تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833645451
گفت‌گوی تفصیلی فارس با وحید تاج ساز غربی موسیقی ایران را جهانی نمی‌کند/ خوانندگان با ادبیات کلاسیک ایران آشنایی ندارند/ آواز سیر نزولی داشته است
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: گفت‌گوی تفصیلی فارس با وحید تاج
ساز غربی موسیقی ایران را جهانی نمی‌کند/ خوانندگان با ادبیات کلاسیک ایران آشنایی ندارند/ آواز سیر نزولی داشته است
وحید تاج گفت: کسی که از ساز غربی در موسیقی ایرانی استفاده می‌کند، شاید قصد داشته باشد موسیقی خود را جهانی کند و گستره مخاطبانش را وسعت دهد؛ در صورتی که موسیقی سنتی خود دارای این ویژگی هست که جهانی شود.
خبرگزاری فارس، گروه هنر: وحید تاج خواننده موسیقی سنتی ایران، متولد سال 1362 در دزفول است. وی در خانواده‌ای اهل هنر پرورش یافت. پدر او معلم ادبیات، شاعر و خواننده است که در این مورد کمک‌های بسیاری به وی کرد. تاج تحصیل کرده موسیقی با مدرک کارشناسی ارشد آهنگسازی از دانشگاه سوره است و هم اکنون علاوه بر اجرای کنسرت‌های متعدد در داخل و خارج از کشور، به انتشار آلبوم مبادرت ورزیده و همچنین در آموزشگاهها و دانشکده موسیقی به تدریس می‌پردازد. با او پیرامون وضعیت امروز آواز در موسیقی ایرانی به گفتگو نشسته‌ایم که در ادامه از نظرتان می‌گذرد. *موسیقی ایرانی در طی سالیان گذشته دستخوش تغییرات زیادی شده است. به ویژه در زمینه آواز امروز خوانندگان موسیقی ایرانی به ویژه نسل جوان‌تر کمتر تمایلی برای اجرا با آن مختصات خاصش دارند. به طور کلی ارزیابی شما از وضعیت امروز آواز ایران چیست؟ آواز امروز ایران نیاز بیشتری به آموزش و فرهنگ سازی و توسعه دارد. باید در این راستا کارهای زیادی انجام شود. رسانه ملی باید برنامه‌های بیشتر و تخصصی‌تر موسیقی پخش کند تا مردم بیشتر با موسیقی فاخر ایران زمین آشنا شوند. برنامه دستان که از شبکه آموزش پخش می‌شود برنامه خوبی است چون بیشتر به بحث آواز اهتمام دارد. برنامه دلنوازان که از شبکه چهار سیما پخش می‌شود نیز خوب است با این حال باید برنامه‌های بیشتر و تخصصی تری پخش شود که در مجموع باعث ارتقاء آواز ایرانی شود. *بگذارید سوال قبل را این‌گونه کامل جناب تاج؛ اگر خوانندگان از بعد دوران قاجار تا هم اکنون را تقسیم بندی کنیم در سه دسته قرار می‌گیرند. نسل اول خوانندگانی همچون اقبال آذر، ظلی، سید حسین طاهرزاده تا ادیب خوانساری و دیگران، نسل دوم خوانندگانی همچون شجریان و خواجه‌امیری تا ناظری و ایرج بسطامی و نسل سوم خوانندگانی همچون همایون شجریان، محمد معتمدی، علیرضا قربانی، سالار عقیلی و وحید تاج. به نظر شما سیر آواز در این سه نسل چگونه بوده و آیا سعودی بوده یا نزولی؟ سیر آواز قطعا نزولی بوده و خوانندگان نسل سوم قابل مقایسه با نسل دوم و اول نیستند. من خواهان پیروی از خوانندگان نسل اول هستم. قبلا آواز خوانی بیشتر رواج داشت و گوش مردم با آن آشناتر بود و بیشتر لذت می‌بردند اما امروز بیشتر دوست دارند تصنیف بخوانیم و اگر آواز زیاد بخوانید مردم سالن را ترک می‌کنند که این مسئله باید به مرور باز به حالت سابق خود برگردد. زمانی که در دانشگاه شاگرد استاد شکارچی بودم به من گفتند که آواز قدما را کار کنم و من هم انجام دادم و نتیجه گرفتم. من کارهای استاد حسین طاهرزاده را دنبال کردم و گوش دادم و از این استاد بسیار آموختم. به نظر من تصنیف هنر آهنگساز و آواز هنر خواننده است و خواننده‌ها باید برای اعطلای آواز بیشتر تلاش کنند. قبلا آواز به صورت سرعتی تر و اجرای تحریرهای سریع انجام می شد اما متاسفانه آواز امروز به سمت متر باز (سرعت و تمپوی آهسته) پیش می‌رود. اشکال خوانندگان امروز این است که دوست دارند همه چیز حاضر و آماده باشد در صورتیکه در این راه باید بسیار زحمت کشید. *آیا موافقید که آواز امروز به اندازه نوازندگی و تنظیم رشد نکرده است؟ بله موافقم. کسانی که در گذشته آواز کار می‌کردند بسیار زحمت می‌کشیدند و می‌بایست آواز خوان باشند اما امروزه بسیاری هنرجویان آواز می‌پرسند که ما چند وقته خواننده می‌شویم درصورتیکه سالیان سال و چه بسا تا پایان عمر باید کار کرد و از این دریای بی‌کران بهره برد. تا دوره نسل دوم (امثال شجریان، خواجه امیری، گلپا و ناظری...) آواز بیشتر مورد اهتمام بوده است. آنها بیشتر نگاهشان به آواز بود. در آن دوره آواز خوانی افتخار بود. امروزه خیلی از شاگردها که بعد به اجرا می‌پردازند می‌بینند بیشتر آوازشان در محدوده گوشه درآمد است و این به دلیل عدم احاطه و شناخت کامل دستگاهها و گوشه‌های موسیقی سنتی است در صورتیکه آواز خوانان پیشین مرکب خوان‌های بی نظیری بودند و بر تمام ردیف‌های موسیقی با روایت‌های گوناگون تسلط کامل داشتند. *چرا بیشتر خواننده‌های امروز از همان استاید نسل دوم که نام بردید، می‌کنند و چرا صدایی خاص ظهور نمی‌کند؟ ابتدا بگویم که من بجز در دوران دانشجویی، تقلید صرف نکرده‌ام و الان ترکیب‌هایی از خوانندگان مختلف و همچنین فرم‌ها و موتیف‌هایی از موسیقی محلی و مقامی را در خواندنم اعمال می‌کنم چه بسا تحریرهایی که از منطقه خودم دزفول وام گرفته‌ام و در قالب موسیقی سنتی ارائه می‌دهم. دلیل تقلید صرف از این خوانندگان عدم تلاش بیشتر و پژوهش و گوش دادن خواننده‌ها و حتی نوازنده‌های دوران مختلف است که ماحصل آن به صورت ترکیبی بدیع در آواز خواننده جلوه گر می‌شود. *شما چقدر به مباحثی که در خصوص نوآوری در موسیقی ایرانی گفته می‌شود، اعتقاد دارید؟ هستی مدام در دگرگونیست و امروزه با پیشرفت تکنولوژی و ظهور تلفن و اینترنت و رسانه‌های جمعی و ماشین، سطح و نوع سلایق مردم نیز تغییر کرده و موسیقی نیز باید پویا باشد. من معتقدم جاییکه برج میلاد هست، کاخ گلستان هم باید باشد و دو وجه قدیم و جدید با نگرشی نو با حفظ اصالت‌ها و اصول بنیادی موسیقی اصیل ایرانی رعایت و اعمال شود. فرم‌های متنوع موسیقی ایران زمین جا برای نوآوری بسیار دارد. فرم‌های موسیقی ایرانی که شامل پیش درآمد، چهار مضراب، تصنیف، آواز و رنگ خود شامل حالات و مد‌هایی هستند که بی‌نهایت قابل نوسازیو نوآوری و خلق آثار بدیع هستند. امروز می‌توانیم آنها را گسترش دهیم مثلا در فرم مثنوی خوانی شما یک شعر از مولانا می‌آورید بیت اولش را درآمد می‌خوانید بیت دومش را گشایش بیت سوم خاوران و بیت چهارمش را در دلکش می خوانید پس این را می توان به صورت فرم خواند. این نمونه‌ای بود از اینکه موسیقی ایرانی بدون وام گرفتن از موسیقی غربی چقدر می‌تواند زاینده ایده‌های نو باشد. *آیا شما استفاده از سازهای غربی در موسیقی سنتی را نوآوری می‌دانید؟ خیر. به نظر من کسی که از ساز غربی در موسیقی ایرانی استفاده می‌کند شاید قصد داشته باشد موسیقی خود را جهانی کند و گستره مخاطبانش را وسعت دهد در صورتیکه موسیقی سنتی خود دارای این ویژگی هست که جهانی شود. مثلا در آواز دشتی درآمد یک مد است و بیات راجع مد دیگر است و عشاق مد دیگر، حالا در هرکدام از این مدها چقدر تنوع نهفته است. به نظر من با استفاده از همین قابلیت‌ها می‌توان موسیقی سنتی ایران را جهانی کرد و نیاز به استفاده از موسیقی غربی در آن نیست. موسیقی ما برای غربیان جذاب است و پتانسیل جهانی شدن را دارد. بارها واکنش خوب آنها را دیده‌ام. با یک گروه اروپایی اجرا داشتم و حین تمرین یک آواز خواندم که نوازنده ویلنسل این گروه گفت آنقدر تحت تاثیر قرار گرفتم که دوست دارم مدام راه بروم و با ویلنسل این آوازی که خواندی تمرین کنم. ویژگی نو بودن در موسیقی ما هست فقط باید آنرا پیدا کنیم. موسیقی ایرانی خیلی قابلیت دارد که باید از آن استفاده کنیم. *آیا شما هم قبول دارید که خیلی از خواننده‌های امروز به ادبیات کلاسیک ایران آشنایی کامل ندارند و حتی اشعار را درست ادا نمی‌کنند؟ بله کاملا درست است. خیلی از خوانندگان بر لزوم آشنایی کامل با ادبیات و قرائت صحیح شعر و حتی تقطیع شعری واقف نیستند. خوشبختانه پدر من معلم ادبیات و شاعر است و بحث تلفیق شعر و موسیقی برایم بسیار مهم است. خواننده باید مطالعه داشته باشد و با قرائت صحیح اشعار آشنا شود که در این زمینه تعداد زیادی سی دی‌های صوتی خوانش اشعار بزرگان وجود دارد وه برای آشنایی با درست خواندن شعر ضروریست. این مشکل در مورد آهنگسازان نیز صادق است. بسیاری از آهنگ سازها کار می‌آورند که بسیار بسیار زیبا ضبط شده و قوی ولی تلفیق شعر و موسیقی ندارد و هرچند حیفم می‌اید ولی این کارها را نمی‌خوانم. *در پایان اگر مایلید از همکاری‌تان با گروه اردشیر کامکار بگویید. این گروه به سرپرستی اردشیر کامکار نوازنده نامدار کمانچه و با گروهی به همین نام در دو بخش سنتی و محلی فعالیت می‌کند. من خواننده بخش سنتی و حشمت رجب زاده خواننده بخش محلی (لری و کردی) این گروه هستیم. اردشیر کامکار هنرمندی است که ساز کمانچه را خیلی خوب در کشور مطرح کرد که به همت او و دیگر نوازندگان نامدار پیش از وی، خیلی‌ها با این ساز آشنا شدند در نتیجه بسیاری برای فراگیری این ساز اقدام کردند که امروز شاهد نوازندگان قدرتمند و جوان کمانچه هستیم. گفتگو از علیرضا سپهوند انتهای پیام/
94/03/03 - 00:02
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 132]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها