محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845342592
سینما در مسیر فجر سی و چهارم/۲۵ فارسی: حضور ۲ فیلم درباره جنگ اول جهانی در جشنواره فجر پیام روشنی دارد
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: سینما در مسیر فجر سی و چهارم/۲۵
فارسی: حضور ۲ فیلم درباره جنگ اول جهانی در جشنواره فجر پیام روشنی دارد
مهدی فارسی گفت: به نظرم جشنواره فجر و سینمای مستند کمکی به هم نمی‌کردند اما حضور همزمان مستند من و فیلم آقای طالبی در این دوره، پیام روشن و امیدوارکننده‌ای برایم داشت.
خبرگزاری فارس ـ سجاد اسلامیان: سی‌وچهارمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر دو فیلم با یک مضمون دارد و آن هم مسائل مربوط به جنگ جهانی اول است. یکی از این فیلم‌ها مستندی است به نام «خاطرات خانه متروک» ساخته «مهدی فارسی»؛ که در مقدمه این مستند آمده‌است: «این فیلم نگاهی‌ست گذرا به پاره‌ای از رخدادهای جنگ جهانی اول در ایران. وقایعی پراکنده، تلخ و فراموش شده. خاطرات، دست‌نوشته و نقل قول‌های منتسب به شاهدان عینی جوهر کلام ماست.» به سلطنت رسیدن احمدشاه قاجار، چگونگی آغاز جنگ جهانی اول و نقض بی‌طرفی ایران توسط قدرت‌های خارجی، خیزش عشایر جنوب، ماجرای انتقال پایتخت، واقعه قتل عام مردم ارومیه، ایستادگی مردم خوی، جنبش نهضت جنگل و همچنین حوادث مرتبط با قحطی بزرگ 1296 شمسی، پازل‌های تشکلیل دهنده‌ی این مستند بلند هستند. متن زیر گفت‌وگوی خبرگزاری فارس با مهدی فارسی درباره این مستند است: فارس: چرا سراغ سوژه قحطی جنگ جهانی اول رفتید؟ این سوژه چه کششی برای شما داشت؟ فارسی: اجازه می‌خواهم ابتدا سوال شما را تصحیح کنم! موضوع مستند خاطرات خانه متروک ابدا محدود به ماجرای قحطی در این جنگ نمی‌شود! ما تلاش کرده‌ایم در این مستند تمام «دوره چهار ساله جنگ جهانی اول در ایران» که شامل انبوهی از رخدادها و حوادث متفاوت است را به تصویر بکشیم و ماجرای قحطی به عنوان یکی از وقایع آن سال‌ها، تنها ده دقیقه از فیلم هشتاد و دو دقیقه‌ای ما را تشکیل می‌دهد.
دانستن این نکته از آن جهت اهمیت دارد که اگر کسی به نیت دیدن مستندی درباره قحطی بزرگ به سالن سینما برود، احتمالا پس از تماشای فیلم، از خود خواهد پرسید چرا داستان فیلم تازه در دقیقه 65 آن آغاز می‌شود؟! .. تمام تلاش ما این بوده که در بستری درام و داستان‌گو تصویری نسبتا جامع و مستند از علل بوجود آمدن آن شرایط دهشتناک برای مخاطب ترسیم کنیم. اینکه به او گوش‌زد کنیم: در چه شرایطی کشور توان نظامی و سیاسی خود را از دست داد؟ چطور ایران تبدیل به میدان نبرد شد در حالی که هزاران کیلومتر با خط مقدم فاصله داشت؟ چرا مقاومت‌های مردمی یک به یک سرکوب شدند و خیانت ترجیع بند هر حماسه و جنبش مردمی شد؟ چه شد که انگلیسی‌ها، روس‌ها، آمریکایی، فرانسوی‌ها، آلمانی‌ها و ترکان عثمانی روحانیت را پل پیروزی خود برای فتح ایران می‌دیدند؟ ..همان‌طور که می‌بینید در این هزار توی چراها و چطورها، قحطی تنها مثل نوک کوه یخ است که از آب بیرون زده! و پرداختن صرف به وقایع قحطی، قدرت تحلیل مخاطب نسبت به وقایع آن سال‌ها را بالا نخواهد برد. با این مقدمه احتمالا سوال شما این خواهد بود که چرا به سراغ سوژه جنگ جهانی اول رفتی؟ این سوژه چه کششی برایت داشت؟.. و حالا پاسخ بنده: به یک دلیل عمده: شباهت عجیب آن دوران به روزگار خودمان! اینکه درست در زمانه‌ای که همه‌جا صحبت از «صلح پایدار» در دنیا بود و تنیدگی روابط قدرت‌های بزرگ به آن‌جا رسیده بود که احتمال جنگی طولانی مدت و در آن ابعاد جغرافیایی گسترده، تقریبا محال به نظر می‌رسید، جنگی چهار ساله به پا شد که خیلی سریع شرق و غرب عالم را به کام خود کشید. در این میان موقعیت ژئوپلتیک ایران، وسعت سرزمینی‌اش، منابع سرشار انرژی و نیروی انسانی آن موضوعاتی بودند که ایران را در چشم قدرت‌های آن روزگار تبدیل به کلید پیروزی در جنگ می‌کرد.
مثال ساده‌اش موضوع نفت است. ناوگان دریایی بریتانیا که در آن روزگار این کشور را امپراتور دریاها کرده بود، به اعتراف خودشان، بدون نفت ایران، تخته پاره‌ای بود شناور در میان امواج! .. امروز دنیا بر همان پاشنه می‌گردد. اینکه تقریبا همه قدرت‌های جهان، فارغ از اینکه دوست ما باشند یا دشمن، بر این باورند که بدون در نظر گرفتن ایران در معادلات جهانی راه به جایی ندارند. ..ما خواسته‌ایم در این مستند نشان دهیم موضوعاتی مثل وحدت کلمه و رویه در صفوف خودی، استقامت در برابر هجوم خارجی یا خطر نفوذ بیگانه، این‌ها موضوعاتی هستند که تاریخ انقضا ندارند! همیشه مهم‌اند و بها ندادن به هریک از آنها، چه از سوی مردم و چه از سوی حاکمیت، تبعات جبران ناپذیری در پی خواهد داشت. ..در مورد وقایع جنگ جهانی اول تنها به این بسنده می‌کنم که در مقطعی اگر واقعا لطف خدا و مشیت الهی شامل حال این مردم نبود و قرارداد 1915 میان بریتانیا و روسیه تزاری تا مرحله‌ی آخر اجرایی می‌شد، امروز دیگر کشوری به نام ایران بر روی نقشه وجود نداشت. ..از این منظر شاید این تعبیر راه‌گشا باشد: تاریخ مرور گذشته نیست، نگاه به آینده است! فارس: این روزها دو فیلم یکی مستند و دیگری داستانی درباره مسئله قحطی در ایران پس از جنگ جهانی اول ساخته شده است این اتفاق را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ با در نظر داشتن مقدمه‌ای که درباره‌ی موضوع مستند خاطرات خانه‌ی متروک خدمت‌تان عرض کردم، اتفاق بسیار مبارکی‌ست! ای کاش که تبدیل به یک رویه شود! عنصر تخیل و تجسم جزئیات در آن فیلم داستانی در کنار عنصر واقعیت و شرح و بسط اجمالی وقایع در فیلم مستند ما سبب می‌شوند، آن برهه از تاریخ و حوادثش برای همیشه ملکه ذهن مخاطب شود. به زبان ساده دیدن این دو فیلم مخاطب را تا مرز «یک تجربه واقعی زیستن» به آن زمانه نزدیک می‌کند. تجربه‌ای حسی و درونی که فقط از فیلم و قدرت جادویی آن برمی‌آید و نه کتاب‌های تاریخ. در این‌جا اجازه می‌خواهم به یک موضوع نه چندان بی‌ارتباط با سوال شما اشاره‌ای داشته باشم. ببینید این روزها شاهد بحث‌ها، نقدها و گاه جدل‌هایی در خصوص لزوم بودن و یا حذف بخش مستند در جشنواره فیلم فجر هستیم. هر طرف ادله خود را دارد و به نوعی حرف هر دو طرف منطقی و قابل پذیرش است! باید اعتراف کنم من هم جز طرفداران حذف مستند از فجر بودم. به نظرم جشنواره فجر و سینمای مستند کمکی به هم نمی‌کردند. اما حضور همزمان مستند خاطرات خانه متروک و فیلم آقای طالبی در این دوره، پیام روشن و امیدوارکننده‌ای برایم داشت: اینکه حضور همزمان یک فیلم داستانی و مستند درباره یک موضوع مهم، آن‌هم در یک جشنواره خاص، فی نفسه می‌تواند تا چه حد زیادی کانون توجهات را «به اصل آن موضوع» جلب کند ... مگر ما فیلم نمی‌سازیم که یک موضوع مهم را مطرح کنیم؟ مگر مطلوب ما این نیست که مخاطب کنجکاو شود و برای دیدن فیلم‌مان دست به جیب هم بشود؟ مگر یکی از نکات مثبت سینمای یک کشور این نیست که درک مخاطبش را نسبت به جهان پیرامونش بالا ببرد؟ مگر فجر داعیه ارتقای کمی و کیفی سینمای ایران را ندارد؟ اگر سالی چند فیلم مستند و داستانی با موضوعاتی نزدیک به هم در فجر حضور داشته باشند بحث‌های خوبی شکل خواهد گرفت. اگر دست اندرکاران جشنواره فجر بخشی از توجهات را به «موضوع فیلم‌ها» هدایت کنند نه به مستند بودن یا داستانی بودن آنها، می‌شود نگاه فیلمسازان به مسایل را آسیب شناسی کرد؛ موضوعی که در چند سال اخیر تبدیل شده به جدل‌های بی‌نتیجه. اینکه مرز سیاه نمایی با واقعیت کجاست. در حالی که به نظرم حضور یک فیلم مستند خوب بر پایه پژوهش جلوی خیلی از بحث‌های انحرافی را خواهد گرفت. اگر بشود با همین تمهیدها روحیه تحلیل و جستجوگری را در مخاطب سینما تقویت کرد، چه بسا عرصه برای ساخت فیلم‌های اثرگذار داستانی در حوزه‌های اجتماعی و فرهنگی، بیشتر فراهم شود. ... خلاصه که هم‌زمانی حضور این دو فیلم در فجر امسال باعث شد پیش خودم به این باور برسم که بودن بخش مستند در فجر، حتی اگر تحویلش نگیرند، باز هم می‌تواند برای سینمای کشور مفید باشد. اینکه بخش مستند در فجر، الان حکم یک الماس گران‌بها، اما نتراشیده را دارد به نظرم اگر دغدغه‌ی همه‌مان ارتقای جایگاه سینمای ایران است، شاید این تعبیر راه‌گشا باشد: سیمرغ سینمای ایران دو بال دارد، فیلم مستند و فیلم داستانی! چه متریالی در اختیار شما بود تا درباره جنگ جهانی اول کار را بسازید؟ و چه مشکلاتی در مسیر کار شما قرار داشت؟ فارسی: افسوس جانکاه من در این پروژه کشف یک حقیقت تلخ بود! اینکه بسیاری از وقایع مهم و عبرت آموز این سرزمین دارند به تدریج از حافظه تاریخی ما پاک می‌شوند. خیلی دردناک بود وقتی فهمیدم دوست همدانی‌ام چیزی از قحطی بزرگ همدان نمی‌داند. یا دوست بوشهری‌ام، از قهرمانان تاریخ‌ساز شهرش تنها چند نام آن هم صدقه سر چند مجسمه‌ی رنگ و رو رفته می‌داند. یا دوست آذری‌ام هم‌چنان بخشی از هم‌شهری‌های خود را که کیش دیگری دارند به چشم خائن می‌بینید در حالی که اسناد تاریخی به روشنی و با ادله فراوان این سوءتفاهم‌ها را برطرف می‌کنند. .. با کمال تاسف باید بگویم بخش اعظم منابع تاریخی مربوط