تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1850283131
یادداشت مهمان/ تقابل «منِ سفارشی‌ساز» با «منِ بی‌حوصله» در تعبیر وارونه یک رؤیا
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: یادداشت مهمان/
تقابل «منِ سفارشی‌ساز» با «منِ بی‌حوصله» در تعبیر وارونه یک رؤیا
«تعبیر وارونه یک رؤیا»، تعبیر وارونه رؤیای ملتی است که سال‌ها منتظر است هنرمندی، قهرمانانش را همان گونه که هستند برای وی آیینگی کند اما غافل از آنکه این کیمیاگران، طلا را مس می‌کنند.
خبرگزاری فارس. گروه رادیو و تلویزیون: وقتی پیراهن پاره‌پوره‌ی یک سریال تلویزیونی را حتی نتوانند هنرمندانه وصله‌پینه کنند، نتیجه‌اش چیزی شبیه «تعبیر وارونه یک رؤیا» خواهد بود. سریالی که مثل سری‌های آمریکایی نمی‌خواهد تعلق خاطرش را به یک سوژه‌ی استراتژیک ملی، به واسطه‌ی ظرفیت بالای ایجاد محبوبیت و جذابیت، انکار کند ولی در عین حال نیز نمی‌خواهد از کلیشه‌های دیکته‌شده‌ی پرسابقه‌ی سینما و سیمای ایران از تیپ‌هایی چون مامورین اطلاعاتی و امنیتی، جاسوس‌ها و تروریست‌ها بیرون بزند؛ میان یک درام عاشقانه با چندین و چند رابطه عشقی و یک داستان جاسوسی-معمایی سرگردان است؛ سفارش پرداخت داستانی یک قهرمان ملی از بستر واقعیات مربوط به شهدای هسته‌ای را گرفته اما نهایتا قهرمانش کسی جز یک بازیگر تئاتر نیست؛ مأمور امنیتی دستگاه اطلاعاتی ایران را وارد بازی می‌کند اما نه تنها قاب‌‌بندی فینچر را کپی می‌کند بلکه می‌خواهد از داریوش ارجمند و امیر جعفری، ویلیام سامرست و دیوید میلز بسازد. مأمور جوان به مجرم حمله می‌کند اما مأمور پیر و باتجربه او را از واکنش احساسی نسبت به مجرم باز می‌‌دارد.
به راستی پرداختن به سوژه‌ی نوعی عملیات خودسرانه، آن هم با انگیزه‌های شخصی در یک ماجرای پیچیده‌ی تروریستی که در آن پای موساد نیز درمیان است، چه توجیهی دارد و چه تصوری در ذهن مخاطب ایجاد می‌کند؟ آیا «تعبیر وارونه یک رؤیا» اصلا دغدغه‌ی دانشمندان هسته‌ای را دارد و آن چنان که در تبلیغات پیشین گفته شده بود، به این موضوع می‌پردازد؟
سهم سازمان انرژی هسته‌ای در این سریال، جز یک جاسوس خبیث که از المان‌های بدمن‌های ایرانی چون ضرب و جرح همسر اول و خیانت به وی و درگیری با فرزندان و بر هم زدن خانواده نیز برخوردار است و یک شبه‌دانشمند که از وی چیزی جز همسرداری و مقاله‌ی علمی خواندن نمی‌بینیم چیز دیگری نیست. توجه به تقابل تیپ ظاهری این دو نیز چیزی فراتر از تیپ‌های مرسومی که جیرانی از کاراکترهای محبوب و منفورش می‌سازد، به ذهن متبادر نمی‌کند. اصولا تقابل «منِ سفارشی‌ساز» با «منِ مؤلف» و «منِ بی‌حوصله» برای پژوهش و زمان گذاشتن روی شناخت شخصیت‌های واقعی، منشأ سرگردانی کاراکترها و چفت و بسط غیرهنرمندانه‌ی قصه است. منی که تا ارمنستان می‌رود و سرمایه‌ها و انرژی‌ها را با خود می‌برد اما نهایتا محصول این سفر طولانی برای مخاطب چیزی جز چند دیالوگ داخل آپارتمانی ساده که در هر نقطه‌ی دیگری از کشور هم قابل تصویربرداری بود، نیست. چند سالی است کم‌فروشی در عرصه‌ی فرهنگی تبدیل به معضلی شده که می بایست هر چه زودتر فکری بحال آن کرد. باید پرسید آیا مدیرانی که به درستی، سوژه‌های مهم ملی و مذهبی را برای کارهای داستانی در سیما و سینما سفارش می‌دهند به شأن مؤلف و سابقه‌ی وی نظری دارند؟ آیا می‌توان انتظار داشت که همدلی کم‌مقدار کارگردان با سوژه، در اثر بروز پیدا نکند و مخاطب فارغ از آن چه در برابر چشمان وی نمایش داده می‌شود همچنان به قهرمان‌های ملی‌اش تعلق خاطر داشته باشد؟ واقعا چند بار برای ظرفیت رسانه‌ی ملی، فرصتی پیش می‌آید تا در سوژه‌های مهم تولیدات داستانی داشته باشد و از سوی دیگر برای مخاطب، چقدر فرصت همراهی کردن و لذت بردن از مشق‌های بدخط برخی هنرمندان باقی است؟ «تعبیر وارونه یک رؤیا»، تعبیر وارونه رؤیای ملتی است که سال‌هاست منتظر است هنرمندی قهرمانانش را همان گونه که هست برای وی آیینگی کند اما غافل که این کیمیاگران، طلا را مس می‌کنند و به قیمت سوژه‌سوزی برای خود سرمایه می‌سازند. یادداشت: سمیرا حسین‌نژاد انتهای پیام/
94/06/14 - 11:01
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها