محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1797890120
گفتوگو با بهمن گودرزی کارگردان فیلم سینمایی «آتیش بازی» سینمایی که بیننده ندارد سینما نیست/تماشاچی کلک خوردن را دوست ندارد/گدایی خنده نکردم
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: گفتوگو با بهمن گودرزی کارگردان فیلم سینمایی «آتیش بازی»
سینمایی که بیننده ندارد سینما نیست/تماشاچی کلک خوردن را دوست ندارد/گدایی خنده نکردم
سازنده فیلم سینمایی «آتیش بازی» با اشاره به شاخصه‌های سینمای تجاری گفت: سینمایی که بیننده ندارد سینما نیست. دلیل نمی شود صقیل و دور از فهم مخاطب صحبت کرد و مخاطب هم نداشت بعد هم گفت فیلم در حوزه سینمای روشنفکری ساخته شده است.
خبرگزاری فارس-زهرا قزیلی: فیلم سینمایی «آتیش بازی» به کارگردانی بهمن گودرزی هم اینک روی پرده سینماها است این فیلم در فضای کمدی و مفرح ساخته شده و داستان «طمع» را در فضای مفرح روایت می کند. فیلم «شیش و بش» ساخته قبلی فیلمساز در زمره فیلم های پرفروش سال قرار گرفت و نظر مخاطبین را به خود جلب کرد . گودرزی تصمیم گرفت قسمت دوم فیلم را بسازد که امکان آن محقق نشد و تصمیم گرفتند فیلمی در فضای کمدی و شاد ساخته شود. فیلم داستان دختر و پسری را روایت می کند که براساس شرایط داستان موقعیت های کمدی برای آن‌ها خلق می شود. بهمن گوردزی(کارگردان) و امین حیایی (بازیگر) فیلم در خبرگزاری فارس حاضر شدند و به سوالات ما پاسخ گفتند. بخش اول این میزگرد که درباره سینمای کمدی و نوع ساخت فیلم است با بهمن گودرزی از نظرتان می گذارد. پرهیز از قضاوت دم دستی مخاطب خلاصه داستان فیلم به گونه ای طراحی شده بود که برای مخاطب عجیب به نظر می رسد چرا برای فیلمی سر راست خلاصه داستانی این گونه طراحی و ارایه شد. معمولاً بعضی از قصه‌ها اینطور ایجاب می کند، اگر قرار بود شبیه به اتفاقات فیلم یک خطی خلاصه داستان ارایه شود بیم آن می رفت که قصه لو برود. فرمت قصه جوری است که اگر می خواستیم دو خطی ارایه بدهیم تماشاچی دم دستی‌ترین حدس را درباره فیلم بزند و قضاوت اشتباه درباره فیلم صورت گیرد. عرف است که برای برخی از فیلم ها به صورت استعاره و تمثیل خلاصه ای ارایه می شود . در باره فیلم اول هم «شیش و بش» همین کار را انجام دادیم تا قصه لو نرود و جواب هم داد. تماشاچی کلک خوردن را دوست ندارد /تجربه «شیش و بش» را در «آتیش بازی» به کار بردیم با توجه به حجم عظیم فیلم‌هایی که در دسترس مخاطب قرار دارد، چقدر مخاطب می تواند با قصه‌ای که شما آن را به تصویر کشیدید ارتباط برقرار کند؟ تماشاچی ایرانی قصه‌هایی که قهرمان دارد را بیشتر می‌پسندد و بهتر می تواند ارتباط برقرار کند زیرا با آن‌ها همذات پنداری می کند . تماشاچی ایرانی وقتی خودش را جای قهرمان بگذارد اگر کلک بخورد پس می‌زند اما در مدلی که ما در «شیش و بش» و بعد هم «آتیش بازی» فراهم کردیم حدسی که می‌زند و بعد می‌بیند حدس به یقین تبدیل نشد خوشش می آید. تجربه ای که در فیلم اول جواب داد و به همان رویه عمل کردیم. در چند اکران که فیلم را بر مردم دیدم احساس کردم راضی از سالن سینما بیرون می آیند. «ساخت ایران» کپی «شیش و بش» بود/ «آتیش بازی» قصه طمع است با توجه به پیشرفت تکنولوژی و سطح سلیقه مخاطب (دسترسی به فیلم های روز دنیا) اما هنوز شاهد قصه‌های قدیمی در فیلم‌ها هستیم که امتحانشان را پس دادند . چه توقعی داریم که باز هم قصه های قدیمی تکراری را ببیند و برایشان هزینه کند؟ برای ساخت فیلم دوم چقدر نیاز سنجی کردید که مخاطب به این کمدی نیاز دارد و از تجربه «شیش و بش» بهره بردید. قرار ما این بود وقتی فیلم «شیش و بش» با اقبال عمومی مواجه شد، بنا داشتیم قسمت دوم آن را بسازیم. پایان فیلم به گونه ای طراحی شد که امکان ادامه آن و جود داشته باشد و کاراکترها از زندان آزاد شوند و ماجراهای دیگری را دنبال کنند. اما شرایط به گونه ای رقم خورد که در آن مقطع رضا گلزار به مدت دو سال ایران حضور نداشت . امین حیایی هم درگیر کار دیگری بود . نتوانستیم این دو عزیز را دعوت به همکاری کنیم. همزمان هم این دو عزیز یک سریال خانگی به نام «ساخت ایران» (محمدحسین لطیفی) کار کردند که شباهت کامل به «شیش و بش» داشت. هرچه ما در فیلم مطرح کرده بودیم را در سریال شاهد هستیم، هر آنچه که ممکن بود در فیلمنامه نوشته نشده طراحی کنیم و ارایه دهیم در سریال ارایه شد. مهمتر اینکه با اقبال مواجه نشد. با این روند عملاً شور و شعفی وجود نداشت که قسمت دوم فیلم را بسازیم و برای من انگیزه نبود . با آرش قادری (که فیلمنامه شیش و بش را هم نوشته بود) صحبت کردم که کاراکترها به یک دختر و پسر برسد اما در همان فضای «شیش و بش» . برای به دست آوردن یک هدف مشترک یک دختر و پسر در کنار هم قرار بگیرند در این راه در جایی مجبور هستند که به ظاهر با هم همراه شوند یا همدیگر را تحمل کنند یا مجبورند به یکدیگر رکب بزنند. قصه «طمع» است. اما تلاش کردیم به گونه ای قصه را جلو ببریم که تماشاچی قصه را نتواند حدس بزند و برایش ادامه قصه جذاب باشد. در همین راستا هم از فرمول های استفاده شده در فیلم قبلی استفاده کردید. برنامه این بود که پیرو تجربیاتی که در «شیش و بش» داشتیم در فیلم جدید هم جلو برویم و داستان را ارایه بدهیم اما تلاش کردیم که این فرمول تجربه شده در فیلم اول کم نقص‌تر باشد اما در همان حال و هوا باشد و پیش برود. فیلم صد درصد خانوادگی است/ سینمایی که بیننده ندارد سینما نیست فیلم شما با توجه به فضای کمدی و مفرحی که دارد چقدر خانوادگی است؟ دور خیز ما این بود که فیلم خانوادگی باشد و به عقیده من صددرصد خانوادگی است. سینما به زعم من باید سینمای مردم باشد. مردم تشکیل شده از اقشار مختلف اجتماع (از جنوب تا شمال شهر با هر سواد و طرز تفکری ). فیلمساز باید بتواند قصه را به گونه ای روایت کند که برای این طیف کامل جذاب باشد. سینمایی که مخاطب نداشته باشد سینما نیست یک فیلم شخصی است که فرد می‌تواند با موبایل بگیرد. سینمایی در اولویت من است که فیلمش در هر ژانر و گونه ای که باشد توان جذب مخاطب داشته باشد و بیننده داشته باشد. سینمایی که بیننده ندارد سینما نیست. دلیل نمی شود صقیل و دور از فهم مخاطب صحبت کرد و مخاطب هم نداشت بعد هم گفت فیلم در حوزه سینمای روشنفکری ساخته شده است. این ضعفی است که سازنده دارد. هنر این است که حرفت را جوری به تصویر بکشی که مخاطب را با خود همراه کند. با افتخار می گویم سینمای تجاری ساختم/ از فروش فیلم رقیب هم خرسندم/ ساخت و اکران فیلم تجاری به نفع همه سینما است شما به زعم بسیاری از منتقدان متهم به ساخت فیلم تجاری هستید. سینما یک بیزینس است بعضی‌ها از این تجاری بودن فرار می‌کنند اما من با افتخار می‌گویم در سینمای تجاری فعالیت کردم . سینمای تجاری سینمایی است که در بخش خصوصی شکل می‌گیرد و فیلم‌های من متعلق به این بخش است و افراد با سرمایه شخصی شان تنها برای علائق‌شان در سینما سرمایه‌گذاری می کنند در حالی که می توانند در کار پرسودتری سرمایه گذاری کنند اما به هزار و یک دلیل با سرمایه شخصی فیلم می سازند. فیلم در بخش خصوصی به رانت وصل نیست که سفارش بگیرند. سفره ای پهن می شود و افراد (هر کس به فراخور فعالیتش) از آن سفره برداشت می کند وقتی فیلمی می فروشد افراد بسیاری ذینفع هستند از تاکسی که پشت خروجی سینما ایستاده تا بوفه و صاحب سینما ، پخش کننده و... سود می برند و خوشحال هستند. همیشه می گویم باید از فروش فیلم رقیب هم خوشحال بود زیرا اگر هر فیلمی کنار فیلم‌های پرفروش قرار بگیرد بسیار جذاب است زیرا وقتی فیلمی خوب بفروشد آن زمان، فصل سینما محسوب می شود و مخاطب بعد از دیدن یک فیلم خوب رغبت دوباره آمدن به سینما هم خواهد داشت. عکس این مسئله هم رخ می دهد ممکن است اگر مخاطب فیلم بد در سینما ببیند، برای اوقات فراغت بعدی خود سینما را انتخاب نکند. از سوی دیگر در پردیس‌ها وقتی فیلم خوب اکران می شود به نفع فیلم‌های دیگر نیز هست زیرا مخاطب وقتی در سالن حاضر می‌شود و سالن گنجایش ندارد به سالن دیگر برای دیدن فیلم دیگر رجوع می‌کند و به همین دلیل به نفع همه سینما است وقتی فیلم خوب و پرفروش و تجاری ساخته شود. هیچ وقت نترسیدم اکران فیلمم در کنار فیلم های پرفروش باشد چون فیلم پرفروش به دیگر فیلم‌ها هم کمک می کند و معتقدم هر فیلم مخاطب خودش را دارد. برخی از منتقدین براساس سلیقه نظر می‌دهند چقدر در ارایه درست فضای مفرح از کمدی مبتذل و به اصطلاح شانه تخم مرغی فاصله گرفتید؟ فیلم در زمره آثار تجاری هست اما نمی‌توان گفت مبتذل و شانه تخم مرغی و... است . فیلمی است که قصه دارد نقاط اوج و فرود دارد بازیگر خوب حرفه ای دارد دکوپاژ دارد ، تعریف دارد، ساختار دارد ، شکل و شمایل دارد. من برای هر بخش فکر کردم و برای همه اش جواب دارم. تدوین، موسیقی و فیلمبرداری خوب دارد تمام پارامترهای استاندارد یک فیلم را داراست. اما در بخشی از اظهار نظرهای منتقدین سلیقه حاکم است. برخی از منتقدین ژانر مفرح و کمدی را دوست ندارند این دلیل نمی‌شود که فیلم مبتذل است، فیلم ساختار دارد. همزمان با اکران فیلم «آتیش بازی» فیلم «اسب سفید پادشاه» اکران شد که هر دو فیلم دارای بازیگر مشترک هستند این همزمانی اکران فیلم یک بازیگر به فروش فیلم لطمه نمی‌زند؟ بی تاثیر نیست اما معمولاً وقتی اکران محقق می‌شود به خاطر دو تا فیلم یک بازیگر صاحبان فیلم، فصل را از دست نمی دهند . مطلوب است که این اتفاق نیافتد اما کمتر پیش می آید که به خاطر همزمانی حضور بازیگران صاحبان فیلم ها فصل اکران را از دست بدهند. فیلم کمدی آبرومند ساختم/ گدایی خنده نکردم/ از شوخی های سخیف و مبتذل پرهیز کردم/ چارچوب اخلاقی در کارها دارم طراحی شوخی هایی که برای مخاطب جذاب باشد در فضای امروز کار سختی است . باید به گونه ای نوشته شود و موقعیت های کمدی طراحی شود که کار را از فضای خاص فیلم های سخیف و مبتذل دور نگاه دارد تا مورد اقبال قرار گیرد. همیشه سعی کردم در آثارم (سریال، فیلم ویدئویی یا سینما) به گونه‌ای رفتار کنم که از مخاطب گدایی خنده نکنیم. در زمان «شیش و بش» هم در زمان اکران نه نقدی دیده و نه شنیدم که این اتفاق شکل گرفته باشد. نخواستیم کار سخیف ومبتذلی انجام دهیم تا مخاطب به نوع رفتار کاراکتر بخندند. فیلم های زیادی از این دست بودند که کاراکتر با شلوارک در بخشی از فیلم حاضر شده و رفتارهایی را بروز داده که باعث خنده شده است از این نوع شوخی‌ها پرهیز کردم. درمورد نگارش فیلمنامه هم همه شوخی ها و موقعیت های کمدی از قبل نوشته شده بود و اگر قرار بود چیزی اضافه شود در تمرین‌ها باید از کار درآمده باشد. من باید فیلمنامه کامل را بخوانم و برای خودم حلاجی کنم و اشراف کامل به آن داشته باشم تا بتوانم کار را درست راهبری کنم. همیشه دقت کردم که اگر فیلم دارای فضای کمدی و مفرح است، آبرومند روایت شود. حتی اگر شوخی سخیفی که ممکن بوده است تماشاگر بیشتری را با خود همراه کند را در فیلم به کار نبردم و از آن گذشتم زیرا معتقدم وقتی با خانواده ام به تماشای فیلم می روم جلوی آن‌ها شرمنده نشوم. همیشه الگو داشتم و یک چارچوب اخلاقی برای خودم در نظر می گیرم. کاری نداشتم برخی فیلمسازان از شوخی هایی بهره می برند یا بازیگر در فیلمی رفتاری انجام داده که باعث خنده مخاطب بوده و من هم آن را انجام دهم. همیشه به این فکر می کنم که فیلم به گونه ای بسازم که بعد از نمایش شانیت سازندگان به خاطر فروش بیشتر یا خنده بیشتر مخاطب زیر سوال نبرد. ساخت فیلم ملودرام اجتماعی بسیار راحت است/ جامعه نیاز به فضای کمدی دارد ساخت فیلم کمدی بسیار سخت است با هیچ قشری نمی توان شوخی کرد. با لهجه ها نمی توان شوخی کرد. اما در سینمای دنیا این گونه نیست با همه اقشار شوخی می کنند و انواع و اقسام پارامترهایی که یک فیلم کمدی مفرح لازم است، داشته باشد (شوخی موقعیت و... ) را داراست. در کنار این‌ها با تماشاچی مواجه هستیم که هم سخت به سالن سینما می رود و هم مشکل پسند است و سخت می خندد. در این بی بضاعتی اگر بتوانیم فیلمی بسازیم که تماشاچی لحظاتی مفرح باشد و راضی از سالن با خانواده اش خارج شود هنرمندی بسیاری می طلبد . یک ملودرام اجتماعی بسیار راحت است. احساسات مخاطب را به راحتی می توان درگیر کرد و اشک گرفت. من احساس می کنم جامعه نیاز به فضای فان و مفرح دارد سعی کردیم به این سمت برویم. البته سلیقه من در سینمای اجتماعی، ملودرام و تلخ است که در سریال و فیلم ویدئویی به آن سمت رفتم و کمدی سلیقه دوم من است اما به واسط شرایط جامعه و سفارشی که داده شد بیشتر به سمت سلیقه دوم گرایش یافتم. سینما در حوزه بازیگر فقیر است انتخاب بازیگران در کار کمدی هم به نظر سخت می رسد. بخش انتخاب بازیگر کار بسیار سختی است. من در سال های گذشته در بسیاری از کارها بدون اینکه عنوان «انتخاب بازیگر» داشته باشم این کار را انجام دادم مانند «مسافری از هند»، «خط قرمز» و... در بخش بازیگری در سینما ما بسیار فقیر هستیم. فرمول سینما ایجاب می کند از بازیگر سینما که فاکتورهای لازم را داشته باشد استفاده کند. مخاطب باید بازیگر را به عنوان بازیگر سینما بپذیرد و به خاطر دیدن بازیگر در سینما حاضر به خرید بلیت باشد. این مساله بسیار مهمی است. دو بازیگر اصلی (دختر و پسر) باید به صورت موازی انتخاب می شدند زیرا بده بستان هایشان باید درست از آب در می آمد. برایم این مهم بود که بازیگران اصلی کمتر در کنار هم دیده شده باشند. امین حیایی انتخاب اول شما بود؟ امین حیایی جزء گزینه های اول بود. برای هر نقش دو گزینه داشتم اما وقتی الان فیلم را می بینم خوشحالم که این دو بازیگر (حیایی و شاکردوست) این نقش ها را بازی کردند زیرا در گونه کمدی با هم بازی نداشتند. تجربه کار با امین حیایی را پیش‌تر داشتم که بسیار بازیگر خوب و حرفه ای، با اخلاق و همراه است. بازیگر داشتم که بازیگر حرفه ای سینما بود اما اخلاق نداشت سر تایم نمی آمد یا بی احترامی به گروه می کرد و دیگر با این بازیگر کار نخواهم کرد. الناز شاکردوست هم در اختیار کار بود و تجربه بسیار خوبی داشتیم . نقش کوتاه و بلند مفهوم ندارد با توجه به انتخاب بازیگران حرفه‌ای در حوزه سینما و تلویزیون برای نقش های فرعی مشخص است که نقش های فرعی هم برایتان اهمیت دارد. همین طور است برای من نقش کوتاه و بلند مفهوم ندارد. اعتقاد دارم نقش کوچک نداریم نقش های فرعی اگر درست انتخاب و ارایه شود در ذهن مخاطب باقی می ماند و بازی او با بازی بازیگر اول قیاس می شود. اگر انتخاب بدی باشد صد چندان به کار لطمه می زند و قصه درست روایت نمی شود. بازیگران در یک فیلم مکمل یکدیگر هستند و باید در انتخاب نقش دقت لازم صورت گیرد. حساسیتی که درباره بازیگر اصلی دارم در کار درباره بازیگران نقش های فرعی هم داشتم . فیلم آبرومند ساختم/ رفتن به سینما برای مخاطب به پروسه تبدیل شده / مخاطب راضی از سالن خارج می‌شود فیلم چقدر به سلیقه مخاطب نزدیک است؟ قصه را راحت مخاطب دنبال می‌کند و من سعی کردم این اتفاق بیافتد. قصه را سرراست و شسته رفته تعریف کردیم بدون پیچیدگی هایی که امروزه رایج شده است . آبرومندانه فیلم ساختم. رفتن به سینما برای مخاطب تبدیل به یک پروسه شده است و هزینه بر است من معتقدم باید به گونه ای فیلم بسازیم که وقتی مخاطب فیلم می بیند از دیدن فیلم در هر ژانری راضی و خشنود باشد. تماشاچی از هزینه کرد وقت و سرمایه راضی باشد که بزرگترین دستاورد فیلمساز به شمار می آید که تماشاگر راضی از سالن خارج شود. در «شیش و بش» این رضایت را دیدم . امروز هم این مصاحبه می کنم (اوایل اکران فیلم ) هنوز اطلاع رسانی درستی نشده است اما تهیه کننده از فروش فیلم راضی است و مخاطب هم رضایت دارد. به سالن‌های مردمی سرزدید؟ فیلم را چند شب گذشته با مردم دیدم و بیشتر به سالن ها برای چک کردن صدا و نور سر می‌زنم. سالن سینمای تیراژه 2 کیفیت بهتری داشت. آزادی هم خوب بود. متاسفانه در برخی سالن ها شاهد تصویرهایی هستیم که با خروجی ما برای سالن ها متفاوت است . سیستم جدید و دی سی پی هر سالن یک جور فیلم را نشان می دهد. چگونه باید مشکل مرتفع شود؟ من نمی دانم باید کارشناسان جواب بدهند. من اولین تجربه ساخت فیلم دیجیتال را سپری کردم و کار قبلی به شیوه 35 میلیمتری بود . باید باتکنولوژی پیش برویم و از آن بهره ببریم اما باید بهینه و درست استفاده کنیم . باید تکنولوژی به گونه ای استفاده شود که در تمام سینماها کیفیت به یک صورت باشد . اگر نقصان وجود دارد در نوع دیجیتال کردن سینماها است واگرنه در همه جای دنیا سالن تجهیز به سیستم دیجیتال هستم و بعید می دانم این اشکالات در سینماها دیده شود. انتهای پیام/
94/03/10 - 09:50
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 182]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها