واضح آرشیو وب فارسی:فارس: نگاهی به نمایش «جیجک علیشاه»
هنر خنداندن بدون زیرپا گذاشتن مرزهای اخلاقی
این روزها تماشاخانه سنگلج میزبان تماشاگرانی است که به تماشای نمایش کمدی «جیجیک علیشاه» به کارگردانی رحمت امینی مینشینند.
به گزارش خبرنگار تئاتر فارس، امینی که در حوزه هنرهای نمایشی هم به عنوان هنرمند و چهره دانشگاهی شناخته شده و هم در زمره مدیران تئاتر کشور است، با انتخاب این نمایش کمدی که قدمتی حدود صد سال دارد، به گفته خود خواسته تا یکی از متون کمدی ایرانی که از جمله ویژیگیهای آن ترکیب نمایش سنتی ایران(تقلید) و تئاتر غربی است را احیا کند. وی تاکید میکند که متن مذکور از جهات ساختار دراماتیک، شخصیت پردازی و دیالوگ گویی کاستیهای مشهودی دارد اما ارزش آن را داشت تا با اجرای آن ثابت کند که متنهای کلاسیک درام ایرانی برای اجرا در دورههای حاضر همچنان دارای ظرفیت هستند و تماشاگران باید همواره به آنها نظر داشته باشند. با این مقدمه میتوان به چند نکته مثبت و منفی از کمدی جیجیک علیشاه نظر افکند. گر چه امینی معتقد است که مضمون و ساختار کلی نمایشنامه جیجیک علیشاه را حفظ کرده است اما با یک مقایسه اجمالی، متوجه میشویم که وی به شدت در دیالوگها و شخصیت پردازی کارکترهای جیجیک دست برده و هم ساختار آن را به طور کلی تغییر داده است.(البته لزوم تغییرات کلی در محتوا لازم به نظر میرسید زیرا که اگر انجام نمیشد، برخی مضامین اساساً قابل اجرا نبود) در ساختار متنی نیز امینی کل گروه اجرایی را تبدیل به گروه نمایش کریم شیرهای (دلقک دربار ناصرالدین شاه) کرده است و از واقعگرایی موجود در متن اصلی پرهیز نموده است. نکته بعدی اینکه امینی در اجرا علیرغم باز گذاشتن دست بازیگران در بداهه گویی (زیرا که در کمدی ایرانی باید چنین باشد) توانسته است جمع بازیگران خود را که عموماً خلاق و بداهه پرداز هستند، کنترل کند. اما لحظات و موقعیت کمیک و شاد در نمایش به اندازهای است که تماشاگران نمایش را تا آخر و با لذت دنبال کنند. نمایش جیجیک علیشاه، پیچیدگی خاصی در کارگردانی ندارد و دکور آن نیز ساده است و از این لحاظ امتیاز خاصی برای کارگردان نمیتوان قائل شد اما بازیگران هماهنگی ملموسی با یکدیگر دارند و در یک همکاری گروهی، نمایش را از آغاز تا پایان به پیش برده و به سرمنزل مقصود میرسانند. بزرگترین امتیاز کارگردانی امینی، یکپارچه کردن فضا و مکان و هماهنگ ساختن عناصر اجراست. اما مهمترین ویژگی و نکته قابل توجه در اجرای جیجیک علیشاه سلامت کار و عدول نکردن از مرزهای اخلاقی و فقدان شوخیهای گل درشت و بعضا جنسی است که معمولاً در اکثر کمدیهای ایرانی و خارجی به وفور یافت میشود. شایدبتوان گفت که امینی با ارائه این اثر اثبات میکند که میتوان کار کمدی محض کرد و تماشاگر را از اول تا آخر خنداند بدون آن که مرزهای اخلاقی را پشت سر نهاد. البته برخی اصطلاحات هستند که چند بار در کار تکرار میشوند که میتوان آتها را اصلاح کرد. انتهای پیام/
94/05/16 - 12:37
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 141]