تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835777911
بسم ربَّ النّور،ربّ شور و عشق – می رسد بویِ محرم از دمشق
واضح آرشیو وب فارسی:دیارمیرزا: به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا به مناسبت شهادت جان گداز سردار عاشق کربلا، سرتیپ پاسدار حسین همدانی ازفرماندهان دوران دفاع مقدس و از مدافعان حرم حضرت زینب (س) مثنوی «ماه به خونبه گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا به مناسبت شهادت جان گداز سردار عاشق کربلا، سرتیپ پاسدار حسین همدانی ازفرماندهان دوران دفاع مقدس و از مدافعان حرم حضرت زینب (س) مثنوی «ماه به خون نشسته» تقدیم به این شهید سرافراز و هم رزمان آزاده و دلیرش. می آید از رهِحق،ماهی به خون نشسته – از ره رسد نگاری، با پیکری شکسته در شهرِ عشقِ زهرا،مجنونِ سربِه داری – از بادۀِ ولایت،شوریدۀِ خماری از سمتِ روشنایی،می آید آشنایی – پوشیده چون شقایق، بر پیکرش عَبایی سردارِکربلایی،مست میِ وِلایی —می آید از ره اینک، سید علی کجایی ؟ می آیدت فدایی، سردارِ لشکرِ عشق -جان و جهان نهاده، مردانه بر سَرِ عشق مستِ شرابِ کوثر،آن مالکِ چو اَشتَر – همچون علی غَیوری آزاده و دلاور بر خیمه هایِ زهرا،شب تا سحر،به پاس او – در باغِ عشقِ زینب،سرمستِ بویِ یاس او نوشیده بادۀِ خاص، از چشمِ مستِ عباس – بر بارگاهِ زینب، با جان خود دهد پاس دل را به عشق زهرا، رعنا سِپُرده ای مست – آن مانده جا زیاران،برلاله ها بِپیوَست بودَش زِ روزگاران، بر سینه داغِ یاران – رفت آن که جا نمازش،می داد بویِ باران در شهرِآتشو دود،خونین دل و غمآلود – در وادیِ غَریبی،دل تنگِ هِمَّت او بود در سینه داغ یاران،آتش کشیده بودَش – سویِ دیارِ یاران، مستانه پَر گُشودش عمری به دوشِ عاشق،می کِشت دارِ خود را – نشکسته با ولایت،عهد و قرارِخود را تا در دیارِ عشقو شورو شهادت و نور – او را به آخرآمد، این راهِ مشکل و دور سَر منزلِ وِلا را، ره بُرد، کربلا را – تا بر شَفا رساند،آن جانِ مُبتلا را بر دارِ عشقِ زینب،سردارِسَر به دار او – در کوچۀِ غریبی، با یاس گشته یار او با لاله ها قرارَش، غرقابِ خون شُدن بود – او که لباسِ رزمَش، بر پیکرش کفن بود بودش قرارِ مستی، با لاله هایِ عاشق – داغِ ولا گذارد،بر سینه چون شقایق آن رهسپارِ کویِ عشق و شهادت و شور – بر ناغۀِ غریبی، بربسته محملِ نور لب تشنۀِ شرابِ، نابِ خُمِ ولایت -نوشیده زان شرابُ و، مست آمده به غایت پا را نهاده مستی، در کربلایِ هستی – نوشیده جرعه جرعه، از بادۀ الستی سردار با بصیرت،ای پیرِ نیک سیرت – کَر گَشته گوشِ عالم،از نعره و صَفیرَت ای با حسینِ زهرا، پنهان تو را اِشارات – خُشکیده بر لبانت، فریادِ یا لثارات ای بسته بر سَرِ خود، سربندۀِ شهادت – ای با فراقِ یاران یک دَم نکرده عادت دل تنگِ کاروانِ، زینب به شام و کوفه -آلاله بر لبانت از خون زده شکوفه دلگیرِجمعه هایِ غمناکِ بی ظُهورش – در خون چه خوش نشستی، اندر رَهِ عبورش تا بر تو او گذر کرد، رویِتو را نظر کرد – با کاروان لاله،جان تو هم سفر کرد دستت گرفت و بُردَت،آن یوسف دل آرا – یارا شفاعتی کن در پیش او تو ما را ما را شفاعتی کن تا او نظر نماید – تا خاکِ پستِما را،از عشق زَر نماید آدینه ای دگر را،چشم انتظارِ نورَم – اندر فراقِ یاران،دل تنگِ بر ظهورم تا شاید او بیاید، بنشسته ام به راهَش – شاید که از تَرَّحُم بر ما فِتَد نگاهش دل ها زداغِ یاران،سوزان و آتشین است – گویی دوباره بر پا، غوغایِ اربعین است در سوگِآن حسینی سردارِ لشکرِ عشق – غمنامه می نویسم، با خون به دفترِ عشق ای سروِ باغِ زهرا،چشم و چراغِ زهرا – بازآ و چاره ای کن، ما را به داغِ زهرا باز آ عزیزِ زهرا، ما را نما تو یاری – این فصلِ سردِ غُربت، بنما تو نوبهاری دل ها به سینه ها تنگ، سرها به سینه آونگ – بر شیشۀِ جدایی تا کِی زنم خدا سنگ؟ تاکِی فراق و دوری، تاکِی غم صبوری؟لب تشنه ام خدایا بر جُرعۀِ ظُهوری آدینه ای دگر هم، طِی شد و او نیامد – ما را به سر خدایا، این آرزو نیامد ای مه که بر ظهورت، مستِ میِ یقینَم – از پا کجانشینم، تا رویِ تو نبینم هر جمعه ای که آید، بنشسته در کمینم – تا رویت ای دل آرا، با چشم تَر ببینم دانم سحرگهِراز،ای مه لقایِ طنّاز -هم بویِ نرگسِ ناز،از راه می رسی باز ای دلبر سر افراز،بگشا دو بالِ پرواز – میخوان سرود اعجاز، آخر کن این تو آغاز در انتظار آنم،محبوب مهربانم – سازم فدای چشمِ مستِ ترِ تو، جانم به امید ظهور حضرت یار… غروب جمعه ۱۷ مهرماه ۱۳۹۴ – منصور نظری
جمعه ، ۱۷مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دیارمیرزا]
[مشاهده در: www.diyarmirza.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]
-
گوناگون
پربازدیدترینها