محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826185602
میزان خودکارآمدی افراد با بُعد معنوی سلامت ارتباط دارد
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: نتایج یک پژوهش در دانشگاه سیستان و بلوچستان: میزان خودکارآمدی افراد با بُعد معنوی سلامت ارتباط دارد تهران- ایرنا- دکتر علیرضا حیدرزادگان و مریم کوچک زایی در یک پژوهش میدانی که بین دانشجویان دانشکده "فنی مهندسی" و "روانشناسی و علوم تربیتی" صورت گرفت به یافتن پاسخ برای این پرسش پرداخته اند که آیا بین سلامت معنوی و خودکارآمدی رابطه ی معناداری وجود دارد ؟
به گزارش گروه اندیشه ایرنا، با توجه به شمار زیاد جامعه دانشجویی کشور، ارتقای سلامت معنوی و خودکارآمدی دانشجویان به عنوان یک اصلِ محوری در راستای توسعه ی علمی به شمار می رود. توسعه ای که معماران حقیقی آن دانشجویان و اساتید امروز کشور هستند. آن چه در ادامه می خوانید پژوهشی است که دکتر علیرضا حیدرزادگان ، استادیار دانشگاه سیستان و بلوچستان ، و مریم کوچک زایی، کارشناس ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه سیستان و بلوچستان ، درباره ی رابطه بین سلامت معنوی و خودکارآمدی دانشجویان انجام داده اند:
اهمیّت معنویت و سلامت معنوی در انسان، در چند دهۀ گذشته توجه روانشناسان و متخصصان بهداشت روانی را بیش ازپیش به خود جلب کرده است به طوری که سازمان بهداشت جهانی در تعریف ابعاد وجودی انسان، به ابعاد جسمانی، روانی، اجتماعی و معنوی اشاره می کند و بُعد چهارم یعنی بُعد معنویت را نیز در رشد و تکامل انسان مطرح می سازد.
سلامت معنوی، دربرگیرنده ی ادراکات حاصل از خود و ترکیبی از عوامل شخصیتی و باورهای بنیادین درخصوصِ بودن و داشتن معنی در زندگی است که این باورها با جنبه های متنوع زندگی ازجمله جنبه های اجتماعی، جسمانی و روانشناختی مرتبط است. هاکز و همکاران سلامت معنوی را حسی از ارتباط با دیگران، داشتن معنی و هدف در زندگی و اعتقاد و ارتباط با یک قدرت متعالی تعریف کردند. میلر ( 1995 ) سلامت معنوی را این گونه تعریف کرد: "کیفیت ذاتی و اصلی انسانی که دربرگیرندة باور به چیزی بزرگتر از خود بوده و ایمان به این که به طور قطع زندگی را تأیید و تصدیق می کند" . فیشر معتقد بود که سلامت معنوی یکی از ابعاد بنیادین سلامت و بهزیستی و نیروی هماهنگ کننده و تکمیل کنندة سایر ابعاد سلامت انسان (جسمی، روانی، اجتماعی و هیجانی) است.
در واقع انسان به عنوان شگفت آورترین آفریدة خداوند ابعادگوناگونی دارد که نادیده گرفتن هریک از این ابعاد بخشی حیاتی از انسانیت افراد را حذف می کند.
از این رو انسان باید بداند که در هیچ مقوله ای از حیات خویش از تعادل خارج نشود و در همۀ حالات و فعالیت ها، ساحت های مختلف حیات و به ویژه ساحت معنوی و روحانی حیات خویش را هماهنگ و متعادل درجهتِ ارتقای کیفی حیات موردتوجه جدی قرار دهد که درغیراینصورت به درجه ای از غفلت مبتلا خواهد شد و غفلت یکی از عوامل رکود و انحطاط حیات بشری را به دنبال دارد.
سلامت معنوی یکی از ابعاد مهم سلامت در انسان محسوب میشود. به طور کلی سلامت معنوی ارتباط هماهنگ و یکپارچه ای بین نیروهای داخلی فراهم کرده و با ویژگیهای ثبات در زندگی مانند صلح، تناسب و هماهنگی، احساس ارتباط نزدیک با خویشتن، خدا، جامعه و محیط مشخص می شود.
الیسون می گوید "سلامت معنوی عنصری روانی ، اجتماعی و مذهبی است." سلامت مذهبی به عنوانِ عنصری مذهبی بیانگر ارتباط با یک قدرت برتر یعنی خداست. سلامت وجودی عنصری روانی - اجتماعی است که بیانگر احساس فرد است از این که کیست،کجاست و چه می کند. هم سلامت مذهبی و هم سلامت وجودی شامل تعالی و حرکت فراتر از خود است. بُعد سلامت مذهبی ما را در رسیدن به خدا هدایت می کند درحالی که بُعد سلامت وجود ما را فراتر از خودمان و به سوی دیگران و محیط سوق می دهد. ازآنجا که انسان به عنوان نظامی یکپارچه عمل می کند این دو بُعد علیرغم جدایی از هم، با هم تعامل و همپوشانی دارند که در نتیجه احساس سلامت معنوی، رضایت و هدفمندی را به انسان القا می کند.
امروزه نتایج اکثر پژوهش ها به نقش معنویت و سلامت معنوی در مسائل روانشناختی از جمله خودکارآمدی اشاره داشته اند. سلامت معنوی و خودکارآمدی ارتباطی تنگاتنگ با یکدیگر دارند، به طوری که باورهای خودکارآمد و معنویت می تواند انگیزه ای بسیار قدرتمند درجهت بهبود کیفیت زندگی باشد.
خودکارآمدی از مفاهیم مهم و مؤثر در نظریۀ شناختی - اجتماعی «بندورا» است که به ارزیابی شناختی فرد از توانایی هایش برای انجام موفقیّت آمیز تکلیف در حوزه ای مشخص اشاره دارد.
براساسِ نظریۀ شناختی - اجتماعی بندورا، افراد به اشتغال و پرداختن به کارهایی گرایش دارند که قابل اعتماد باشد و از کارهایی که نسبت به آنها قابلیت و توانایی ندارند، دوری می کنند. باورهای خودکارآمدی به تعیین این که افراد چه زمانی را صرف یک فعالیت می کنند، چه میزان پشتکار برای مواجهه با موانعِ احتمالی دارند و چه قدر درمقابل موقعیّت های متضاد و مخالف انعطاف دارند، کمک می کند. ازاین رو قضاوت های مربوط به خودکارآمدی به دلیل نقش مهمّی که در رشد انگیزش درونی دارد، از اهمیّت و حساسیّت زیادی برخوردار است.
صاحبنظران معتقدند که باورهای خودکارآمدی فراگیران، در انگیزه، رغبت، پشتکار و تلاش برای رفع موانع آنها نقش بسیار مهمی را ایفا می کنند. دانشجویی که سطح خودکارآمدی پایین و ضعیفی دارد، ممکن است حتی برای یک امتحان ساده خود را آماده نکند و دست از تلاش بردارد، زیرا به این باور رسیده است که هراندازه تلاش کند و زحمت بکشد فایده ای نخواهد داشت و به موفقیت نمی رسد. درمقابل، شخصی که خودکارآمدی بالا دارد، هنگام مواجهه با چالش ها امیدوارتر و موفّق تر است . بنابراین میزان یادگیری با سطح خودکارآمدی رابطۀ مستقیم دارد.
از نظر «بندورا» اعتماد به نفس فرد، در انجام وظایف (احساس خودکارآمدی) مانند واسطی است میان آنچه که او می داند و آنچه که او انجام می دهد و به تصمیم گیری های آینده کمک می کند.
«آدجبولا» در پژوهش خود به منظورِ بررسی رابطۀ معنویت با خودکارآمدی و کیفیت زندگی در افراد بزرگسال مبتلا به بیماری نتیجه گرفت که بین این متغیرها رابطه ای معنادار قوی وجود دارد، به طوری که افراد با باورهای معنوی بالا از خودکارآمدی بالا و همچنین کیفیت زندگی مناسبی برخوردار بودند.
در نتایج پژوهشی که نگارندگان این مطلب براساس پاسخ 190 دانشجوی دوره ی کارشناسی دانشکده های "فنی و مهندسی" و "روان شناسی و علوم تربیتی" در دانشگاه سیستان و بلوچستان «119 زن ، 71 مرد» دست یافته اند، این نتیجه حاصل شد که بین سلامت معنوی و خودکارآمدی دانشجویان رابطۀ مثبت و معناداری وجود دارد؛ بدین معنا که با افزایش سلامت معنوی سطح خودکارآمدی دانشجویان افزایش می یابد.
نتایج تحلیل رگرسیون «گام به گام» نیز بیانگر آن بود که ازبینِ ابعاد سلامت معنوی، بُعد سلامت وجودی بیشترین میزان پیش بینی را از خودکارآمدی دانشجویان داشته است.
یکی دیگر از بررسی های انجام شده در این پژوهش مطالعۀ خصوصیات جمعیت شناسی مشارکت کنندگان بوده است. یافته های به دست آمده نشان داد که میزان سلامتِ معنوی دانشجویان زن بیشتر از مردان است. این یافته با نتایج تحقیق طبیبی و همکاران این تحقیق نشان داد سلامت معنوی در بین دانشجویان زن و مرد تفاوت معناداری ندارد. در جامعۀ ما این نتایج شاید به دلیل راه های اجتماعی متفاوت، تجارب زندگی، راهبردهای مقابله ای و نقش ها و خصوصیات متفاوت زنان و سازگاری بیشتر آنها با اصول معنوی باشد.( به اعتقادِ لوین و همکاران این امکان وجود داردکه نقش ها، صفات و رفتارهایی که از لحاظ اجتماعی به زنان نسبت داده میشود با برخی اصول و هنجارهای مذهبی سازگارتر باشد.) همچنین در مؤلفۀ خودکارآمدی تفاوت معناداری بین دانشجویان زن و مرد مشاهده نشده است.
باتوجه به نوع دانشکده در بُعد سلامت معنوی و خودکارآمدی تفاوت معناداری مشاهده شده و دانشجویان دانشکدة علوم تربیتی و روانشناسی از میانگین بالاتری برخوردار بوده اند. که این یافته با نتایج تحقیق غیبی و همکاران مبنی بر بالاتر بودن میزان خودکارآمدی دانشجویان فنی مهندسی نسبت به گروه های علوم انسانی و علوم پایه همسو نیست. همچنین در ارتباط با وضعیت سکونت تفاوت معناداری بین سلامت معنوی و خودکارآمدی دانشجویان مشاهده نشد.
براین اساس، به مسئولان و مدیران دانشگاه ها و مؤسسات آموزش عالی توصیه میشود سازکارهایی را به منظورِ بهبود و ارتقای سلامت معنوی در دانشگاه ایجاد کنند تا زمینۀ افزایش خودکارآمدی دانشجویان فراهم شود. ازجمله پیشنهاداتی که در این زمینه میتوان مطرح کرد اتخاذ رویکرد معنوی در برنامه های درسی دورة آموزش عالی و به عبارتی توجه به برنامۀ درسی معنوی است.
برنامۀ آموزشی معنوی تنها وسیله ای برای درک محتوای آموزشی نیست بلکه حرکتی فراتر از استدلال و شیوه های تحلیلی و اندیشه ورزی است که معمولاً درخلال آموزش صورت می گیرد.
* مشروح این پژوهش در شماره ی 65 فصلنامه ی «آموزش مهندسی ایران» به مدیر مسئولی دکتر محمود یعقوبی قابل دسترس است.
اندیشه / ش. آ / 1200
13/04/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 94]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها