تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815506186
1001 دلیل برای یک حضور
واضح آرشیو وب فارسی:فرهیختگان: داوود آجرلو وقتی یک تابلو یا هر اثری که دست کم یک نفر در دنیا گمان می کند، زیبا یا تاثیرگذار است روی دیوار یک محل کار یا سکونت دیده می شود، هزارویک دلیل برای این دیده شدن می توان شمرد و تحلیل کرد. اما وقتی هیچ دیواری از یک محل سکونت یا کار، تابلو یا هر اثر تاثیرگذاری ندارد، فقط یک دلیل وجود دارد. برای پرهیز از نوشتن درباره آن یک دلیل و برای پرهیز از درگیری با بخش هایی از تاریخ و قطعه هایی از فرهنگ و چیزهایی از این قبیل که نویسنده را رو در روی تمام اموات و احیای یک جغرافیا قرار می دهد، بهتر است به هزارویک دلیل ساده دیگر بپردازیم. چرا روی این دیوار چیزی هست که دست کم یکی در دنیا گمان می کند زیباست یا تاثیرگذار؟ تاریخ زیبایی شناسی (Aesthetic attitude) یا نگرش زیباشناختی را از نگاه عملی به جهان که فقط فایده را قصد دارد، جدا می کند. نگرش زیباشناختی فقط درک را عامل موثر می داند و آن هم درک خود اثر. هر عاملی که نیت استدراکی از خود اثر را خدشه دار کند درواقع شیفتی از زیبایی شناسی به نگاه های دیگر است. یعنی برای مثال وقتی تابلوی روی دیوار جهت لذت بردن، پُزدادن، رو کم کردن، نوستالژی یا چیزهایی از این قبیل نصب شده باشد، دیگر نمی توان ادعای زیباشناسی را دست کم درباره تابلوی مورد نظر از فرد صاحب دیوار یا ساکن پای دیوار پذیرفت. راستش تاریخ زیبایی شناسی نه تنها همین یک قاعده، بلکه مجموعه ای از قواعد را در خود دارد که اگر قرار بر رعایت شان باشد باید عنوان هنر را از روی بسیاری از اموری که این روزها در سراسر جهان انجام می شود به سادگی برداشت. اگر چه راست قضیه هم همین است اما ناچاریِ فراگیری در تمام شاخه های زندگی ریشه دوانده و این باغِ از درون مضمحل را با شیوه های تصنعی (باب تفعل از صنعت چه مفهوم جذابی می سازد) هر روز پر میوه تر و خوش نشو و نماتر می نماید. مگر نه اینکه کارکردهای حقیقی علم را و اخلاق را و دیگران را نیز نمی توان بر آن چه امور علمی و اخلاقی و... امروزند بار کرد. هم از این دست باید که هنر مطلق را نیز تنها با موچین آن هم در خراباتی در حاشیه جُست و منظور از هنر را به امور موسوم به هنری تخفیف داد. پس با اینکه حواس مان هست از هنر محض سخن نمی گوییم اما چیزی روی دیوار هست که در رسته امر هنری دسته بندی می شود. چرا روی این دیوار یک اثر هنری هست؟ ساده ترین راه آن است که دلیل را از صاحب دیوار یا ساکنِ پای آن بپرسیم و نیت خوانی هم نکنیم و پاسخ را در کمال اعتماد بکاویم: «لذت می برم، تداعی فردی یا مفهومی یا خاطره ای چیزی است، کارِ فلانی است، قیمت هنگفتی دارد، کلاس دارد، به اسباب خانه یا به این دیوار می آید، دیزاینر پیشنهاد داده، آرامم می کند، این رسم خانوادگی ماست، من نباید فرقی با شما داشته باشم؟، کار هنری به فضا روح می دهد، من عاشق فلان هنرمندم، می خواهم به دیگران بگویم اهل هنرم، وصف حال من است، لذت تملک، گم شده من است، فلان است و بهمان.» شاید باری دیگر بتوان هرکدام از این پاسخ ها یا هزار و یک دلیل را از منظرهای مختلفی مثل جامعه شناسی یا روان شناسی حسابی بررسید، اما روی سخن در این نوبت بیشتر به طرف مخرج مشترک تمام این پاسخ هاست: اینجا ایران است. 15سال از قرن بیست و یک گذشته. فناوری، توسعه نیافته بلکه حمله ور شده و فناوری در حمله هاش بیشتر و بیشتر چشم ها یا همان قوت بینایی را مورد هجوم قرار می دهد. رو به هر طرف می چرخانی تصویر می بینی؛ از خیابان تا کار و خانه، از موبایل تا به قول بهتران رایانه، از زندگی واقعی تا مجازی، هی پُست و هی پُست و هی کامنت و هی لایک. لایک را در این احاطه به چی می دهند؟ به تصویر. ما در تصویرها گُم شده ایم اما درست وسط همین معرکه، آن هم این جای دنیا یعنی ایران، آن یک دلیل تاریخی فرهنگی را کنار زده ایم و به یکی از هزار و یک دلیل پای دیواری نشسته ایم که یک تابلوی نقاشی روی آن هست. همه پاسخ هایی که چند سطر بالاتر شمردیم و تمام پاسخ هایی را که نشمردیم، بد یا خوب می تواند در ازای پرسش از تصاویر دیگری داده شود که در طول شبانه روز از راه های مختلف با آنها سروکار داریم. چرا این اثر هنری را به اشتراک گذاشتی؟ چرا این اثر هنری را لایک کردی؟ چرا تصویر پروفایل یا دیوار یا بک گراند صفحه ات یا فلان و بهمانت این اثر هنری است؟ و خلاصه یعنی تو که با شیوه های دیگری هم به مقصودت می رسی، چرا روی دیوار خانه یا محل کارَت تابلو نقاشی هست؟ فضای زندگی بیرون از عالم مجازی هنوز اهمیت دارد. خیلی از آدم ها هنوز و به هر دلیلی به این فضا اهمیت می دهند. خیلی هم لازم نیست غریبه باشند با فناوری، کافی است اصالت داشته باشند، که اصالت مفهوم بلندی است و اصلا منحصر به وراثت و خانواده و نظیر آنها هم نیست. اصیل بودن باعث می شود فضای زندگی اهمیت پیدا کند. وقتی فضای زندگی اهمیت داشته باشد دیگر تفاوتی ندارد تو پولدار باشی یا نباشی، چیزهایی مثل کتابخانه و اثر هنری روی دیوار خانه ضرورت اولیه خواهند داشت. و اصیل بودن است که فرد را وامی دارد به دنبال یک اثر اصیل بگردد و آن را در فضای زندگی ا ش نصب کند. دور نیستند پدران و مادران روستایی و غیر روستاییِ ما که در عینِ هزار جور نداشتن، یک دلیل داشتند تا چیزی بسازند یا پیدا کنند و گوشه ای از فضای زندگی بیاویزند یا بیندازند. نمدها و سفال ها و ظرف ها و عروسک ها و هزاران هزار شیء دیگر را می گویم. اصالت، همراه خودش باوری به دنیای غیرمادی می آورد که همان باور باعث می شود معناهای زیادی را در زیستن جست و جو کنیم. بگذار معدودی هم تازه به دوران رسیده باشند و بی اصالت در پی کتابخانه چند متری و چه رنگی یا تابلو فلان و بهمان باشند، چه باک؟ راستش هزار و یک دلیلی که برشمردیم فقط عوارض دنیایی است که در آنیم و گریز و گزیری از آن نداریم. دنیایی که اگر چه هنر مطلق را به عنوان روشی برای درک و شناخت برنمی تابد اما موانست با آثار و امور موسوم به هنریِ همین دنیا جزء معدود دریچه هایی است که می تواند رو به دنیای درک و شناخت باز شود. پانویس: اصل بودن با اصیل بودن تفاوت دارد. اصالت در مفاهیم موسوم به فلسفه اسلامی دقیق ترین تعریف را دارد که می توان آن را به هنر و فلسفه و... تسری داد و باری دیگر آن را از همان فلسفه تا اصطلاح اورجینال در نقاشی خواهم کاوید.
سه شنبه ، ۵آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فرهیختگان]
[مشاهده در: www.farheekhtegan.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 7]
-
گوناگون
پربازدیدترینها