واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: در جشنواره سینما حقیقت چه می گذرد هیتلر و بیماری های هولناک روی پرده نقره ای تهران- ایرنا- در دومین روز از شب های نقد جشنواره سینما حقیقت مستندهایی درباره هیتلر و زوال آزادی در آلمان تا بیماری هایی چون سرطان و آلزایمر مورد نقد و بررسی قرار گرفت.
به گزارش روز سه شنبه خبرنگار سینمایی ایرنا، در ادامه نشست شب های نقد جشنواره سینما حقیقت 5 فیلم در شب دوم (دوشنبه 23 آذر) با حضور شاپور عظیمی (منتقد)، محمدرضا مقدسیان (مجری و کارشناس) و کارگردانان آثار نقد و بررسی شد.بنا بر این گزارش، اولین نشست به نقد و بررسی به فیلم مستند «از کالیگاری تا هیتلر» به کارگردانی رودیگز ساچلند محصول کشور آلمان اختصاص داشت که کارگردان آن در ابتدا با اشاره به اولین حضورش در کشور ایران، گفت: تا به حال به ایران نیامده بودم و تنها درباره مهمان نوازی ایرانیان شنیده بودم و خوشحالم که امروز این مهمان نوازی را از نزدیک خودم درک کردم.**از کالیگاری تا هیتلر روایتگر زوال آزادی در آلمان استوی در ادامه درباره فیلم خود اظهار داشت: هیچ چیز جذاب تر این نیست که آدم در جشنواره ای شرکت کند که خودش در آن فیلم داشته باشد. این مستند ساز با اشاره به اینکه داستان اصلی مستند «از کالیگاری تا هیتلر» درباره زوال آزادی در آلمان است، افزود: این فیلم علاوه بر اینکه تلاش زیادی برای ساخت آن کشیده ام تا مخاطبانش از آن لذت ببرند برای خودم هم یک احساس شخصی در آن وجود دارد.ساچلند ادامه داد: شخصا به تعامل سینما با فرهنگ، سیاست و اجتماع اعتقاد زیاد دارم و معتقدم سینما بخشی از زندگی است که اتفاقات اجتماعی و فرهنگی را تصویر می کند.وی با اشاره به اینکه سینما هم می تواند بر روی توده های مردم تاثیر بگذارد و هم انتقال دهنده فرهنگ توده های باشد، اظهار داشت: اما به نظرم سینما روند تاریخ را تغییر نداده است بلکه انعکاس دهنده اتفاقات بوده است.کارگردان مستند «از کالیگاری تا هیتلر» گفت: سینما هم مانند همه هنر های خوب می تواند بالقوه آینده را پیشگویی کند اما نکته این است که سینما خوب در جامعه امروز باید پرسشگر باشد.ساچلند در ادامه با بیان اینکه سینما گذشته نسبت به امروز جلوتر و قوی تر بوده است، خاطرنشان کرد: فیلم های چند دهه پیش در 80 دقیقه معانی بسیاری را به ما انتقال می دادند اما امروز در 180 دقیقه هم چیزی عاید مخاطبانش نمی کند.** کارگردانی نمی تواند تماشاگرش را گول بزندمستند «مجتبی» به کارگردانی محمد حسن دامن زن دومین فیلم شب های نقد سینما حقیقت بود که دامن زن درباره آن توضیح داد: چون هنوز فیلم اکران نشده و کسی آن را ندیده است ترجیح می دهم کمتر درباره آن صحبت کنم بیشتر از زبان منتقدان درباره آن بشنوم.وی درباره طرح ابتدایی این مستند نیز گفت: دو طرح قبلی ام در مرکز گسترش رد شده بود و در نهایت این طرح مورد قبول واقع شد. هرچند سال ها از زمانی که تصمیم داشتم مستند مجتبی را بسازم می گذرد.دامن زن با اشاره به اینکه مجتبی، کارکتر اصلی این مستند درواقع دوست دهه 60 من است، ادامه داد: اگر بخواهم کمی درباره داستان فیلم صحبت کنم اینطور می توان گفت که مجتبی روایتگر یک عروسک گردان است که خانواده اش قصد دارند از ایران بروند و او مخالف این مهاجرت است.در ادامه نشست نیز شاپور عظیمی (منتقد) گفت: فیلم شروع طوفانی و جذابی دارد که در ابتدا توجه مخاطب خود را برای دیدن آن جلب می کند و در ادامه نیز فیلم کمتر دچار افت می شود.وی با تاکید بر اینکه مجتبی در فیلم خیلی واقعی وجود دارد و این رئال بودن به بیننده برای دنبال کردن فیلم کمک می کند، افزود: 2 خاطره ای که در فیلم توسط مجتبی راویت می شود نیز از جمله نکات مثبت فیلم است که در جهت همین واقعی بودن شخصیت حرکت می کند.این منتقد سینما افزود: در فیلم مستند اهمیتی ندارد که اتفاقات واقعی است یا خیر، چرا که آنچه مخاطب از فیلم می بیند واقعیت است و اگر کارگردان به دنبال گول زدن تماشاگرانش باشد مطمئناً نمی تواند موفق باشد.** پدر مستندی با کمترین امکانات و بیشترین معناسومین مستند شب های نقد سینما حقیقت به فیلم «پدر» به کارگردانی هانیه یوسفیان اختصاص داشت که وی در ابتدا درباره داستان فیلم توضیح داد: این مستند روایت واقعی زندگی پدر من است که دچار بیماری آلزایمر شده و دائماً اسرار دارد که او را به زادگاهش کازرون ببریم.وی با بیان اینکه در ابتدا نیز عنوان فیلم «آق بابا» بود و بعداً به نام «پدر» تغییر کرد، افزود: البته نام اصلی فیلم «پدر، مادر، علی، رضا و من» است.این مستند ساز درباره علت ساخت فیلمی درباره خانواده شخصی اش نیز گفت: تصویر گرفتن از خودم عادت همیشگی است و مدام در حال فیلم گرفتن از اطرافیانم هستم اما ساخت این فیلم نیز از چندی پیش در ذهن داشتم که نهایتا عملیاتی شد.یوسفیان با بیان اینکه خودم در تهران زندگی می کنم و خانواده ام در شیراز هستند، افزود: وقتی قرار شد فیلم را بسازم و برای اولین بار دوربین را به خانه بردم به دلیل مذهبی بودن خانواده ام کار سختی بود یعنی در واقع ابتدا آزار دهنده و در روز های آخر کلافه کننده بود.وی درباره حضور بهمن کیارستمی به عنوان تدوینگر در این کار نیز گفت: کیارستمی تلاش زیادی کرد تا فضای سردی که در ذهن من برای ساخت این فیلم وجود داشت خیلی در دل مستند مشخص نشود.عظیمی نیز در ادامه نشست گفت: مستند «پدر» نشان داد با کمترین امکانات و اتفاقات می توان حداکثر معنا را منتقل کرد و به سادترین زبان تنهایی یک مرد را تا این اندازه به تصویر کشید.**هر 70 دقیقه یک نفر به دلیل سرطان می میردنقد و بررسی فیلم مستند «فصل هرس» نیز آخرین نشست در دومین روز جشنواره سینما حقیقت بود که با حضور لقمان خالدی کارگردان اثر برگزار شد.این کارگردان در ابتدا با اشاره به اینکه این مستند درباره سرطان و دکتر دهقان است که مدعی کشف دارویی برای درمان سرطان است، گفت: بیش از یک سال درگیر این فیلم بودم. دغدغه و انگیزه اصلی ام نیز به درگذشت دو نفر از عزیزترین نزدیکانم به علت سرطان بوده است.وی درباره سخت ترین بخش این پروژه توضیح داد: اعتماد دکتر دهقان به ما تقریبا سخت ترین بخش کار بود چرا که بیش از دو ماه زمان برد تا بتوانیم با دهقان ارتباط برقراذ کنیم و اجازه دهد تا درباره او مستند بسازیم چون احساس می کرد ما آمده ایم تا طرح او را بدزدیم.کارگردان مستند «فصل هرس» با بیان اینکه فیلم به دلیل عدم همکاری موسسه هایی که آزمایش ها در آن انجام می شد پات پات گرفته شده است و تدوین آن نیز بیش از هر چیز برای ما اهمیت داشت، ادامه داد: البته در ابتدای فیلم مخاطب با سوژه ای رو به رو می شود که قرار است درست یا غلط بودن آن مشخص شود اما هر چه فیلم جلوتر می رود به لایه های دوری خود شخص وارد می شود و سوژه اصلی از یاد می رود.خالدی با اشاره به اینکه هر 70 دقیقه یک نفر به دلیل سرطان می میرد، خاطرنشان کرد: راز آمیز بودن مستند به دلیل علاقمندی کارگردان راز نیست بلکه هر فردی وقتی متوجه بیماری سرطان می شود یک راز دردناک برای او شکل می گیرد که باید با آن چه کند. فراهنگ**9246**1569
24/09/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]