واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین:
سرنوشت بازسازی تئاتر شهر/ پایان تلخ و تلخی بی پایان فرهنگ > تئاتر - وضعیت بازسازی تئاترشهر بیشباهت به روند ساخت تاج محل نیست. پروژهای کشدار و پرهزینه که برای اهالی تئاتر نه تنها یادآور عشق و هنر نیست بلکه تداعیکننده سوءمدیریت،ناکارآمدی و حیف و میل است.
شیوا جمالی: ماجرای بازسازی تئاتر شهر از سال ۱۳۸۶ جدی شد. «حسین پارسایی» مدیریت وقت تئاتر شهر، از «بهروز غریبپور» که سابقه تبدیل کشتارگاه به فرهنگسرای بهمن و بازسازی مهمترین سالنهای تئاتر را در کارنامه خود داشت، دعوت کرد تا مسئولیت این بازسازی را عهدهدار شود اما بعد از ۶ ماه بررسی کارشناسی و گردآوری اطلاعات درباره مشکلات ساختاری و ثانویه تئاتر شهر و همزمان با ارائه برآورد هزینه ۳میلیارد و ۴۰۰ میلیون تومانی، پروژه ناگهان در یک حرکت کودتاوار ــ به تعبیر غریبپور ــ به بنیاد فرهنگی رودکی واگذار شد. کیفیت کار در زمان کارفرمای نورچشمی از بازسازی به تعبیر بهروز غریبپور به وصله و پینه تقلیل پیدا کرد. پیمانکارهای بعدی هم دست کمی از پیمانکار اول نداشتند. آخرین پیمانکار پروژه که نزدیک به چهار سال است که این بازسازی تاریخی را در دست دارد، تا به امروز میلیاردها تومان از وزارت ارشاد دریافت کرده است. دکتر «علی رفیعی» کارگردان تئاتر که خود زمانی مدیریت تئاتر شهر را برعهده داشته در گفتگویی اظهار داشته که نقشه تالار اصلی این مجموعه از ابتدا نادرست بوده و محاسبات اشتباهی برای دید تماشاگر نسبت به صحنه انجام گرفته که برای اصلاح آن باید صحنه به طور کلی خراب شود. نخستین رئیس تئاترشهر معتقد است :«سرنوشت تئاتر شهر باید در اختیار کسانی باشد که معمار تئاتر باشند، نه اینکه فقط معماری بدانند. کسانی که الان این مسئولیت را به عهده دارند بویی از معماری نبرده اند.» البته این فقط نظر علی رفیعی نیست. «پیام فروتن» طراح صحنه، بر گفتههای علی رفیعی صحه میگذارد: «آقای دکتر رفیعی کاملاً درست میگوید. در واقع تئاتر شهر یک سالن اصلی دارد. این سالنهای کوچکی که در زیر سالن اصلی ساخته شده در اصل پارکینگ بوده است. سالن اصلی هم غیر استاندارد است. در ورودی و خروجی سالن مجزا نیست و به لحاظ ایمنی این مشکل بسیار بزرگی است. چنین سالنی هر کجای دنیا ساخته میشد به آن حتی یک مجوز اجرا نمیدادند.» البته از منظر عضو هیئت علمی پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران فقط امنیت تالار اصلی مشکلساز نیست. به گفته او سالن نقاط کور زیاد دارد و بیننده دید مناسبی نسبت به صحنه ندارد. از دیگاه پیام فروتن تنها بازسازی که برای تئاتر شهر میتوان انجام داد، بازسازی طبق نقشه اصلی است.او میگوید: «به نظرم هر نوع دخل و تصرف در نقشه اصلی خطاست. حتماً نقشه اصلی و اولیه تئاتر شهر وجود دارد. این نقشه باید تمام و کمال اجرا شود و حتی یک دیوار اضافی هم نباید وجود داشته باشد. سالنهای کوچکی که در جای پارکینگ ساخته شده، باید تخریب شود.» او معتقد است برای حل مشکل ایمنی در نهایت شاید بتوان یک یا دو در دیگر برای تالار اصلی تعبیه کرد اما برای ردیفهای سمت راست و چپ که دید مناسبی به صحنه ندارند، نمیتوان کار زیادی انجام داد. پیام فروتن روند حال حاضر بازسازی با تکیه بر بازسازی سالنهای جانبی را کاملا خطا قلمداد میکند و میگوید: «هر برنامه بازسازی که برای تئاتر شهر انجام میشود، نباید به چهار سالن فرعی تکیه کند. این سالنها در طراحی اولیه وجود نداشتهاند و بعدا به صورت غیراصولی اضافه شدهاند.» با وجود تمامی هشدارها و مخالفتها پروژه بازسازی تئاتر شهر همچنان به مسیر بیپایان خود ادامه میدهد در حالیکه علاقمندان به تئاتر، هیچ سرمنزل مقصودی برای آن متصور نیستند. احتمالا با نزدیکتر شدن به زمان برگزاری تئاتر فجر فقط سرعت کوکهای پر هزینهای که دیر یا زود باید از نو شکافته شوند، افزایش خواهد یافت.
۵۷۲۴۴
کلید واژه ها: تئاتر - تئاتر شهر -
یکشنبه 10 آبان 1394 - 12:17:27
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]