واضح آرشیو وب فارسی:مهر: رحمت امینی در گفتگو با مهر:
افراد خبرهتری به شورای نظارت وارد شوند/ مصائب «جیجک علیشاه»
شناسهٔ خبر: 2886072 - سهشنبه ۲۷ مرداد ۱۳۹۴ - ۱۰:۵۱
هنر > تئاتر
کارگردان نمایش «جیجک علیشاه» با اشاره به اینکه بعد از اجرای این نمایش متوجه مشکلات عدیده در تئاتر ایران شده است ابراز امیدورای کرد وضعیت تئاتر کشور همچون گذشته مساعد شود. رحمت امینی نویسنده و کارگردان تئاتر درباره اجرای نمایش «جیجک علیشاه» در تالار سنگلج و مشکلاتی که در این اجرا با آن روبرو بوده است به خبرنگار مهر گفت: من ۱۰ بازیگر دارم که همگی با عشق و علاقه سر این کار آمده اند اما این روزها که به اجراهای پایانی نمایش نزدیک می شوم این دغدغه را دارم که چطور باید از زحمات بازیگرانم تشکر کنم زیرا با فروش بلیت تنها یک پنجم هزینه های ما تامین می شود. خود من هم هیچ دستمزدی نمی خواهم و هرچه از گیشه به دست بیاورم را بین افراد گروهم تقسیم خواهم کرد چون نمایش به اسم من به صحنه رفته اما در واقع من از وجود دیگران برای شکل گیری اثرم سود برده ام.مدیر مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری ادامه داد: وقتی طی سه ماه اخیر به عنوان یک کارگردان نه یک مدیر وارد بحث اجرایی یک اثر نماشی شدم با مشکلات متعددی برخورد کردم که قبلا به عنوان یک مدیر تنها به شکل تئوری از دیگران می شنیدم. به دلیل اینکه به جز چند کارگردانی که منابع مستقل و تهیه کننده در اختیار دارند بقیه قادر نیستند با بازیگرانشان قرارداد ببندند، بازیگر در طول تمرین ها حق دارد کار را ترک کند و یا دیرتر سر تمرین ها حاضر شود چون برای تامین مخارجش همزمان در چند کار تئاتری و تلویزیونی دیگر نیز حضور دارد. وقتی این اتفاق می افتد کارگردان مجبور می شود به خیلی از اتفاقات تن دهد به این ترتیب که مثلا به جای شکل گرفتن اثر در هر تمرین ۳ یا ۴ ساعته مجبور می شود به یک تمرین یک ساعت و نیمه بسنده کند و اصلا جدا از این اتفاق جایگاه و اعتبار کارگردان پایین می آید.امینی متذکر شد: این مشکل در ابعاد دیگر اجرا نیز وجود دارد. مثلا فرشاد منظوفی نیا طراح صحنه نمایش «جیجک علیشاه» بر طبق ایده های من طراحی را به شکل سه بعدی ارائه می کند اما وقتی من به این طرح نگاه می کنم بیشتر از اینکه به فکر عملی شدن درست ایده هایم و طرح هنری منظوفی نیا باشم به متریالی که قرار است در این طراحی صحنه مورد استفاده قرار گیرد و هزینه ای که به ما متحمل می کند، فکر می کنم. به این شکل به طراحم می گویم چون کار من مینیمالیستی است پس بهتر است برخی از جزئیات بی مورد را حدف کنیم اما واقعیتش این است که من برای ساخت چنین دکوری پول در اختیار ندارم وگرنه طراحی او خیلی هم خوب بوده است.وی متذکر شد: حالا می رسیم به مساله طراحی لباس. لباس هایی که در نمایش استفاده شده لباس های مدنظر من نیست چون علاقمند بودم لباس های بازیگران دوخته شود اما به دلیل همین تنگناهای مالی مجبور شدیم لباس ها را کرایه کنیم. برای کرایه لباس نیز با مشکلات عدیده ای روبرو هستیم. آرشیو لباس اداره کل هنرهای نمایشی دو سه ماه است که تعطیل شده و برای تهیه لباس باید به شهرک غزالی می رفتیم. آنجا ابتدا چکی به مبلغ ارزش لباس ها از ما گرفتند. چک را که دادیم فکر کردیم کار تمام شده است اما این طور نیست و بعد باید ۸۹۰ هزار تومان به ازای کرایه لباس ها پرداخت می کردیم. البته این مبلغ چون لباس ها برای کار تئاتر است ۸۹۰ هزار تومان بود اما اگر می خواستیم برای کارهای تصویری این لباس ها را کرایه کنیم هزینه بیشتر می شد.این مدرس دانشگاه تصریح کرد: بعد از حل این مشکلات به سراغ مساله تبلیغات و چاپ پوستر و بروشور می رویم! قبلا این هزینهها بر عهده اداره کل هنرهای نمایشی بود و در حال حاضر ما این اقدامات را برای گروه های نمایشی در حوزه هنری هم به صورت رایگان انجام می دهیم اما حالا باید خود گروه ها این هزینه را متقبل شوند. یکی دیگر از نیازهای گروه مشاور رسانه ای و روابط عمومی است. افراد با درایت و متخصص در این حرفه دستمزدهای مشخصی دارند و از آنجا که من نمی توانم هزینه آنها را متقبل شوم ناچارا سراغ افراد دیگری می روم و به رفاقت ها و دوستی هایم متوصل می شوم. با همه خست هایی که برای روی صحنه بردن این نمایش به خرج دادم تا امروز ۹ میلیون تومان هزینه کرده ام. جدا از هزینه هایی که شده من ۱۰ بازیگر و ۵ نفر عوامل پشت صحنه دارم که تا امروز هیچ مبلغی به عنوان دستمزد دریافت نکرده اند.امینی اضافه کرد: من دوره ای را به یاد می آورم که به واسطه نبودن چنین دغدغه هایی که باعث سلب خلاقیت هنرمندان می شود ما شاهد اجرای نمایش های با کیفیتی بودیم. چون آن زمان قرارداد وجود داشت و اگر بازیگر برای حضور در سر تمرین ها تعلل می کرد و یا دیر می آمد اینجا کارگردان بود که از او شاکی می شد و حتی در مواقعی بازیگر را از کار اخراج می کرد. الان همه مسایل با ریش سفیدی باید حل شود. به هر حال نمایش «جیجک علیشاه» برای من این ویژگی را داشت که بفهمم الان به هیچ وجه شرایط تولید نمایش در ایران شرایط خوبی نیست.وی درباره مشکلات دیگری که در تئاتر ایران وجود دارد، گفت: ما معضلات دیگری هم داریم. حتی در مورد شورای ارزشیابی و نظارت نیز متوجه شدم که باید اتفاقات دیگری رخ دهد. چون باید تغییراتی در هیات بازبین ها رخ دهد و افراد خبره تری به این شورا ورود کنند و برای هر کاری به سیاق آن کار بازبین انتخاب شود. مثلا برای نمایش آیینی سنتی «جیجک عیلشاه» باید هنرمندانی چون محمدحسین ناصربخت و یا اردشیر صالح پور که اساتید این رشته هستند، انتخاب شوند. من همه این مسایل را در شورا مطرح کرده ام که قرار است پیگیری شود.امینی در پایان صحبت هایش متذکر شد: در اجرای این اثر نمایشی به این نکته رسیدم که اگر افراد متخصص به سراغ ژانر کمدی و نمایش های طنز ایرانی بروند حتما موفق خواهند شد. من ابتدا با ترس و لرز به سراغ این موضوع رفتم و با ریسک هم تمرین های نمایش را برای اجرا در مکانی چون سنگلج شروع کردم اما الان از این کار بسیار خوشحالم چون می بینم که نمایش جواب داده و خوشبختانه رسانه ها نیز به این نمایش پرداخته اند و در یادداشت هایشان به این موضوع اشاره کرده اند که کار به سمت کمدی رفته اما مبتذل نشده است. از همه مهمتر این است که این نمایش حاصل کلاس های دانشگاه بود و از پرداختن به ادبیات نمایشی قدیمی در ایران شکل گرفت. ابتدا دوستان به من می گفتند این نمایش ارزش اجرایی ندارد اما حالا که کار را دیده اند حرفشان را عوض کرده اند بنابراین معتقدم متن ایرانی و نویسندگان نمایش ایرانی باید مورد توجه قرار گیرند.نمایش «جیجک علیشاه» تا ۴ شهریور ماه هر شب ساعت ۱۹:۳۰ در تماشاخانه سنگلج به صحنه می رود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 37]