واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: سهشنبه ۲۸ مهر ۱۳۹۴ - ۱۵:۵۹
متاسفانه هنر نقالی در دانشگاهها جدی گرفته نشد. درواقع دو جریان روشنفکری و مدرنیته اجازه نداد این هنر به دانشگاهها ورود پیدا کند. البته هنوز در شهرهایی همانند نیشابور، اراک و شاهرود، از نسل نقالان باقی مانده است و مرشد محسن میرزاعلی هم این راه را ادامه داده است اما برای تداوم مسیر نقالی، این رشته باید به دانشگاهها وارد شود. به گزارش ایسنا، در مراسم پرده خوانی ایام محرم که دوشنبه شب 27 مهرماه در شهر کتاب مرکزی برگزار شد، پیش از اینکه مرشد محسن میرزا علی، پردهخوانی را آغاز کند، اردشیر صالح پور - پژوهشگر و استاد دانشگاه - با بیان مطالب بالا، درباره تاریخچه و ویژگیهای پرده نقالی صحبت کرد. وی گفت: هنر نقالی ترکیبی از چند هنر نگارگری و نقاشی یا صورتگری، شعر و موسیقی است و پیش از آغاز به کار رسانههای جمعی، با معرکهگیریهایی که داشته، نقش اطلاعرسانی را ایفا میکرده است. درواقع اگرچه ماه محرم و مراسمی که در آن برپا میشود، دینی و مذهبی و مربوط به فرهنگ تشیع است اما خواستگاه آیینهایی همچون سینه زنی، زنجیرزنی، تعزیه، پردهخوانی و... مربوط به سرزمین عربستان نیست و با ذوق و سلیقه ایرانی آمیخته شده است. به اضافه اینکه سوگواری در فرهنگ کهن ایرانی در فرهنگ ایران باستان نیز وجود داشته است و میتوان گفت، سوگواری در ایران زمین، قدمتی هفت هزار ساله دارد. صالحپور همچنین اظهار کرد: با همه اینها، سوگواریهای مذهبی ایام محرم در دوره صفویه یک بار دیگر احیا میشود و میتوان گفت از این دوره شاهد یک رنسانس فرهنگی هنری هستیم و پردهخوانی هم یکی از آن هنرهاست؛ چراکه اولین بار از این هنر در جنگ چالدران برای تشجیع و همراهی سپاهیان استفاده شد و آنچه امروز میبینیم، یک کسوت و ریکاوری تازه است.
مراسم پرده خوانی
این پژوهشگر با بیان اینکه پردههای نقالی شامل 72 مجلس هستند افزود: این پرده 6- 355 صورت دارد که به صورت فشرده و با یک پرسپکتیو ذهنی و هندسی در کنار هم قرار گرفتهاند؛ به این ترتیب که صورتها بنابر منزلت و جایگاهی که دارند، بزرگ یا کوچک تصویر شدهاند. به عنوان مثال، حضرت عباس (ع) که در فرهنگ ایران نماد جوانمردی، شجاعت و علمداری است، بزرگ ولی اشقیاء کوچکتر کشیدهاند. وی ادامه داد: به طور کلی، بنمایه پرده نقالی، نشان دهنده فرهنگ خیر و شر، خوبی و بدی یا نور و ظلمت است که در فرهنگ دیرین ایرانیان به خوبی مشاهده میشود. البته این پرده به غیر از داستانها مذهبی، روایات معمولی که در فرهنگ عامه مهم هستند نیز در این پرده دیده میشود؛ داستانهایی مثل عاق والدین یا روایت جوانمرد قصاب. بنابراین مرشد، فقط به داستان کربلا بسنده نمیکند. صالحپور بیان کرد: میتوان گفت که پردهخوانی اسطرلابی از باورها و فرهنگ عامیانه ایران و از نظر زیباییشناسانه قابل بررسی است و افراد مختلف میتوانند با آن ارتباط برقرار کنند؛ چراکه این پرده، نوعی سینمای پرتابل است و مرشد یا نقال میتواند ساعتها با شعر، آواز و حتی طنز و مطایبه، مخاطب را با خود همراه کند. پس از سخنان صالحپور، مرشد محسن میرزاعلی پردهاش را باز کرد و دو داستان از داستانهای پرده را برای حضار نقالی کرد؛ یکی از این داستانها قصهای مربوط به زمان شاه عباس و زنی بود که از حضرت عباس (ع) گندم میخواست و شاه عباس به زن پیشنهاد میکند گندمزاری به او عطا کند اما زن قبول نمیکند، داستان آخر هم مربوط به قصه حضرت رقیه بود.
مراسم پردهخوانی در شهر کتاب
انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]