به روزگار جنگ جهانی اول بسیار کم‌یاب و ناشناخته هستند. به گونه‌ای که حتی در کتابخانه‌های تخصصی هم به سختی یافت می‌شوند. این موضوع در خصوص منابع تصوری به مراتب اسف‌بارتر است. تجربه‌ی جستجوی تیم تحقیق ما در آرشیو اسناد ملی، کتابخانه‌ی مجلس و مراکز مشابه دردناک بود. حاصل کار چیزی نبود جز کوهی از عکس‌ها و اسناد تصویری که یا به کل بی‌شناسنامه بودند و یا اطلاعات کافی به آنها پیوست نشده بود. جالب اینکه بدانید تجربه جستجوی ما در آرشیو‌های برون مرزی مثل آرشیو ملی بریتانیا، موزه‌ی بروکلین آمریکا و یا موزه‌ی یادمان جنگ استرالیا کاملا متفاوت بود. در برخی موارد کیفیت و وضوح عکس‌های تاریخی از جدیدترین دوربین‌های دیجیتال هم بالاتر بودند! و به جزئیاتی در شناسنامه‌ی عکس‌ها اشاره شده بود که می‌توانستید با استفاده از آن اطلاعات به دریایی از منابع دیگر دست یابید. مثال‌های فراوانی در این زمینه وجود دارد. .. اما نهایتا یکی از بزرگ‌ترین اقبال‌های ما در ساخت این مستند حضور آقای سیروس سعدوندیان به عنوان سرپرست تیم تحقیق بود. سبقه‌ی چهل‌ساله‌ی ایشان در بررسی و تحقیق تاریخ معاصر سبب شد در مدتی کوتاه حدود هشتاد نود منبع معتبر تاریخی به صورت تطبیقی بررسی شود و مجموعه‌ای حدود یازده هزار صفحه از این منابع برای نگارش گفتار متن انتخاب شود. این یازده‌هزار صفحه طی فرایند بررسی توسط تیم تحقیق به هفتصد برگه فیش پژوهشی تقلیل پیدا کرد و دست آخر هم در مدت هفت ماه گفتارمتن نهایی این مستند که حدود بیست صفحه است تهیه شد. از این منظر حاصل کار، بیشتر شبیه به پایان‌نامه‌های دانشگاهی است یا یک متن ادبی. هر سطر آن به یک منبع و ماخذ تاریخی ارجاع دارد. اگرچه این امر ذره‌ای از تیزی تیغ منتقدان نکاسته است! فارس: برخی ساخته شدن فیلم‌هایی درباره این سوژه را مربوط به صدمین سالگرد جنگ جهانی اول و برخی آن را به طرح مسئله غرامت جنگ جهانی اول توسط احمدی نژاد در سال‌های دور می‌دانند کدامیک از این دو تعبیر را قبول دارید؟ یا اینکه تعبیر دیگری دارید؟ فارسی: به نظرم نسبت این جنگ با آقای احمدی‌نژاد، به خاطر ویژگی‌های منحصر به فردی که دارند، خودش می‌تواند دست‌مایه یک فیلم مستند جذاب، پرمخاطب و آموزنده باشد. اینکه معرکه‌ای به راه افتاد و به همان سرعت که شعله‌ور گردید به همان سرعت تبدیل به خاکستر شد! گویی شبهه‌ای تاریخی ایجاد شده باشد که پس از بررسی مشخص شود از اساس بی‌پایه و به دور از حقیقت بوده است. ..در پاسخ به سوال شما باید بگویم نقطه آغاز ساخت این مستند، کتاب خبرسازی بود به نام قحطی بزرگ نوشته آقای محمدقلی مجد که از طرف تهیه‌کننده این مستند، آقای یزدی به من داده شد. کتابی که از همان ابتدا من را به این نتیجه رساند بهتر است برای یک بار هم که شده مستندی درباره تمام سال‌های جنگ کار کنیم تا یک مقطع بخصوص چرا که احساس می‌کردم نقدها و بحث‌های شکل گرفته حول کتاب آقای مجد، ناخودآگاه دارد اهمیت بازه‌ی تاریخی آن وقایع یعنی مقطع مهم جنگ جهانی اول را به حاشیه می‌برد.
فارس: چه مرکز یا مراکزی در ساخت این مستند به شما کمک کردند؟ اعم از کمک‌های مالی و کمک‌های معنوی (در اختیار قرار دادن آرشیو و ...) فارسی: ای کاش سوال‌تان را این‌گونه طرح می‌کردید که: توقع داشتید چه مراکزی شما را در ساخت این مستند یاری کنند؟! ببینید ساخت فیلم تاریخی، اعم از مستند یا داستانی، کاریست بسیار پرهزینه، زمان‌بر، دشوار و پرحاشیه. خریداری و گردآوری انبوهی از اسناد تصویری و مکتوب کوچک‌ترین پازل ماجراست! نقدهای تند و تیزی که معمولا پس از ساخت یک فیلم تاریخی متوجه سازندگان آن می‌شود در کنار انبوهی از ماجراها و حاشیه‌هایی که رسانه محل ابراز آنها نیست سبب می‌شوند کم‌تر فیلمساز یا تهیه‌کننده‌ای تمایل پیدا کند به این حوزه ورود کند. به جرات می‌توانم ادعا کنم مستند خاطرات خانه متروک بدون اعتماد و پشتیبانی تهیه‌کننده آن و همچنین حمایت حوزه‌ی هنری از گروه سازنده، یا اصلا ساخته نمی‌شد و یا بر اثر اعمال نظرها، کار فرجام دیگری پیدا می‌کرد. از این نظر من جز معدود مستندسازان خوش اقبالی هستم که تمام تمرکزم بر ساخت این مستند معطوف شد و نه حواشی ایجاد شده در خارج از آن اما نهایتا باید متذکر شوم «هزینه‌هایی» که یک نظام و یک ملت بابت از یاد بردن تاریخش می‌پردازد بسیار بسیار فراتر و سنگین‌تر از «سرمایه‌گذاری» است که برای احیا کردن و زنده نگاه داشتن آن تاریخ می‌کند. ملتی که تاریخ خود را نداند، قدرت تحلیلش را از دست می‌دهد. ملتی که نتواند زمانه‌اش را تحلیل کند، یا نسبت به دنیای پیرامونش منفعل می‌شود و یا راه افراط را در پیش می‌گیرد. از این منظر تاریخ، مرور گذشته نیست، نگاه به آینده است. یادمان هم نرود این ملت معلم تاریخ زیاد دارد! به هر میزان که در بازخوانی وقایع گذشته غفلت کنیم و یا از روی مصلحت، تعمدا آن را نادیده بگیریم، هستند کسانی که خلاء حضور ما را به فال نیک می‌گیرند و زوایای تاریک تاریخ را آن‌گونه که باب میل‌شان است نقاشی می‌کنند. فارس: اگر بخواهید یک کمپین برای مستند خود راه بیاندازید چه هشتگی را برای آن انتخاب می‌کنید؟ فارسی: سوال جالبی‌ست. من تخصصی در این حوزه ندارم اما آرزو می‌کنم نهایتا فضایی ایجاد شود که توجه فیلمسازان، افکار عمومی و مدیران فرهنگی به مقوله تاریخ جلب شود. گره بسیاری از معضلات امروز ما در عدم آگاهی درست از آن موضوع و تاریخچه آن است. امری که همدلی و اتحاد را تبدیل به عدم اعتماد و تفرقه می‌کند.
94/11/17 - 10:17
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 96]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها