فقرا تقسیم می کنند و از صاحب آن خانه یعنی “سید ابوتراب” که گویا سید بزرگواری بوده و ششصد سال قبل از این می زیسته و صاحب کرامت بوده حاجت می خواهند. ازجمله خوردنی هایی که شب چهارشنبه سوری شیرازی ها میل می کنند آجیل چهارشنبه سوری است که بدان آجیل شیرین هم می گویند. این آجیل مخلوطی است از کشمش، نخودچی، مغز بادام، مغز گردو، انجیر، مویز، توت خشک، کنجد بوداده، شاهدانه، تخمک یا تخمه، گندم برشته، بدنجک، قصب، خارک (نوعی خرمای خشک) و قیسی. در شیراز به دو شب چهارشنبه سوری گفته می شود یکی چهارشنبه آخر ماه اسفند (آخر سلا) و دیگری چهارشنبه آخر ماه صفر. در هر دو شب مراسمی به عمل می آید که کاملاشبیه به هم است؛ ولی در چهارشنبه آخر سال مفصل تر می باشد. چهارشنبه سوری قدمتی دیرینه دارد بدون ترقه و نارنجک. یکی از جشن های آتش که در ایران باستان برای پیش درآمد یا پیش باز نوروز برگزار می شده و آمیزه ای از چند آیین گوناگون است، جشن سوری بوده است. سوری به یک معنی سرخی است و اشاره به سرخی آتشی است که در این روز می افروخته اند. در تاریخ بخارا آمده است: «چون امیر سدید منصوربن نوح به ملک نشست، هنوز سال تمام نشده بود که در شب سوری چنان که عادت قدیم است آتشی عظیم افروختند.» این آتش را در شب سوری که هم زمان با روزهای «بهیژک» یا «پنچهٔ دزدیده» بود برای گریزاندن سرما و فراخوانی گرما، آن هم بیشتر بر روی بام ها می افروختند که هم شگون داشته و هم به باور پیشینیان، تنورهٔ آتش و دود بر بام ها، فروهر درگذشتگان را به خانه های خود رهنمون می کرده است. حالا نه تنها به دلیل جشن گرفتن این روز فکر نمی شود بلکه تمام آیین ها هم از بین رفته اند و ما مانده ایم و دلهره های یک شب. " سال به سال آیین هایمان تغییر کرد تا رسید به این نقطه. رسید به نارنجک های دست ساز که دست سازنده و دست خیلی نوجوانان بی گناه دیگر را با خود برد. رسیدیم به ترقه های مهیب که بند دل خیلی ها را پاره کرد. رسیدیم به آتش های طولانی و بوی تیوپ لاستیک، بوی سوختگی گوشت و هزار اتفاق ناخوشایند دیگر. رسیدیم به اکیپ های آماده باش اورژانس و آتش نشانی. رسیدیم به همین نقطه که روبه روی ما است. چهارشنبه سوزی. انتهای پیام برچسب : فارس ، چهارشنبه سوری
سه شنبه ، ۲۵اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شما نیوز]
[مشاهده در: www.shomanews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]
-
گوناگون
پربازدیدترینها