واضح آرشیو وب فارسی:ایران بالکان: بعد از پیش روی نیروهای سوریه و کرد به سوی حلب و خارج کردن مناطق مهمی از سیطره گروه های مخالف دولت از سوی ترکیه و عربستان تهدیدات متعددی جهت اعزام نیرو به سوریه و مقابله با داعش ولی در واقع کمک به نیروهای تحت حمایت خود صورت گرفته است. ضمن اینکه در چهار روز گذشته توپخانه ارتش ترکیه مواضع کردهای سوریه را زیر آتش سنگین خود گرفته و تلفاتی را به بار آورده است. به گزارش پایگاه تحلیلی – خبری ایران بالکان (ایربا) به نقل از اعتماد، هر چند در ابتدا مقامات ترک و سعودی از سر عصبانیت از ورود نیروهای خود به داخل سوریه خبر می دادند ولی به نظر می رسد متحدین آنها این آمادگی را ندارند بدون برنامه ریزی و تفکر در مورد عواقب آن دست به چنین اقدامی بزنند؛ اقدامی که به قول مدودف نخست وزیر روسیه می تواند در صورت عدم کنترل، به جنگ جهانی سوم تبدیل شود. اخیرا وزیر امور خارجه ترکیه اعلام کرد: «با توجه به پیشرفت و نزدیک شدن نیروهای سوری به مرزهای ناتو، ترکیه، عربستان سعودی و چند کشور اروپایی آمادگی دارند نیروهای زمینی خود را وارد سوریه کنند ولی ایالات متحده امریکا تاکنون از این اعلام آمادگی استقبال نکرده است.» برخلاف نظر وزیر امور خارجه ترکیه در زمانی که در هفته گذشته الجبیر وزیر خارجه عربستان اعلام کرد این کشور نیروی زمینی خود را وارد خاک سوریه خواهد کرد هم وزیر خارجه و هم رییس جمهور امریکا از این پیشنهاد عربستان استقبال کردند. هم اکنون این سوال مطرح می شود که چرا در یک مقطعی، مقامات ارشد ایالات متحده از ورود نیروهای کشورهای ضددولت دمشق به خاک سوریه استقبال می کنند و در مدت کوتاهی وزیر امور خارجه ترکیه و عضو مهمی از ناتو اعلام می دارد نیروهای کرد و سوری به ٢٥ کیلومتری مرز ناتو در ترکیه رسیده اند و عکس العمل امریکا برای همراهی با متحدین خود تاکنون منفی بوده است. واقعیت این است که سیاست های امریکا در قبال سوریه با سیاست های متحدین منطقه ای آن همچون ترکیه، عربستان و قطر متفاوت است و با آنها بازی می کند. آنچه امروز برای امریکا در سوریه اهمیت دارد ایجاد آتش بس و شکل گیری یک دولت وحدت ملی است که مخالفین نیز بتوانند در آن دولت سهم قابل توجهی داشته باشند. حدود چهارماه تا انتخابات ریاست جمهوری امریکا باقی مانده است. دولت اوباما درصدد است با ایجاد آتش بس در سوریه به یک موفقیت دیگر در صحنه بین المللی دست یابد تا بتواند در ماه ها و هفته ای آخر ریاست جمهوری خود بر میزان آرای دموکرات ها افزوده و همچنین به عنوان چندمین دستاورد خود درصحنه بین المللی آن را به ثبت برساند. این در حالی است که متحدان اصلی ایالات متحده امریکا همچون ترکیه و عربستان نظری کاملا مخالف با سیاست های امریکا داشته و تلاش می کنند یا در درجه اول این قدرت جهانی را وارد این درگیری کرده و در غیر این صورت با ایجاد بحران و تنش بیشتر که به درگیری ها در داخل سوریه ادامه داده تا احتمالا نظر رییس جمهوری بعدی امریکا چه دموکرات وچه جمهوریخواه را برای دخالت نظامی در سوریه و سقوط بشاراسد از قدرت جلب کنند. البته ناگفته نماند که بعضی از متحدین کم اهمیت تر امریکا در منطقه همچون مصر، اردن، عمان، پاکستان و احتمالا کویت با این رویکرد و نظر ایالات متحده موافق هستند ولی واقعیت این است که دو کشور فوق یعنی ترکیه و عربستان در طول پنج سال گذشته حمایت های کافی سیاسی، نظامی و مالی از گروه های مختلف مخالف نظام سوریه و به ویژه گروه های تکفیری به عمل آورده و باتاکید مکرر بر تغییر حکومت در دمشق، برکنار کردن بشار اسد از قدرت برای آنها حیثیتی شده است، ضمن اینکه به عنوان رقیب ژئوپلتیکی جمهوری اسلامی ایران در منطقه به دنبال آنند که با شکست حاکمیت در دمشق، فضای حیاتی را برای جمهوری اسلامی تنگ کرده و نفوذ خود رادر منطقه گسترش دهند. به رغم تلاش های زیاد کشورهای ترکیه و عربستان جهت مغشوش کردن اوضاع با این حال دولت ترکیه به خطرات اقدام نظامی زمینی در داخل خاک سوریه واقف است و وزیر خارجه ترکیه در ادامه سخنان خود می افزاید: «واگذاری انجام این عملیات به قدرت های منطقه ای نه درست است و نه منطقی. در صورتی که قرار باشد چنین حمله ای صورت پذیرد لازم است یک اقدام مشترک از سوی متحدین انجام شود.» اخیرا حمایت هوایی نیروهای روسی از نیروهای زمینی حامی دولت دمشق تعالی قدرت را در جنگ ٥ ساله سوریه به نحوی تغییر داده که در سه هفته گذشته این احساس به وجود آمده که ممکن است مخالفین اسد با از دست دادن حلب و قطع راه ارتباطی آنها با ترکیه شکست های بزرگی را پذیرا باشند. به همین جهت قدرت های جهانی و منطقه ای و همین گروه های مخالف اسد در مونیخ آلمان تلاش کردند آتش بسی را حداکثر ظرف یک هفته اجرایی کنند تا جلوی شکست های بیشتر مخالفین در صحنه عملیاتی گرفته شود. اما به نظر می رسد با نزدیک شدن روزهای پایانی این توافق هنوز نشانه هایی از این آتش بس وجود نداشته و شاید بتوان گفت حداقل یکی از دلایل تهدیدهای ترکیه و عربستان برای عملیاتی کردن این توافق باشد.
پنجشنبه ، ۲۹بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایران بالکان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 7]