تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
کدام رنگ کاغذ دیواری مناسب فضای شماست؟
چه چیزهایی دیگر در دکوراسیون مد نیست؟!
بررسی قیمت تیرچه + قیمت تیرچه کرومیت + قیمت یونولیت
خرید و قیمت ورق در مشاوران آهن + [مشاوره رایگان]
تی‌وی وال: ایده‌ای نوین برای دکوراسیون داخلی
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1812933446
بخش اول داستان استفاده از تلگراف در افغانستان
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: بخش اول
داستان استفاده از تلگراف در افغانستان
آغاز کاربرد تلگراف در افغانستان به عصر «امیر حبیب‌الله» برمی‌گردد؛ در زمان حاکمیت او که مقارن با جنگ اول جهانی بود، برای اولین بار 2 دستگاه تلگراف جنگی سیار وارد افغانستان شد.
به گزارش خبرنگار سایت افغانستان خبرگزاری فارس، آغاز کاربرد تلگراف در افغانستان به عصر «امیر حبیب‌الله» برمی‌گردد. در زمان حاکمیت او که مقارن با جنگ اول جهانی بود، برای اولین بار 2 دستگاه تلگراف بی‌سیم جنگی سیار وارد افغانستان شد. این دستگاه تلگراف که ساخت شرکت «مارکنی» بود، در حدود 2 کیلووات قدرت داشت و توسط قاطر حمل می‌شد. از این دستگاه‌ها فقط برای دریافت و ارسال تلگرام‌های شاهی بین «کابل» و «پغمان» و بین کابل و «جبل‌السراج» به کار گرفته می‌شد. آنها برای مدتی فعال بود، اما بعد از استفاده افتاد و متروک شد. در سال 1299 خورشیدی، درست یک سال پس از استقلال افغانستان یک هیأت انگلیسی به افغانستان آمد و همراه خود یک پایه تلگراف بی‌سیم از نوع چراغ‌دار موج متوسط به قدرت 100 وات به کابل آورد. این دستگاه در اطاق چوبی متصل به برق در ارگ کابل نصب شد و تا «پیشاور» قدرت مخابره داشت. هیأت مذکور بعد از ختم مذاکرات قبول کرد که 6 نفر دانشجوی افغانستان را برای تحصیل در رشته تلگراف بی‌سیم به هند برده و هزینه تحصیل آنان را بپردازد. همچنین تعهد کرد که مصارف نصب و سامان یک خط تلگراف را بین مرز «تورخم» و کابل بپردازد و همچنین 20 دانشجوی دیگر افغانستان را برای تسلط بر تلگراف سیم‌دار به هند بفرستد. در همین سال، مذاکراتی نیز با روس‌ها صورت گرفت، چنان‌که «راسکو لنکوف» سومین نماینده اتحاد شوروی در کابل هزینه یک خط تلگراف را از تورغندی تا هرات و از آنجا تا «گرشک» و «قندهار» متقبل شد. همچنین هیأت مذکور یک دستگاه تلگراف بی‌سیم را به دولت افغانستان عرضه کرد و قبول کرد که تعدادی دانشجوی افغانستانی را در کشورش بپذیرد تا در زمینه امور تلگراف دانش کسب کنند. در همین زمان، 2 دستگاه تلگراف بی‌سیم موج بلند به قدرت 6 کیلووات با تمام لوازم جانبی آن و یک دستگاه تلگراف کوچک سیار با قدرت 2 کیلووات از شوروی وارد افغانستان شد و در «چمن حضوری» کابل به کار انداخته شد. کار با دستگاه 6 کیلووات تا سال 1306 ادامه داشت و بعد از آن یک خط تلگراف سیم‌دار با پایه آهنی از تورخم تحت سرپرستی و نظارت یک نفر هندی در کابل نصب شد. مدتی بعد، 6 نفر از دانشجویان افغانستان که برای تحصیل در این رشته به هند اعزام شده بودند، به کشور بازگشتند و کار با تلگراف سیم‌دار را خود بر عهده گرفتند. متعاقب آن 8 نفر دیگر از دانشجویان که به شوروی اعزام شده بودند نیز در دستگاه 6 کیلووات مشغول به کار شدند. در سال 1303 کار احداث خط هرات ـ قندهار که از قبل از طرف روس‌ها وعده داده شده بود از «کشک» تا هرات و قندهار با پایه‌های سیمانی و از قندهار تا کابل با پایه‌های آهنی به پایان رسید. در اواخر سال 1305 کار احداث خط تلگراف ولایات از کابل تا مزار آغاز شد. یک سال بعد، همان دستگاه تلگراف که از قبل از کمپانی مارکنی خریداری شده بود و در کابل متروک مانده بود، به مزار انتقال یافت و مخابره با کابل و روسیه برقرار شد. این دستگاه در اتصال کابل و مزار بسیار تأثیر داشت و تا سال 1311 شب و روز فعال بود. در سال 1309 دولت وقت به اصلاح و ترمیم خط‌های تلگراف و تجدید دستگاه تلگراف بی‌سیم توجه کرد و به مرور 7 دستگاه موج کوتاه تلگرافی و تلفنی ساخت مارکنی وارد کرد که از آن جمله یک دستگاه 7 کیلوواتی در کابل و مابقی به قدرت 500 وات در هرات، مزار، «میمنه»، «دایزنگی» و «خوست» نصب شد و تلگراف‌خانه‌هایی نیز برای دستگاه‌های مذکور احداث گردید. مدتی بعد 2 دستگاه تلگراف بزرگ در «یکه‌توت» و چند دستگاه در «مهتاب‌قلعه» نیز به کار افتاد. انتهای پیام/
94/02/22 - 12:30
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 90]
-
گوناگون
پربازدیدترینها