واضح آرشیو وب فارسی:مهر: در مراسم تشییع فریبرز صالح مطرح شد:
حسرت آثار صالح به دل سینما ماند/ سفیر امام حسین از دنیا رفت
شناسهٔ خبر: 3032145 - یکشنبه ۴ بهمن ۱۳۹۴ - ۱۱:۴۲
هنر > سینمای ایران
علی دهکردی در مراسم تشییع پیکر فریبرز صالح با ابراز تاسف از درگذشت این هنرمند، بیان کرد برای همیشه حسرت داشتن آثار بیشتری از این فیلمساز به دل سینمای ایران خواهد ماند. به گزارش خبرنگار مهر، مراسم تشییع پیکر زنده یاد فریبرزصالح خالق فیلم سینمایی «سفیر» که در اولین دوره جشنواره فیلم فجر رونمایی شد صبح امروز ۴ بهمن ماه با حضور جمعی از اهالی سینما و مطبوعات در ساختمان شماره ۲ خانه سینما برگزار شد. سیروس الوند نماینده کانون کارگردانان در ابتدای این مراسم گفت: عمر هنری فریبرز صالح خیلی کم بود او با احساس و اندیشه و شخصیتش کار کرد و اولین فیلم تاریخی مذهبی سینمای ایران را به ثبت رساند در حالیکه دیگران سعی داشتند آن را به نام خودشان بزنند. وی افزود: سوالی که تمام این سال ها مطرح بوده این است که چرا صالح از سال ۶۹ دیگر فعالیتی در سینما نداشت و همین «سفیر» که امروز انقدر از آن یاد می کنیم چرا در هیچ یک از مراسم های سینمایی به نمایش در نیامد؟ صالح به خاطر نجابتش هیچوقت دنبال این نبود که چرا امکاناتی برایش فراهم نمی شود و فاخرنویسان و فاخرسازان هم هیچ وقت این مسیر را برایش فراهم نکردند تا حسرت خیلی از کارها به دل این هنرمند بماند.
در ادامه مراسم محمود قنبری پیشکسوت عرصه دوبله در سخنانی با اشاره به اینکه صالح در حوزه دوبله هم فعالیت داشت، اظهار کرد: این هنرمند جزو نسل دوم دوبله به حساب می آمد اما مدتی به لندن مهاجرت کرد تا کارگردانی بخواند و وقتی برگشت نتیجه تلاشش در فیلم «سفیر» جلوه گر شد. آثاری چون «مرگ پلنگ» و «چنگک» همیشه در تاریخ هنر ماندگارند. سریال «شیخ مفید» که آخرین کار تلویزیونی او بود نیمه راه به مشکل خورد و سراغ من آمد و علی رغم اینکه کار با دیگری ادامه پیدا کرد و اگر زمان می دادند بی شک کار بزرگ دیگری را شاهد بودیم. حسن فتحی نیز در این مراسم گفت: امروز دور هم گرد آمدیم تا ادای احترام کنیم به هنرمندی که آثارش مثال زدنی است و تک تک شان در تاریخ هنر ایران به ثبت رسیده است اما کنار هنری که همه از آن سخن گفتند. او هنر دیگری هم داشت و آن هم مستقل بودن است. او از مستقل ترین فیلمسازان زمان خود بود که به خاطر همین هم تاوان داد. زندگی او سرمشق خوبی است برای جوانان و اینکه سوداگران بدانند که نه گفتن او به برخی کارها ارزشش کمتر از آثاری که خلق کرد نبود. علی دهکردی نایب رییس انجمن بازیگران که سابقه همکاری با صالح را نیز داشت، گفت: برای من بسیار سخت و غم انگیز است که در چنین شرایطی سخن بگویم چرا که صالح را همیشه در قامتی استوار و مصمم دیدم و نمی توانم جز این او را تصور کنم. حسرتی که در سخن دوستان اشاره شد سرنوشت محتوم همه ما در این روزگار است. به خصوص کسی که با او کار کرده باشد همیشه حسرت همکاری دوباره تا ابد به دلش خواهد ماند. این بازیگر اظهار کرد: من بیش از یک سال در سریال «شیخ مفید» با او کار کردم و این یک سال برایم یک دوره آموزشی بود و انگار بار دیگر در دانشگاه حضور یافته بودم. به نظر من او هیچ حسرتی به دلش نماند و این سینمای ایران است که حسرت ثبت آثار بیشتر از یک کارگردان فقید را بعد از این خواهد داشت.
علی رویین تن نیز اظهار کرد: آدم ها هرچه بزرگ تر می شوند عکس های شان کوچک تر می شود. صالح با «سفیر» امام حسین (ع) را به سینما آورد. او خود پلنگی بود که امروز مرده است. اینکه او طی چهل سال تنها ۳ فیلم داشت خود یک رزومه ارزشمند است. با رفتن او و یدالله نجفی جان سینمای ما آتش گرفت. این ها پلنگانی بودند که نامردی دیگران پلنگ ترشان کرد. صالح نه تنها هنرمند که سفیر امام حسین (ع) بود. مسعود نجفی رییس کانون طراحان و مدیران تبلیغات هم گفت: از طرف جامعه رسانه این ضایعه را تسلیت عرض می کنم. من با پسر ایشان در ارتباط بودم و همیشه حسرت می خورم که چرا سینمای ایران علی رغم طرح ها و فیلمنامه هایی که ارائه می داد هیچ استفاده ای از تجربه های صالح نکرد. وی اخیرا در پی آغاز فعالیتی بود که تا مرحله تولید رفت ولی متاسفانه متوقف شد. او چندی پیش زمان مرگ صادق ماهور هنرمندی که در ایران نبود از من خواست تا همانگونه که در شان این هنرمند است این خبر پوشش داده شود و امروز بااینکه خودش مدت ها از عرصه هنر دور بود اما دیدیم که محبوبیت او به اندازه ای بود که همه سعی در بهتر نشان دادن چهره او داشتند. حمید دهقانپور رییس کانون ایرانی مدرسان سینما که نسبت فامیلی با این هنرمند داشت گفت: من در «مرگ پلنگ» با صالح همکاری داشتم و این از افتخارات کاری من محسوب می شود. در پایان پویا صالح پسر فریبرز صالح با تشکر از همه کسانی که در این مراسم شرکت کردند اظهار کرد: همه از زندگی هنری پدر گفتند اما من می خواهم از شخصیتش بگویم. او همیشه به ما عشق ورزیدن را یاد داد. حواسش به همه چیز بود و به همه فکر می کرد. با اینکه از جامعه و کارش گله مند بود اما هیچ وقت لب به سخن نگشود. من اگر هزار بار دیگر هم به دنیا بیایم با تمام وجود دوست دارم فریبرز صالح برایم پدر باشد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]