واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
سینمایی که رؤیا بسازد و قهرمان داشته باشد مطلوب مدیران نیست/ «خشم و هیاهو» کارگردانی سنجیدهای داشت
دهمین برنامه سودای سیمرغ، ویژهبرنامه سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر با حضور کارشناسان محمد صابری، کسری ولایی، هادی نائیجی، سجاد اسلامیان، رستگار و مسعود کرمی برگزار شد.
به گزارش خبرگزاری فارس، دهمین برنامه سودای سیمرغ، ویژهبرنامه سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر با حضور کارشناسان محمد صابری، کسری ولایی، هادی نائیجی، سجاد اسلامیان، رستگار و مسعود کرمی برگزار شد. در ابتدای برنامه صابری درباره اتفاقات دیروز جشنواره صحبت کرد و گفت: جشنوارهای که بیحاشیه پیش میرفت و فاصله فیلمها معنادار نبود و میتوانستیم در پلان داوری و رقابت دربارهشان صحبت کنیم، با شوکی به اسم فهرست نامزدهای موردنظر داوری روبرو شدیم. ای کاش از چنین استدلالها و شعار کلیشهای که اگر تیم دیگری در داوری بود شاید سلیقه دیگری داشت عبور کنیم چرا که غیرمنطقیست و باید به شعور جمعی احترام گذاشت. ضمن اینکه امسال فیلمها حداقلها را برای ورود به سالن داشتند و فیلمهای زیادی بودند که در روایتها و زاویه نگاههای مختلف تبدیل به اتفاق شدند. همواره با ساختار غیرحرفهای جشنواره روبرو هستیم ولایی نیز نظر خود را در رابطه با نامزدها و جشنواره بیان کرد و اظهار داشت: انتخاب نامزدها از نظر من عجیب نبود چرا که همواره با ساختار غیرحرفهای جشنواره روبرو هستیم که در مدت کوتاهی پروسه رایدهی انجام میشود، از طرفی کاملا ترکیب جایزه معلوم است که کدام فیلم قرار است تحویل گرفته شود و این رسم همیشه بوده و جای غافلگیری ندارد! صابری به بررسی «لاک قرمز» پرداخت و بیان داشت: این فیلم قبل از هرچیز برایم جذابیت فرامتنی داشت، ضمن اینکه فقری که در این فیلم دیده میشود و تلاشی که آدمها در این اثر برای عبور از آن دارند اینقدر نخنما، مصنوعی و کلیشهای هست که شاهد یک جزیره دورافتاده از منطق زندگی امروز هستیم و با پکیجی از بدبختیها روبرو هستیم که یک شبه ستایش سینمایی از آن درآورده شود، در بحث فضاسازی نیز خیلی مشکل داریم. تمام نکته فیلم «لاک قرمز» در پایان است ولایی نیز در ادامه صحبتهای خود گفت: امسال تازه به مرحله دکوپاژ رسیدیم و امیدوارم سال دیگر کمکم به میزانسن برسیم. تمام نکته فیلم «لاک قرمز» پایان است که میخواهد به تعبیر اجتماعی و نقش زنان در جامعه برسد، اما مشکل خیلی از فیلمسازان ما این است که با ادبیات بیگانهاند. این فیلم از دل شخصیتش میخواهد قهرمان دربیاورد یعنی دختری که روی پای خود میایستد و با تمام مشکلات میتواند یک خانواده را حفظ کند، اما خیلیها موقع پایان فیلم دیگر در سالن نیستند که این را ببینند. صابری سکانس بازسازی قتل را در «خشم و هیاهو» خلاقانه و سینمایی توصیف کرد و اضافه داشت: هوشمندانه درباره داستانی صحبت میکنیم که تعلیق و گره اصلی آن در حکم نهایی است که چه کسی این کارها را انجام داده است و با زبان تصویر نبودن این کاراکتر را به ما نشان میدهد که من را برای دیدن فیلم راضی میکند، میتوان با خالق این فیلم دیالوگ برقرار کرد و این بزرگترین برگ برنده «خشم و هیاهو» بود. ولایی نیز در همین رابطه توضیح داد و گفت: هومن سیدی معلوم است که سینما دیده و به شدت غیراورجینال شده و میتوان ردپای خیلی از آثار را در آن دید هرچند مهمترین امتیاز او پخته بودن است. مشکل اصلی فیلم بلاتکلیفی آن است که معلوم نیست با سلیقه جشنواره ونیز ساخته شده ولی نوع پرداخت درام آن شبیه مجلههای خانوادگی است و همین ناهمگونی ایجاد میکند ولی در مجموع بازیهای خوبی میگیرد و موقعیتهای خوبی میسازد. وی در ادامه، با ذکر این نکته که تیتراژ یکی از مسائلی هست که فاصله ایران با سینمای جهان را نشان میدهد، افزود: الان تیتراژ در پروژههای سینمایی حذف شده است، بک مشکی و فونت عجیب شاخصه سینمای ایران هست و فیلمهای دنیا از این شکل تیتراژ فاصله گرفته است. سرمایهگذار، خیلی انگیزه برای اکران «حقالسکوت» ندارد سپس هادی نائیجی درباره دلایل عدم اکران اثر خود «حقالسکوت» توضیح داد و بیان داشت: ظاهرا سرمایهگذار خیلی انگیزه برای اکران ندارد و شاید این از عوارض بودجههای دولتی است، فیلم به جشنواره نرسید و اگر میخواستند چنین اتفاقی میافتاد. متاسفانه سینمایی که رؤیا بسازد و قهرمان داشته باشد مطلوب نیست وی درباره جشنواره سیوچهارم و تفاوت آن با دورههای گذشته خاطرنشان کرد: تمرین میکنیم تا مراسمی را یاد بگیریم. امسال فیلمها متنوع بودند، البته احساس میکنم سرمایهگذاریها هم به یک سمت میرود و شاید ناخواسته مدیریت میشود. نکته مثبت این است که در یک ژانر، تنوع داشتیم و دیگر اینکه بعضی فیلمها خوب میتوانند مخاطب را بترسانند. چیزی که امسال نگرانم کرد این بود که چرا سینمایی که رؤیا بسازد و قهرمان داشته باشد مطلوب نیست. جشنواره همچنان فیلمهای آپارتمانی دارد در بخش بعدی برنامه، اسلامیان به روایت آثار راهبردی پرداخت و گفت: جشنواره امسال مثل سالهای قبل فیلمهای آپارتمانی و با موضوعات تکراری را دارد و نسبت به سالهای پیش استراتژی، خیلی کمتر است. فیلم استراتژیک فیلمی هست که از یک نگاه کلی برآمده باشد، این جشنواره هم هیچ مدیریت کلانی ندارد که تقسیم کند مثلا این ده موضوع را داریم. ضمن اینکه باید درباره مدافعان حرم هم اتفاقی میافتاد، در این رابطه فقط فیلم «جشن تولد» را داشتیم که خیلی خوب نبود، مستندهای خوب هم میتوانست در جشنواره باشد که این بعد را تقویت کند. رستگار به بررسی فیلم «خانهای در خیابان چهلویکم» پرداخت و اظهار داشت: این فیلم در اولین منظر مرا به یاد فیلمی مشابه همین اسم انداخت که نامش «انتهای خیابان هشتم» بود، با این نوع اسمگذاری مخالفم چرا که در سینمای ما گاهی اسمی که انتخاب میشود بدلی، فریبنده و اشتباه است و اشتباه این فیلم این است که اگر خیابان دوم، پنجاهم یا ... باشد هیچ فرقی نمیکند و اسم نقشی ندارد. وی ادامه داد: سوژه فیلم تکراری و برادرکشی است، پرداخت را هم نپسندیدم چون تعلیقی در فیلم داریم که مخاطب را خیلی منتظر نگه میدارد و آن تعلیق مواجهه محسن با برادرزادهاش است که خیلی صحنه ضعیف و دور از ذهنی بود. پایان فیلم هم نامشخص و غیرباز است. اشتباه است که فرهنگ را ذیل سیاست تعریف کنیم رستگار در ادامه، درباره کلیت فیلمهای جشنواره توضیح داد و گفت: مشکلی که در این جشنواره داشتیم این بود که فیلمها، تلهفیلم بود و از این جهت از صداوسیما دعوت میکند بختآزمایی کند. ضمن اینکه این سؤال را داشتم: آقای جنتی و آقای ایوبی از برجام سینمایی صحبت کردند، از این ماجرا ناراحت شدم چرا که اشتباه است فرهنگ را ذیل سیاست تعریف کنیم. برجام سینمایی یعنی چه؟ که به بادیگارد اینقدر بیتوجهی شود و فیلمهایی که در حدّ تحمل و تماشای عادی منتقدین نبود نامزد شود؟ «خشم و هیاهو» کارگردانی سنجیدهای داشت و روی پلانها فکر شده بود مسعود کرمی در پایان برنامه دیدگاه خود را درباره «خشم و هیاهو» بیان کرد و اظهار داشت: مهمترین ویژگی این اثر کارگردانی آن بود و به نظرم از معدود فیلمهای امسال بود که کارگردانی سنجیدهای داشت که روی پلانها فکر کرده بود.
94/11/22 - 14:38
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 157]