تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837686343
نویسندگان مقصر نیستند
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: یادداشت
نویسندگان مقصر نیستند
تاریخ انتشار : سه شنبه 24 شهریور 1394 ساعت 04:04 | شماره خبر : 2093899742860051820 تعداد بازدید: 14
پ پ
گاهی دوستان همه ایرادهای یک اثر نمایشی را از دیدگاه یک نویسنده می‌بینند، درحالی‌که فقط نویسندگان مقصر نیستند. البته معتقدم نویسندگان باید دانش و اطلاعات کافی داشته باشند تا در هر اثر نمایشی به شکلی متفاوت به روابط زن و شوهرها بپردازند تا برای بیننده هم جذابیت لازم را داشته باشد، اما نمی‌توان فقط آنها را به عنوان مقصر تصور کرد.
به نظرم مسئولان آثار نمایشی هم در این باره باید توجه کنند و از تهیه‌کنندگان و نویسندگان بخواهند در نشان دادن روابط میان همسران افراط و تفریط نداشته باشند. بنابراین تهیه‌کنندگان و مسئولان هم بخشی دیگر از ماجرا هستند. در واقع آنها باید تاکید داشته باشند که شخصیت‌ها تک‌بعدی و به قول معروف سیاه و سفید نباشند و خاکستری باشند. وقتی ما نگاه تک بعدی به شخصیت‌های داستانی داشته باشیم، مسلما نمی‌توانیم فرازها را در کنار نشیب‌ها نشان بدهیم. برایتان مثالی می‌زنم. به عنوان نمونه ما در بیشتر آثار نمایشی تاکید داریم زن و شوهر یکدیگر را شما صدا کنند، در حالی که چه ایرادی دارد یکدیگر را تو خطاب کنند؟ چرا فکر می‌کنیم کلمه تو به معنای توهین کردن است. در حالی که کلمه تو نشان‌دهنده صمیمت میان اعضای خانواده است. مسلما همه ما در زندگی شخصی‌مان به همسرمان نمی‌گوییم شما و می‌گوییم تو؛ بنابراین بهتر است چارچوب‌های کلیشه‌ای را از ذهنمان پاک کنیم. البته برای این که احترام گذاشتن را به بچه‌ها یاد بدهیم، می‌توانیم از لفظ شما استفاده کنیم، اما در مجموع نباید نگران باشیم با کلمه تو، فرهنگ‌مان دچار خدشه شود. بنابراین بهتر است برای حل این مشکل ابتدا نگاهمان را اصلاح کنیم و بعد شاهد تولیداتی باشیم که روابط زن و شوهر به شکل صحیح نشان داده شود. اگر ما مرتب در آثار نمایشی اختلافات میان زن و شوهر را نشان بدهیم، باعث می‌شود این مساله برای مخاطبان هم عادی شود. مسلما هیچ نویسنده‌ای علاقه‌مند نیست که از چارچوب‌های کلیشه‌ای برای شخصیت‌پردازی کاراکترهای قصه استفاده کند. معتقدم با درایت و هوشمندی، این مساله قابل حل است. ضمن این‌که در قصه می‌توانیم نشان بدهیم چگونه می‌توان هنگام مشکلات با همسران‌مان برخورد کرده تا بحران را مدیریت کنیم. در مجموع شکل‌گیری روابط صحیح میان زن و شوهرها در آثار نمایشی نیاز به تیزهوشی همه عوامل از مسئول تصویب کننده فیلمنامه گرفته تا تهیه‌کننده، کارگردان و نویسنده دارد. فریدون فرهودی نویسنده و کارگردان
تاریخ انتشار : سه شنبه 24 شهریور 1394 ساعت 04:04 | شماره خبر : 2093899742860051820 تعداد بازدید: 14
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 624]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها