تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1814690893
در همراهی با علمدار باوفای کربلا سریش‌آباد یک سر مرثیه‌ای به وسعت تاسوعا شد + تصاویر
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: در همراهی با علمدار باوفای کربلا
سریش‌آباد یک سر مرثیه‌ای به وسعت تاسوعا شد + تصاویر
در همراهی با علمداری که تمام کتاب خون‌رنگ عاشورا، با مقدمه‌ای به نام نامی او آغاز می‌گیرد، سریش‌آباد یک سر مرثیه تاسوعا شد تا فردا پیمانی به سرخی عاشورا رقم بخورد.
به گزارش خبرگزاری فارس از قروه، امسال بازهم چتری از جنس علمداری بر این شهر سایه انداخته بود تا چشمانی که خیس از باران بودند، به حرمت نام بارانی آبرومندترین سقای تاریخ، دل را به درد آورند و همنوا با بزرگترین سردار عاشقی، از عشق بگویند و از وفا. سال‌هاست که در تشنگی‌های دم به دم دنبال تو می‌گردند و هر سال با رسیدن محرم در صدای زنجیرها، صدای سینه‌زنی‌ها، صدای هق‌هق بی‌وقفه اشک‌ها خود را پیدا می‌کنند تا شاید دست‌هایی که در علقمه از تن جدا شد، اینجا دستگیری کند، گفتم شاید؟ نه یقینا تو دستگیر افتادگانی. جمعیت هروله‌ای بین ماندن و رفتن دارد، می‌خواهند حرکت کنند به سمت تشنگی بی‌وقفه کودکان؛ کودکانی که تاریخ، سال‌هاست آنان را چشم انتظار آمدن تو نگه داشته است. امروز در رد امان‌نامه علمدارت همه دست احترام به سینه داشتند، به قداست نام نامی قمر بنی‌هاشمت، او که هنوز پس از قرن‌ها آوازه جوانمردی و وفاداریش بر بلندای هرچه افتخار است می‌درخشد، امروز تاسوعای شما نبود، ما تاسوعانشین شدیم تا از باب‌الحوائج تو برای ورود به صحن مطهر عاشورا اذن دخول بگیریم، آخر حرمت ورودمان به بین‌الحرمین را باید عباس تو امضا کن. در تاسوعایی به وسعت همه تاریخ در کربلایی جاری شدیم که هر تکه از خاک زمین به نام این قطعه بهشتی است و هر لحظه‌اش عاشورایی است به نام 72 خورشید به خون نشسته تو. امروز نه فقط مردم این شهر بلکه همه آنهایی که باران را به نام تو می‌شناسند و هر ذره‌ای از افلاک عزادار توست، تویی که خون خدایی. عطرت در نفس عزادارانت جاری است، اشک‌ها بوی گلاب می‌دهند و دست‌ها در توسل به دستان علمدارت چقدر به آسمان نزدیک شده است. مولای من، علمدار بی‌دستت را بفرست تا دست بیعت‌کنندگان با نام تو را قرن‌ها پس از عاشورایی‌ترین تاریخ به حرمت برساند. اگرچه دست ندارد اما همین با دستان قلم شده دنیا را شرمنده خویش کرده، دست‌هایی که نمی‌شود نادیده گرفت؛ چون دستان خدا فراتر از همه دست‌هاست. هر که با دستهای برادرت بیعت کند، دستان خدا را در آغوش گرفته... نمی‌دانم به سوگ کدام دل داغدار است که چشم از اشک باز نمی ایستد ، اما همین قدر می دانم که امروز لبیک‌ها با بوی سیب در آمیخت تا به کربلای تو برسد و در هجوم دشمنان برای محاصره خیمه‌هایت، از کودکانت دستگیری کنند، از این همه اشتیاق کربلایی... عظمت نام تو، پدرت، مادرت و برادرت همه دنیا را گوش به فرمان نگه داشته است که هر سال با وزیدن عطر نامت، فریاد حیدر، زهرا، حسین و اباالفضل، هر زمان را مملو از عاشورا و هر مکان را کربلایی می‌کند... امروز را از دشمنان مهلت خواستی تا با خدایت به نماز و نیایش بپردازی، آنها فکر کردند که به تو مهلت داده‌اند اما این تو بودی که به آنها مهلت دادی... مهربانی درس همیشگی تو و همراهانت برای دنیاست
عطر علقمه و پهلوان نینوا خورشید می‌تابد و سردار علمدار بر زین اسب تا علقمه در پرواز است با صلابت محمدی‌اش، خشم حیدری‌اش و شمشیر ذوالفقاری‌اش به سوی فرات در حرکت است. مشک‌های تشنگی اهل حرم را بر دوش می‌کشد و از مقابل چهار هزار چشم کوردل می‌گذرد تا به آب برسد. به آب می‌رسد صفای فرات وامدار لحظه‌ای است که دستان آبی ابولفضل در ژرفنای آن رویید. بی‌کران دست‌هایش را به آب سپرده بود مشتی آب نزدیک لب‌هایش میشود اما صدای گریه‌های کودکان حسرت رسیدن فرات را بر لبان عباس همیشگی می‌کند. مشک‌ها را پرآب می‌کند و به سوی خیمه‌ها در حرکت است. راه نخلستان نزدیک‌ترین راه است سقا وارد نخلستان میشود اما لحظه‌ای بعد فریاد «یا اخا ادرک اخاک» دشت را به لرزه می‌اندازد و صدای ترک خوردن پشت آفتاب به گوش می‌رسد ... فریاد «یا حسین» در صحن می‌پیچد و از ماذنه‌های اذان به گوش می‌رسد؛ جمعه است و پیوند تاسوعا با روزی که به نام آخرین حجت الهی مزین است، شور و حال دیگری دارد تاسوعایت داغی است بر دل همه آنهایی که باران را از حرمت نام تو دارند.
لبیک یا علمدار از روزی که طشت‌های آب را در مهدیه شهرشان علم کردند، به یاد تاسوعا بودند، مردمی که حسینی‌بودن و حسینی‌ماندن را از مکتب ماه بنی‌هاشم (س) آموخته‌اند. سید پیر شهر دیگر تاب ایستادن روی پاهایش را ندارد، سیدابراهیم که سقای طشت‌گذاری است در تاسوعای شما نتوانست سرپا بایستد، پیرشدن در درگاه شما چه عظمت والایی دارد. مردم این شهر سرشار از شور شعور حسینی هستند و از آن لحظه که از مادر زاده شدند و با شیر محبت اهل بیت(س) رشد کردند، تا آنگاه که همراه با پدر به هیئت عزای تو آمدند، تنها نامی که در لحظه لحظه زندگیشان جاری شد، این بود: یا حسین(ع) امروز در زیر آسمان ابری حال و هوای دیگری داشتند، فریادهایشان از جنس لبیک بود، هم به حسین(ع) و هم به امام زمان‌شان و هم بر نایب بر حقش، از بیدار بودن خود گفتند و نوشتند و بر آسمان فخر فروختند که حسینی هستند. تثلیث مقدسی از عشق در دل‌ها برپا شده بود، بین‌الحرمین دل‌ها در مسیر هروله از حسین(ع) تا اباالفضل(س) و از آنجا تا حسین زمان حضرت امام خامنه‌ای تنها ندای لبیک بود.
امان‌نامه همه به دست توست در سوگ تو، فراتی از گریه بر دیده‌ها جاری است؛ فرات جان ما تشنه‌تر از همیشه، منتظر است تا قامت دلربایت بر آن سایه اندازد تا سیراب شوند از معرفتی که تاریخ جوانمردی برای همیشه مدیون آن است. امروز خیابان‌ها هم عزاداری می‌کنند، عطر نام شما که در هوا می‌پیچد، زبان‌ها یکصدا فریاد لبیک می‌شوند تا زا آسمان شهر بر صحن بین‌الحرمین جاری شوند، دل‌ها بی‌تابی می‌کنند تا خود را به نامت نزدیک کنند، می‌دانند که نامت مشکل‌گشای تمامی درهای بسته است؛ یا باب الحوائج.
تا فردا فردا، عشق، هفتاد و سه بار بر خاک می‌افتد و آن گاه چون ققنوسی تازه نفس، از شعله‌های خویش بر می‌خیزد و در آغوش پروردگارخویش، سرفراز و مسرور، لبخند می‌زند و خود را در جنت برین، از سر می‌گیرد. فردا، گریه‌های شیرخوارگی، به ناگاه، هزاران سال قد می‌کشد و در عروجی سرخ، به آغوش پروردگار می‌رسد. فردا، دستهای برادرانگی دریا، به دست خدا می‌پیوندد و گلوگاه دریده عشق.... فردا دختر صبر فاطمی و بلاغت علوی، بر خاک نشسته و سجده‌هایش... فردا گیسوان دختران ... فردا نیزه و سم اسبان... فردا علمدار و مشک پاره پاره.... فردا زینب و سرهای بر نیزه... فردا پیمانی سرخ در راه است... امان از دل زهرا(س).... ------------------------------------- گزارش و عکس‌ها از: کلثوم مومنی ------------------------------------- انتهای پیام/79009/گ
94/08/01 - 15:10
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]
-
گوناگون
پربازدیدترینها