محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803265084
مصاحبه خواندنی مارلون براندو با یک خبرنگار سمج
واضح آرشیو وب فارسی:مهر:
مصاحبه خواندنی مارلون براندو با یک خبرنگار سمج
شناسهٔ خبر: 2877761 - شنبه ۱۷ مرداد ۱۳۹۴ - ۱۳:۱۰
مجله مهر > دیگر رسانه ها
مصاحبه مارلون براندو با یک خبرنگار سمج در آخرین سالهای عمرش می تواند برای شما خواندنی باشد. پارسینه نوشت: مارلون براندو بازیگر سرشناس فیلم‌‌ّهای هالیوود کمتر اهل مصاحبه بود، اما در سالهای آخر عمرش مصاحبه‌ای جالب با یک خبرنگار سمج انجام داده است که خواندنش در روز خبرنگار خالی از لطف نیست.خبرنگار:بعد از ۱۶ سال، این اوّلین مصاحبه ی شماست.
ببین رفیق! من دیگر هیچ احساسی نسبت به گذشت زمان ندارم. موقعی كه ۴ سالم بود، احساس می كردم هیچ وقت بزرگ نمی شوم. وقتی كه بزرگتر شدم، ترس برم داشت كه ای وای زندگی همین طور دارد پوچ وبیهوده از دست می رود. پس سعی كردم همه جا سروقت حاضر باشم و همه چیز را سر موقع انجام دهم. حالا زمان برای من خیلی كند می گذرد. خیلی كند. من پیر شده ام. می فهمی؟
خبرنگار:شاید برای این باشد كه شما كلی فیلم بازی كرده اید!
براندو:
نه. این فقط كاری بود كه برای وقت تلف كنی باید انجام می دادم. به هرحال، هركسی باید یك كاری توی زنده گی اش انجام بدهد. هیچ عشقی به بازیگری نداشته ام. تو می خواهی توی یك فیلم بازی كنی؟
خبرنگار: نه...
براندو:دروغ می گویی. توی این زندگی لعنتی، همه ی ما بازیگریم. هیچ كس به طور واقعی هیچ كاری را انجام نمی دهد. ببینم چندبار در زندگی برایت پیش آمده كه كسی را ببینی كه لباس آشغال و مزخرفی پوشیده باشد وبعد به او بگویی: «خوشحالم كه آمدی ولی این دیگر چه لباس آشغالی ست كه پوشیده ای؟ از كدام قبرستانی آن را خریده ای؟» ها؟ چندبار این كار را كرده ای؟ من به ات می گویم. هیچ وقت. چون تو یك بازیگری. چون به طرف می گویی: «چه قدر شیك شده ای.» به این می گویند فیلم بازی كردن.
خبرنگار:می فهمم. ولی منظور من این بود كه شما واقعن فوق العاده هستید. شما یك غول هستید.
براندو:چی؟ نه. نه.
خبرنگار:بس كنید. بعد از پدر خوانده، آل پاچینو و دیگران گفتند كه شما بزرگترین بازیگر تاریخ هستید.
براندو:آن ها واقعن این كار را كرده اند؟ از كجا می دانید؟
خبرنگار:این ها را از این ور و آن ور شنیده ام...
براندو:هی! مادرت به تو یاد نداده كه چیزهایی كه دیگران تعریف می كنند را باور نكنی؟
خبرنگار:یعنی هنوز برایتان روشن نشده كه خیلی ها شما را به عنوان بهترین بازیگر تاریخ می شناسند؟
براندو:"تیم" بهترین بازیگر همه ی دوران هاست. (نگاهی به سگش می اندازد.) هروقت كه گرسنه است، چنان می كند كه انگار واقعن مرا دوست دارد.
خبرنگار:چرا در این سال ها این قدر كم كار شده اید؟ شما این فیلم اخیرتان را بعد از ۹ سال بازی كرده اید.
براندو:چون بازی در فیلم، حال من را به هم می زند. برای من نامطبوع است. این كه فقط یك بازیگر باشم، من را ارضا نمی كند. دائم سعی كرده ام به یك نتیجه ی قطعی برسم كه واقعن چه می خواهم، ولی هنوز نفهمیده ام. ترجیح می دهم به چیزهای دیگری در زندگی فكر كنم.
خبرنگار:مثلن چه چیزی؟
براندو:مثلن من ساعت ها وقت صرف كردم كه بفهمم چرا مورچه ها از دستشویی من بالا و پایین می روند و به جمع آوری خرده های نان می پردازند. سعی كرده ام بدانم كه آن ها از كجا می آیند ولی هنوز نفهمیده ام.
خبرنگار:در آینده باز هم در فیلمی ظاهر می شوید؟
براندو:(رو به سگش می كند.) تیم! نظرت چیست؟ در آینده بازهم در فیلم دیگری بازی بكنیم؟ سناریوی به درد بخور داری؟ هیچ كس از آینده خبر ندارد.
خبرنگار:ولی آدم می تواند زندگی اش را در چنگ داشته باشد...
براندو:این بهترین جوكی ست كه امروز شنیده ام!
خبرنگار:چرا می خواهید فیلم هایی مثل «در بارانداز» و «پدرخوانده» را تخطئه كنید؟ شما محشر بودید.
براندو:در سرزمین كورها آدم یك چشم پادشاه است. من نمی دانم تو عالی بودن و بزرگ بودن را چه جوری تعریف می كنی. متاسفانه این كلمه ایست كه به طرز وحشتناكی از آن سوءاستفاده شده است. برای همه كس وهمه چیز به كار رفته است. می دانید چه كسی بزرگ است؟ شكسپیر بزرگ است.
خبرنگار:پس شما فكر نمی كنید كه بزرگ و عالی هستید؟
براندو:البته كه نه! تو چطور؟ آیا بزرگ و عالی هستی؟
خبرنگار:نه.
براندو:پس بزن قدش، دوست مطبوعاتی من
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها