تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804449491
حاکم علوی کیست؟/برگزیده ترین نزد او، گوینده بیشترین سخنِ تلخِ حق
واضح آرشیو وب فارسی:مهر:
حاکم علوی کیست؟/برگزیده ترین نزد او، گوینده بیشترین سخنِ تلخِ حق
شناسهٔ خبر: 2854115 - سه‌شنبه ۱۶ تیر ۱۳۹۴ - ۱۹:۳۳
مجله مهر > دیگر رسانه ها
آیت‌الله وحید خراسانی در بیان ویژگی‌های حاکم حکومت علوی با مروری بر سخنان حضرت امیر(ع) به نقل از ایشان می‌گوید:برگزیده‌ترین ایشان نزد تو، کسى باشد که بیشترین سخنِ تلخِ حق را به تو بگوید. تسنیم نوشت: حکومت علوى متشکل از سه پایه است : والى ، قاضى ، و کارگزارانى که براى انجام امور استخدام مى شوند . این حکومت بر اصولى استوار است که مدینه فاضله را به بهترین صورت ممکن محقق مى سازد ، و ضامن سعادت مادى و معنوى امت است.در این مختصر به ذکر بعضى از آنچه که حضرت(علیه السلام)در ولایت امر معتبر فرمودند اکتفا کرده ، و از شرحى که سزاوار آن باشد خوددارى مى نماییم ، چون هر جمله اى از کلمات حضرت همچون درى است که از هر یک درهایى به علوم و معارف ـ براى اصحاب حکمت عملى در سیاست شخصى و اجتماعى انسان ـ باز مى شود ، تا رسد به آنچه مورد نیاز انسان است از اعطاى حق هر قوه اى از قواى شهوت و غضب و عقل ، تا این که زندگى او در معاش و معاد از آلودگى ها پاک باشد .مردم دو گروه اند یا برادر دینی تو و یا برابر نوعی تو...حضرت در عهدنامه مالک اشتر مى فرماید :پس بدان اى مالک ، من تو را به شهرهایى فرستادم که پیش از تو حکمرانان دادرس و ستمگر در آنها بوده اند ، و همانا مردم به کارهاى تو همان گونه نظر مى کنند ، که تو به کارهاى حکمرانان پیش از خود نظر مى کنى ، و درباره تو همان را گویند که تو درباره آنان مى گویى ، و به آنچه خداوند متعال بر زبان بندگانش ـ از خوب و بد ـ جارى مى سازد ، به صالحین و نیکوکاران مى توان پى برد ; بنابراین باید بهترین اندوخته هاى تو کردار شایسته باشد ، پس بر هوى و خواهش خویش مسلّط باش ، و به آنچه بر تو حلال نیست در برابر نفس خودت بخل بورز ، زیرا بخل به نفس، انصاف و عدل است از او، در آنچه او را خوش آید یا ناخوش سازد ; و قلب خود را به رحمت و محبت و لطف به رعیت آگاه گردان ، و مبادا بر آنان همچون حیوان درنده اى باشى که خوردنى شان را غنیمت گیرى ، زیرا همانا آنان دو گروه اند : یا برادر تو هستند در دین و یا مانند تو هستند در آفرینش ، کسانى که از پیش گرفتار لغزشها بوده ، و سببهاى بدکارى به آنان رو آورده ، و به عمد یا خطا بر دستان آنها قرار مى گیرد ; پس با بخشش و گذشت خود آنان را عفو کن ، همان طور که دوست دارى خداوند متعال به تو بخشش و گذشت نماید ،زیرا همانا تو بر آنان برترى ، و والى امر بر تو ( کسى که تو را ولایت امر داده است ) فوق و برتر از تو است ، و خداوند متعال بر کسى که تو را ولایت داده برتر است .
در این عهدنامه آمده است : وقد جرت علیها دول قبلک ...، این دولت همانند دولتهاى قبل گذرا است ، و همچون سایه اى است که بقا و دوام ندارد : و تلک الایام نداولها بین النّاس ، و همچنان که به اعمال آنها نظر کرده و در حق آنان به آنچه عمل کردند قضاوت مى نمایى ، همچنین مردم به امور تو نظر خواهند نمود ، و آنچه بر زبان آنان جارى شود ، از آنچه که از تو مى بینند ، دلیل بر صلاح و فساد تو خواهد بود .همت و هدف والیان و حکمرانان جمع مال و ذخایر است ، و بهترین ذخیره نزد حکمران حکومت علوى ذخیره عمل صالح است .
به جمله : فاملک هواک بیان فرمود : کسى که مالک هواى نفس خود نیست ، نمى تواند به حق حکم و حکومت نماید ، چون پیروى از هواى نفس انسان را از حق باز مى دارد ، پس باید حکمران شجاع ترین و با قدرت ترین مردم باشد ; و شجاع ترین مردم کسى است که بر هواى خود پیروز و غالب باشد ، آن چنان که در حدیث آمده است : اشجع النّاس من غلب هواه .ظهور رحمت رحمانیه پروردگار متعال بر مسلم و کافرو امر به سخاوت نفس فرمود تا بیان نماید که محبوب و مکروه حکمران نباید او را از انصاف خارج نماید، و حب و بغض نیز او را از اعتدال بیرون نبرد .
به جمله : اشعر قلبک ... و این که مردم دو گروهند بیان فرمود که والى و حکمران فوق رعیت است ، و همچنان که خداوند متعال فوق او و کسى که او را به حکمرانى نصب کرده است مى باشد ; و خداوند لغزش ها و سبب بدى ها را مى بیند ، ولى از رحمت و احسان بر بندگانش امساک نمى کند ، لذا برترى و تفوق والى هم نباید موجب عدم چشم پوشى او از لغزش هاى مردم شود .و همچنان که والى ـ با توجه به لغزش ها و بدى ها ـ انتظار رحمت و بخشش از خداوند دارد ، او هم باید با رعیت خود ، در آنچه از آنها به عمد یا خطا صادر مى شود ، با بخشش و گذشت و محبت و احسان رفتار نماید ; و رحمت و احسان او باید همه کسانى را فراگیرد که در آفرینش همانند او هستند ، اگر چه مخالف او در دین باشند .
نتیجه این که حکومت علوى ظهور رحمت رحمانیه پروردگار متعال بر مسلم و کافر ، و نیکوکار و بدکار است ، و به این خورشید رسالت خاتمیت که رحمة للعالمین است متجلّى مى شود .تکبر ناشی از حکومتوالى نباید خود را امر کننده و فرمانبردار ببیند ، زیرا اگر کسى ـ به جز معصومین از طرف خدا ـ براى خود چنین حق اطاعت مطلقى قائل باشد ، به سوى شقاوت کشانده خواهد شد ، همانطور که خود حضرت فرمود : « نباید بگویید که من امیر و امر کننده ام پس باید اطاعت شوم ، زیرا که این امر موجب فساد در قلب ، و سستى و از بین رفتن دین ، و تقرّب جستن به غیر است » ; شکّى نیست که آفت عقلِ حکمران تکبرى است که نتیجه سلطنت و حکمرانى است ، پس باید هرگاه براى او ابهتى پیدا شد ، عظمت پادشاهى کسى را که وسعت سلطنت اوآسمانها و زمین است ، و قدرت قاهر بر بندگان را که به دست اوست ، و جبروت کسى را که ملکوت هر چیزى به دست او است به خاطر آورد.لذا حضرت مى فرماید :و هرگاه به خاطر سلطنت و حکومت ، ابهت و بزرگى یا کبر و خود پسندى براى تو پیدا شد ، به بزرگى پادشاهى خداوند که فوق تو است ، و به توانایى او نسبت به خود ، و به آنچه از جانب خود بر آن قدرت و توانایى ندارى ، بنگر ; این نگریستن و اندیشیدن کبر و سرکشى تو را فرو مى نشاند ، و سرفرازى را از تو باز مى دارد ، و عقل و خردى را که از تو دور گشته به سویت باز مى گرداند ; و بر حذر باش از برابرداشتن خود با خداوند متعال در عظمت و بزرگوارى ، و تشبه و مانند قرار دادن خود با او در توانائیش ، زیرا همانا که خداوند هر گردنکش و متکبرى را خوار و پست مى گرداند .و همچنین فرمود :باید محبوب ترین امور نزد تو چیزى باشد که میانه روى بیشتر در حق ، و فراگیرى بیشتر در عدل دارد ، و بیشتر سبب خشنودى رعیت شود ; زیرا همانا خشم عامه و همگان ، رضایت و خشنودى خاصه و چند تن را پایمال مى سازد ، و همانا خشم خاصه و تنى چند ، در برابر خشنودى همگان بى اهمیت و مورد چشم پوشى است ... .
زیرا اوسط در حق ( آنچه بیشتر میانه روى در حق باشد ) اصل حکمت در نظر و عقل است ; و فراگیرتر در عدل ، فرع حکمت در عمل است و درختى که اوسط در حق اصل و ریشه آن ، و اعمِ در عدل فرع آن باشد ، ثمره اش سعادت فرد و جامعه و رضایت رعیت است ... .رشته هر انتقام و باز خواستى را از خود جدا کنوالى و حکمران باید ساتر و پوشاننده عیوب افراد رعیت ، و حلاّل و باز کننده گره هاى کینه و حقد باشد ; او باید عذر درخواست کننده عذر را بپذیرد ، و حدود و مؤخذات را به احتمال وجه صحت اجرا نکند ، تا چه رسد به این که به تهمت ها بگیرد ، اَعراض و آبروى مردم را به توهمات هتک کرده و از بین ببرد .و چنین فرمود :و باید از بین رعیت، از کسى که به گفتن عیوب مردم اصرار دارد بیش از همه دور باشى و او را دشمن داشته باشى ، زیرا در مردم عیوبى است که والى و حکمران سزاوارتر است به پوشاندن آنها ; پس در آنچه از عیوب مردم بر تو پنهان است کنجکاوى مکن ، همانا وظیفه تو پاک کردن و از بین بردن آنهاست که بر تو آشکار شود ، و خداوند به آنچه از تو پنهان است حکم مى فرماید ; پس تا مى توانى زشتى (مردم) را بپوشان ، که خدا بپوشاند زشتى تو را که دوست مى دارى از رعیت پنهان دارى ; و از مردم گره هر کینه را بگشا ، واز خود رشته هر انتقام و باز خواستى را جدا کن (و عذرپذیر باش ، و حدود را به شبهات از بین ببر)برگزیده ترین نزد تو، کسى باشد که بیشترین سخنِ تلخِ حق را به تو بگویدسپس خصوصیات والى (حکمران) و اصحاب والى را در خلوت و آشکار، که باید از کسانى باشند که ظالمى را بر ظلمش و گنهکارى را بر گناهش کمک نکرده باشند ، بیان مى فرماید :
و باید برگزیده ترین ایشان نزد تو ، کسى باشد که بیشترین سخنِ تلخِ حق را به تو بگوید ، و در انصاف بر ضعفا با احتیاط ترین باشد ، و در گفتار و کردارت که خدا براى اولیایش نمى پسندد کمتر تو را بستاید ، اگر چه سخن تلخ و ستایش کمِ او از تو ، سبب دلتنگى تو شود ; و خود را به پرهیزکاران و راستگویان بچسبان و با آنان همنشین باش ، و آنان را وادار کن که تو را بسیار نستایند ، و تو را بر باطلىکه انجام نداده اى شاد نگردانند ، زیرا بسیارىِ اصرار در ستایش ، شخص را خود پسند ساخته ، و سرکش بار مى آورد .آرى ، اگر حکمران داراى اوصافى باشد که حضرت صلوات االله علیه فرمود ، و خواص و اطرافیان او متصف به عقل و درایت و ورع و صدق باشند ، و ظالم را در ظلمش و گنهکار را در گناهش کمک نکنند ، و هر کس که بیشتر کلام حق را که بر شنونده اش تلخ است ، بگوید، و احتیاط او در انصاف بر ضعفا بیشتر است ، به او نزدیک تر باشد ، و حکمران آنان را به ستایش نکردن عادت دهد ، اینچنین حکومتى اصل ، فرع ، متن و حاشیه اش خلاصه اى از عقل ، حق ، عدل ، انصاف ، ورع ، صدق ، رحمت ، محبت و احسان خواهد بود .و بدین وسیله انوار مکارم از مرکز حکومت اسلامى به اطراف منتشر شده ، و به مقتضاى پیروى عامه مردم از صاحبان قدرت و شوکت، غرض از ارسال رسول و انزال کتاب در سرتاسر بلاد اسلامى محقّق مى شود :لقد ارسلنا رسلنا بالبینات و انزلنا معهم الکتاب و المیزان لیقوم النای بالقسط...آنچه ذکر شد ، بعضى از امور معتبر در حکمران حکومت علوى است ، و فرصت بیان تمام آنچه حضرت افاده فرموده اند نیست .
آرى کسى که عهد نامه او به یکى از والیانش این است، تنها کسى است که سزاوار براى امامت این امت است .
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 45]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها