تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815668338
پیشنهادخبرگزاری مهر برای تاسیس خانه شعر
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری پانا: پیشنهادخبرگزاری مهر برای تاسیس خانه شعر خبرگزاری پانا: تاسیس خانه شعر با امکان بوجود آمده درکنار و یا در لوای انجمن آثار و مفاخر فارس آنهم در شهر حافظ و سعدی و در جایی که نگین شعر و ادب کشور نام دارد،ضرورتی است و متولیان فرهنگی و شاعران شیرازی نیز از آن استقبال کردند/بهاره شفیعی:فرهنگ و ارشاد اسلامی از مطالبه شاعران استقبال می کند و پیشنهادخبرگزاری مهر برای تاسیس خانه شعر را می پذیرد.
۱۳۹۴ چهارشنبه ۷ مرداد ساعت 13:39
به گزارش خبرگزاری پانا، زمانی شاید شعر برای مردم هم هنر بود و هم رسانه، شاعری احترام داشت و شاعر در میان مردم از جایگاه اجتماعی برخوردار بود. این احترام در جوامعی که صاحب تمدن بودند و یا در جوامعی که به دنبال تمدن سازی بودند از میزان بالاتری نیز برخوردار بود، شعر یک همدم و انیس برای تسلا و تلطیف فکر و احساس آدمی بود. شعر کهن آرای فلسفی داشت، روایت داشت، رسانه ای برای فراز و نشیب تاریخ بود، تربیونی برای عرفان و نوع نگرش به جهان بود و در یک کلام روزگار شعر سکه بود و پر بها. هرچه البته دنیا ماشینی تر شد ادبیات و شعر به عنوان شاخه محبوب آن نیز به انزوا رفت، در همین زبان فارسی شعر از قله های بزرگ خود حافظ، فردوسی، سعدی، مولوی، خیام و نظامی و...فاصله گرفت و به روزگاری رسیدیم که دیگر ستاره های جوامع شاعر نبودند. با وجود اینکه شعر ویترین زبان شیرین فارسی بود و حتی عامل وحدت فرهنگی در طول تاریخ شاعری در بازار مشاغل ما هرگز به رسمیت شناخته نشد. امروز در تعاریف شغلی حتی در ایران با آن همه سابقه درخشان فرهنگی شاعری مانند دیگر شاخه های هنری رسمیت ندارد، شاعری شغلی است که از امتیازات اجتماعی محروم است، نه دستمزد دارد و نه در دستگاه های اشتغال و کار تعریفی، نه در بانک ها به شاعر وام می دهند و نه اگر محصلی در مدرسه در مقابل شغل پدر یا مادر بنویسد شاعر برای هم کلاسی هایش قابل قبول. شاید این محرومیت به این دلیل است که نتوانسته ایم برای شعر ساز و کار تعریف کنیم و نتوانستیم برای شعر یک نهاد صنفی ایجاد کنیم. خانه ای نیست که شاعر در صورت نیاز به سراغش برود و مسایل صنفی، حقوقی و یا اجتماعی خود را دنبال کند، خانه ای مانند خانه سینما، خانه صنعت، خانه کارگر...شاعران حقوق صنفی ندارند، صندوق اعتباری و یا باشگاه رفاهی و این یک کمبود است. اگر برای هنر و زبان پر ارزش فارسی سیاست های حمایتی تعریف نکنیم چگونه می توانیم در مقابل تهاجمات فرهنگی مقاومت و پایداری به خرج دهیم. شهر شیراز به عنوان نگین ادبیات ایران در طول تاریخ درحوزه فرهنگ و هنر در چند دهه اخیر شاعران فراوانی داشته که برای بسیاری از جوانان الگو بوده اند، اما در همین شیراز نیز هرگز شاهد وجود یک نهاد رسمی برای حمایت از حقوق صنفی و اجتماعی شاعران نبودیم. اعتبارات فرهنگی صرفا هزینه می شوند که در دفتر رزومه کاری قید شوند و بیشتر در مقام آرام بخش و مُسکن ظهور کرده اند تا در جایگاه یک بستر حمایتی برای هنرمندانی که مواد خام کارشان زبان به عنوان یک سرمایه ارزشمند اجتماعی نقش آفرینی کنند. با وجود این که شیراز و استان فارس دارای شاعران و انجمن های ادبی بسیاری است اما هرگز یک شاعر نمی داند خانه اش و مکان هم صنفانش در کجای این شهر قرار گرفته است. مکانی که یک پژوهشگر برای بررسی فرهنگ معاصر به سراغش برود و یا اگر کسی فرزندش به شاعری علاقه داشت دستش را بگیرد و به آنجا ببرد و حال در سیلاب فرهنگ بیگانه و تکثر تریبون های مجازی فرزندان ما به جای آشنایی با فرهنگ غنی و کهن اسلامی و ایرانی خود ناخواسته مخاطب ترانه های کم محتوای زیر زمینی می شوند. شعر در شیراز خانه و کاشانه که ندارد هیچ، پرچمی به عنوان نماد هم ندارد و به راستی به گردشگران شهر حافظ و سعدی باید برای هویت شعری چه آدرسی را داد. به نظر می رسد با توجه به این مطلب تشکیل یک نهاد رسمی به عنوان خانه شعر که در راستای گسترش فرهنگ ادبی و امور آموزشی و صنفی اهتمام بورزد ضروری است، خانه ای که برای همه شاعران با هر نگرش فرمی و محتوایی سقفی باشد. پیشنهاد ایجاد خانه شعر را به جمعی از شعرا و مسئولان امر در اداره کل فرهنگ و ارشاد فارس مطرح شدکه مورد استقبال نیز قرار گرفت. فرهنگ و ارشاد اسلامی از مطالبه شاعران استقبال می کند وپیشنهادخبرگزاری مهر برای تاسیس خانه شعرمی پذیرد معاون فرهنگی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان فارس گفت: اداره فرهنگ وارشاد از این مطالبه به حق شاعران درکنار و یا در لوای انجمن آثار و مفاخر فارس،استقبال می کند. بهاره شفیعی افزود: ما در حال حاضر به دنبال تاسیس انجمن قلم هستیم که یکی از شاخه های آن بخش شعر با مدیریت استاد صدراذوالریاستین شیرازی است. شفیعی تصریح کرد: در این شاخه برگزاری مسایل آموزشی، نقد و بررسی، شعر خوانی، تهیه بانک جامع اطلاعاتی و جلسات نقد و بررسی کتاب شاعران دنبال می شود. وی خاطر نشان کرد: تشکیل خانه شعر نیز می تواند در زیر مجموعه انجمن قلم عملیاتی شودو پیشنهادخبرگزاری مهر برای تاسیس خانه شعر را می پذیرد. معاون فرهنگی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: در حال حاضر شناخت و ساماندهی انجمن های ادبی سراسر استان در دستور کار ارشاد است و ضمن اینکه شاعران دارای کتاب نیز اگر به دنبال جلسات نقد و بررسی کتاب خود باشند می توانند با مراجعه به اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی این برنامه را اجرایی نمایند. وی ادامه داد: شیراز نگین ادبیات ایران است و اگر بخواهیم پنج قله شعر را نام ببریم بی شک حافظ و سعدی بدون هیچ مخالفی در این لیست خواهند بود. شفیعی بیان کرد: ظرفیت ادبی شیراز به این دو قله خلاصه نمی شود و در قرن سیزدهم نیز شاهد جنبشی ارزشمند در حوزه ادبیات هستیم که نام هایی چون وصال شیرازی در صدر آن قرار دارند. وی گفت: در دوران معاصر نیز شاعران بسیار مستعدی در حوزه های مختلف کلاسیک، شعر نیمایی و شعر نو از دیار فارس هنرمندی کرده اند. معاون فرهنگی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی افزود: در نسل جوان ادبی نیز شاعران بسیار با استعداد را شاهد هستیم که نشان از افق روشن ادبیات این دیار دارد. وی بیان کرد: این استعدادها نشانگر این هستند که چشمه زرخیز ادبیات شیراز خشک شدنی نیست و هر روز پرامیدتر از گذشته در حال جوشش است. شفیعی در پایان تاکید کرد: حمایت از این استعدادها اولویت اصلی اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی است و امیدواریم که شاهد ارتقای جایگاه شعر شیراز در سطح ملی باشیم. خانه شعر از نان شب هم واجب تر است عبدالرضا لطف اللهی رئیس انجمن شاعران شیراز در این باره گفت: تاسیس خانه شعر برای جامعه ادبی شیراز از نان شب هم واجب تر است. این شاعر پیشکسوت افزود: ایجاد یک خانه که هر شاعری با هر سلیقه و نگاه بتواند در آن حضور داشته باشد یک ضرورت است. رئیس انجمن شاعران انقلاب اسلامی شیراز تصریح کرد: فضای شعر شیراز به یک مکان ثابت نیاز دارد تا مقولات صنفی و آموزشی شعر در آن دنبال شود. ایجاد یک خانه که هر شاعری با هر سلیقه و نگاه بتواند در آن حضور داشته باشد یک ضرورت است وی بیان کرد: حتی با ایجاد فرهنگ خیرین فرهنگی باید به دنبال اسقرار این ضرورت مهم در شهری باشیم که دارای سبقه فرهنگی ارزشمند است. لطف اللهی بیان داشت: اگر یک گردشگر ادبی به شیراز بیاید و بخواهد سراغ احوال ادبی معاصر شیراز را بگیرد ما هیچ مکان رسمی و ثابتی نداریم. وی ادامه داد: وقتی ما خانه شعر نداشته باشیم پژوهشگران برای بررسی وضعیت ادبی امروز شیراز باید به کجا بروند؟ رئیس انجمن ادبی شاعران شیراز تاکید کرد: در حوزه های آموزشی و برگزاری جلسات شعر خوانی و نقد و بررسی نیز نیازمند یک نهاد صنفی هستیم که فارغ از هر نوع سلیقه به ارتقا جایگاه شعر و شاعری اهتمام بورزد. این شاعر اضافه کرد: وجود یک نهاد صنفی می تواند به امور صنفی و رفاهی همچون بیمه، صندوق اعتباری، چاپ و نشر کتاب نیز کمک کند. وی گفت: وجود این مکان یک ضرورت است و می توان بیش از ۵۰ دلیل آورد تا امروز نیز که تشکیل نشده است زمان و فرصت برای جامعه ادبی از دست رفته است. لطف اللهی یادآور شد: وقتی شاعری از شهر دیگر به دیار حافظ و سعدی سفر می کند باید بداند که مکانی هست که می تواند در آنجا ضمن آشنایی با ظرفیت های شعری با شاعران دیدار کند. خانه شعر در حوزه آفرینش شعری و صنفی موثر است کیوان نریمانی شاعر نیز گفت: تشکیل یک نهاد صنفی مانند خانه شعر در دو حوزه آفرینش شعری و صنفی قابل تامل است. وی افزود: در حیطه آفرینش شعری بی شک هر فضایی که به شعر خوانی اضافه شود قابل دفاع و تقدیر است. نریمانی تصریح کرد: تاسیس مکانی که منجر به شعرخوانی، جلسات نقد و بررسی و تبادل نظر شاعران شود بی شک یک امر قابل توجه است. وی بیان کرد: چنین مکانی می تواند برای علاقمندان به ادبیات و کسانی که به دنبال آشنایی با شعر هستند نیز موثر باشد. خالق مجموعه شعر «مترو جای خوبی برای رقص و خواب نبود» ادامه داد: البته نحوه وظایف، نوع حمایت و اعتبارات این مکان نیاز به بررسی فراوان دارد. وی بیان کرد: در این راستا باید سیاست گذاری و دستور العمل مشخص برای شکل گیری تدون شود. این شاعر تاکید کرد: در حوزه صنفی نیز بررسی مسایل حمایتی، کمک به چاپ و نشر شعر و نقد شعر یک نیاز جدی است که می تواند در نهاد صنفی مانند خانه شعر مورد توجه باشد. وی اظهار داشت: ایجاد سایت و صفحات در رسانه های مدرن اجتماعی نیز می تواند در معرفی شعر امروز اعضای یک چنین نهاد صنفی موثر باشد. نریمانی یادآور شد: البته در دهه هفتاد یک چنین تجربه ای تحقق یافت و من در کنار مرحوم شاپور بنیاد، امین فقیری و همایون یزدانپور به عنوان هیات امنا انتخاب شدیم که در جلسه دوم به دلیل فشار برای تغیر مسیر شعر به مسایل مناسبتی سیاسی عطایش را به لقایش بخشیدیم. وی تصریح کرد: تشکیل نهاد صنفی با حمایت دولتی نباید به دستوری شدن شعر منجر شود. این شاعر افزود: در سایه حفظ استقلال ایجاد و اضافه شدن هر مکانی به جامعه شعر مورد حمایت تمام شاعران خواهد بود. تشکیل خانه ای که خانه تمام شاعران باشد یک ضرورت است هاشم کرونی شاعر و روزنامه نگار نیز گفت: ادبیات در دوران پسا سنت از شکل کلان روایت به مجموعه خرده روایت تغییر وضعیت داده است و همین موضوع سبب شده که دیگر در ادبیات شاهد تولد غول های ادبی نباشیم. وی افزود: نفس تشکیل پاتوق های ادبی با نوعی باند گرایی و گروه محوری همراه است که محدودیت هایی ایجاد می کند. خالق مجموعه شعر بی دهان بی الفبا تصریح کرد: لذا تشکیل یک نهاد صنفی به شرط اینکه هیچ تفکری نخواهد بر تفکر دیگر غالب شود و یا تفکری را کنار بزند ضروری است. وی بیان کرد: به دلیل فرد محوری که در نهاد ما در انجمن های ادبی نهادینه شده همواره یک صدا میل دارد بر صدای دیگر غلبه کند که این یک تهدید تاریخی است. خالق مجموعه شعر کربلا آب ندارد ادامه داد: تشکیل خانه شعر یک ضرورت است بلا شک اما خانه شعری که دمکراتیک و خانه تمام شاعران با سلایق فرمی، محتوایی و اجتماعی باشد. وی گفت: به هر حال حاکمیت در طول تاریخ علاقه مند بود فضای ادبی و انجمن ها را به عنوان یک رسانه در قیمی خود نگه دارد که این یک آسیب بوده است، از این رو خانه شعر باید پناهی برای همه شاعران بدون سلایق سیاسی و اجتماعی باشد و نه خانه ای برای گروهی خاص از شاعران گفتنی است، به هر حال ایجاد خانه شعر درکنار و یا در لوای انجمن آثار و مفاخر فارس،اکنون یک ضرورت اجتناب ناپذیر است که با پیشنهاد مهر مورد استقبال اهالی فرهنگ و ادب نیز قرار گرفته، خانه ای که می تواند محفل مهم ادبی در شهری باشد که پایتخت فرهنگ، شعر و ادب این مرز و بوم نام دارد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری پانا]
[مشاهده در: www.pana.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]
-
گوناگون
پربازدیدترینها