واضح آرشیو وب فارسی:مهر: یادداشت مهمان
«ترور» و طرح این سوال که چرا علی (ع) تنها بود؟
شناسهٔ خبر: 2995327 - پنجشنبه ۱۹ آذر ۱۳۹۴ - ۰۹:۵۸
هنر > تئاتر
مهران رنجبر بازیگر و کارگردان تئاتر یادداشتی درباره نمایش «ترور» نوشته و در آن درباره ویژگی های این اثر نمایشی و تلاش کارگردان برای به تصویر کشیدن تصویری درست از حضرت علی (ع) سخن گفته است. به گزارش خبرنگار مهر، مهران رنجبر بازیگر تئاتر و تلویزیون و کارگردان تئاتر یادداشتی درباره نمایش «ترور» به کارگردانی حمیدرضا نعیمی که این روزها در سالن اصلی مجموعه تئاتر شهر روی صحنه است، نوشته است. در یادداشت رنجبر آمده است: «در جامعه ای که فلسفه و حکمت هنوز هم با رنج و سختی زیاد نفس می کشد، در مورد علی (ع) روی صحنه صحبت کردن شجاعت می خواهد چراکه تئاتر فرزند خلف هنر و ادبیات، سال هاست که پدر خود را از دست داده است و حامی ندارد. بنده حقیر به عنوان عضو کوچکی از خانواده تئاتر به دیدن نمایشی رفتم که مرا درگیر سوال مهمی کرد و آن این بود که: معنی چیست؟ این سوال مهم ترین چالش قرن بیست و یکم است... حمیدرضا نعیمی در نمایش «ترور» با خلاقیت و ایجاز سوالی را مطرح می کند. سوال این است که چرا ابوترابی بزرگ به نام علی (ع) که همگان نمک پرورده او بودند و عاشق حکمت و معرفتش، تنها ماند؟ این نمایش صحنه به صحنه که جلو می رود رنج نعیمی را درک می کنی و متوجه می شوی که دغدغه اش فقط برای «فاوست» و «سقراط» نیست، دغدغه اش فقط تحسین تماشاگر نیست بلکه تاثیرگذاری مهم ترین عنصر دیالکتیکی در نمایش «ترور» شده است و دغدغه نعیمی نیز همین مساله بوده است. به اعتقاد من ساختن صحنه ای برای نشان دادنِ وسوسه شدنِ کاراکتری چون ابن ملجم که انصافا از کلیشه های این چند ساله سینما و تئاتر هم به دور است به شدت سخت و طاقت فرساست ولی به نحوی احسن و با فرمی فانتزی به راحتی به تماشاگر منتقل می شود و این نشان از خلاقیت و ابداع در این تئاتر دارد. با دیدن این نمایش دقیقه به دقیقه از خود سوال می کنی که چرا علی تنها بود؟ یا به عبارتی معنی چیست؟ معنی را در زبان کشف و تفسیر می کنیم. ما در زبان غوطه وریم یا زبان در ما؟ زبان یک لفظ نیست، یک ساختار است و این ساختار برای انتقال مفهوم در نمایش «ترور» به طرز قابل قبولی انجام پذیرفته ... آیا هستی زبان دارد؟ جواب بله است و بهترین زبان هستی زبان انسان است و این انسان به شکل کاراکتر روی صحنه این نمایش خلاقانه به کار گرفته شده است... خلق کاراکترها در این نمایش به شکلی است که بیننده حتی با کاراکتر مادر ابن ملجم و اشعث بن قیس کندی نیز همذات پنداری می کند و برایشان ناراحت می شود ... این يعنی پرداخت قهرمانی که روی صحنه حضور فیزیکی ندارد (علی (ع)) و ضد قهرمانی که به وفور روی صحنه دیده می شود. بايد تبريک گفت. یادمان باشد ضدقهرمان ها در نمایش «ترور» حمیدرضا نعیمی صورتشان زخم و لک و چین ندارد و این یعنی ایجاد ارتباط با تماشاگر امروز ... بیش از این حرفی نیست و فقط می توان گفت نمایش «ترور» اثر شریفی است که باید دید ... یا علی»
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 65]