واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: شنبه ۱۷ مرداد ۱۳۹۴ - ۱۳:۵۳
رییس دانشکده ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی تهران گفت: اگر ارکان روزنامهنگاری حرفهای را در نظر بگیریم خواهیم دید که استقلال حرفهای، امنیت شغلی، اصول اخلاقی، اخلاق حرفهای و غیره همگی از پایههای نظامی هستند که در جامعه باید مستقر شوند تا بتوان شاهد تاثیر رسانهها در آن جامعه باشیم. به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، مهدی فرقانی در نخستین نشست «روزنامهنگاران، نیازهای حرفهای و مسائل اجتماعی» که با حضور معصومه ابتکار، فریدون صدیقی، هادی خانکی، ابوالحسن فیروزآبادی، علی اکبر صالحی، علی ربیعی، تقی نوربخش، انوشیران محسنی بندپی، حسین انتظامی و حمید کلانتری و ... توسط وزارت رفاه، کار و تعاون اجتماعی به مناسبت روز خبرنگار در مجموعه تلاش تهران برگزار شده بود، ضمن عرض تبریک روز خبرنگار، افزود: برای اینکه بدانیم روزنامهنگاران چه وظایفی داشته و چگونه باید در مقابل جامعه ملیشان واکنش نشان دهند باید به سمت قوانین این حوزه بازگردیم. وی ادامه داد: مبحث حقوق و مسؤولیتها یکی از زیرشاخههای حقوقی خبرنگاران است که مهمترین آن حق برخورداری از امنیت شغلی، استقلال حرفهای، دسترسی به منابع، انتشار آزادانه و نظارت بر محیط است. رییس دانشکده ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی تهران درباره نظارت بر محیط گفت: نظارت بر محیط یعنی نظارت بر جریان قدرت، حسابکشی از قدرت و پاسخگو بودن آن که روزنامهنگاران به عنوان نمایندگان افکار عمومی ملزم به این کار هستند؛ اگرچه در عمل و اجرا فاصله زیادی در کشورهای مختلف در این خصوص وجود دارد و در هیچ کجای دنیا نیز این مساله به طور تام اجرا نشده است. فرقانی درباره چرایی این مساله عنوان کرد: قدرت همواره بر نظارتپذیری مقاومت میکند و اگر روزنامهنگاران طبق قانون از حقوق خود بهرهمند شوند که حقوق آنها اعم از حق آگاهی و هوشیاری، نظارت بر محیط، انتشار آزاد مطالب و ... است، باید پاسخگوی اعمال خود هم باشند. وی ادامه داد: حقوق روزنامهنگاران به معنای آن نیست که روزنامهنگار هر چه دلش خواست بگوید؛ اعم از تهمت، افتراء، عدم صداقت و راستگویی زیرا روزنامهنگاری به معنای واقعی یعنی آنکه از یک حراست از حقوقی که در قانون برایش وجود دارد، برخوردار باشد. رییس دانشکده ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی تهران ضمن بیان آنکه قانون مطبوعات در ایران قدمتی 180 ساله دارد، گفت: با وجود قدمت 180 ساله قانون مطبوعات در ایران هنوز روزنامهنگاران و خبرنگاران از حقوق خود بهرهمند نیستند و در هیچکدام از قوانین و متون حقوقی ما کلمه روزنامهنگار به رسمیت شناخته نشده و از آن تنها به عنوان مطبوعات یاد شده که با این وجود رسیدگی به این مساله بسیار الزامی است. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]