تور لحظه آخری
امروز : دوشنبه ، 26 شهریور 1403    احادیث و روایات:  امام حسین (ع):عاجزترین مردم کسی است که نتواند دعا کند.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

تریدینگ ویو

کاشت ابرو

لمینت دندان

لیست قیمت گوشی شیائومی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

طراحی کاتالوگ فوری

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

وکیل کرج

خرید تیشرت مردانه

وام لوازم خانگی

نتایج انتخابات ریاست جمهوری

خرید ابزار دقیق

خرید ریبون

موسسه خیریه

خرید سی پی کالاف

واردات از چین

دستگاه تصفیه آب صنعتی

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

خرید نهال سیب سبز

قیمت پنجره دوجداره

بازسازی ساختمان

طراحی سایت تهران سایت

دیوار سبز

irspeedy

درج اگهی ویژه

ماشین سازان

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

شات آف ولو

تله بخار

شیر برقی گاز

شیر برقی گاز

خرید کتاب رمان انگلیسی

زانوبند زاپیامکس

بهترین کف کاذب چوبی

پاد یکبار مصرف

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1816027159




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

کنترل نقدینگی چگونه ممکن است؟


واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین:


کنترل نقدینگی چگونه ممکن است؟ اقتصاد > اقتصاد کلان - محمود جامساز

یکی از معضلات مبتلابه اقتصاد کشور، حجم غیرمتعارف و نامناسب نقدینگی در مقایسه با سایر متغیرهای کلان اقتصادی است. حال این پرسش اساسی مطرح می‌شود که چگونه همه ساله روند رو به رشد نقدینگی در اقتصاد شکل می‌گیرد؟ مهم‌ترین علت را می‌توان در نظام بودجه‌ریزی و نحوه اجرای آن جست‌وجو کرد. طبیعی است که یکی از عمده‌ترین منابع درآمدی بودجه را فروش وجوه حاصل از ثروت ملی یعنی نفت تشکیل می‌داده که هر چند کاهش وابستگی بودجه به نفت همواره بخشی از سیاست‌های کلی نظام بوده است و قرار بوده در پایان برنامه پنجم این وابستگی به صفر برسد، اما شوربختانه مدیریت اقتصاد دولتی نفتی رانتی نه‌تنها در این امر توفیقی نیافته، بلکه با دست‌اندازی به حساب ذخیره ارزی و حتی صندوق توسعه ملی، درآمدهای آسان‌رس نفتی را با دست و دلبازی معطوف به مصارفی کرده‌اند که در مسیر اعتلای رشد اقتصادی و معیشتی و رفاه جامعه و تامین عدالت اقتصادی و اجتماعی قرار نگرفته‌اند. اتلاف منابع در بودجه به واسطه عدم انتظام مالی دولت سبب شده که هر سال با کسری بودجه‌های بیشتری روبه رو شویم. بدیهی است که تامین کسری بودجه، نقش عمده را در افزایش نقدینگی ایفا می‌کند. زیرا چنانچه پترودلارها از کشش تقاضا در داخل کشور اشباع شده باشد، ناچارا دولت از محل فروش آنها به بانک مرکزی، ریال خود را تامین می‌کند که این امر، شرایط افزایش خالص دارایی‌های بانک مرکزی را فراهم و پایه پولی را بالا می‌برد. یکی دیگر از علل افزایش پایه پولی را می‌توان استقراض دولت از بانک مرکزی نام برد. برای مثال، در دولت احمدی‌نژاد 5 هزار میلیارد تومان از بانک مرکزی برای تامین کسری یارانه‌ها استقراض شد. همچنین در مورد تامین منابع ساخت مسکن‌مهر، مقادیری در حدود 100 تا 150 هزار میلیارد تومان وام گرفته شد. البته پایه پولی با تاثیرپذیری از ضریب تکاثر پولی که اینک به 5.8 رسیده، حجم نقدینگی را افزایش می‌دهد. طبق آمار بانک مرکزی، در پایان سال 1393 حجم نقدینگی 782 هزار میلیارد تومان و رشد پایه پولی 14 درصد بود که با دخالت ضریب تکاثر پولی، رشد نقدینگی به 22.3 درصد رسید. براساس همان آمار، میزان نقدینگی از سال 1384 که 92 هزار میلیارد تومان گزارش شده، اکنون به 816 هزار میلیارد تومان رسیده است؛ یعنی نزدیک به 9 برابر یا 900 درصد افزایش یافته است. این در حالی است که توزیع نقدینگی به شیوه‌ای بوده که کمتر رد پای آن در بخش صنایع و به طور کلی بخش مولد به چشم می‌خورد. بخش اعظم این نقدینگی در اختیار عده‌ای قلیل از اشخاص حقیقی و حقوقی متصل به رانت‌های قدرت و اطلاعات هستند که نقدینه را از بانک‌ها به صورت تسهیلات جمع‌آوری کرده و در بازارهای موازی از قبیل خرید و فروش و ساخت املاک مصرف کرده و یا به طریقی از کشور خارج کرده‌اند. با این حال، بانک مرکزی ابزاری در اختیار ندارد تا توزیع نقدینگی در کشور را رصد کند و به این ترتیب هنگامی که موسسات صنعتی به خصوص بنگاه‌های کوچک و متوسط بخش خصوصی که 92 درصد صنعت و 45 درصد اشتغال کشور توسط آنها اداره می‌شود، از نبود تنخواه‌گردان و یا به عبارت دیگر، سرمایه در گردش رنج می‌برند و قادر به ادامه فعالیت‌های تولیدی خود نیستند. حجم عظیمی از نقدینگی در جامعه وجود دارد که یا تبدیل به کالاهای غیرمنقول و ارز و طلا شدند که دیگر تعریف نقدینگی شامل آنها نمی‌شود و یا حجم سپرده‌گذاری در بانک‌های کشور و همچنین به ویژه در موسسات مالی و اعتباری بدون مجوز را افزایش را افزایش دادند. اما سپرده‌های بانکی نیز در جهت تقویت بنگاه‌های مولد بخش خصوصی به خصوص SMEها اختصاص نیافته است. یعنی اعطای تسهیلات در بخش مولد صورت نگرفته است و بانک‌ها بیشتر به امر بنگاه‌داری پرداخته و درصدد افزایش منافع خود بودند. بسیاری از بانک‌های خصوصی بعضا مالک بنگاه‌های اقتصادی‌ای هستند که منابع آنها توسط همین بانک‌ها از محل سپرده‌های خرد مردمی نزد آنان تامین شده است و متاسفانه عدم سلامت بانکی، شرایط بروز و ظهور اختلاس‌هایی را فراهم کرده‌اند که مجموعه انتشار یافته بخشی از آنها توسط دولت یازدهم بیش از بودجه چند کشور آفریقایی است. در حال حاضر طبق آمارهای رسمی، حدود 300 هزار میلیارد تومان از منابع بانکی قفل شده که حدود 100 هزار میلیارد تومان آن معطوف به بدهی دولت به بانک‌ها است و تقریبا 100 هزار میلیارد تومان نیز مجموعه سپرده‌های قانونی بانک‌ها نزد بانک مرکزی است و بقیه، مطالبات معوقه بانک‌ها را تشکیل می‌دهد که امیدی به بازگشت این مطالبات به بانک‌ها نیست. به عبارتی، سپرده‌ها و یا پس‌اندازهای خرد جامعه در دستان عده‌ای قلیل انباشت شده و به دلیل رابطه‌مندی با هسته‌های قدرت و رانت در داخل حاکمیت و دولت، از بازپرداخت آنها سرباز زده‌اند. اخیرا بخشی از این مطالبات معوق توسط بانک‌ها استمهال شد، اما این امر دلیل بر این نیست که این مطالبات قابل حصول باشد. با این وجود، افزایش حجم نقدینگی در کشور سبب شده که تقاضاهایی به وجود آید که تولید آن‌چنان رشد نیافته تا بتواند به آن تقاضاها پاسخ دهد، بنابراین سطح عمومی قیمت‌ها بالا خواهد رفت. این همین اتفاقی است که اکنون در کشور رخ داده است، زیرا پول‌های پرقدرت وارد چرخه پولی کشور شده، اما رشد تولید نه‌تنها ثابت، بلکه منفی بوده است. پس تعجب‌آور نیست که هم تورم و هم رکود به عنوان دشمنان خانه‌گی ما، اقتصاد را از رونق بیاندازد و کسادی و رکود را جایگزین آن کند. بر این اساس، یکی از راه‌های برون‌رفت از رکود اقتصادی که با وجود گفته مسوولان از آن خارج نشده‌ایم، مبارزه با رشد نقدینگی است که می‌توان با توجه به بودجه‌بندی واقعی براساس ظرفیت‌ها و منابع واقعی و در دسترس و انتظام مالی در اجرای چنین بودجه‌ای که عدم وابستگی آن به نفت نیز رعایت شده باشد، به کنترل رشد نقدینگی که البته از وظایف سیاست‌های پولی بانک مرکزی است، دست یافت؛ مشروط بر آن‌که سیاست‌های مالی دولت به نحوی تنظیم شود که کسری بودجه به صفر برسد. * اقتصاددان 22539

کلید واژه ها: نقدینگی -




سه شنبه 13 مرداد 1394 - 10:34:46





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 32]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


اقتصادی

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن