محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827292813
ازدواج کودکان زیر ۱۴ سال در «عروسک‌ها نمی‌دانند»
واضح آرشیو وب فارسی:مهر:
ازدواج کودکان زیر ۱۴ سال در «عروسک‌ها نمی‌دانند»
شناسهٔ خبر: 2995687 - چهارشنبه ۱۸ آذر ۱۳۹۴ - ۱۵:۱۴
هنر > سینمای ایران
فیلم مستند «عروسک‌ها نمی‌دانند» با موضوع ازدواج کودکان زیر سن قانونی در خانه هنرمندان نمایش داده شد. به گزارش خبرنگار مهر، در ادامه سلسله برنامه‌های انجمن تهیه‌کنندگان سینمای مستند سه‌شنبه ۱۷ آذرماه فیلم مستند «عروسک‌ها نمی‌دانند» به کارگردانی نوا رضوانی و تهیه‌کنندگی مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی در تالار استاد شهناز خانه هنرمندان ایران به نمایش در آمد. در ادامه نیز نشست نقد و بررسی فیلم با حضور نوا رضوانی و پدرام اکبری برگزار شد. در ابتدای این نشست رضوانی در پاسخ به پرسش اکبری در خصوص دلیل انتخاب این اسم برای فیلم گفت: اسم فیلم را از یکی از اشعار استاد شفیعی کدکنی وام گرفته‌ام و در واقع به این موضوع اشاره دارد که بچه‌هایی که در سنین پایین ازدواج می‌کنند، نمی‌دانند قرار است چه بلایی سرشان بیاید. کار را ابتدا با ظریفه دختربچه افغان، شروع کردم که در منطقه شورآباد تهران زندگی می‌کرد. کار دشواری هم بود و به‌عنوان مثال به دلیل اینکه فیلمبردار مرد بود، دچار مشکلات زیادی شدیم. وی ادامه داد: پس از ساخت این فیلم به این نتیجه رسیدم که هر زمان سوژه فیلم زن است، بهتر است کمترین تعداد عوامل را در صحنه داشته باشیم و خودم کار فیلمبرداری را انجام بدهم. برای راحت‌تر انجام شدن کار نیز از طریق مدرسه این دختر بچه اقدام کردیم و این موضوع به نزدیکانش حس امنیت می‌داد که راحت‌تر جلوی دوربین حاضر شوند. با سوژه دیگر فیلم یعنی تُکتم توانستیم ارتباط خوبی برقرار کنیم و همراه با او تا خراسان رفتیم. اساسا در واقعیتی که اتفاق می‌افتاد دخالت و برنامه‌ریزی نداشتم و شاید در سراسر فیلم تنها یک موقعیت را خودم به وجود آوردم. تقریبا ۹۵ درصد اتفاقات فیلم در همان لحظه فیلمبرداری به شکل طبیعی رخ می‌داد و من دخالتی در آن نداشتم. کارگردان فیلم «عروسک‌ها نمی‌دانند» درباره تاثیری که دوست داشته از طریق این فیلم ایجاد کند، بیان کرد: زمانی که این فیلم را ساختم قصدم این بود که نمایندگان مجلس نیز آن را ببینند و منتج به تغییر قوانین موجود شود، اما چنین اتفاقی هنوز نیفتاده است. در حال حاضر ازدواج دختران از سن ۱۳ سال به بالا و ازدواج پسران از سن ۱۵ سال به بالا به‌طور قانونی ثبت می‌شود. این ازدواج‌ها در سنین پایین‌تر نیز اتفاق می‌افتد اما تنها صیغه عقد جاری می‌شود. یعنی از نظر شرعی مشکلی ندارد و فقط به‌شکل قانونی ثبت نمی‌شود. رضوانی در مورد چگونگی انتخاب چنین موضوعی برای ساخت فیلم مستند گفت: از طریق اخبار اینترنتی متوجه شدم که سالانه ۴۲ هزار مورد ازدواج بچه‌های زیر ۱۴ سال در ایران اتفاق می‌افتد. این موضوع برای من تکان‌دهنده بود، بنابرابن حدود ۶ ماه روی موضوع تحقیق کردم و از یکسری سازمان‌های غیردولتی در این مسیر کمک گرفتم. انجمن «حامی» یا همان «حمایت از زنان و کودکان افغانی» در منطقه شورآباد مدرسه‌ای را اداره می‌کرد که از طریق همین مدرسه با «ظریفه» ارتباط گرفتم اما سوژه‌های ایرانی حاضر نبودند جلوی دوربین بیایند و ۹ ماه زمان لازم بود تا بتوانم تُکتم را پیدا کنم. وی یادآور شد: مساله ازدواج کودکان، مختص به جامعه ایران نیست و کشورهای همسایه ما نیز درگیر این مساله هستند. برای نشان دادن گستردگی این مساله، تصمیم گرفتم که یک سوژه فیلم نیز اصالت افغانستانی داشته باشد. در واقع این مساله را در کلیت خودش می‌بینم و معادله حاکم بر تمام این مناسبات یکسان است، خانواده این کودکان برای رسیدن به شیر بها، دختران خود را در سنین پایین به عقد فرد دیگری در می‌آورند. بنابراین قائل به تفکیکی بین سوژه‌های ایرانی و غیرایرانی نیستم. ضمن اینکه ظریفه در ایران به دنیا آمده و همین‌جا رشد کرده بود و از این جهت مشابهت‌های زیادی با سوژه‌های ایرانی داشت.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 47]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها