محبوبترینها
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1840513838
کسی این روستا را می‌شناسد؟
واضح آرشیو وب فارسی:مهر:
کسی این روستا را می‌شناسد؟
شناسهٔ خبر: 2863521 - چهارشنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۴ - ۰۹:۴۶
مجله مهر > دیگر رسانه ها
در گوشه‌ای از شهرستان دالاهو در استان کرمانشاه روستایی هست که شاید کمتر کسی تاکنون اسم آن را شنیده باشد.این روستا در زمان جنگ تحمیلی توسط عراق بمباران شیمیایی شد. ایسنا نوشت: روستای "زرده" که ۳۱ تیرماه سال ۶۷ بمباران شیمیایی شد و در همان روز ۲۷۵ نفر در این روستا شهید شدند.و حالا شیرمحمد کرمی رئیس شورای این روستا از اینکه پیگیری حق مردم روستای زرده تا کنون بی‌نتیجه مانده ابراز نگرانی می‌کند و می‌گوید: زرده با ۲۷۵ شهید شیمیایی هنوز ناشناخته است.شیرمحمد کرمی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه کرمانشاه،می‌گوید: ۳۱ تیرماه سال ۶۷ بود که روستای زرده توسط رژیم بعث عراق بمباران شد و از جمعیت ۱۱۴۶ نفری روستا ۲۷۵ نفر در همان لحظه شهید و مابقی جانباز و مصدوم شیمیایی شدند.این روز همزمان با حمله منافقان بود و بسیاری از راه‌ها به مرکز استان بسته بود و خیلی از مصدومین نتوانستند خود را به کرمانشاه برسانند. عده‌ای هم مشغول کفن و دفن عزیزانشان بودند و در روستا ماندند.چون در آن زمان رسانه‌ها نبودند که عکس و خبر از شرایط روستا تهیه کنند، زرده ناشناخته باقی ماند و هنوز خیلی‌ها نام آن را نشنیده‌اند.عوارض شیمیایی شدن سال‌ها بعد خود را نشان می‌دهد. امروزه آمار سقط جنین، خودسوزی به دلیل ناراحتی اعصاب، سرطان خون، بیماری‌های پوستی و ... در زرده بسیار بالا است.یک مرکز درمانی هم در زرده وجود ندارد و با وجود این همه مصدوم، باید برای دریافت خدمات درمانی مناسب ۴۱ کیلومتر تا مرکز درمان دالاهو طی کنیم.بعد از بمباران زرده، تنها افرادی که توانسته بودند در آن روز خود را به مراکز درمانی برسانند و اسناد پزشکی داشتند، آن هم از سال ۸۰ به بعد برای آنها درصد جانبازی از ۵ تا ۲۵ درصد در نظر گرفته شد. تعداد این افراد ۴۰۰ نفر است و افرادی که بالای ۲۰ درصد جانبازی گرفتند حقوق دریافت می‌کنند، اما خدماتی که به مابقی آنها ارائه می‌شود در حد دفترچه درمانی است.سایر مردم که اسناد پزشکی نداشتند از همین دفترچه درمانی هم محروم هستند و این در حالیست که به دلیل بیماری‌های فراوان هزینه درمانی زیادی بر دوش آنان است.پیگیری نکردن برخی مسئولان باعث شده است تلاش‌های مردم زرده بعد از این همه سال به نتیجه نرسد.مسئولان نباید بی‌تفاوت باشند.برای دفاع از حقوق مردمی که در روزهای جنگ نهایت تلاش خود را برای کمک به رزمندگان به کار گرفتند و در بدترین شرایط به آنها آذوقه می‌رساندند هر کاری کرده‌ام، اما نتیجه‌ای نداشته است.مسئولین استان، استاندار، نمایندگان مجلس و ... باید پیگیر امور مردم زرده باشند تا آنها به حقوق واقعی خود برسند.زرده اکنون ۱۲۱۲ نفر جمعیت دارد و هیچ امکانات ویژه‌ای برای آنها در نظر گرفته نشده است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 74]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها