تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805456956
تلاش برای بیرون آمدن از فضای جشنواره‌ای
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: چهارشنبه ۲ دی ۱۳۹۴ - ۱۹:۱۲
فیلم مستند «دینگومارو» در خانه هنرمندان ایران به روی پرده رفت. به گزارش ایسنا، در ادامه سلسله برنامه‌های انجمن تهیه‌کنندگان سینمای مستند، سه‌شنبه - 1 دی - فیلم مستند «دینگومارو» به کارگردانی کامران حیدری در تالار استاد شهناز خانه هنرمندان ایران به نمایش درآمد. در ادامه نیز نشست نقد و بررسی فیلم با حضور کامران حیدری، مرتضی شاملی و پدرام اکبری برگزار شد. شاملی در ابتدای این نشست گفت: فیلم روی سوابق موسیقی سواحلی و ریشه‌های تاریخی آن کار کرده است. هم‌چنین اطلاعاتی راجع به آدم‌ها و شرایط محل به مخاطب می‌دهد. اما وقتی به‌عنوان مستندساز دست روی موضوعی گذاشته و به سمت ساخت آن می‌رویم، لازم است خود در ابتدا یا در حین ساخت فیلم از نظر ذهنی به یک ساختار رسیده باشیم. در این‌صورت وقتی فیلم به نمایش درمی‌آید، مسائل تقریبا تمام شده است. چرا که فیلم ما را وارد جهان خود می‌کند و لازم است چنین جهانی، سامان خود را داشته باشد و بتواند تماشاگر را در تجربه خود شریک کند. این مستندساز ادامه داد: هر مستندسازی جهان‌بینی خاص خود را دارد. در فیلم مستند اگرچه با واقعیات مواجه می‌شویم و در این واقعیات دست برده نمی‌شود، اما آنها از منظر کارگردان و به زبان خاص او بیان می‌شود. در این فیلم گویی با ادیسه‌ای روبرو هستیم که در جستجوی موسیقی آبا و اجدادی‌اش است و در واقع می‌خواهد خودش را پیدا کند. با تماشای فیلم گمان می‌بریم سرانجامی برای این قضایا شاهد خواهیم بود، اما در نهایت به نظر می‌رسد هدف‌ها از هم افتراق پیدا می‌کردند. البته فضای موسیقایی و شاد فیلم در فضای فعلی جامعه ما با استقبال مواجه می‌شود. فیلم برای مخاطب خارجی که با فضای ایران آشنا نیست نیز قطعا اطلاعات خوبی خواهد داشت. اما در صورتی که به چارچوب‌ها و چفت و بست‌های فیلم مستند پایبند باشیم، به نظر می‌رسد این مسائل چندان در فیلم رعایت نشده است. در ادامه حیدری در پاسخ به سوال اکبری در خصوص چگونگی انجام پژوهش فیلم گفت: این فیلم هیچ ربطی به ابراهیم منصفی، حسن کریمی و.. ندارد. موسیقی کاربردی هرمزگان نه تحت‌تاثیر موسیقی روشنفکری، که متاثر از موسیقی آفریقایی‌هایی است که چندصد سال پیش به این مکان آمده‌اند. اگرچه به پژوهش در عرصه موسیقی هرمزگان پرداخته‌ام و در مورد آن می‌توان ساعت‌ها صحبت کرد، اما فیلم به موسیقی کاربردی و مستقل هرمزگان می‌پردازد. هر فیلم ایرادات خود را دارد و این فیلم نیز از نظر پژوهشی و روایتی حتما ایراداتی دارد. وی افزود: «دینگومارو» یک فیلم پژوهشی محسوب نمی‌شود، اما می‌تواند جرقه فیلم یا کتابی پژوهشی در این خصوص باشد. گمان می‌کنم گاهی اوقات با مشاهده‌گری صرف و بدون ایده‌پردازی، نمی‌توان فیلم مستند ساخت. ایده‌پردازی با وجود اینکه موجب فاصله گرفتن از سینمای مستند واقع‌گرا می‌شود، اما مثل سینمای داستانی نیز به قصه ورود نمی‌کند. چنین شیوه‌ای اگرچه در ایران مورد اعتراض قرار می‌گیرد، اما در همه جای دنیا برای ساخت مستند مورد استفاده قرار می‌گیرد. سعی کردم با وجود ایده‌پردازی، در وارد کردن قصه از مرز مشخصی عبور نکنم. اما اگر ایده‌پردازی را به‌کل کنار می‌گذاشتم، اساسا چنین فیلمی امکان ساخت نداشت. حیدری ادامه داد: برای هشتاد درصد این کار ایده‌پردازی کردم؛ به این معنا که سعی کردم موقعیت‌هایی را شکل دهم. اما وقتی دوربین روشن می‌شد، کوچک‌ترین دخالتی در واقعیت نمی‌کردم و هر آنچه اتفاق می‌افتاد را ضبط می‌کردیم. باید با مخاطب صادق بود و هر آنچه پیش آمده را مطرح کرد، در حالی‌که برخی کارگردان‌ها حتی دیالوگ را هم آماده می‌کنند، اما در نهایت به دروغ می‌گویند فیلم مستند ساخته‌ایم. ضمن اینکه مستندِ صرف در حال حاضر مخاطب کمی دارد و شاید با این شکل از قصه‌گویی در سینمای مستند، بتوانیم مخاطب بیشتری جذب کرده و با سینمای داستانی رقابت کنیم. وی سپس به پروژه ساخت فیلم پرداخت و گفت: پروژه ساخت این فیلم کوتاه‌مدت نبود؛ اهل شیراز هستم و مدام به بندرعباس رفت و آمد دارم. متوجه شدم که موسیقی هرمزگان، ابراهیم منصفی نیست و کسان دیگری هستند. اگرچه در حال حاضر نیز سه سال است که در حال انجام تحقیقات برای ساخت مستندی در مورد ابراهیم منصفی هستم. پس از نمایش فیلم «من نگهدار جمالی وسترن می‌سازم» در جشنواره فیلم پوسان، پیشنهادی از طرف شبکه تلویزیونی آرته داشتم که در نهایت تهیه‌کنندگی «دینگومارو» را بر عهده گرفتند. در آلمان افرادی بودند که بر اساس پژوهش و عکس و فیلمی که کارگردان تهیه می‌کند، در تعامل با او کار قصه‌پردازی را انجام می‌دهند. بنابراین در ساخت این فیلم، من به تنهایی تصمیم‌گیرنده نبودم و یک تیم از طراحی تا تدوین اعمال نظر می‌کردند. حیدری در پایان در خصوص مخاطبان تلویزیونی گفت: در مورد مخاطب می‌دانیم که مخاطب تلویزیونی با مخاطب جشنواره و سینمای مستند فرق می‌کند. به نظر من مهم‌ترین مخاطبان، مخاطبان تلویزیونی هستند و من با افتخار این فیلم را برای آنها ساخته‌ام. شناخت پیدا کردنِ مخاطب خارجی از ایران نیز در این پروژه مدنظر قرار گرفت. تلاش می‌کنم خودم را از فضای جشنواره‌ای بیرون بکشم و راهم را با تلویزیون ادامه بدهم. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 50]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها