واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: فروش اعتقادات جعلي در كف خيابان
همه انسانها در هركجاي اين كره خاكي، زندگي خود را بر پايه اعتقادات و باورهايشان بنا ميكنند.
نویسنده : مريم ترابي
خيليها با هر دين و مسلكي كه باشند در شرايط سخت زندگي دست به دعا و راز و نياز با خداي خود بلند ميكنند و با خداي خود عهد ميبندند كه در ازاي گرفتن حاجت خود چيزي مثل خوراكي يا وسيلهاي يا پول نقدي را هديه كنند يا كاري را كه خدا دوست ندارد انجام ندهند. اين همان نذر است. در واقع نذر آن است كه انسان متعهد شود براي خدا كاري از كارهاي خير را انجام دهد، يا كاري را كه تركش نيكو است، ترك نمايد. در تمام اديان نذر وجود دارد ولي در بين مسلمانان اين موضوع پررنگتر است. از سويي همه ما به دعا اعتقاد داريم و آن را وسيلهاي براي رهايي از غم و اندوه و گرفتاري ميدانيم. بدون شك همه اينها خوب و متعالي است اما وقتي از مرز دين و منطق فراتر ميرود اينجاست كه بايد مراقب بود. كاسبي با نذرهاي دروغين در كشور ما موضوع نذر به قدري قوي و پررنگ است كه گويا زندگيمان به نذوراتمان وصل است. براي انجام هركاري نذر ميكنيم. معمولاً خانمها بيشترين نذرها را ميكنند. اما در اين ميان هستند نذرهاي عجيبي كه اساس درستي ندارند و در عين حال آنان قداستي براي آن قائلند مانند سفرههاي بيبي سهشنبه، نذر كردن براي بعضي از درختان، خواب نماها و... . اينگونه باورها و اعتقادات زمينه سوءاستفاده را براي افراد سودجو فراهم ميكند تا از باورها و اعتقادات ديني مردم كسب درآمد كنند. چند روز گذشته قصد كردم مسيري پياده را طي كنم. همانطور كه در فكر بودم و مسير را طي ميكردم ناگهان مرد جواني جلوي من سبز شد و دستش را جلوي صورت من آورد. وحشت زده عقب پريدم و گفتم: «آقا چهكار ميكني؟» گفت: «نذره، بفرماييد» به دستش نگاه كردم. قرآن كوچكي را در دستش ديدم . قرآن را از دستش گرفتم يك قبول باشه هم گفتم و به راهم ادامه دادم. از پشت سرم شنيدم كه گفت: «بابتش يك كمكي هم بكنيد.» راه نرفته را برگشتم و گفتم: «چه كمكي بكنم مگر اين نذر نيست بابت نذر به شما پول بدهم؟» گفت: «خوب نذر است ولي يه پولي هم به من بدهيد ثواب ميكنيد. من خرجم را از اين راه در ميآورم.» تمام موضوع را فهميدم. اين يك شگرد براي كاسبي بود. مبلغي را به او دادم و قرآن نذري را خريدم. وقتي پول را به مرد جوان ميدادم به او گفتم: «قرآن را با قيمت هديه و اختياري بفروش و از راه درست پول را از دست مردم بگير نه با كلك و دروغ.» رفتار آن مرد جوان نمونه كوچكي از به سخره گرفتن اعتقادات مذهبي مردم براي رسيدن به اهداف غيرمتعارف بود. حواستان به دكان دعانويسها باشد! بدون شك تأثير دعا و البته دعاهاي مستند و مورد قبول علما امري مسلم و حتمي است و كسي در مورد آن حرف و حديثي ندارد اما بحث بر سر افرادي است كه با شيادي از عقايد مردم سوءاستفاده ميكنند. كسب و كار به وسيله باورهاي غلط موضوعي است كه از قديمالايام در كشور ما رايج بوده است. همين دعانويسها كه به قول خودشان با خواندن دعا و نوشتن آن با زعفران روي كاغذ، جادو و نحسيها را پاك ميكنند درآمد خود را از طريق فريب مردم زودباور بهدست ميآورند. دعانويسي توسط افراد سودجو امروزه مانند يك آفت براي جامعه ما است كه روز به روز ريشه در بطن جامعه ميدواند. اين پديده كه ناشي از عدم آگاهي و دانش مردم نسبت به دين است ميتواند خسارتهاي انساني و اقتصادي زيادي به بار بياورد و همچنين سبب سست شدن اعتقادات و ايمان و كار و تلاش افراد شود. بسياري از فسادها و معضلات اجتماعي كه جامعه با آن درگير است در خانههايي شكل ميگيرد كه افراد براي دعانويسي به آنجا مراجعه ميكنند، دزدي اموال، تجاوز به عنف و قتل و... بخشي از اتفاقاتي است كه در اين مكانها رخ ميدهد. وقتي افراد باور داشته باشند كه اين دعاهای جعلی معجزه هستند و گره از مشكلات زندگي آنها باز ميكند ديگر نبايد اميدي به تخته شدن دكان اين دعانويسها داشت. مراجع تقليد در باب دعانويسي معتقدند: «نوشتن دعاهايي كه از حضرات معصومين (ع) رسيده و در كتب معتبر موجود است، اشكالي ندارد. ولي دعانويسي حرفهاي، كه شغل افراد سودجوست، صحيح نيست و غالب كتابهايي كه به آن استناد ميكنند، اعتباري ندارد. اين امر اگر چه ممكن است ولي شرعاً جايز نيست و بسياري از مدعيان آن افرادي دروغگو يا خطاكارند و فالگيري از خرافات است و گرفتن پول براي گرفتن فال جايز نيست.» در جامعهاي كه آموزههاي مذهبي و اعتقادات ديني در آن پررنگ و قوي است و مردم پايبندي عقلی و دلي با دين و احكام آن دارند حتماً افراد سودجويي پيدا ميشوند كه از اين وضعيت ماهيهاي بزرگي براي خود صيد كنند، ولي با آگاهي دادن به مردم ميتوان جلوي سوءاستفاده را گرفت. بنابراين بايد در برخورد با اين موضوع هوشيار بود. مردم بايد بدانند براي دعا و راز و نياز با خدا نيازي به واسطه و دعانويس نيست، بلكه هر شخصي ميتواند براي رفع مشكلات خود به درگاه خداوند توكل كند. البته اين مهم زماني اتفاق ميافتد كه مردم آموزش لازم را در بحث مسائل ديني ديده باشند و نسبت به جنبههاي مختلف دين از آگاهي و دانش لازم بهره ببرند. آيا متوليان فرهنگي بيدارند؟ در هرجاي شهر كه ميرويم در سرچهارراهها، پيادهروها و مترو كودكان خياباني را ميبينيم كه مشغول فروش اجناس مختلفي هستند. در بعضي از موارد اين كودكان دعاهايي را با عناوين مختلف در دست دارند و ميفروشند. پرسش اينجاست كه آيا اين دعاها واقعي و صحيح هستند؟ آيا نبايد اين فكر را كرد كه همين كودكان و نوجوانان خياباني ناآگاه ميتوانند وسيلهاي براي اشاعه اديان متفرقه يا شيطانپرستي در جامعه باشند؟ آيا سازمان و نهادي وجود دارد تا روي اين قبيل موارد نظارت داشته باشد؟ آيا متوليان فرهنگي بيدارند و اين چيزها را رصد ميكنند؟ با توجه به مسئله شيطانپرستي برخي افراد كه در سالهاي اخير در جامعه شاهد هستيم اين وضعيت ميتواند بستري مناسب براي ترويج هر نوع دين و آيين دروغين در جامعه باشد. وقتي قرآني كه از آن مرد جوان خريدم را ورق ميزنم با تعجب كلماتي را ميبينم كه اصلاً به آيات قرآن هيچ ربطي ندارند. تصور ميكردم بايد جزء سيام قرآن باشد ولي حالا با كلماتي روبهرو هستم كه هيچ از آنها سر در نميآورم. نميدانم چه چيزي را به جاي قرآن خريدم. سعي ميكنم نام و نشاني انتشاراتي كه اين به اصطلاح قرآن را چاپ كرده است پيدا كنم اما هيچ نشاني نيست. وقتي كتابچههايي جعلی به اسم دعا و حتي قرآن به دست مردم داده ميشود، عواقب ناگواري در پي دارد. ديگر دعاي واقعي و صحيح را مردم نميخوانند دعايي را ميخوانند كه مروجين اديان دروغين در حال ترويج آن هستند. آنها از باورها و اعتقادات مردم زودباور سوءاستفاده كرد و آيات دروغين خود را به راحتي به خورد مردم ميدهند. مراقب كساني كه در خيابان جلوي شما را ميگيرند و با لطايف الحيلي از اعتقادات شما سوءاستفاده ميكنند باشيد.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۲۳ دی ۱۳۹۴ - ۲۱:۱۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 45]