تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایقسواری تالاب انزلی؛ تجربهای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکسترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815633580
سیروس الوند: تا صبح می توانم برای شما قصه بگویم ولی پولی برای ساخت آنها ندارم
واضح آرشیو وب فارسی:نگاه امروز: سیروس الوند در برنامه نمایش فیلم «یکبار برای همیشه» درباره شرایط امروز سینمای ایران و مشکلات فیلمسازی سخن گفت.به گزارش نگاه امروز , در یکصد و سی و دومین برنامه سینماتک خانه هنرمندان ایران که دوشنبه ۴ آبان در تالار استاد ناصری برگزار شد، فیلم «یکبار برای همیشه» ساخته سیروس الوند روی پرده رفت. در ادامه نیز نشست نقد و بررسی فیلم با حضور سیروس الوند، جواد طوسی و کیوان کثیریان برگزار شد. سیروس الوند در ابتدای این نشست گفت: «یکبار برای همیشه» سرنوشت غریب و غم انگیزی دارد. اولین طرح سینمایی که در سال ۱۳۵۰ قصد ساخت آن را داشتم، همان چیزی بود که به ساخت این فیلم منجر شد. سعی کردم در این فیلم نیز نشانه هایی از آن طرح اولیه را به کار ببندم. در آن زمان همه، ساخت چنین فیلمی را دیوانگی می دانستند و می گفتند برای موفقیت باید فیلم جاهلی ساخت. از میان فیلم هایم شاید این فیلم تنها موقعیتی بود که توانستم آزادانه فیلم دلخواهم را بسازم. البته در ابتدا به آن ۱۷ اصلاحیه وارد کردند، ولی بعدها در گفتگو با فخرالدین انوار مسائل را حل کردیم. در آن زمان هنوز مجلس در مورد سقط جنین تصمیمی نگرفته بود و شعارها هم برخلاف حالا، «فرزند کمتر زندگی بهتر» بود. ضمن اینکه با به نمایش در آمدن تب مهاجرت ایرانی ها به ژاپن هم چندان موافق نبودند. پشت پروانه ساخت فیلم نوشتند «مشروط به آن که هیچ حرف و تصویری از کورتاژ در فیلم وجود نداشته باشد». این موضوع کار را بسیار سخت می کرد اما به آنها گفتم تنها راه این است که به من اطمینان کنید. وی ادامه داد: به هر حال در نهایت حتی یک فریم هم از فیلم حذف نشد و در جشنواره فجر هم موفق به دریافت جایزه شد اما متاسفانه امکان نمایش فیلم در خارج از کشور فراهم نشد و فرصت ارزیابی تماشاگران و منتقدان خارج از ایران را از دست دادیم. فیلم «آبادانی ها» کیانوش عیاری نیز سرنوشت مشابهی پیدا کرد. جشنواره فجر آن سال بسیار پُربار بود و شهید آوینی نیز به عنوان رییس هیات داوران، این فیلم را دوست داشت و نقدی نیز در مورد آن نوشت. اولین بار اتفاقی با شهید آوینی مواجه شدم که گفت با دیدن فیلم شما خستگی از تن ما بیرون رفت. او یک انقلابی مسلمان و متعهد و آگاه بود که هیچ تظاهری در رفتارش دیده نمی شد. سینما را به خوبی می شناخت و فیلم مورد علاقه اش نیز «سرگیجه» هیچکاک بود. در ادامه کیوان کثیریان به بیان ویژگی های فیلم پرداخت و گفت: این فیلم خاصیتی دارد که با گذر زمان تمام نمی شود؛ شاخصه های درام مثل انگیزه آدم ها برای مهاجرت به ژاپن یا شعار «فرزند کمتر زندگی بهتر» را، از زمانه خودش وام گرفته و همه از دل جامعه بیرون می آید. این جامعه متناقض، در تار و پود درام تنیده شده است و از دیالوگ های شعاری در فیلم خبری نیست. طوسی در ادامه صحبت های کثیریان گفت: در شرایط نابسامان فعلی سینمای ایران، ارزیابی دوباره یکی از بهترین فیلم های الوند، بستر مناسبی برای مقایسه ای تطبیقی و تاریخی فراهم می آورد. در این سال ها بر اساس سلایق جناحی، یک دوره را کاملا نفی می کنند و بر کارنامه سینمایی و شیوه مدیریتی آن خط بطلان می کشند. اگر از این زاویه به سینمای الوند بنگریم و مسیر طی شده توسط او و شرایط فعلی اش را در نظر بگیریم، نگاه و ارزیابی واقع بینانه تری نیز نسبت به آن دوره پیدا می کنیم. الوند به تعریف هویت مند بخش خصوصی اعتقاد دارد و تلاش می کند اکثر فیلم هایش را با این شکل بودجه بندی و سرمایه گذاری، عملیاتی کند. کارنامه سینمای او پیش از انقلاب نیز این موضوع را اثبات می کند. برای او، مخاطب و بازگشت سرمایه به طور هم زمان اهمیت دارد و این طور نیست که علایق شخصی خود را به قیمت از دست رفتن سرمایه سرمایه گذار بر فیلم حاکم کند. از سوی دیگر مخاطب را به سمت یک نگاه سخیف نیز سوق نمی دهد و نمونه اعلای چنین رویکردی را در «یکبار برای همیشه» شاهد هستیم. وی ادامه داد: الوند به خوبی دوگانگی و تضادها و عدم ثبات فردی محمود را به تصویر کشیده و به ریشخند می گیرد. این عناصر، به فیلم هویتی درست و قابل دفاع می دهد و این امکان را فراهم می کند که در دوره های مختلف تاریخی، فیلمی قابل بحث باقی بماند. او در ساخت این فیلم، اسیر شعارزدگی نشده و شخصیت «زهرا» نیز حس اقلیمی خود را با واژگانی ملی بیان می کند که بخشی از واقعیت عینی آن زمان محسوب می شود. «زهرا» انسانی منفعل نیست، بلکه در حد توان خود می کوشد همسرش را به سمت ریشه هایی سوق دهد که خود به آنها پایبند است. بنابراین «یکبار برای همیشه» ملودرامی اجتماعی است که از نشانه های یک سینمای ملی برخوردار است. لوکیشن در «یکبار برای همیشه» مفهوم دارد و از اهمیت بالایی برخوردار است. در واقع الوند جزئیات لوکیشن را به نشانه شناسی بصری تبدیل کرده و همین کار، امضای سیروس الوند را پای این اثر گذاشته است. در ادامه الوند به داستان فیلم پرداخت و گفت: سوالی که در فیلم مطرح می شود این است که یک موجود، از چه زمانی به رسمیت شناخته می شود؟ از لحظه تولد یا گرفتن شناسنامه؟ به نظر من، این اتفاق از لحظه شکل گرفتن نطفه می افتد و فیلم قصد دارد بگوید ما با یک موجود زنده سر و کار داریم، موجودی که شخصیت پیدا می کند و وقتی می خواهند نابودش کنند، مقاومت می کند. موجود زنده ای که می تواند هجر را به وصل تبدیل کند را نمی توان به راحتی نابود کرد. «محمود» در تمام لحظات فیلم با حس و عاطفه ای مبارزه می کند که از نظر مادی به نفعش نیست. نوشتن سناریوی فیلم نیز کار دشواری بود، چرا که تنش و حادثه ای در فیلم نداریم که از طریق آن تماشاگر را پای فیلم نگه داریم. در چنین فیلمی، این طراحی شخصیت است که اهمیت پیدا می کند. دو شخصیت پُربار یعنی شکیبایی و معتمدآریا با بازی درخشان خود در واقع عصای دست این فیلم بودند. به همراه این دو نفر، یک ماه از صبح تا شب تمرین کردیم و فیلم گرفتیم. تمرین هایی که از آنها شش ساعت فیلم داریم و بعدها در دانشگاه برای تدریس مورد استفاده قرار گرفت. در حالی که امروزه، با چنین تمرین هایی مثل جوک برخورد می کنند. به هر حال در این فیلم کوشیدم با پرهیز از شعارزدگی و بدون اینکه دوربین بخواهد خودش را به رخ بکشد، سندی از تهران اوایل دهه ۷۰ برجای بگذارم. پس از آن طوسی به بررسی روند فیلمسازی الوند پرداخت و گفت: لازم است نگاهی آسیب شناسانه به روند فیلمسازی الوند داشته باشیم و برای اینکار، معیارها را هم از کارنامه خود الوند در نظر بگیریم. او برخاسته از خانواده ای فرهنگی است، فعالیت مطبوعاتی داشته، سینمای موج نو ایران را در کنار فیلمسازان برجسته تجربه کرده و فیلمنامه هم نوشته است. همه این ها، متریال خوبی برای راه یافتن به سینمایی به شمار می روند که به راحتی به جوانان فضا نمی دهد. به رغم نگاه عاشقانه الوند به سینما و فیلم های پرفروشی که در اوایل کار داشته، در ادامه شاهد اوج و فرودهایی در عملکرد او هستیم، جولان دهی او در سینما با فیلم هایی مانند «یکبار برای همیشه»، استمرار نداشته است. در اینجا می توان پرسید که چرا فیلمی مانند «ساغر» که می کوشد نگاهی متفاوت داشته باشد، شکست می خورد؟ چرا در مسیر متاخر سینمای الوند، از فیلم های مورد علاقه اش خبری نیست؟ یک دلیل آن می تواند به شرایط سینمای ایران و از رده خارج شدن بخش خصوصی آن مربوط باشد. کسانی به زور سینمای ایران را مصادره به مطلوب می کنند و کسانی مثل الوند که قواعد این بازی را بلد نیستند و آن را توهین به خود و سینما می دانند، از زمانه عقب می مانند. از این نظر باید گفت در شرایطی بی رحم به سر می بریم. «یکبار برای همیشه» با تمام شاخصه های سینمایی اش، الگوی خوبی برای مقایسه دوران پر رونق سینمای الوند با دورانی است که با توانایی های او هم خوانی ندارد. چرا سیروس الوند که به این رسانه و مخاطبانش تسلط دارد، تقریبا در موقعیت انفعال به سر می برد؟ الوند در پاسخ به سخنان طوسی گفت: در یکسو استعداد، شور و توانایی فیلمساز قرار دارد و در سوی دیگر با شرایط حاکم بر فیلمساز مواجه هستیم، شرایطی که دائم در حال تغییر است و اصلا قابل توصیف نیست. برای ساختن فیلم، یک راه رفتن به سراغ بخش خصوصی است که در حال حاضر تقریبا تعطیل است. تمام فیلم های من تقریبا به همین شکل ساخته شده و از نظر تامین سرمایه برای فیلمسازی، به کیمیایی شبیه هستم. البته بنیاد فارابی به هر کسی که پروانه ساخت داشته باشد حداقل ۱۰۰ میلیون کمک می کند ولی به جز این کمک عمومی، هیچ گاه از امتیازات دولتی برخوردار نبوده ام. راه دیگر، ساختن فیلم با حمایت نهادها و دولت است که در این عرصه شاهد پرداخت هایی کلان به برخی افراد هستیم. راه سوم نیز تامین سرمایه از خارج از کشور است که گاهی اوقات جنبه سفارشی هم پیدا می کند. راه سوم که برای امثال من قابل استفاده نیست، از امکانات دولتی نیز هیچ گاه بهره نگرفته ام. اما مگر میشود ۶ سال هیچ داستانی برای ساختن نداشته باشم؟ تا صبح هم می توانم برای شما قصه بگویم، اما پولی برای ساخت فیلم ندارم. وی بیان کرد: من انقلاب و مملکتم را دوست داشتم که ماندم و فیلم ساختم. من و امثال من که کم نیستیم، دیده نمی شویم. بنیاد فارابی سر پا مانده تا صرفا ۵-۶ نفر در این سینما فیلم بسازند، وگرنه دوران خرید نگاتیو از فارابی به پایان رسیده است. اگر فارابی را تعطیل کنند، این افراد بودجه ای ندارند که فیلم بسازند. این در حالی است که ما در سینمای ایران حدود ۴۰۰ کارگردان داریم. عده ای گمان می کنند با پخش فیلم خارجی یا پخش فوتبال در سالن سینما می توانند پای مردم را به سینما باز کنند. در این شرایط تنها نقطه امید، باز هم روزنامه نگاران و منتقدین سینما هستند. الوند در پایان در پاسخ به سوال دیگری در خصوص ساخت قسمت دوم این فیلم گفت: حال و هوای زمانه عوض شده است و اصولا باید پرسید سینمای ایران کجا می رود؟ حق را به طوسی می دهم که می گوید چرا ساخت چنین فیلم هایی استمرار پیدا نکرد؟ اما متهم ردیف اول این وضعیت فیلمساز نیست، بلکه شرایط جامعه است. مگر می شود کیمیایی فیلمسازی را از یاد برده باشد؟ چطور می شود که مجید مدرسی پس از ساخت «بانو» و «دندان مار» و «پرده آخر»، سراغ «کلاه قرمزی» می رود؟ البته کسی که زیاد فیلم بسازد احتمالا فیلم های بد و متوسطش هم زیاد می شود. حتی نمی دانیم اگر کسانی مثل بیضایی و تقوایی زیاد فیلم می ساختند کارشان به کجا می کشید، کما اینکه فیلم آخر بیضایی در حد و اندازه های او نبود. اما به هر صورت، شرایط برای ساخت چنین فیلم هایی مهیا نیست.
پنجشنبه ، ۷آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نگاه امروز]
[مشاهده در: www.negaheemrooz.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]
صفحات پیشنهادی
تا صبح میتوانم برای شما قصه بگویم ولی پولی برای ساخت آنها ندارم
سیروس الوند مطرح کرد تا صبح میتوانم برای شما قصه بگویم ولی پولی برای ساخت آنها ندارم شناسهٔ خبر 2951303 - سهشنبه ۵ آبان ۱۳۹۴ - ۱۴ ۱۴ هنر > سینمای ایران سیروس الوند در برنامه نمایش فیلم یکبار برای همیشه درباره شرایط امروز سینمای ایران و مشکلات فیلمسازی سخن گفت به گزارش خعبدی: عاشق پرسپولیسم و نمی توانم کتمان کنم/از کمالوند عذرخواهی کردم
کاپیتان تیم راه آهن گفت طارمی و علیپور خطرناکترین بازیکنان پرسپولیس هستند که می توانند سرنوشت بازی را عوض کنند بهادر عبدی در گفت و گو با کاپ درباره بازی امروز راه آهن و گسترش فولاد و همچنین دربی روز جمعه سرخابی ها صحبت کرد از بازی امروز شروع کنیم برای دومین هفته متوالی درساعت دیدار استقلال - پرسپولیس تغییر کرد/ درهای ورزشگاه 10 صبح باز می شود
در نشست شورای تامین ساعت شروع دربی 81 پایتخت تغییر کرد روابط عمومی سازمان لیگ این جلسه با حضور صفرعلی براتلو معاونت سیاسی امنیتی استاندار تهران مهدی تاج نایب رئیس فدراسیون و رئیس سازمان لیگ غلامرضا بهروان رئیس کمیته مسابقات سازمان لیگ نمایندگان دو باشگاه استقلال و پرسپولیسکری خوانی دو پرسپولیسی برای استقلالی ها؛ در زمین شما را نمی شناسیم!
کری خوانی دو پرسپولیسی برای استقلالی ها در زمین شما را نمی شناسیم ورزش > لیگ برتر - کاپیتان های پرسپولیس قبل از دربی برای استقلالی ها کری خوانده اند به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین علیرضا نورمحمدی و محسن بنگر کاپیتان های پرسپولیس سه روز مانده به دربی برای استقلالی هابرنامه های محرم امسال از کیفیت بی بهره بود/ بی پولی؛ بهانه ای همیشگی برای ساخت آثار دینی
گروه هنر حجت الاسلام محمدتقی انصاری گفت تولیدات نمایشی سیما در سال جاری نتوانست نظر مخاطبان را جلب کند چون از کیفیت لازم بی بهره بودند حجت الاسلام والمسلمین محمدتقی انصاری کارگردان و تهیه کننده سینما و تلویزیون در گفت و گو با خبرگزاری بین المللی قرآن ایکنا با بیان این که برنپیشکسوت پرسپولیس از شلاق خوردنش خبر داد/ پیروانی؛ نمی دانم چرا حد خورده اید؟ / عربشاهی؛ با شکایت شما شلاق خورد
افشین پیروانی به شلاق خوردن ضیا عربشاهی واکنش نشان داد به گزارش فارس افشین پیروانی در صفحه اینستاگرامش مطالبی را به شرح زیر منتشر کرد آقا ضیا عربشاهی سلام سلام به حرمت کسوتت در پرسپولیس و تیم ملی بی مقدمه چندین بار حرف هایی زدید که نه در شأن خودتان بود نه من به خاطر اثبات کپرسپولیس تا این لحظه پولی نداده| آنها هانی و خانواده نوروزی را خیلی زود فراموش می کنند
برادر کاپیتان فقید پرسپولیس گفت من داداشم را خوب می شناسم اهل سوزن و دوپینگ نبود هیچ مشکلی در خارج از فوتبال نداشت و نماز و روزه اش را می گرفت به گزارش خبرگزاری فوتبال ایران پارس فوتبال دات کام ; خانواده نوروزی همچنان منتظر عملی شدن وعده ها هستند اما با گذشت چند هفته از آن محاتمی: در پرسپولیس شماره 24 نوروزی را می خواستم/ گل بزنم خوشحالی نمی کنم
فوتبال ایران- فرزاد حاتمی مهاجم شماره 24 ملوان انگیزه فراوانی دارد تا دروازه پرسپولیس را باز کند او درباره این بازی می گوید نکته تلخ این بازی غیبت هادی نوروزی است او در بازی قبل که همین چند هفته قبل و در جام حذفی برگزار شد در بازی حضور داشت اما حالا نیست پرسپولیس به همین دلیعکس / شماره 8 پرسپولیس به یاد هادی نوروزی شمع روشن کرد
همزمان با شام غریبان عکس شماره 8 پرسپولیس به یاد هادی نوروزی شمع روشن کرد احمد نوراللهی شب گذشته همزمان با شام غریبان حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام به و به یاد هادی نوروزی شمع روشن کرد احمد نوراللهی به یاد هادی نوروزی 109 ۰۳ ۰۸ ۱۳۹۴ - ۱۱ ۲۴هدف آنها از چاپ مصاحبه خیالی با من ضربه زدن به پرسپولیس است
کاشانی هدف آنها از چاپ مصاحبه خیالی با من ضربه زدن به پرسپولیس است مدیر تیم ملی فوتبال امید کشورمان گفت هرگز علیه برانکو حرفی نزدم و نقل قولی که از طرف من منتشر شده کذب محض است به گزارش سرویس ورزشی جام نیوز حبیب کاشانی درباره اظهارنظری که از وی در یکی از روزنامه های امروز م-
گوناگون
پربازدیدترینها